Η πραγματική ιστορία πίσω από την επίθεση στη Γάζα

Το βίντεο του Sanjeev Mahajan επικεντρώνεται στο κεφάλαιο 11 της έκθεσης goldstone «Σκόπιμες επιθέσεις σε άμαχο πληθυσμό». Καταγράφει τις μαρτυρίες ανθρώπων που έχασαν αγαπημένα πρόσωπα και στρατιωτών που έλαβαν μέρος στην επιχείρηση «Συμπαγές Μολύβι», ενώ ο Noam Chomsky διαβάζει τα ευρήματα της έκθεσης, που κατηγορεί το Ισραήλ για παραβίαση του Διεθνές Δικαίου και της 4ης Συνθήκης της Γενεύης, για αδιάκριτη επίθεση κατά του άμαχου πληθυσμού που δεν αποτελούσε φανερή απειλή και για σκόπιμη παρεμπόδιση της περίθαλψης των τραυματιών.

Η κατάθεση του Khalid Abd Rabbou στα ΗΕ, ενός άντρα που έχασε τα τρία παιδιά του, ηλικίας 8,4 και 2 χρονών και την 60χρονημητέρα του, είναι συγκλονιστική. Η περιγραφή της σκηνής που τα ισραηλινά τανκς παρατάχθηκαν μπροστά από το σπίτι του και η εν ψυχρώ εκτέλεση των τριών παιδιών και της ηλικιωμένης γυναίκας από ένα στρατιώτη ενώ οι «συνάδελφοι» του έτρωγαν σοκολάτες και τσιπς, είναι ενδεικτική των αδιάκριτων ισραηλινών επιθέσεων ενάντια του άμαχου πληθυσμού και της απαξίωσης που δείχνουν στην ανθρώπινη ζωή. Και σαν επισφράγισμα αυτών, οι στρατιώτες απαγόρευσαν σε ασθενοφόρο να πλησιάσει τους τραυματίες, αφήνοντας τους να πεθάνουν και καταστρέφοντας τελικά το ίδιο το ασθενοφόρο. Ο Khalid, όπως και όλοι μας, αναρωτιέται «Τι έγκλημα διέπραξαν τα παιδιά μου; Τι κίνδυνο αποτελούν για τον στρατό του Ισραήλ;»

Η επίθεση στην Γάζα, τελείωσε αφήνοντας πίσω της 1400 νεκρούς Παλαιστίνιους, από τους οποίους οι 1100 ήταν άμαχοι και οι 350 ήταν παιδιά. Το Ισραήλ είχε 13 νεκρούς και μόνο οι 3 ήταν άμαχοι. Ο λοχίας Amir του ισραηλινού στρατού, παραδέχεται την μονόπλευρη υπεροχή και αδικαιολόγητη εισβολή του Ισραήλ, λέγοντας ότι «είναι επικίνδυνο για τον ισραηλινό στρατό να πιστεύει ότι κέρδισε έναν πόλεμο, από την στιγμή που αυτός δεν ήταν πόλεμος. Τις 22 μέρες επίθεσης δεν υπήρξε ούτε μία μάχη…..ήμασταν σαν ένα παιδί που καίει με τον μεγεθυντικό φακό τα μυρμήγκια».

Το βίντεο τελειώνει με τα λόγια του Γκάντι «Η σφαγή αθώων ανθρώπων είναι ένα πολύ σοβαρό γεγονός. Δεν είναι κάτι που εύκολα ξεχνιέται. Είναι καθήκον μας να συντηρούμε την μνήμη τους» και είναι αφιερωμένο στους 1400 Παλαιστίνιους που μαρτύρησαν αυτές τις 22 μέρες της σφαγής και σε όλους τους Παλαιστίνιους της Γάζας.