Ανθρώπινο δυναμικό και δημιουργικότητα από τους κατοίκους της Γάζας

Η Ναόμι είναι Γιαπωνέζα και είναι από τους λίγους ανθρώπους που μπορούν να μπαίνουν (με πολλές δυσκολίες και ορισμένες μόνο φορές) στη Λωρίδα της Γάζας λόγω της δουλειάς της σε μια ιαπωνική ΜΚΟ. Σε μια σειρά άρθρων της αποτυπώνει την περηφάνια, τη δύναμη και το ακλόνητο πνεύμα του λαού Γάζας που εμπνέει σεβασμό και θαυμασμό. Η ανταπόκριση που ακολουθεί αναφέρεται σε ένα νέο γνήσιο σπίτι πρότυπο της Γάζας!

18 Σεπτέμβρη 2009

Υπάρχει μια ερώτηση που πάντα έρχεται στο μυαλό μου όταν επισκέπτομαι τη Γάζα: «Από πού πηγάζει αυτή η δύναμη των ανθρώπων της Γάζας;…". Στην τηλεόραση βλέπουμε μόνο πρόσωπα ανθρώπων που είναι ακόμα υποχρεωμένοι να ζουν στα ερείπια, άνθρωποι διαλυμένοι, χωρίς φαγητό, θλιμμένοι χωρίς ελπίδα να βρουν δουλειά. Όλα τα πρόσωπα μας λένε πόσο δύσκολο είναι «να ζεις στην τεράστια φυλακή της Γάζας». Οι καταθλιπτικές εικόνες κάνουν ακόμα και τους Παλαιστίνιους να λένε ότι έχουν κουραστεί να βλέπουν αυτές τις σκηνές. Δυστυχώς η τηλεόραση δεν δείχνει καμία φωτεινή πλευρά της Γάζας, δεν δείχνει με πόση θέληση οι άνθρωποι προσπαθούν να ζήσουν. Όμως οι κάτοικοι της Γάζας λένε: «Αυτό που θέλουμε δεν είναι φιλανθρωπία. Δεν είμαστε ζητιάνοι. Θέλουμε ο κόσμος να ξέρει πως προσπαθούμε να σταθούμε στο ύψος μας όσο το δυνατό περισσότερο, όποια και αν είναι η κατάσταση». Εδώ θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια ιστορία από την τελευταία επίσκεψή μου στη Γάζα, για την πρόκληση των ανθρώπων που δουλεύουν για ένα νέο τύπο κατασκευής εκεί που πολλά σπίτια έγιναν ερείπια.

Μια όμορφη μέρα στα μέσα Σεπτεμβρίου, η φίλη μου μου είπε «Υπάρχει ένα σπίτι που χτίστηκε με πρωτοποριακό τρόπο. Υπέροχο σπίτι που φτιάχτηκε από υλικά που μπορούσαμε να βρούμε στη Γάζα. Μόλις έχτισαν ένα σπίτι για δείγμα. Πάμε να το δούμε».

«Καταπληκτικό, πώς μπορέσατε να φτιάξετε τόσο ωραίο σπίτι;» Ειλικρινά μπορούσα να ερωτευτώ το σπίτι με την πρώτη ματιά. Κυλωτή οροφή, αψίδες και ωραίο σχήμα στα παράθυρα –όλα τα χαρακτηριστικά δίνουν μια φοβερή ευχάριστη ατμόσφαιρα. «Όλες οι αψίδες είναι σχεδιασμένες σωστά ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν το σπίτι χωρίς σιδερόβεργες (οι οποίες απαγορεύεται να μπουν στη Γάζα). Για παράδειγμα, αυτή η αψιδωτή κολώνα υποστηρίζει αυτή την καμπύλη στο ταβάνι και τον εσωτερικό τοίχο» «Αυτό το τούβλο προσφέρει και μόνωση. Οπότε δεν θα είναι κρύο το χειμώνα, και ούτε πολύ ζεστό το καλοκαίρι». Ο Ιμάντ, ο οποίος συμμετέχει στην κατασκευή, μας εξήγησε τη δομή και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν. Το κόστος κατασκευής επίσης είναι μικρότερο από τα γκρίζα τσιμεντένια σπίτια. «Λόγω όλων των θετικών πτυχών του σπιτιού – την ποιότητα, το κόστος και το μεγάλο πλεονέκτημα ότι τα υλικά μπορούν όλα να φτιαχτούν στη Γάζα, είναι πιθανό να υιοθετηθεί από το κατασκευαστικό πρόγραμμα του ΟΗΕ για τους ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους» λεει ο Ιμάντ.

Τα τούβλα για το σπίτι φτιάχνονται ακριβώς δίπλα στην οικοδομή. «Όλα τα υλικά όπως η άμμος, υλικό που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει την αντοχή, είναι πράγματα που μπορούν να βρεθούν στη Γάζα. Είναι πολύ πιο γερά από τα τούβλα που φτιάχνονται από λάσπη. Επίσης τα δοκιμάσαμε και αποδείξαμε ότι σε ελάχιστες περιπτώσεις απορροφούν νερό» λεει ο μηχανικός που φαίνεται πολύ περήφανος γι’ αυτό. Λεει ότι ακόμα και το μηχάνημα που φτιάχνει τα τούβλα είναι φτιαγμένο εδώ. Υπάρχουν άνθρωποι με μεγάλα αποθέματα δημιουργικότητας για να αντιμετωπίσουν τον αποκλεισμό...

Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε πως το βασικό πρόβλημα είναι ότι τα απαραίτητα για την κατασκευή υλικά δεν επιτρέπεται να εισέλθουν στη Γάζα λόγω του αποκλεισμού που έχουν επιβάλλει οι ισραηλινές αρχές. Στο μεταξύ όμως οι κάτοικοι της δεν έχουν μπει στον κύκλο «κλαίω και μετά αποκοιμιέμαι στη σιωπή». Πάντα σκέφτονται πιθανούς τρόπους για να αντιταχτούν σε αυτό τον αβάσταχτο αποκλεισμό.

Ο ζεστός ήλιος έλαμπε στο σπίτι. «Το Ισραήλ μας στερεί τη δυνατότητα να ζήσουμε τις ζωές μας, έχουμε πολύ έντονο ‘‘Ανθρώπινο δυναμικό”». Τα λόγια αυτά της φίλης μου άγγιξαν την καρδιά μου, και με έκαναν να σκεφτώ τι πρέπει να κάνουμε για τους κατοίκους της Γάζας. Όσο ο αποκλεισμός συνεχίζεται, κάθε πρόσβαση ανθρώπων και προμηθειών είναι σχεδόν τελείως απαγορευμένη, και συνεπώς οι άνθρωποι που θέλουν να δουλέψουν δεν έχουν υλικά, ή δεν μπορούν να εξάγουν τα φρούτα που παράγουν στη Γάζα. Ακόμα κι αν κινητοποιούνται δεν μπορούν να κάνουν την ενέργεια πράξη. Ο παρατεταμένος αποκλεισμός της Γάζα όχι μόνο αποτρέπει την ανακατασκευή και ανάπτυξη της διαλυμένης Γάζας, αλλά επίσης αρνείται και αποτρέπει τους ανθρώπους από το ‘‘Ανθρώπινο Δυναμικό”. Είναι περιττό να πούμε ότι πρέπει να συνεχίσουμε τις εκκλήσεις μας στη διεθνή κοινότητα για να αρθεί ο αποκλεισμός μεταφέροντας τις φωνές των ανθρώπων της Γάζας. Ωστόσο γνωρίζοντας ότι δεν μπορούμε να προβλέψουμε πόσο θα διαρκέσει αυτός ο αποκλεισμός, πιστεύω ότι είναι επίσης σημαντικό να παρακολουθούμε , να μεταφέρουμε , και να υποστηρίζουμε τις προκλήσεις για τους Παλαιστίνιους της Γάζας που δημιουργούν «κάτι» μόνο με τα υλικά που διαθέτουν και με το Ανθρώπινο Δυναμικό τους.