Έμειναν άστεγοι μετά την βάρβαρη ισραηλινή εισβολή του περασμένου Δεκέμβρη. Υποφέρουν από τον συνεχιζόμενο ισραηλινό αποκλεισμό. Οι κάτοικοι της Γάζας, πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα αντιμετωπίζουν τώρα και έναν δριμύ χειμώνα. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ από την ισραηλινή στρατιωτική επίθεση τον περασμένο χειμώνα καταστράφηκαν ολοκληρωτικά 3535 σπίτια ενώ 2854 υπέστησαν σοβαρές και 52900 ακόμα ελαφρότερες ζημιές. Ο εγκληματικός ισραηλινός αποκλεισμός εμποδίζει την είσοδο στη Λωρίδα της Γάζας, τσιμέντου, μετάλλων, γυαλιού και οικοδομικών υλικών με αποτέλεσμα σχεδόν ένα χρόνο μετά την επίθεση ελάχιστες από τις ζημιές να έχουν αποκατασταθεί. Χιλιάδες κάτοικοι της Γάζας θα αναγκαστούν να περάσουν κι αυτό το Χειμώνα σε σκηνές, ή στα ερείπια των σπιτιών τους, χωρίς θέρμανση και ρούχα, αντιμέτωποι με το κρύο και τη βροχή.
(Διαβάστε επίσης: Άστεγες χιλιάδες οικογένειες στη Γάζα)
Περιμένοντας για δικαιοσύνη
της Eva Bartlett Πηγή: http://www.uruknet.info 12 Νοέμβρη 2009
Δεκατέσσερις άνθρωποι συνωστίζονται σε δύο ενωμένες σκηνές σκεπασμένες με πλαστικό κάλυμμα για να αντιμετωπίσουν τις χειμωνιάτικες βροχές. Παρότι είναι Νοέμβρης και έχουν ξεκινήσει τα κρύα, η ζέστη μέσα στις σκηνές είναι αποπνικτική. Σύντομα θα ισχύει το αντίθετο: τους κρύους μήνες που έρχονται, τα λεπτά τοιχώματα των σκηνών και τα πατώματα δίχως στρώμα θα κάνουν το κρύο αβάσταχτο.
Μέχρι την ισραηλινή σφαγή τον περασμένο χειμώνα η Arafia al Attar και ο σύζυγός της Saleh Abu Leila ζούσαν σε ένα διώροφο σπίτι στην Attatra στα βορειοδυτικά της Γάζας. Αγροτική οικογένεια με καταγωγή από τη Γάζα έχουν γίνει τώρα κι αυτοί Παλαιστίνοι πρόσφυγές όπως εκείνοι του 1948 και του 1967. Πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα.
Περισσότερα από 21.000 σπίτια καταστράφηκαν ή υπέστησαν σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης. Ο ΟΗΕ αναφέρει 3500 σπίτια εντελώς κατεστραμμένα και άλλα 2.800 με σοβαρές ζημιές. Αλλά κι εκείνοι που ζουν στα 52.000 σπίτια που υπολογίζεται πως υπέστησαν «δευτερεύουσες» ζημιές έχουν να αντιμετωπίσουν στέγες που βάζουν νερά, ραγισμένους τοίχους και σπασμένα παράθυρα.
Από το τέλος της ισραηλινής σφαγής και μετά, σχεδόν καθόλου οικοδομικά υλικά δεν έχουν μπει στη Λωρίδα της Γάζας, παρά μόνο όσα προορίζονταν για εγκεκριμένα από το Ισραήλ προγράμματα, όπως τις επισκευές στο Πολεμικό Νεκροταφείο της Γάζας. Το νεκροταφείο, για στρατιώτες της Βρετανίας και της Κοινοπολιτείας, υπέστη ζημιές από βομβαρδισμούς σε κοντινή περιοχή. Πολύ σοβαρότερες ζημιές υπέστησαν άλλα νεκροταφεία που χρησιμοποιούν οι Παλαιστίνιοι, κάποια από τα οποία βομβαρδίστηκαν σκόπιμα και ισοπεδώθηκαν.
Αλλά το δικαίωμα της ταφής όπως και άλλες ζωτικές ανάγκες των κατοίκων της Γάζας, αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση. Παρόλο που διεθνή σώματα και πολλές χώρες έχουν υποσχεθεί δισεκατομμύρια για την ανοικοδόμηση της Γάζας, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Οι Ισραηλινές αρχές συνεχίζουν να εμποδίζουν την είσοδο στη Λωρίδα της Γάζας τσιμέντου και άλλων απαραίτητων οικοδομικών υλικών. Γυαλί, ξυλεία, σωλήνες και άλλα υλικά θεωρούνται ενδεχομένως επικίνδυνα από τις ισραηλινές αρχές. Τα θρυμματισμένα από τους βομβαρδισμούς τζάμια των σπιτιών παραμένουν έτσι, μετά από έναν χρόνο. Οι πιο τυχερές οικογένειες τα σκεπάζουν με πλαστικά καλύμματα.
Κακής ποιότητας και ακριβό τσιμέντο, περνάει μόνο λαθραία από τα τούνελ που ενώνουν τη Γάζα με την Αίγυπτο, αλλά είναι απλησίαστο για τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου και ειδικά για αυτούς που έχουν πληγεί πιο σκληρά.
Μόνο χάρη στην εφευρετικότητα και την απόγνωση έγινε δυνατό να ξαναχτιστούν σπίτια, ένας αστυνομικός σταθμός και ένα σχολείο με τούβλα φτιαγμένα από λάσπη.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ 20.000 Παλαιστίνιοι είναι ακόμα άστεγοι. Κάποιοι αναγκάζονται να νοικιάζουν οποιοδήποτε κατάλυμα ή σπίτι μπορεί να βρεθεί , πληρώνοντας ως και 200 δολάρια το μήνα, από εισοδήματα που είτε δεν έχουν είτε δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά. Η πλειοψηφία των υπολοίπων συνωστίζονται σε σπίτια συγγενών.
Και εκατοντάδες οικογένειες όπως οι Attar, μένουν ακόμα σε καταλύματα που δεν πληρούν κανέναν όρο, καταλύματα που τον χειμώνα που έρχεται θα γίνουν αφιλόξενα κρύα. Εκτός από τους γονείς της οικογένειας Attar στη σκηνή ζουν ένα μεγάλο παιδί και 11 ακόμα ηλικίας από 14 ετών έως 1 μόλις μήνα. Αυτός θα είναι ο δεύτερος χειμώνα που θα περάσουν κάτω από τέτοιες συνθήκες. Περιμένοντας...
Έξω στο κρύο
Πηγή: http://weekly.ahram.org.eg/2009/971/re5.htm 11 Νοέμβρη 2009
Η Awatef Al- Assar γέμισε σάκους με άμμο για να συγκρατήσει τα πλαϊνά της σκηνής σε μια αποτυχημένη προσπάθεια την σταθεροποιήσει. Τα παιδιά της θυμούνται ακόμα πόσο σκληρά προσπάθησε να στηρίξει τη σκηνή που στέγαζε την ίδια και την οικογένειά της πέρσι τον χειμώνα ,κόντρα στον άνεμο που απειλούσε να την ξεριζώσει. Οι προσπάθειές της απέτυχαν. Τα νερά της βροχής πλημμύρισαν την σκηνή που κατέρρευσε πάνω στα κεφάλια των παιδιών. Ολόκληρη η οικογένεια αναγκάστηκε να ζητήσει καταφύγιο σε ένα κοντινό σπίτι.
Όπως συνέβη και με χιλιάδες άλλους κατοίκους της Γάζας, η σπίτι της οικογένειας Al- Assar καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του ισραηλινού πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας. Ακόμα και σήμερα η γυναίκα φοβάται πως θα ζήσει ξανά την «τιμωρία» του περασμένου χειμώνα. Η γειτόνισσά της Hajja Fatma Hamdan που ζει στον ίδιο προσφυγικό καταυλισμό με την οικογένειά της, θυμάται πόσο εξεπλάγην από την ποσότητα της βροχής που πλημμύρισε την σκηνή τους την ώρα που η οικογένεια κοιμόταν. Ξύπνησαν τρομαγμένοι, και το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να εγκαταλείψουν όλα τα πράγματά τους και να ζητήσουν καταφύγιο αλλού.
Οι κάτοικοι του προσφυγικού καταυλισμού, που βρίσκεται κοντά στην Beit Lahia, λένε πως οι ξεριζωμένες και σκισμένες σκηνές στις οποίες ζουν έχουν προκαλέσει στους άστεγους, ειδικά στα παιδιά, πολλά προβλήματα υγείας. Η Nehava, που έμεινε χήρα καθώς ο άντρας της σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου, λέει πως για πολύ καιρό πήγαινε συνέχεια τα παιδία της σε μια κλινική στην Beit Lahia εξαιτίας βαριών κρυολογημάτων.
Καθώς ο χειμώνας πλησιάζει, οι κάτοικοι αυτού του καταυλισμού –όπως και των υπολοίπων – διαμαρτύρονται πως δεν υπάρχουν αρκετές κουβέρτες. Ο Suleiman Al-Masri του οποίου το σπίτι στην Beit Hanoun στη βορειοανατολική Γάζα καταστράφηκε, λέει πως η 15μελής οικογένειά του έχει μόνο 7 κουβέρτες που τους έδωσε μια φιλανθρωπική οργάνωση. Εννέα μήνες μετά το τέλος του πολέμου, πολλές άστεγες οικογένειες επιστρέφουν ακόμα στα κατεστραμμένα σπίτια τους και ψάχνουν για σκεπάσματα και ζεστά ρούχα κάτω από τόνους ερειπίων. Οι περισσότεροι δε βρίσκουν τίποτα, είτε για όλα στο εσωτερικό των σπιτιών είναι καμένα, είτε γιατί τα πάντα είναι θαμμένα πολύ βαθιά κάτω από τα συντρίμμια.
Όλες αυτές οι οικογένειες δεν έχουν κανένα καταφύγιο, παρά μόνο τα στρατόπεδα που στήνονται από την κυβέρνηση της Χαμάς, την UNRWA ή φιλανθρωπικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη Γάζα. Τα στρατόπεδα αυτά για όσους έχασαν τα σπίτια τους εκτείνονται σε ολόκληρη τη Λωρίδα. Στην πραγματικότητα, στρατόπεδα έχουν στηθεί σε κάθε περιοχή που καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Εκτός από εκείνους που έμειναν εντελώς άστεγοι μετά τον πόλεμο και υποφέρουν το χειμωνιάτικο κρύο, σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και αυτοί των οποίων τα σπίτια γλίτωσαν με ζημιές. Πολλά σπίτια χρειάζεται να αντικαταστήσουν τα σπασμένα τζάμια στα παράθυρα για να μη μπαίνει το σκληρό χειμωνιάτικο κρύο, αλλά εξαιτίας του αποκλεισμού ο ανεφοδιασμός με γυαλί είναι περιορισμένος και δυνατός μόνο μέσω λαθραίων περασμάτων, με αποτέλεσμα η τιμή του γυαλιού να έχει αυξηθεί αδικαιολόγητα. Τα παράθυρα του σπιτιού της οικογένειας του Ghassan Abu Samha, στο προσφυγικό στρατόπεδο Al-Maghazi στο κέντρο της Γάζας, καταστράφηκαν από την ισραηλινή επίθεση. Τα οκτώ μέλη της οικογένειας θα βρεθούν εκτεθειμένα θα βρεθούν εκτεθειμένα στην χειμωνιάτικη παγωνιά που έρχεται, καθώς δεν είναι σε θέση να τα επισκευάσουν.
Όπως λέει ο Abu Samha στην Al-Ahram Weekly, δεν μπορεί να αντέξει τα έξοδα αντικατάστασης των τζαμιών. Το γυαλί είναι ακριβό και οπωσδήποτε κακής ποιότητας. «Η επισκευή κοστίζει 2.500 σέκελς (700 δολάρια), ποσό τεράστιο για μένα» και συνεχίζει «δεν έχω άλλη επιλογή παρά να καλύψω τα παράθυρα με πλαστικό το οποίο δεν κοστίζει περισσότερα από 100 σέκελς». Ο 10χρονος γιος του Ahmed θυμάται πως τον περασμένο χειμώνα δεν μπορούσε να κοιμηθεί εξαιτίας του πλαστικού στο παράθυρο του δωματίου του. Εντούτοις, η χρήση πλαστικού για να καλυφθούν τα σπασμένα τζάμια, αποτελεί διαδεδομένη λύση για πολλές οικογένειες στη Γάζα.
Εντωμεταξύ, εκατοντάδες Παλαιστίνιοι που ζουν στα σύνορα της Γάζας με το Ισραήλ, παρότι τα σπίτια τους είναι άθικτα, έχουν αποφασίσει να φύγουν εξαιτίας το φόβου των ισραηλινών βομβαρδισμών. Τα σπίτια τους βρίσκονται απέναντι από ισραηλινές στρατιωτικές βάσεις στη συνοριακή γραμμή, κι αυτό τους κάνει να αισθάνονται ιδιαίτερα ευάλωτοι. Ο Zaidan Sarar, που ζει στο Om Al-Galam, είναι ένας από αυτούς που επέλεξαν να αφήσουν το σπίτι τους και να μετακομίσουν σε ένα νοικιασμένο διαμέρισμα μακριά από το φόβο του ισραηλινού στρατού. Εγκατέλειψε το σπίτι του και μετακόμισε σε ένα συγκρότημα διαμερισμάτων στο Deir Al-Balah. Όπως λέει προτίμησε να δίνει όλο του το εισόδημα για ενοίκιο, παρά να ρισκάρει την ασφάλειά του. «Με τα πτώματα των παιδιών που σκοτώθηκαν στον τελευταίο πόλεμο στο μυαλό μου, αποφάσισα να κάνω οτιδήποτε προκειμένου τα παιδιά μου να μην έχουν την ίδια μοίρα. Γι’ αυτό νοίκιασα σπίτι και άφησα το σπίτι μου παρόλο που είχα ξοδέψει τις οικονομίες μιας ζωής για να το χτίσω».
Άλλες οικογένειες αντιμετωπίζουν προβλήματα χώρου, καθώς άνοιξαν τα σπίτια τους σε άστεγους. Ο 29χρονος Gamal Al-Masri, περιμένει να νυχτώσει για να γυρίσει στο σπίτι του στον προσφυγικό καταυλισμό Al-Nosayrat στο κέντρο της Γάζας. Φιλοξενεί στο σπίτι τους γονείς του και τους νεώτερους αδελφούς του που έμειναν άστεγοι όταν το σπίτι τους στον καταυλισμό Al-Maghazi Camp, ανατολικά του Al-Nosayrat, καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Είναι παντρεμένος και έχει πέντε παιδιά, και όπως μας λέει, προσπαθεί να περνάει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο έξω, γιατί στις τρεις κρεβατοκάμαρες του σπιτιού ζουν 17 άνθρωποι. Καθώς πλησιάζει ο χειμώνας, η δυνατότητα να μένει έξω με συναδέλφους και γείτονες περιορίζεται, αλλά δεν είναι δυνατόν να ζει σε ένα σπίτι με τέτοιο συνωστισμό. Το μεγαλύτερο πρόβλημά του είναι, όπως μας λέει, η έλλειψη σκεπασμάτων για να προστατευτούν όλοι στην οικογένεια από το σκληρό χειμωνιάτικο κρύο.
Ο Al-Masri δεν είναι ο μόνος που υποχρεώθηκε να φιλοξενεί άστεγους συγγενείς. Στην πραγματικότητα, μπορεί να θεωρηθεί από τους τυχερούς, καθώς πολλοί φιλοξενούν πολύ μεγαλύτερο αριθμό συγγενών. Ο 34χρονος Adel Sala δεν είχε άλλη επιλογή, παρά να φιλοξενήσει τις οικογένειες των δύο αδελφών του. Με 25 άτομα να ζουν σε τέσσερα δωμάτια, μια οικογένεια σε κάθε κρεβατοκάμαρα και οι τρεις άντρες στο τέταρτο δωμάτιο, οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες. Για παράδειγμα, το να πάει κάποιος στο μπάνιο απαιτεί προγενέστερο σχεδιασμό.
Οι σκηνές που περιγράφουν τις δυσκολίες του χειμώνα είναι ατέλειωτες, ειδικά τις δυσκολίες των παιδιών που έχασαν τα σπίτια τους και αναγκάστηκαν να μετακινηθούν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους. Τώρα πρέπει να διανύουν καθημερινά μεγάλες αποστάσεις για να φτάσουν στα σχολεία τους, και δεν έχουν αρκετά χειμωνιάτικα ρούχα για να αντιμετωπίσουν στο σκληρό χειμωνιάτικο κρύο.
Σχολικές τάξεις με σπασμένα παράθυρα
Πηγή: www.mindfood.com/at-gaza-schools-face-cold-winter 27 Οκτώβρη 2009
Τα σχολεία της Γάζας που έπαθαν ζημιές από τους Ισραηλινούς βομβαρδισμούς είναι εκτεθειμένα στο κρύο και τη βροχή του χειμώνα που έρχεται ο χειμώνας, καθώς ο συνεχιζόμενος απάνθρωπος αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας δεν επιτρέπει την επισκευή τους. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου εκπαίδευσης της Λωρίδας της Γάζας, αναφέρει πως τουλάχιστον 170 από τα σχολεία που υπέστησαν ζημιές από την ισραηλινή επίθεση του περασμένου χειμώνα και δεν έχουν ακόμα επισκευαστεί. «Η έκταση των ζημιών είναι τέτοια που τα σχολεία αυτά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το χειμώνα. Χιλιάδες από τα παιδιά μας θα πρέπει να κάνουν μάθηυμα σε τάξεις χωρίς θέρμανση και ηλεκτρικό. Πολλά θα πρέπει να κάθονται σε σπασμένα θρανία και δίπλα σε παράθυρα δίχως τζάμια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου