Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βίντεο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βίντεο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2025

Κατοχή στην Κύπρο και στην Παλαιστίνη (2025)


Πέρσι, 50 χρόνια από την εισβολή του Αττίλα και ένα χρόνο πριν ανακαλύψουν κάποιοι το επιχείρημα «για την Κύπρο δεν λέτε τίποτα», προκειμένου να καλύψουν την απαράδεκτη στάση τους για τη γενοκτονία στη Γάζα και την παράνομη κατοχή της Κύπρου, δημιουργήσαμε ένα μικρό βίντεο με θέμα «Κατοχή στην Κύπρο και στηνΠαλαιστίνη». 

Φέτος, το συμπληρώνουμε με τη χαρακτηριστική αυτή αφίσα της PLO και το επαναφέρουμε στο δημόσιο διάλογο, όχι μόνο σαν απάντηση ότι κάποιοι μίλαγαν και μιλάνε για την Κύπρο, αλλά κυρίως για να τονίσουμε ότι το πραγματικό πρόβλημα είναι η κατοχή, ο πόλεμος και ο ιμπεριαλισμός της Δύσης. Μιας Δύσης που είναι ικανή να προκαλέσει και να στηρίξει απροκάλυπτα γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις και ολοκαυτώματα. 

Το σύνθημα που επιλέξαμε για το βίντεο «ελεύθεροι λαοί σε ελεύθερες πατρίδες» αφορά στους αγώνες που λαμβάνουν χώρα σε όλον τον πλανήτη. Δυστυχώς οι συνθήκες είναι πιο δύσκολες και οι συσχετισμοί σε διεθνές επίπεδο, αρνητικοί. Αυτό που απαιτείται είναι ο συντονισμός και η αλληλοϋποστήριξη όλων των ποικιλόμορφων κινημάτων αντίστασης και αλληλεγγύης, που θα δώσουν μεγάλη ανάσα και ώθηση στην άνιση μάχη που δίνεται. Είναι ο μόνος δρόμος για να σωθεί η ανθρωπότητα: αγώνας να ελευθερωθεί η πατρίδα μας, η Κύπρος, η μαρτυρική και ταυτόχρονα γενναία Παλαιστίνη και κάθε γωνιά του κόσμου που αντιστέκεται.


 




Μπορείτε να κατεβάσετε την παρουσία του video σε pdf εδώ

Και όπως γράφαμε πέρσι:

Κατοχή-Απελευθέρωση: Δύο έννοιες ασυμφιλίωτες, που θα βρίσκονται παντοτινά σε πόλεμο μεταξύ τους. Δύο έννοιες στις οποίες οφείλουμε να παίρνουμε ξεκάθαρη θέση, χωρίς μισόλογα. Δύο έννοιες που κοστίζουν πάντα ακριβά, κυρίως σε ανθρώπινες ψυχές, αλλά και αναδεικνύουν τα αποθέματα αντοχής και τον αγώνα του ανθρώπου όταν διψάει για ελευθερία και δικαιοσύνη. 

Στην επέτειο των 80 χρόνων της απελευθέρωσης της Αθήνας από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις, θυμόμαστε τους δύο αδερφούς λαούς που οι πατρίδες τους βρίσκονται ακόμα υπό κατοχή. Η Κύπρος επί 50 χρόνια και η Παλαιστίνη επί 76, μοιράζονται μια παρόμοια μοίρα: στρατιωτική κατοχή, βίαιη διαίρεση εδαφών, παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μαζικός εποικισμός, πολιτιστική καταστροφή και σφετερισμό περιουσιών. Ακόμα χειρότερα, μοιράζονται την καταδίκη της αποσιώπησης και της λήθης των γεγονότων που οδήγησαν στην εισβολή και ό,τι ακολούθησε. Εν έτη 2024, η στρατιωτική κατοχή στις δύο χώρες τείνει να γίνει κανονικότητα

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ τον ρόλο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, που ενώ στην απελευθέρωση της Αθήνας πανηγύριζε δίπλα στους Έλληνες ως «απελευθερώτρια δύναμη», στην Κύπρο και στην Παλαιστίνη έβαζε τα θεμέλια και δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε οι αποικίες της να κατακτηθούν από ξένες δυνάμεις.

For english, press here

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2024

Κατοχή στην Παλαιστίνη και στην Κύπρο

 


Κατοχή-Απελευθέρωση: Δύο έννοιες ασυμφιλίωτες, που θα βρίσκονται παντοτινά σε πόλεμο μεταξύ τους. Δύο έννοιες στις οποίες οφείλουμε να παίρνουμε ξεκάθαρη θέση, χωρίς μισόλογα. Δύο έννοιες που κοστίζουν πάντα ακριβά, κυρίως σε ανθρώπινες ψυχές, αλλά και αναδεικνύουν τα αποθέματα αντοχής και τον αγώνα του ανθρώπου όταν διψάει για ελευθερία και δικαιοσύνη. 

Στην επέτειο των 80 χρόνων της απελευθέρωσης της Αθήνας από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις, θυμόμαστε τους δύο αδερφούς λαούς που οι πατρίδες τους βρίσκονται ακόμα υπό κατοχή. Η Κύπρος επί 50 χρόνια και η Παλαιστίνη επί 76, μοιράζονται μια παρόμοια μοίρα: στρατιωτική κατοχή, βίαιη διαίρεση εδαφών, παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μαζικός εποικισμός, πολιτιστική καταστροφή και σφετερισμό περιουσιών. Ακόμα χειρότερα, μοιράζονται την καταδίκη της αποσιώπησης και της λήθης των γεγονότων που οδήγησαν στην εισβολή και ό,τι ακολούθησε. Εν έτη 2024, η στρατιωτική κατοχή στις δύο χώρες τείνει να γίνει κανονικότητα

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ τον ρόλο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, που ενώ στην απελευθέρωση της Αθήνας πανηγύριζε δίπλα στους Έλληνες ως «απελευθερώτρια δύναμη», στην Κύπρο και στην Παλαιστίνη έβαζε τα θεμέλια και δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε οι αποικίες της να κατακτηθούν από ξένες δυνάμεις.

Μπορείτε να κατεβάσετε την παρουσία του video σε pdf εδώ

Δευτέρα 13 Μαΐου 2024

Βίντεο

Καταυλισμός Nahr al-bared:Σημεία ελέγχου κι άλλα
Gillad Atzmon:Ένα σύντομο ντοκιμαντέρ του Γιώργου Βουδίκλαρη
Μικρός λαός και πολεμά:Σκηνές από την πρώτη Ιντιφάντα
No way trough:Aν σε μια Ευρωπαϊκή πόλη υπήρχαν check point

Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

Leila Khaled: Hijacker (2006)

Η Λέιλα μέλος του αριστερού Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, στις 29 Αυγούστου 1969 μπήκε στο πιλοτήριο της πτήσης TWA-840. Οι αεροπειρατές είχαν προαποφασίσει ότι κανείς επιβάτης δεν θα πάθει τίποτα και έτσι έγινε. Η Λέιλα υποχρέωσε τον πιλότο να πετάξει το αεροπλάνο πάνω από τη Χάιφα, την πατρίδα της από όπου αναγκάστηκε να φύγει με την οικογένειά της κατά τη διάρκεια της Νάκμπα, της Παλαιστινιακής καταστροφής του 1948 με τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, όταν ήταν μόλις τεσσάρων χρονών. Με την πράξη της αυτή, κατάφερε να αναδείξει την παλαιστινιακή υπόθεση σε όλο τον κόσμο, λίγο καιρό μετά τον πόλεμο των έξι ημερών του 1967 όπου το Ισραήλ κατέλαβε την Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Η εικόνα της ανατίναξης των αεροπλάνων στο αεροδρόμιο της Δαμασκού έμεινε στην ιστορία και η Λέιλα έγινε το νέο σύμβολο της αντίστασης και του ένοπλου αγώνα.
Σε σκηνοθεσία της Λίνα Μακμπούλ, το ντοκιμαντέρ Leila Khaled: Hijacker σκιαγραφεί το πορτραίτο της διάσημης αεροπειρατίνας.

(για τους υπότιτλους πατήστε στην ένδειξη cc/υπότιτλοι)


Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Εισαγωγή στα πρακτικά ζητήματα της επιστροφής των προσφύγων

Πηγή: www.palestinechronicle.com 1 Νοεμβρίου 

Το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων είναι θεμελιώδες ζήτημα στην πραγματοποίηση των παλαιστινιακών δικαιωμάτων, ωστόσο χαρακτηρίζεται πάντα από το Ισραήλ και τη διεθνή κοινότητα ως ένα μη ρεαλιστικό «εμπόδιο». Ως νόμιμο και ηθικό «δικαίωμα», το δικαίωμα της επιστροφής είναι αδιαμφισβήτητο, αλλά τι πραγματικά χρειάζεται να γίνει για να εφαρμοστεί; Το ντοκιμαντέρ που ετοίμασε το Κέντρο Ερευνών Badil, θέτει κάποιες βασικές ερωτήσεις και παρουσιάζει πιθανές λύσεις.
(αγγλικοί υπότιτλοι)

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Η μαρτυρία του Παλαιστίνιου κρατούμενου Dr. Abdul-Aziz Omar

Ο Παλαιστίνιος πρώην πολιτικός κρατούμενος, Dr. Abdul-Aziz Omar, από την Ιερουσαλήμ που εξορίστηκε στην Γάζα στην πρόσφατη ανταλλαγή κρατουμένων τον Οκτώβριο του 2011, μοιράζεται τις σκέψεις του με διεθνείς ακτιβιστές στη Γάζα, με αφορμή την Ημέρα των Παλαιστινίων κρατουμένων. 

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Video: Αξιωματούχος του ισραηλινού στρατού σημαδεύει άοπλο Παλαιστίνιο

Η οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα B’Tselem μεταφόρτωσε στο you tube ένα βίντεο όπου φαίνεται ένας αξιωματούχος του ισραηλινού στρατού να σημαδεύει με το όπλο έναν άοπλο Παλαιστίνιο, στο χωριό Beit Ummar, κοντά στην Χεβρώνα.

Σύμφωνα με το B’Tselem, στις 18 Ιουνίου ο ισραηλινός στρατός πήγε στο χωριό για να συλλάβει έναν νεαρό με την κατηγορία ότι πέταγε πέτρες. Ο ξάδερφος του προσπάθησε να σταματήσει τους στρατιώτες και να αποτρέψει την σύλληψη. Στο βίντεο φαίνεται ένας υπολοχαγός του ισραηλινού στρατού να σπρώχνει και να φωνάζει στον Παλαιστίνιο και ξαφνικά να τον σημαδεύει στο πρόσωπο με γεμάτο όπλο.

Ο εκπρόσωπος τύπου του ισραηλινού στρατού δήλωσε ότι «με μια πρώτη ματιά, φαίνεται πως πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό συμβάν. Θα τεθεί υπόψη των διοικητών και θα γίνει έρευνα για το περιστατικό»


Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Gaza Island

Ο Στόλος της Ελευθερίας ΙΙ, με 12+ πλοία γεμάτα ανθρωπιστική βοήθεια και 1000+ ακτιβιστές, θα σαλπάρει για την Γάζα στα τέλη Ιουνίου. Η Alice Walker, που θα ταξιδέψειμαζί μας, το ονομάζει «ταξίδι της ελευθερίας της γενιάς μας». Θέλουμε να βοηθήσουμε να ανοίξει το παλαιστινιακό αυτό λιμάνι και να σταματήσει ο παράνομος ισραηλινός αποκλεισμός, που έχει προκαλέσει τόσο πόνο. Εν τω μεταξύ, το παγκόσμιο κίνημα BDS καλεί τους Bob Dylan, Paul Simon, Laurie Anderson και Kiri Te Kanawa, να ακυρώσουν τις συναυλίες τους στο Ισραήλ και να ανέβουν στο πλοίο!


Gaza Island from Albino Squirrel Channel on Vimeo.

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Βίντεο: Η διαδήλωση στην Qalandiya για την Νάκμπα

Πηγή: www.alternativenews.org 15 Μαΐου 2011

Εκατοντάδες Παλαιστίνιοι διαδήλωσαν στο Checkpoint της Qalandiya στην Ραμάλλα, για να τιμήσουν την 63η επέτειο της παλαιστινιακής καταστροφής (Νάκμπα).

Ισραηλινοί στρατιώτες έριξαν σφαίρες από καουτσούκ και μεγάλες ποσότητες δακρυγόνων, τραυματίζοντας 150 άτομα. Ο ισραηλινός στρατός επίσης σκότωσε και τραυμάτισε Παλαιστίνιους που γιόρταζαν την Νάκμπα στην Λωρίδα της Γάζας, στα κατεχόμενα Υψώματα του Γκολάν και στο Maroun al Ras, στον Λίβανο.

Απόψε το βράδυ θα πραγματοποιηθεί διαδήλωση στο Τελ Αβίβ για να διαμαρτυρηθούμε για την ισραηλινή καταστολή και να εκφράσουμε την στήριξη μας στις λαϊκές εξεγέρσεις.


Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Sands of Sorrow: Η ζωή των Παλαιστινίων προσφύγων αμέσως μετά την Νάκμπα

«Το δράμα των Αράβων προσφύγων από τον Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο. Η Dorothy Thompson μιλάει για το προσφυγικό πρόβλημα. Πρόσφυγες ζουν σε σκηνές στη Λωρίδα της Γάζας, παίρνουν κουβέρτες και φαγητό από τους Αιγύπτιους στρατιώτες, λαμβάνουν αλεύρι από τη UNICEF. Ένας Λιβανέζος κληρικός κάνει λειτουργία. Οι πρόσφυγες δουλεύουν ως υδραυλικοί, μαραγκοί, ράφτες και τσαγκάρηδες στα Ιεροσόλυμα. Γιατροί εμβολιάζουν τους πρόσφυγες ενάντια στις αρρώστιες. Παρουσιάζονται τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα προσφύγων, τα παιδιά που λιμοκτονούν και τονίζει την απελπιστική κατάσταση των προσφύγων»

Ένα σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο που κατά πάσα πιθανότητα φτιάχτηκε για να προσελκύσει οικονομική βοήθεια στις υπηρεσίες υποστήριξης προσφύγων του ΟΗΕ (και τη δημιουργία της UNRWA). Αποτυπώνει την κατάσταση των προσφύγων αλλά δεν αναφέρει πουθενά την εθνοκάθαρση που πραγματοποιήθηκε από το Ισραήλ την περίοδο 1947-48 και δημιούργησε το πρόβλημα των προσφύγων. Σημαντική είναι και η επισήμανση στο τέλος ότι οι πρόσφυγες φτάνουν το 1 εκ. περισσότερο από το μισό του Παλαιστινιακού πληθυσμού εκείνη την εποχή. Επίσης δεν γίνεται αναφορά στο ρόλο του ΟΗΕ σε αυτή την εθνοκάθαρση.

Σήμερα πάνω από 60 χρόνια μετά οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες συνεχίζουν ζουν στις άθλιες συνθήκες των προσφυγικών καταυλισμών, όχι σε σκηνές αλλά σε χτίσματα, πλήρως εξαρτημένοι από την ανθρωπιστική βοήθεια του ΟΗΕ που στηρίζει με ακραία υποκρισία τη δύση και ο αραβικός κόσμος αντί να επιδιώκουν πολιτική, δίκαιη και οριστική λύση στο πρόβλημά τους, δηλαδή Επιστροφή.

Οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, όσοι δεν σφαγιάστηκαν από τις ισραηλινές τρομοκρατικές ομάδες, εκδιώχτηκαν και έγιναν πρόσφυγες, πιστεύοντας όμως ότι σύντομα θα επιστρέψουν στα σπίτια τους. Σήμερα 63 χρόνια μετά διεκδικούν το απαράγραπτο Δικαίωμα της Επιστροφής, τη ίδια στιγμή που η κατοχή και η εκτόπιση συνεχίζεται τόσο στα εδάφη που κατακτήθηκαν το 1948 όσο και στα εδάφη που κατακτήθηκαν το 1967.



Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Διαγωνισμός Βίντεο για το Ισραηλινό Απαρτχάιντ

Το itISapartheid.org και το Stop the Wall διοργάνωσαν τον πρώτο διαγωνισμό βίντεο για το ισραηλινό απαρτχάιντ.

Στον διαγωνισμό συμμετείχαν ταινίες μικρού μήκους με θέμα τις πολιτικές απαρτχάιντ που ακολουθεί το Ισραήλ, την πραγματικότητα και/ή τις συνέπειες αυτής της πολιτικής στους Παλαιστίνιους στην Δυτική Όχθη, την Γάζα και στην Διασπορά και οι διαγωνιζόμενοι μπορούσαν να στείλουν τις συμμετοχές τους μέχρι και τις 20/6/2010. Στην συνέχεια οι ταινίες κρίθηκαν από ένα πάνελ διεθνών κριτών, από τους Παλαιστίνιους θεατές σε ειδική προβολή που διοργανώθηκε στην Ραμάλα τον Δεκέμβριο και από διεθνείς θεατές μέσα από διαδικτυακή ψηφοφορία

Εδώ μπορείτε να παρακολουθήσετε τις τρεις ταινίες που κέρδισαν, ενώ στο site του itISapartheid.org θα δείτε όλα τα βίντεο που πήραν μέρος στον διαγωνισμό


Roadmap to apartheid (Οδικός Χάρτης του Απαρτχάιντ)




Ali wall (Το τείχος του Αλί)



Confronting the wall(Αντιμετωπίζοντας το τείχος)

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Η ιστορία της ισραηλινό-παλαιστινιακής διαμάχης από το 1878

Το 10λεπτο ντοκιμαντέρ που ακολουθεί, απαντάει σε βασικά ερωτήματα της ισραηλινό-παλαιστινιακής διαμάχης και την Νάκμπα του 1948:

Ποια ήταν η συμπεριφορά των Εβραίων απέναντι στους Άραβες, πριν το 1948;
Που και πως ξεκίνησε ο Σιωνισμός;
Η Παλαιστίνη ήταν ακατοίκητη πριν ξεκινήσει ο Σιωνισμός;
Ποια ήταν η δημογραφική κατάσταση στην Παλαιστίνη από το 1878 έως το 1948;
Πόσοι Εβραίοι μετανάστες έφτασαν στην Παλαιστίνη την περίοδο 1878-1948 και πως το σχέδιο διχοτόμησης των ΗΕ, χώρισε την Παλαιστίνη σε Άραβες και Εβραίους;
Οι Εβραίοι βρήκαν «ακατοίκητη γη» όπως υποστηρίζουν;
Ποια ήταν η συμπεριφορά των Εβραίων απέναντι στους Παλαιστίνιους στα κατεχόμενα εδάφη;
Πως ξεκίνησε η Νάκμπα;
Τι συνέβη στα παλαιστινιακά χωριά και πόσα εξαφανίστηκαν;
Οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες μπορούν να «επισκεφτούν» τα κατεχόμενα χωριά τους; Οι Εβραίοι μπορούν να επισκεφτούν τα κατεχόμενα εδάφη;

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Το δεσμωτήριο της Ιερουσαλήμ

Ισραηλινοί ακτιβιστές πραγματοποιούν παρέμβαση στο φεστιβάλ μουσικής δωματίου που έγινε στην Δυτική Ιερουσαλήμ.


Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Καταυλισμός Nahr al-bared: Σημεία ελέγχου κι άλλα

Ο προσφυγικός καταυλισμός Nahr al-bared καταστράφηκε το 2007 στην διάρκεια του πολέμου και από τότε δεν έχει αποκαταστηθεί πλήρως. Ο λιβανέζικος στρατός εξακολουθεί να φρουρεί στενά τους 20.000 Παλαιστίνιους πρόσφυγες που επέστρεψαν και ζουν σε αυτόν.

Ο αποκλεισμός που επιβάλλει ο στρατός έχει σοβαρές συνέπειες στην οικονομική ανάκαμψη του καταυλισμού αφού υπάρχουν περιορισμοί στην πρόσβαση και τον έχουν ανακηρύξει στρατιωτική ζώνη. Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε πως η παρουσία του στρατού και τα μέτρα που επιβάλλει, δυσκολεύουν το 98% των μαγαζάτορων του καταυλισμού. Ο στρατός δικαιολογεί την παρουσία του ως απαραίτητη για την ασφάλεια των κατοίκων του.

Το 30’ βίντεο που ακολουθεί, καταγράφει τις συνέπειες που έχει ο αποκλεισμός στην καθημερινή ζωή των προσφύγων.

Μέρος 1/3



Μέρος 2/3



Μέρος 3/3

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Η αρπαγή της Ιερουσαλήμ από το Ισραήλ

Πρόκειται για ένα επεξηγηματικό βίντεο του Palestine Center και του Jerusalem Fund το οποίο δείχνει τον τρόπο με τον οποίο οι Ισραηλινοί μεθόδευσαν την αρπαγή της Ιερουσαλήμ από το 1967 και ύστερα.




Όπως φαίνεται και στο βίντεο, η περιφέρεια της Ιερουσαλήμ εκτεινόταν εντός των ορίων της μαύρης γραμμής, ενώ η πράσινη γραμμή του 1949 χώριζε την Δυτική Όχθη από το Ισραήλ. Μετά τον πόλεμο του 1967, οι Ισραηλινοί μονομερώς αύξησαν τα όρια του Δήμου της Ιερουσαλήμ και η έκταση του επεκτάθηκε από τα 6,5 km2 στα 71 km2, προσαρτώντας με αυτό τον τρόπο πολλές πυκνοκατοικημένες περιοχές Παλαιστινίων. Ο νέος Δήμος ανακηρύχτηκε πρωτεύουσα του Ισραήλ.

Αμέσως άρχισαν να κατασκευάζουν τους εποικισμούς. Την δεκαετία του ’70 χτίστηκαν οι μεγάλοι εποικισμοί Ramot Allon, Ma’ale Adumim και Gilo, όπου έγινε πλέον φανερό ότι το σχέδιο των Ισραηλινών ήταν να αλλάξουν την γεωπολιτική πραγματικότητα της Ιερουσαλήμ, περικυκλώνοντας το ανατολικό της τμήμα. Οι κατασκευές και οι επεκτάσεις τους συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.

Στον χάρτη επίσης φαίνεται και το τείχος, το οποίο χωρίζει τις Ισραηλινές κοινότητες από τις Παλαιστινιακές καθώς και τα σημεία στα οποία βρίσκονται τα checkpoints και εμποδίζουν την ελεύθερη μετακίνηση των Παλαιστινίων από και προς την Ιερουσαλήμ.

Ένα επιπλέον μέτρο που χρησιμοποιούν οι Ισραηλινοί για να αναγκάσουν τους Παλαιστίνιους να εγκαταλείψουν την πόλη και να προχωρήσουν στην ιουδαιοποίηση της Ιερουσαλήμ, είναι οι κατεδαφίσεις σπιτιών. Στον χάρτη, τα βέλη υποδεικνύουν τις περιοχές οι οποίες έχουν υποστεί κατεδαφίσεις τα τελευταία δύο χρόνια.

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Γάζα: Η τελευταία πολιορκία στον κόσμο

Πηγή: Never Before Campaign, 10 Ιούνη 2010

Ο τρίχρονος αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας και του 1,5 εκατομμυρίου κατοίκων της μαρτυρά την περιφρόνηση του Ισραήλ έναντι του νόμου, της ευπρέπειας και της ηθικής. Ο αποκλεισμός αυτός ισοδυναμεί με συλλογική τιμωρία, με μια πράξη καταδικασμένη από διάφορες συνθήκες και διατάξεις του ανθρωπιστικού δικαίου. Δεν χρειάζεται να αναφερθούν τα βάσανα και η ανθρωπιστική κρίση που έχει προκαλέσει ο αποκλεισμός, ο οποίος με επονείδιστο τρόπο παραβλέπεται από τη «διεθνή κοινότητα» και δικαιολογείται από τον «ελεύθερο κόσμο» ως μέτρο προστασίας της ασφάλειας του Ισραηλινού καθεστώτος.

Η ίδια θέση έχει παρθεί για διάφορες θαλάσσιες ανθρωπιστικές αποστολές που δέχθηκαν επιθέσεις σε διεθνή ύδατα και οι επιβάτες τους απήχθησαν ενώ η ανθρωπιστική βοήθεια που μετέφεραν κατασχέθηκε. Η δολοφονία 9 Τούρκων ακτιβιστών του Στόλου της Ελευθερίας την 1η Ιούνη αποτέλεσε την αφορμή για να τερματιστεί απότομα η διεθνής αυτή σιωπή για τον αποκλεισμό της Γάζας. Δυστυχώς, ο κόσμος ολόκληρος έπρεπε να δει το αίμα των γενναίων ανδρών και γυναικών επιβατών του Στόλου της Ελευθερίας για να συνειδητοποιήσει τη βαρβαρότητα του αποκλεισμού και του Ισραήλ.

Είναι καθήκον μας να ολοκληρώσουμε αυτό που ξεκίνησαν οι γενναίοι ακτιβιστές του Στόλου της Ελευθερίας και των εκστρατειών που προηγήθηκαν. Είναι ώρα να σπάσει ο αποκλεισμός.


Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Gillad Atzmon

Ένα σύντομο ντοκιμαντέρ του Γιώργου Βουδίκλαρη

Ο Gillad Atzmon μιλά για τη τζαζ, τη μουσική του, για τη γενοκτονία στη Γάζα (2009) και για την πορεία που τον οδήγησε στο να εγκαταλείψει το σιωνιστικό όραμα.

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Ισραηλινό τραγούδι αγάπης (για την Ισραηλινή προπαγάνδα)

Πηγή: Never Before Campaign 4 Απρίλη 2010
Όταν το Ισραηλινό καθεστώς νιώθει πως πρέπει να δημιουργήσει ένα υπουργείο προπαγάνδας, τότε προφανώς έχουν αρχίσει να ανησυχούν. Πρόκειται για μια ανησυχία που την συμμερίζονται αφοσιωμένοι Σιωνιστές και άλλοι παραπλανημένοι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο. Η ανησυχία τους είναι απλή: Ο κόσμος αρχίζει να συνειδητοποιεί πως το Ισραηλινό καθεστώς και οι πολιτικές του δεν είναι καθόλου καλύτερες από εκείνες των άλλων παλιότερων ή νεότερων καθεστώτων διακρίσεων και απαρτχάιντ

Καμιά επικοινωνιακή τακτική ή στρατηγική δεν θα αντιστρέψει αυτό το καθυστερημένο ξύπνημα του κόσμου. Κι όμως οι Σιωνιστές και το καθεστώς τους επιμένουν. Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει τη μια πρωτοβουλία μετά την άλλη, το ένα δημοσίευμα μετά το άλλο και τη μια καμπάνια μετά την άλλη να προσπαθούν να επαναφέρουν την παλιά αντίληψη, πως το Ισραηλινό καθεστώς αντιπροσωπεύει τις αξίες της ελευθερίας και της ισότητας. Η τελευταία κίνηση του καθεστώτος, μια προσπάθεια να μετατραπεί κάθε πολίτης σε πρεσβευτή δημοσίων σχέσεων είναι απόδειξη της απογοήτευσης του καθεστώτος από τις εταιρείες δημοσίων σχέσεων

Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, πολλά έγγραφα έχουν συνταχθεί για να καθοδηγήσουν κάθε έναν που είναι πρόθυμος να υποστηρίξει το Ισραηλινό καθεστώς και τις πολιτικές του. Το πιο εξόφθαλμο που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια από τους Ισραηλινούς πολιτικούς και τους υποστηρικτές τους, είναι η εστίαση στην θρασύτατη αξίωση πως το Ισραηλινό καθεστώς και ο στρατός κατοχής του, στην πραγματικότητα ενδιαφέρεται για τον Παλαιστινιακό λαό

Πρόκειται για τη γνωστή παλιά ιστορία όλων των καταπιεστών....σύντομα η εικόνα αυτή που προσπαθούν να φτιάξουν καταρρέει ... και μαζί της καταρρέουν κι αυτοί.

(Πολλές από τις φωτογραφίες είναι από τις σελίδες:
Michael Ramallah: http://occupiedlove.blogspot.com/
και Ahmad Mesleh: http://www.ahmadmesleh.wordpress.com)