«Ένας στους 250 κατοίκους της Γάζας είναι νεκρός ή σοβαρά τραυματισμένος»
John Holmes, Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας ανθρωπιστικών σχέσεων- 15 Ιανουαρίου 2009
John Holmes, Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας ανθρωπιστικών σχέσεων- 15 Ιανουαρίου 2009
Για 22 ημέρες το Ισραήλ χρησιμοποίησε τέτοια στρατιωτική δύναμη στη Λωρίδα της Γάζας που πολλοί ισχυρίζονται ότι παραβίασε τους νόμους του πολέμου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακουστούν παγκοσμίως φωνές που ζητούσαν να γίνουν έρευνες και λαϊκά δικαστήρια για την σύγκρουση.Το Ισραήλ, προς υπεράσπιση του εαυτού του, ισχυρίστηκε ότι σημάδευε άμεσα μόνο τους στόχους που είχαν απευθείας σχέση με τη Χαμάς και κατηγόρησε τη de facto κυβέρνηση της Γάζας για τον μεγάλο αριθμό απωλειών στον άμαχο πληθυσμό. Ωστόσο η χρήση όπλων από τον ισραηλινό στρατό όπως ο λευκός φώσφορος και πιθανόν εκρηκτικά με συμπαγή αδρανή συστατικά στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του κόσμου, σχηματίζει την εικόνα της αδιάκριτης επίθεσης, της πλήρους αδιαφορίας για την ευημερία του άμαχου πληθυσμού της Γάζας και της περιφρόνησης του Ισραήλ στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Η Γάζα τώρα βρίσκεται στο χείλος μιας ακόμα χειρότερης ανθρωπιστικής καταστροφής, με τις εγκαταστάσεις ύδρευσης, αποχέτευσης και ηλεκτρικού να χρειάζεται να επισκευαστούν πλήρως. Κι ενώ οι κάτοικοι της Λωρίδας ξαναχτίζουν τα σπίτια και τις κοινότητες τους και την ζωή που είχαν με τον 18μήνο αποκλεισμό και πριν την εισβολή, η διεθνής κοινότητα πρέπει να θέσει το ερώτημα στον εαυτό της και να εφαρμόσει τους θεσμούς του διεθνούς δικαίου.
Τώρα το μόνο που μένει είναι να περιμένουμε και να δούμε αν θα είναι αποτελεσματική στο να κάνει τους υπευθύνους να λογοδοτήσουν.
Μελέτες περιπτώσεων από τη Λωρίδα
29 Δεκεμβρίου 2008: Ο ισραηλινός στρατός χτυπάει ένα τζαμί που βρίσκεται στο πολυπληθές κέντρο του προσφυγικού καταυλισμού της Jabalia, καταστρέφοντας το σπίτι των Ba’lousha που βρισκόταν δίπλα και σκοτώνοντας πέντε αδερφές (Tahreer, 17 χρονών, Ekram, 13 χρονών, Samar, 12 χρονών, Dena, 7 χρονών, Jawaher 4 χρονών)
5 Ιανουαρίου 2009: Στη πόλη της Γάζας, ένα ισραηλινό ελικόπτερο Απάτσι πυροβόλησε το κτίριο των διεθνών ΜΜΕ που φιλοξενούσε διεθνείς δημοσιογράφους και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με την Eva Barlett από το Διεθνές Κίνημα Αλληλεγγύης (ISM) «το Ισραήλ δεν θέλει να δει ο κόσμος τα εγκλήματα του». Οι δημοσιογράφοι υποστηρίζουν ότι δεν επιχειρούσαν αντάρτες στη γειτονιά.
5 Ιανουαρίου 2009: Σε γειτονιά της Zeitoun, ο ισραηλινός στρατός διέταξε περίπου εκατό άντρες από την οικογένεια Samouni να μείνουν σε ένα συγγενικό σπίτι το οποίο μετά από 22 ώρες το βομβάρδισαν 3 φορές, σκοτώνοντας –σύμφωνα με τα ΗΕ- 30 μέλη της οικογένειας και τραυματίζοντας περίπου 20. Οι Ισραηλινοί στρατιώτες που βρίσκονταν εκεί δεν βοήθησαν τα θύματα ούτε επέτρεψαν στα διασωστικά συνεργεία να περάσουν.
6 Ιανουαρίου 2009: Ισραηλινά πυρά χτυπούν το σχολείο Al Fakhoura στον προσφυγικό καταυλισμό Jabalia όπου είχαν βρει καταφύγιο υπό τα ΗΕ οι κάτοικοι. Σύμφωνα με τα ΗΕ πέθαναν 40 και τραυματίστηκαν 55.
9 Ιανουαρίου 2009: Ο ισραηλινός στρατός κατέστρεψε το Γραφείο του Press TV από όπου διεθνείς δημοσιογράφοι μετέδιδαν μερικές από τις λίγες ζωντανές εικόνες της σύγκρουσης, παρόλο που του είχαν δώσει τις συντεταγμένες τους μέσω GPS. Και σε αυτή την περίπτωση οι δημοσιογράφοι επιμένουν ότι μεταξύ τους δεν υπήρχαν αντάρτες.
15 Ιανουαρίου 2009: Τρεις ισραηλινές βόμβες με λευκό φώσφορο, ένα υλικό που απαγορεύεται να χρησιμοποιείται σε πολυπληθής περιοχές, έπεσαν στο κτιριακό συγκρότημα του UNRWA.
Η ισραηλινή επίθεση είναι αντίθετη στη Συνθήκη της Γενεύης
«Το Ισραήλ έχει διαπράξει σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα παλαιστινιακά εδάφη»
Ο Σουηδός Υπουργός Εξωτερικών – 13 Νοεμβρίου 2008 (σχεδόν ένα μήνα πριν την επίθεση)
Ο Σουηδός Υπουργός Εξωτερικών – 13 Νοεμβρίου 2008 (σχεδόν ένα μήνα πριν την επίθεση)
Κοιτώντας μόνο μερικές από τις περιπτώσεις που δείχνουν την υπερβολική επίθεση και την λάθος στοχοποίηση του ισραηλινού στρατού στη διάρκεια της Επιχείρησης «Χυτός Μόλυβδος», πρέπει να θέσουμε και το νομικό πλαίσιο. Οι νομικές συνέπειες στις παραπάνω περιπτώσεις αφορούν στη μαζική τιμωρία και στην αποτυχία του Ισραήλ να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του όσον αφορά τον άμαχο πληθυσμό σύμφωνα με την ευθύνη που έχει ως δύναμη κατοχής, την παράνομη χρήση όπλων, την αποτυχία να διακρίνει καθαρά τους άμαχους από τους αντάρτες και τους στρατιωτικούς από τους πολιτικούς στόχους. Όλα αυτά ίσως υποδεικνύουν περιστατικά ηθελημένων θανάτων και εκτενούς καταστροφής της περιουσίας των πολιτών.
Μαζική τιμωρία
«Δεν υπάρχει κανένα ασφαλές μέρος στη Γάζα. Όλοι είναι τρομοκρατημένοι και φέρουν ψυχικά τραύματα»
John Ging, UNRWA- 7 Ιανουαρίου 2009
John Ging, UNRWA- 7 Ιανουαρίου 2009
Τον Ιούνιο του 2007, όταν η Χαμάς απέκτησε τον έλεγχο στη Λωρίδα της Γάζας, η αντίδραση του Ισραήλ ήταν να κάνει πιο ασφυκτική την παρουσία του στα σύνορα της και να εντείνει τον αποκλεισμό. Κατά τη διάρκεια των 18 μηνών που οδήγησαν στην Επιχείρηση «Χυτός Μόλυβδος», οι ενέργειες αυτές στραγγάλισαν την τοπική οικονομία και η περιοχή στέρεψε από υλικά και προμήθειες ζωτικής σημασίας.
Η ισραηλινή στρατιωτική επίθεση που ξεκίνησε στις 27 Δεκεμβρίου 2008, κατέστρεψε ή έβλαψε σοβαρά ότι είχε απομείνει από τις εγκαταστάσεις, ανάμεσα τους τις ηλεκτρικές, αποχέτευσης και γενικότερα την πρόσβαση σε καθαρό νερό.
Το Ισραήλ ισχυρίζεται πως η επίθεση αποτελούσε μια προσπάθεια να σταματήσουν τις ρουκέτες της Χαμάς που εκτοξεύονταν στο νότιο Ισραήλ. Την περασμένη χρονιά, οι ρουκέτες που έπεσαν δεν τραυμάτισαν κανέναν. Η Επιχείρηση «Χυτός Μόλυβδος» είχε αναλογία 100:1 θανάτους σχεδόν, με την πλειοψηφία των Παλαιστινίων νεκρών (1300+) να είναι άμαχοι.
Ενώ οι βασικές προμήθειες απαγορεύονταν να μπουν στη Γάζα, οι κάτοικοι απαγορεύονταν να βγουν. Το 1.5 εκατ. πολιτών της Γάζας εξαναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη του αστικού πολέμου.
Παράνομη χρήση όπλων
«Ο Ισραηλινός στρατός ενεργεί μόνο σύμφωνα με τα όσα επιτρέπονται από το διεθνές δίκαιο και δεν κάνει χρήση λευκού φωσφόρου»
Gabi Ashkenazi, Διευθυντής προσωπικού των Ισραηλινών Δυνάμεων Ασφαλείας-13 Ιανουαρίου 2009
Gabi Ashkenazi, Διευθυντής προσωπικού των Ισραηλινών Δυνάμεων Ασφαλείας-13 Ιανουαρίου 2009
Ο λευκός φώσφορος είναι μια εξαιρετικά καυστική ουσία που μόλις έρθει σε επαφή με το δέρμα, μπορεί να το κάψει μέχρι το κόκαλο. Είναι παράνομο να χρησιμοποιείται στον πόλεμο κατά αμάχων και αντιπάλων. Ωστόσο η χρήση του επιτρέπεται σαν παραπέτασμα καπνού σε πολύ μεγάλες και ανοιχτές περιοχές, στις οποίες δεν υπάρχουν άμαχοι.
Η Γάζα είναι η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του κόσμου. Αν ο ισραηλινός στρατός όντως στόχευε τις πολιτικές, κοινωνικές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Χαμάς, η χρήση του λευκού φωσφόρου ίσως να μην εισέβαλε στις περιοχές με μεγάλο ποσοστό άμαχου πληθυσμού.
Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι οι γιατροί βρήκαν ίχνη ραδιενέργειας στα τραύματα των θυμάτων όπως επίσης και κράματα βολφραμίου, που συνήθως εντοπίζονται στα εκρηκτικά με συμπαγή αδρανή υλικά (DIME). Η χρήση τέτοιων όπλων είναι αμφισβητήσιμη και αρκετοί πιστεύουν πως η Γάζα χρησιμοποιήθηκε σαν πεδίο δοκιμής όπλων.
Ο Dr Mads Gilbert, νορβηγός γιατρός στο νοσοκομείο Shifa, επεσήμανε ότι αρκετοί από τους ασθενείς του είχαν ακρωτηριασμούς και τραύματα τυπικά των DIME. Η παρουσία κραμάτων βολφραμίου που προκαλεί ραγδαίο σχηματισμό καρκινικών όγκων, υποδεικνύει επίσης την χρήση DIME.
Σύμφωνα με τον Dr Gilbert, αυτό που συμβαίνει στη Γάζα «είναι ενάντια στο διεθνές δίκαιο, ενάντια της ανθρωπότητα και … ενάντια σε αυτό που σημαίνει να είσαι έντιμος άνθρωπος».
Διάκριση και αναλογικότητα
«Παρόλο που είναι σημαντικό να προσέξουμε εκείνα τα όπλα, η πλειοψηφία των κατοίκων της Γάζας σκοτώνονται σε τυπικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Είμαι ακαδημαϊκός και χρησιμοποιώ τις λέξεις με προσοχή-αυτό μοιάζει με σφαγή»
-Sara Roy, ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, 14 Ιανουαρίου 2009
-Sara Roy, ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, 14 Ιανουαρίου 2009
Προτού ξεκινήσει οποιαδήποτε στρατιωτική επιχείρηση, θα πρέπει να γίνει σαφής διάκριση ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό και τους μαχητές, όπως επίσης ανάμεσα στους πολιτικούς και στρατιωτικούς στόχους. Το Ισραήλ είχε ορίσει ως στρατιωτικούς της στόχους οτιδήποτε συνδεόταν με τη Χαμάς κατά οποιονδήποτε τρόπο. Αυτός ο ασαφής ορισμός θολώνει τις διακριτικές γραμμές και στοχοποιήθηκαν πολλοί που σαφέστατα δεν είχαν καμία άμεση ανάμειξη στη σύγκρουση και κατά συνέπεια δεν μπορούν να θεωρηθούν μαχητές.Στη διάρκεια μιας σύγκρουσης πάντα αναμένονται απώλειες στον άμαχο πληθυσμό. Ωστόσο, όταν αυτές είναι δυσανάλογες ως προς «το συγκεκριμένο και άμεσο προσδοκώμενο στρατιωτικό πλεονέκτημα» ή όταν υπερβαίνει τα λογικά πλαίσια σε σχέση με το στρατιωτικό όφελος, τότε ίσως να δημιουργούνται στοιχεία που χρειάζονται έρευνα.
Σύμφωνα με το άρθρο 147 της Συνθήκης της Γενεύης, επιθέσεις σε άμαχο πληθυσμό ή σε περιουσία του, όπως ορίστηκε παραπάνω από την διάκριση και σε μεγάλο και δυσανάλογο μέγεθος, ισοδυναμούν με ηθελημένους θανάτους, εκτενή καταστροφή ιδιωτικής περιουσίας και ηθελημένη πρόκληση πόνου και σοβαρών σωματικών τραυματισμών, τα οποία όλα μαζί αποτελούν σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
Η Γκρίζα Ζώνη-η άμυνα του Ισραήλ και το διεθνές δίκαιο
«Όταν επεκτείνεις τον ορισμό των μαχόμενων με τον τρόπο που το έκαναν οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις, αρχίσεις να συσχετίζεις μεμονωμένους που αναμείχθηκαν έμμεσα ή περιφερειακά… πρόκειται για έναν ορισμό χωρίς τέλος, ο οποίος υποβιβάζει το ίδιο το αντικείμενο και τους σκοπούς των κανόνων που υποτίθεται ότι εφαρμόζονται»
Phillips Sands, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου
Phillips Sands, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου
Από τη στιγμή που το Ισραήλ «απέσυρε την υπογραφή του» από τη Συνθήκη της Ρώμης, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC) δεν έχει άμεση δικαιοδοσία στη σύγκρουση. Ωστόσο αν το Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΕ ήθελε να σπρώξει το θέμα, το ICC θα μπορούσε να προχωρήσει την έρευνα. Αυτό βασικά προϋποθέτει ότι οι ΗΠΑ δεν θα ασκήσουν βέτο σε μια τέτοια απόφαση.Το Ισραήλ έχει συνυπογράψει την 4η Συνθήκη της Γενεύης, που αφορά στην προστασία του άμαχου πληθυσμού στη διάρκεια μιας σύγκρουσης και κατά συνέπεια είναι δεσμευμένο «να σέβεται και να εγγυάται τον σεβασμό της Συνθήκης υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων και όλων των περιπτώσεων εξαγγελίας πολέμου ή άλλης ένοπλης σύρραξης που πιθανά να προκύψει ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα μέρη, ακόμα κι αν ένα από τα μέρη δεν αναγνωρίζει το καθεστώς πολέμου». Επειδή το Ισραήλ έχει υπογράψει τη Συνθήκη, μεμονωμένα πρόσωπα που θεωρούνται ύποπτα για εγκλήματα πολέμου, μπορούν να διωχθούν ποινικά από όλα υπογράφοντα κράτη.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Ισραήλ πιθανά να έχει παραβιάσει τους νόμους του πολέμου κατά τον ακόλουθο τρόπο:
• Αδιάκριτη χρήση όπλων όπως βαρύ πυροβολικό σε πυκνοκατοικημένες περιοχές
• Χρησιμοποίηση αμάχων ως ανθρώπινες ασπίδες ή τέθηκαν σε αδικαιολόγητο κίνδυνο με άλλο τρόπο
• Παρεμπόδιση με απευθείας πυροβολισμούς ή άλλο τρόπο των ασθενοφόρων και του νοσηλευτικού/ιατρικού προσωπικού από το να προσεγγίσουν τραυματίες
• Ρίψη ρουκετών εσκεμμένα ή αδιακρίτως σε κατοικημένες περιοχές
• Στοχοποίηση πολιτικών εγκαταστάσεων που δεν θεωρούνται στρατιωτικοί στόχοι
Η αμυντική γραμμή του Ισραήλ έχει δύο σκέλη. Το πρώτο είναι ότι η Επιχείρηση Χυτός Μόλυβδος ήταν θέμα «αυτοάμυνας» και ότι ο σκοπός της επίθεσης ήταν να σταματήσει τις ρουκέτες που εκτοξεύονταν στο Ισραήλ από τη Γάζα. Ο δεύτερος ισχυρισμός, σε υπεράσπιση της εκτενούς χρήσης βίας και του δυσανάλογου αριθμού απωλειών στους Παλαιστίνιους, ήταν ότι πράγματι όλοι οι στόχοι σχετίζονταν με τη Χαμάς- με φυσικό ή συμβολικό τρόπο.
Ο πρώτος ισχυρισμός ότι ο Χυτός Μόλυβδος ήταν ζήτημα αυτοάμυνας του Ισραήλ, είναι ψευδής. Σύμφωνα με την ενημέρωση του Al Haq που δημοσιεύθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2009, το Ισραήλ παραμένει η δύναμη κατοχής στη Γάζα, έχοντας διατηρήσει τον έλεγχο «στον εναέριο χώρο, στα χωρικά ύδατα, στα χερσαία σύνορα και στα μητρώα του πληθυσμού» και γι’ αυτό είναι ο «αρχικός επιτιθέμενος» και όχι ο αμυνόμενος.
Σε μια προσπάθεια να αποφύγει την ποινικοποίηση των πράξεων του, φαίνεται πως το Ισραήλ δημιουργεί την δική του εκδοχή στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο δημιουργώντας ορισμούς και θολώνοντας τις διαχωριστικές γραμμές του τι αποτελεί στρατιωτικό στόχο. Ορίζοντας ως στόχους όλους εκείνους που συμβολίζουν τη Χαμάς, επέτρεψε στο Ισραήλ να περιλάβει πολλά αντικείμενα που το διεθνές δίκαιο ορίζει ως πολιτικά και αυστηρώς εκτός ορίων.
Το Ισραήλ φαίνεται πως επιχειρεί σε μια νόμιμη «γκρίζα ζώνη» προκειμένου να αποφύγει την ποινική δίωξη, γεγονός όμως που δημιουργεί μια επικίνδυνη κατάσταση για το διεθνές δίκαιο.
Σύμφωνα με το Al Haq «αυτή η κυνική χειραγώγηση του γράμματος και του πνεύματος του διεθνούς δικαίου, έχει ανοίξει τον δρόμο σε μια διεθνή συζήτηση στην οποία υπάρχει ο κίνδυνος επαναδιατύπωσης και άρα διακύβευσης των θεμελιωδών αρχών του διεθνούς δικαίου για χάρη των πολιτικών συμφερόντων».
Διώκοντας ποινικά τους Ισραηλινούς εγκληματίες
«Δεν χρειαζόμαστε νέα σχέδια και διαδικασίες. Έχουμε όλα τα απαραίτητα εργαλεία. Χρειαζόμαστε μόνο τν πολιτική βούληση και πράξη».
Ban Ki Moon, Γενικός Γραμματέας ων Ηνωμένων Εθνών, 21 Ιανουαρίου 2009
Ban Ki Moon, Γενικός Γραμματέας ων Ηνωμένων Εθνών, 21 Ιανουαρίου 2009
Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης η Βενεζουέλα, η Βολιβία, η Μαυριτανία και το Κατάρ διέκοψαν τις διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ και ο Τσάβες της Βενεζουέλας και ο Μοράλες της Βολιβίας δήλωσαν ότι θα ζητήσουν από το Δικαστήριο της Χάγης να γίνει έρευνα για εγκλήματα πολέμου.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν αναφορές ότι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων βρίσκονται στη διαδικασία συλλογής αποδεικτικών στοιχείων με σκοπό να προσπαθήσουν να οδηγήσουν στη δικαιοσύνη τους Ισραηλινούς αξιωματικούς για εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Χυτός Μόλυβδος. Ωστόσο, εφόσον το Ισραήλ δεν συνυπογράφει πλέον το Καταστατικό της Ρώμης, δεν θα είναι δύσκολο για το ισραηλινό κράτος να αγνοήσει τις προσπάθειες του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης να δικάσει τους ύποπτους εγκληματίες.
Αυτό που ανησυχεί τους Ισραηλινούς αξιωματούχους είναι ότι τα «ad hoc» λαϊκά δικαστήρια, όπως εκείνα που συστάθηκαν για να δικάσουν τους εγκληματίες από τη Ρουάντα και τη Σερβία, ίσως να αποδειχτούν επιτυχημένα. Επιπλέον, μεμονωμένοι αξιωματούχοι ίσως αποτελέσουν στόχο για τη Χάγη. Υπάρχει επίσης μια σειρά από ευρωπαϊκά δικαστήρια που αναλαμβάνουν αυτεπάγγελτα να ασκήσουν ποινικές διώξεις σε μηνύσεις του είδους που έχουν υποβάλλει οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τον ισχυρισμό της «οικουμενικής δικαιοδοσίας». Ο Gilles Dover, δικηγόρος στη Γαλλία ήδη ασχολείται με μηνύσεις που έχουν υποβάλλει περισσότεροι από 500 διεθνείς αξιωματούχοι και ζητούν την διεξαγωγή ανοιχτής έρευνας για εγκλήματα πολέμου.
Ένας αξιωματούχος είπε σε ισραηλινή εφημερίδα ότι φοβούνται πως το Ισραήλ θα φαίνεται όπως η Κίνα μετά τα γεγονότα την πλατείας Tiananmen ή με τη Σερβία του Μιλόσεβιτς. «Όσον αφορά την παγκόσμια σκηνή, το Ισραήλ μπαίνει στην πιο σκοτεινή του εποχή… θα τους κυνηγούν σε όλο τον κόσμο με εντάλματα σύλληψης».
Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Al Masakin, διεθνείς συνήγοροι έχουν ήδη υποβάλλει μηνύσεις κατά 15 Ισραηλινών αξιωματούχων.
Το Ισραηλινό κράτος, σε απάντηση αυτών, λογόκρινε την διαρροή πληροφοριών που αφορούν σε αξιωματούχους και στρατιωτικούς διοικητές και είχαν σχέση με το Χυτό Μόλυβδο. Συμβούλεψε τους αξιωματούχους τους να μην ταξιδεύουν υπό τον φόβο ότι μπορεί να εκδοθεί ένταλμα σύλληψης τους. Επιπλέον η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να δημιουργήσει ένα «ταμείο υπεράσπισης» των κατηγορούμενων αξιωματούχων.
Σκοτώνοντας τον διάβολο και εκατοντάδες αγγέλους
(2 Ιανουαρίου, 2009)
Ξανά και ξανά ακούμε το γνωστό ρεφραίν από το Ισραήλ: «Δεν στοχοποιούμε Παλαιστίνιους. Στόχοι μας είναι μόνο η Χαμάς και οι εγκαταστάσεις της».
Το ακούμε αυτό εδώ και επτά μέρες – την ώρα που τα πτώματα στοιβάζονται στα νοσοκομεία και ο αριθμός των απωλειών έχει σκαρφαλώσει στους χιλιάδες. Γνωρίζουμε πόσα από τα θύματα είναι παιδιά και γυναίκες. Γνωρίζουμε πως συχνά έχουν αποτελέσει στόχοι σχολεία, τζαμιά και νοσοκομεία.
Ακόμα κι έτσι, το Ισραήλ συνεχίζει: «Δεν στοχοποιούμε τον άμαχο πληθυσμό των Παλαιστινίων», λες κι αν το πουν πολλές φορές, θα γίνει αλήθεια.
Αργά κάποια νύχτα, πέντε αδερφές έπεσαν αγκαλιασμένες να κοιμηθούν. Οι αεροεπιδρομές συνεχίζονταν εδώ και δύο μέρες και τους ήταν πιο εύκολο να αντιμετωπίσουν τη νύχτα όλες μαζί, παρά να μείνουν μόνες και άυπνες.
Η μεγαλύτερη από τις αδερφές, η Tahrir, είναι 17 χρονών. Λέει στις αδερφές της πως όλα θα πάνε καλά.
Δεν το ξέρει φυσικά, αλλά αυτή δεν είναι η πρώτη αεροεπιδρομή που βιώνει στη ζωή της και ξέρει ότι όταν οι μεγαλύτεροι έλεγαν πως όλα θα πάνε καλά, αισθανόταν καλύτερα.
Η μικρότερη, η Jawaher, είναι μόνο 4 χρονών. Δεν καταλαβαίνει τι γίνεται και κλαίει πρωί και βράδυ. Οι αδερφές της προσπαθούν να την ηρεμήσουν και να την κάνουν να γελάσει. Θέλουν να κάνουν το μικρό κορίτσι να αισθάνεται καλύτερα, αλλά και θέλουν να την κάνουν να σωπάσει. Φοβούνται πως ο πολύς θόρυβος ίσως οδηγήσει τις βόμβες σε αυτές. Η Tahrir τους λέει πως το καλύτερο είναι να μείνουν ήσυχες και να περιμένουν.
Κι έτσι έκαναν. Καθόντουσαν ήσυχα στα κρεβάτια τους- ακούγοντας τον κόσμο γύρω τους να εκρήγνυται – και περίμεναν να ξημερώσει. Για τις πέντε αδερφές από την Jabalya, το ξημέρωμα δεν έφτασε.
Προτού εμφανιστεί ο ήλιος στον ορίζοντα, ένα F16 αμερικανικής κατασκευής έριξε το φορτίο του στο τζαμί δίπλα στο σπίτι των κοριτσιών. Η στέγη και οι τοίχοι του σπιτιού έπεσαν επάνω τους. Πέθαναν όλες. Ίσως ακαριαία ίσως μετά από λίγα λεπτά ή βιώνοντας τον πόνο και τον τρόμο. Πέντε αδερφές… έφυγαν.
Όταν έφεραν τα πτώματα τους στο γεμάτο νεκροταφείο, δεν υπήρχε αρκετός χώρος. Η μεγάλη, η Tahrir, είχε τον δικό της τάφο ενώ τα υπόλοιπα κορίτσια θάφτηκαν σε ζευγάρια. Θα περάσει αρκετός καιρός για να ξεχάσουμε «τις πέντε αδερφές στους τρεις τάφους».
«Δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο με τον παλαιστινιακό λαό» λένε ξανά και ξανά οι Ισραηλινοί.
Ίσως να υπάρχει ένα ψήγμα αλήθειας σε αυτή τη δήλωση. Ίσως το Ισραήλ δεν βρίσκεται σε πόλεμο με τον παλαιστινιακό λαό αλλά μόνο με τη Χαμάς. Αν αυτό αληθεύει, τότε είναι σαφές – και που δεν αναφέρεται – είναι ότι το Ισραήλ δεν νοιάζεται πόσοι Παλαιστίνιοι χαθούν σε αυτόν τον πόλεμο. Οποιοσδήποτε αριθμός απωλειών είναι αποδεχτός αν στοχεύεις τον εχθρό.
Πάρτε για παράδειγμα την πρόσφατη δολοφονία του αρχηγού της Χαμάς, Nizar Rayyan, στο σπίτι του. Το Ισραήλ ανέθεσε σε «ικανούς για δράση» μυστικούς πράκτορες να τον σκοτώσουν – μαζί με έντεκα από τα παιδιά του.
Αν ρωτούσαμε το Ισραήλ αν για να σκοτώσει τον διάβολο θα σκότωνε εκατοντάδες αγγέλους, τι θα απάνταγε άραγε;
Έχω ήδη δει τι θα έκαναν.
«Τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου ήταν καθημερινά και αναρίθμητα»
(30 Μαρτίου 2009)
Δύο μήνες μετά τη λήξη της φονικής ισραηλινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας, λύθηκαν οι γλώσσες και πολλές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων μαζί με δημοσιογράφους και αξιωματούχους των ΗΕ, δημοσιεύουν αναφορές που εμπεριέχουν αποδείξεις για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε το Ισραήλ.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Διεθνής Αμνηστία, οι Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και πολλοί άλλοι ζητούν να γίνει έρευνα με έναν κοινό σκοπό: να ρίξει φως με καταγεγραμμένες αποδείξεις στις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε το Ισραήλ στη διάρκεια της Επιχείρησης Χυτός Μόλυβδος. Το μήνυμα τους είναι ενιαίο και σαφές: χρειάζεται μια διεθνής ανεξάρτητη έρευνα. Ήρθε επιτέλους η ώρα να λογοδοτήσει το κράτος του Ισραήλ για τις 23 ημέρες συνεχών και βάρβαρων ενεργειών του στη Λωρίδα.
Σήμερα έχουν δημοσιευθεί λεπτομερείς αποδείξεις για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε το Ισραήλ. Σε αυτά περιλαμβάνονται διάφορες απάνθρωπες πράξεις όπως η χρησιμοποίηση παιδιών ως ανθρώπινες ασπίδες, οι πυροβολισμοί ενάντια ιατρικών ομάδων που βρίσκονταν σε υπηρεσία και η εσκεμμένη χρήση απαγορευμένων όπλων. Σε αυτούς τους ισχυρισμούς προστίθενται και οι μαρτυρίες των Ισραηλινών στρατιωτών που έρχονται για να τους επιβεβαιώσουν.
Λεπτομερείς αναφορές φανερώνουν πως η δικαιολογία του Ισραήλ ότι στόχευε μόνο τη Χαμάς είναι χωρίς ουσία και μόνο κάποιος αφελής μπορεί να την πιστέψει. Η πραγματικότητα είναι πως η Επιχείρηση Χυτός Μόλυβδος άφησε έναν σε κάθε 250 κατοίκους της Γάζας, νεκρό ή σοβαρά τραυματισμένο.
Παρομοίως, ο ισραηλινός ισχυρισμός ότι ενεργούσε μέσα στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου, ακούγεται κενός. Είπαν πως οι ελεύθεροι σκοπευτές τους ήταν ηθικοί και καλά εκπαιδευμένοι, είπαν πως τα πυρομαχικά τους ήταν από τα πιο εκλεπτυσμένα του κόσμου, οι στόχοι και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ήταν τόσο ακριβείς που έλεγαν ότι μπορούσαν να διακρίνουν ακόμα και το χρώμα των ρούχων που φορούσε ο στόχος τους. Είπαν πως η ακρίβεια αυτή δεν τους αφήνει περιθώρια λάθους.
Στη Γάζα, έγινα περισσότερα από 90 «λάθη».
Όσο περνάει ο καιρός και δημοσιεύονται κι άλλες αναφορές, γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι πολλά από τα «λάθη» ήταν ηθελημένα και προσχεδιασμένα. Ο αποδεκατισμένος πληθυσμός δεν μπορεί να θεωρείται πλέον «παράπλευρη απώλεια». Ήταν εσκεμμένο.
O Richard Falk, υψηλό στέλεχος στα ΗΕ, πρόσφατα δήλωσε ότι το Ισραήλ θα πρέπει να λογοδοτήσει για «ένα νέο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» που διέπραξε κατά την επίθεση του Ιανουαρίου στη Λωρίδα της Γάζας, επισημαίνοντας ότι το Ισραήλ είχε απομονώσει τον άμαχο πληθυσμό στην ζώνη σύρραξης, μια μοναδική στο είδος της κίνηση που πρέπει να κατακριθεί. Σε αναφορά του προς το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των ΗΕ στη Γενεύη, ο Falk είπε: «Αυτές οι πολιτικές πολέμου πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εμφανή και νέα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, να αναγνωριστούν επίσημα ως τέτοια και να απαγορευτούν κατηγορηματικά».
1. Παιδιά για ανθρώπινες ασπίδες
Ο ειδικός ανταποκριτής των ΗΕ για τα Παιδιά σε Ένοπλη Σύρραξη, ανέφερε αυτή την εβδομάδα ότι Ισραηλινοί στρατιώτες κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Χυτός Μόλυβδος, χρησιμοποίησαν ένα 11χρονο παιδί ως ανθρώπινη ασπίδα. Σύμφωνα με τους ειδικούς των ΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι Ισραηλινοί στρατιώτες εξανάγκασαν ένα παιδί να περπατήσει μπροστά τους στη γειτονιά Tel Hawa στην πόλη της Γάζας και εκμεταλλεύονταν την παρουσία του για να εισβάλλουν σε κτίρια και σπίτια.
Λίγο μετά, οι Guardians ανέφεραν την ίδια απάνθρωπη τακτική που χρησιμοποιήθηκε σε τρεις Παλαιστίνιους αδερφούς, οι οποίοι έδωσαν τις μαρτυρίες τους στον Βρετανό δημοσιογράφο. Ο Al’a, ο Ali και ο Nafiz περιέγραψαν πώς τους πήραν από το σπίτι, σημαδεύοντας τους με όπλα και τους ανάγκασαν να γονατίσουν μπροστά από τα τανκς για να αποτρέψουν τους μαχητές της Χαμάς να πυροβολήσουν την ώρα που Ισραηλινοί στρατιώτες έμπαιναν στα παλαιστινιακά σπίτια.
«Μας ανάγκαζαν να προχωράμε μπροστά, ώστε αν κάποιος πυροβολούσε, οι σφαίρες να πετύχαιναν εμάς κι όχι αυτούς», είπε ο 14χρονος Al’a al Attar. Τα αδέρφια του περιέγραψαν πώς όταν τους οδηγούσαν σε κατοικήσιμες περιοχές, τους έλεγαν ξαφνικά να σταματήσουν και τους πυροβολούσαν με τα όπλα τους ανάμεσα στα πόδια ή πάνω από τους ώμους.
Σύμφωνα με το άρθρο 28 της 4ης Συνθήκης της Γενεύης την οποία έχει επικυρώσει το Ισραήλ, οι ανθρώπινες ασπίδες απαγορεύονται κατηγορηματικά. Επιπλέον το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ έχει απαγορεύσει την χρήση ανθρώπινων ασπίδων από το 2005, όταν είχαν συμβεί μια σειρά από παρόμοια περιστατικά και είχαν αποδειχθεί σαφώς. Όμως οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα επιμένουν πως ο ισραηλινός στρατός συνεχίζει να χρησιμοποιεί τον άμαχο πληθυσμό κατά αυτόν τον τρόπο.
Η ανταποκρίτρια των ΗΕ, Radhika Coomaraswamy, δήλωσε ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου συνέβησαν αρκετά παρόμοια περιστατικά και υπήρξαν αναφορές ότι ισραηλινά στρατεύματα πυροβόλησαν ένα άκακο παιδί, κατεδάφιζαν σπίτια – σε ένα από αυτά η μητέρα και το παιδί της βρίσκονταν ακόμα μέσα- και βομβάρδισαν ένα κτίριο αφού πρώτα είχαν εξαναγκάσει δεκάδες άμαχους από την ίδια οικογένεια να συγκεντρωθούν σε αυτό μια μέρα πριν.
«Παραβιάσεις γίνονταν κάθε μέρα», σχολίασε. «Είναι πάρα πολλές για να μετρηθούν». Ειδικοί των ΗΕ θα ερευνήσουν τους ισχυρισμούς. Η 43σέλιδη αναφορά αμφισβητήθηκε από τον Ισραηλινό πρέσβη στα ΗΕ, λέγοντας ότι δαιμονοποιεί το Ισραήλ και ότι τα ΗΕ μετατρέπονται «σε ένα ανεπίσημο μπλογκ αφρικανικών και ισλαμικών εθνών, που υποστηρίζονται από τη Ρωσία και τη Κούβα».
2. «Πυροβολώντας τους διασώστες»-χαλαρώνοντας τους κανόνες του πολέμου
Οι Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο ισραηλινός οργανισμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοσιοποίησαν μια αναφορά στην οποία αναδεικνύονταν οι επιθέσεις ενάντια στις διασωστικές ομάδες και ιατρικά κέντρα στη Γάζα. Η αναφορά καλεί στο να γίνει μια ανεξάρτητη διεθνή έρευνα για τις ισραηλινές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικά για τις παραβιάσεις κατά των ασθενών, των τραυματιών και του ιατρικού/νοσηλευτικού προσωπικού.
Η αναφορά καταγράφει λεπτομερώς την δουλειά των γιατρών κάτω από πυρά, προσθέτοντάς ότι οι επιθέσεις προς τις διασωστικές ομάδες δεν αποτελούσαν μεμονωμένα περιστατικά αλλά επαναλαμβανόμενες πράξεις. Σύμφωνα με τον οργανισμό, ο ισραηλινός στρατός εμπόδισε τους γιατρούς, τον Ερυθρό Σταυρό, τη Διεθνή Αμνηστία και το προσωπικό του UNRWA να προσεγγίσουν τραυματίες. Επιπλέον εμπόδιζε την παροχή πρώτων βοηθειών σε Παλαιστίνιους που είχαν τραυματιστεί. Η στάση αυτή οδήγησε στο να αυξηθεί ο αριθμός των νεκρών και των ήδη δραματικών στατιστικών.
Ο ισραηλινός στρατός δεν σεβάστηκε ποτέ τους κανόνες του ανθρωπιστικού δικαίου όπως πηγάζει από την 4η Συνθήκη της Γενεύης που απαγορεύει την έκθεση σε κίνδυνο του άμαχου πληθυσμού και την επίθεση σε υγειονομικές εγκαταστάσεις και προσωπικό. Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό συχνά στοχοποιούνταν εσκεμμένα. Οι στρατιώτες σκότωσαν 16 γιατροί και τραυμάτισαν 25, ενώ βομβάρδισαν 34 ιατρικά κέντρα, ανάμεσα τους υπερπλήρη νοσοκομεία και 26 κλινικές πρώτων βοηθειών.
Οι Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα επιβεβαιώνουν τώρα την «σιγουριά» ότι το Ισραήλ παραβίασε το ανθρωπιστικό δίκαιο στη διάρκεια του πολέμου, με επιθέσεις κατά του ιατρικού/νοσηλευτικού προσωπικού, προκαλώντας ζημιές σε κτίρια υγειονομικής περίθαλψης, κάνοντας αδιάκριτες επιθέσεις σε αμάχους και καθυστερώντας την ιατρική περίθαλψη των τραυματιών. «Παρατηρήσαμε την ηθική παρακμή των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων όσον αφορά τον παλαιστινιακό πληθυσμό της Γάζας, που στην πραγματικότητα ισοδυναμεί με την περιφρόνηση της ζωής των Παλαιστινίων». είπε ο Dani Flic, πρόεδρος των Γιατρών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Ο ισραηλινός στρατός απάντησε σε αυτές τις κατηγορίες λέγοντας ότι είχαν ρητές εντολές να μη βλάψουν τους γιατρούς, αλλά «ωστόσο, κάτω από τις δύσκολες συνθήκες του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας που διεξήχθη σε αστικές και πυκνοκατοικημένες περιοχές, οι γιατροί που επιχειρούσαν εκεί, παίρνουν μόνοι τους το ρίσκο».
Τι σημαίνει αυτό; Ότι επειδή το Ισραήλ βομβάρδιζε τη Γάζα, μία από τις πιο μικρές και πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη, οι γιατροί δεν έπρεπε να κάνουν το καθήκον τους;
Η Amira Hass, στην ισραηλινή εφημερίδα Ha’aretz υποστήριξε τους ισχυρισμούς των οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αναφέροντας ότι αρκετές μέρες μετά το τέλος των εχθροπραξιών, σε ένα από τα παλαιστινιακά σπίτια που είχαν καταλάβει οι Ισραηλινοί, βρέθηκε ένα κομμάτι χαρτί με τίτλο «Αξιολόγηση της κατάστασης» και μια χειρόγραφη υποσημείωση στα εβραϊκά που έλεγε «κανόνες δέσμευσης: ανοίξτε πυρ κατά των διασωστών». Ένας έφεδρος αξιωματούχος που δεν πήρε μέρος στις επιθέσεις της Γάζας πιστεύει ότι το σημείωμα γράφτηκε από χαμηλόβαθμο διοικητή κατά την ημερήσια ενημέρωση των στρατιωτών του.
Αυτή την εβδομάδα η εφημερίδα Guardian ανέφερε ότι η Ha’aretz ανακάλυψε πως η Δ/νση Διεθνούς Δικαίου του ισραηλινού στρατού, το υπεύθυνο σώμα που συμβουλεύει τις ισραηλινές δυνάμεις για την νομιμότητα των πράξεων τους, είχαν εγκρίνει την χαλαρότητα των κανόνων δέσμευσης στη Γάζα, συμπεριλαμβάνοντας και την στοχοποίηση των ιατρικών ομάδων.
Αντίγραφο των κανόνων δέσμευσης για την Επιχείρηση Χυτός Μόλυβδος απέκτησε η Ha’aretz λίγες μέρες πριν ξεκινήσει η επίθεση. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο που είδε το έγγραφο , τα νέα και λιγότερο αυστηρά εγκρίθηκαν από τα υψηλά κλιμάκια του ισραηλινού στρατού. Η στρατιωτική λογοκρισία εμπόδισε αρκετές φορές τη Ha’aretz από το να δημοσιεύσει το έγγραφο.
3. Λευκός φώσφορος και μη επανδρωμένα αεροσκάφη εξαφανίζουν τον άμαχο πληθυσμό
Αρκετές έρευνες για τον μεγάλο αριθμό θανάτων στον άμαχο πληθυσμό, βρήκαν ότι το Ισραήλ χρησιμοποιούσε διάφορα όπλα με παράνομους τρόπους. Αδιάκριτα πυρά, ανάμεσα τους και βόμβες με λευκό φώσφορο, έπεσαν σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, ενώ πύραυλοι ακριβείας έπεφταν σε σπίτια αμάχων.
Ο Richard Falk, ο ειδικός ανταποκριτής των ΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, κατά τη διάρκεια και μετά την επίθεση έκανε αναρίθμητες δηλώσεις με τις οποίες κατήγγειλε τις παραβιάσεις των Ισραηλινών στη Γάζα. Στην τελευταία του αναφορά για τα φερόμενα εγκλήματα πολέμου που διεπράχθησαν κατά την διάρκεια της Επιχείρησης Χυτός Μόλυβδος, περιγράφει το γιατί η 23ήμερη επίθεση στη Γάζα διαχωρίζεται από τις προηγούμενες διεξόδους στη βία από το Ισραήλ προκειμένου να διατηρήσει την ασφάλεια και τα στρατηγικά του συμφέροντα.
Με όρους πρακτικής στο πεδίο μάχης, o Falk επιβεβαιώνει τις διάφορες υποθέσεις για την χρήση λευκού φωσφόρου σε κατοικημένες περιοχές στη Γάζα, και καταγγέλλει επίσημα τη χρήση του νέου βάναυσου όπλου, γνωστό ως DIME που εκρήγνυται με τέτοια δύναμη που διαλύει το ανθρώπινο σώμα σε κομμάτια.
Η αμφιλεγόμενη χρήση της φονικής λευκής σκόνης
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έδωσε στη δημοσιότητα την τελευταία τους αναφορά με τίτλο «Πύρινη βροχή: η παράνομη χρήση λευκού φωσφόρου από το Ισραήλ στη Γάζα», η οποία περιλάμβανε έγγραφες αποδείξεις και ισχυρισμούς για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν.
Από όταν ξεκίνησαν οι χερσαίες επιθέσεις στη Γάζα, αρκετές πηγές μέσων ενημέρωσης ανέφεραν την πιθανή χρήση χημικών πολεμικών υλικών, παρά τον επαναλαμβανόμενο ισχυρισμό του ισραηλινού στρατού ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν τέτοιου είδους πυρομαχικά. «Μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι ο λευκός φώσφορος δεν χρησιμοποιήθηκε», είπε ο εκπρόσωπος τύπου του ισραηλινού στρατού στο CNN στις 7 Ιανουαρίου 2009, στην μέση του πολέμου. Σήμερα το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιβεβαιώνει σθεναρά: «το Ισραήλ επανειλημμένως και αδιακρίτως έριχνε βόμβες λευκού φωσφόρου σε κατοικημένες περιοχές στη Γάζα και αποτελεί απόδειξη για έγκλημα πολέμου».
Η 71 σελίδων αναφορά παρέχει μαρτυρίες για τις καταστροφικές συνέπειες που είχαν αυτά τα πυρομαχικά στον άμαχο πληθυσμό και στην ιδιωτική περιουσία. Οι ερευνητές πήγαν στη Γάζα αμέσως μετά τη λήξη των εχθροπραξιών και βρήκαν χρησιμοποιημένα βλήματα, κάνιστρα και δεκάδες καμένους στύλους σε δρόμους, στέγες σπιτιών, αυλές και στα σχολεία των ΗΕ, που περιείχαν λευκό φώσφορο. Το συστατικό αυτό έχει σημαντική, απροσδιόριστη, εμπρηστική επίπτωση και μπορεί να προκαλέσει σοβαρά εγκαύματα σε ανθρώπους και να βάλει φωτιά σε κτίρια, χωράφια και άλλα αντικείμενα που ανήκουν στους πολίτες. Η αρχή του είναι απλή: ο φώσφορος καίει οτιδήποτε αγγίξει. Η προοπτική να βλάψει τον άμαχο πληθυσμό μεγεθύνεται επιπλέον λόγω της πυκνότητας του πληθυσμού στη Γάζα, μια από τις πιο υψηλές στον κόσμο.
Η τακτική του Ισραήλ για την χρήση του λευκού φωσφόρου είναι αμφιλεγόμενη: το πολεμικό υλικό καθεαυτό δεν απαγορεύεται. Η χρήση για «συσκότιση» (χημική χρήση που καλύπτει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις) επιτρέπεται επί της αρχής σύμφωνα με το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο (οι κανόνες του πολέμου). Ωστόσο, όταν χρησιμοποιούνται εσκεμμένα σε ανοιχτούς χώρους, τα όπλα λευκού φωσφόρου είναι παράνομα.
«Στη Γάζα, ο ισραηλινός στρατός δεν χρησιμοποίησε τον λευκό φώσφορο μόνο σε ανοιχτές περιοχές ως παραπέτασμα για τα στρατεύματα», είπε ο Fred Abrahams, ερευνητής έκτακτων αναγκών του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και συν-συγγραφέας της αναφοράς. «Έριχνε με λευκό φώσφορο σε κατοικημένες περιοχές, ακόμα και όταν δεν υπήρχαν στρατεύματα στη περιοχή και ενώ μπορούσε να χρησιμοποιήσει πιο ασφαλή παραπετάσματα καπνού. Το αποτέλεσμα ήταν να υποφέρει χωρίς λόγο και να πεθάνει μεγάλος αριθμός αμάχων… Για τον αναίτιο χαμό των αμάχων που προκλήθηκε από τον λευκό φώσφορο θα πρέπει να καταστούν υπόλογοι οι ανώτατοι αξιωματούχοι», είπε ο Abrahams.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στις πρόσφατες επιχειρήσεις στη Γάζα οι ισραηλινές δυνάμεις συχνά εκτόξευαν πυρομαχικά με λευκό φώσφορο που εκρήγνονταν στο αέρα, μέσα και κοντά σε κατοικημένες περιοχές. Κάθε κάλυκας εκτόξευε 116 φλεγόμενες σφήνες λευκού φωσφόρου σε ακτίνα 125 μέτρων. Ο λευκός φωσφόρος αναφλέγεται μόλις έρθει σε επαφή με το οξυγόνο και συνεχίζει να καίει φτάνοντας μέχρι τους 816οC, μέχρι να τελειώσει το οξυγόνο. Όταν έρχεται σε επαφή με το δέρμα, προκαλεί έντονα και εκτενή εγκαύματα.
Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε είναι ότι ο ισραηλινός στρατός επανειλημμένως τον χρησιμοποιούσε σε κατοικημένες περιοχές, σκοτώνοντας και τραυματίζοντας αμάχους και καταστρέφοντας πολιτικές υποδομές, όπως σχολεία, αγορές, αποθήκες με ανθρωπιστική βοήθεια και νοσοκομεία.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο ισραηλινός στρατός ήξερε ότι ο λευκός φώσφορος προκαλεί βλάβες που απειλούν τις ζωές των αμάχων. Μια ιατρική αναφορά που ετοιμάστηκε από το Υπουργείο Υγείας έλεγε ότι ο λευκός φώσφορος «μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς τραυματισμούς και θάνατο, αν έρθει σε επαφή με το δέρμα, εισπνευστεί ή καταπιεί». Εγκαύματα σε έκταση λιγότερη από το 10% του δέρματος, μπορεί να αποβούν μοιραία, λόγο της ζημιάς που προκαλείται στο συκώτι, τα νεφρά και τη καρδιά. Η λοίμωξη είναι συνηθισμένη και η απορρόφηση των χημικών από το σώμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στα εσωτερικά όργανα, όπως και θάνατο.
Το Ισραήλ στην αρχή αρνήθηκε την χρήση λευκού φωσφόρου στη Γάζα, αλλά έχοντας να αντιμετωπίσει τις αποδείξεις για το αντίθετο, είπε ότι χρησιμοποίησε κάθε όπλο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αργότερα ανακοίνωσε την διενέργεια εσωτερικής έρευνας για πιθανή απρεπής χρήση λευκού φωσφόρου.
Μη επανδρωμένα αεροσκάφη ακριβείας, χτυπούν αθώες οικογένειες
Ο λευκός φώσφορος δεν ήταν το μόνο αμφιλεγόμενο όπλο που χρησιμοποιήθηκε: υπάρχουν αναφορές ότι τα ισραηλινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAVs), έχουν σκοτώσει άμαχους πολίτες.
Συνήθως τα UAVs κατευθύνονται από κάποια απομακρυσμένη περιοχή, έξω από την ζώνη μάχης. Χρησιμοποιούν φακούς που τους επιτρέπουν να δουν τις λεπτομέρειες από τα ρούχα ενός ανθρώπου και είναι εξοπλισμένα με πυραύλους ακριβείας, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Ισραήλ. Αν όντως είναι έτσι, τότε γιατί υπάρχουν αναφορές ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν σκοτώσει 48 αθώους πολίτες, όπως ισχυρίζονται οι Guardians, που την προηγούμενη εβδομάδα παρουσίασαν τα αποτελέσματα της έρευνας τους στην Γάζα;
Η οικογένεια της Mounir al Jarah’s, αποδεκατίστηκε από ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος.
Στης 16 Ιανουαρίου, ένας πύραυλος που εκτοξεύτηκε από κάποιο UAV σκότωσε την αδερφή της Mounir, τον άντρα της και τέσσερα από τα παιδιά της, την ώρα που έπιναν το τσάι στην αυλή τους. Και τα έξι μέλη της οικογένειας διαμελίστηκαν. «Βρήκαμε τον Mohammed να κείτεται εδώ, κομμένος στα δύο. Ο Ahmed ήταν στα τρία. Ο Wahid ήταν τελείως αποτεφρωμένος – τα μάτια του έλειπαν. Ο πατέρας του ήταν νεκρός. Η Nour είχε αποκεφαλιστεί. Δεν μπορούσαμε να βρούμε το κεφάλι της πουθενά», είπε στους Guardians.
Τα UAVs είναι γνωστά για την ακρίβεια τους. Αν το Ισραήλ πράγματι στόχευε μόνο τους μαχητές, τότε γιατί μια ειρηνική οικογένεια που έπινε το τσάι της στον κήπο, ανατινάχτηκε; Γιατί μια παρέα κοριτσιών που περπάταγαν στον δρόμο, αποτέλεσαν επίσης στόχο; Όπως και τα παιδιά που έπαιζαν στα χωράφια; Αυτές είναι μόνο μερικές από τις περιπτώσεις που αναφέρουν οι Guardians για την χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών για να σκοτώνουν αμάχους.
Το Ισραήλ εξακολουθεί να λέει ότι χρησιμοποίησε τα όπλα του σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και αρνείται ότι χρησιμοποίησε UAVs στη Γάζα. Παρόλα αυτά, οι Guardians βρήκαν στην online έκδοση ενός ισραηλινού στρατιωτικού περιοδικού την περιγραφή του λοχία Gil, τον υποδιοικητή της πρώτης μοίρας UAV, στην οποία έλεγε ότι χρησιμοποιήθηκαν μη επανδρωμένα αεροσκάφη στη διάρκεια της επίθεσης. Περιέγραφε πώς μπορούσαν να καταγράψουν τα πάντα με ακρίβεια και να ξεχωρίσουν με σαφήνεια τους μαχητές από τις γυναίκες, τα παιδιά και τον υπόλοιπο άμαχο πληθυσμό.
Όπως και για την χρήση λευκού φωσφόρου, έτσι και για τα UAVs, ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ειδικοί στο διεθνές δίκαιο, προσπαθούν να στήσουν κατηγορητήριο για εγκλήματα πολέμου σε βάρος του Ισραήλ, για τον θάνατο τόσων αμάχων.
4. «Υπερβολικές» καταστροφές σπιτιών
Στην διάρκεια των 23 ημερών αυτού που πιο σωστά πρέπει να ονομαστεί επίθεση κι όχι πόλεμος, ο UNDP εκτιμάει ότι 14.000 σπίτια Παλαιστινίων καταστράφηκαν, μαζί 219 εργοστάσια και 240 σχολεία.
Οι περισσότερες καταστροφές όπως λένε οι ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν ήταν απαραίτητες αλλά έγιναν σκόπιμα, με σκοπό να καταστραφούν οι ζωές των Παλαιστινίων και η οικονομία.
Η Διεθνής Αμνηστία προκαλεί την κυρίαρχη ισραηλινή εξήγηση ότι «τα κτίρια καταστράφηκαν για την ανάγκη των πολεμικών επιχειρήσεων», αποκαλύπτοντας στοιχεία για χρήση ναρκών. Θραύσματα από αντί-πυροβολικές νάρκες βρέθηκαν στα ερείπια των κατεστραμμένων περιουσιών, γεγονός που δείχνει ότι τα σπίτια ανατινάχτηκαν από κάτω και δεν καταστράφηκαν από εναέρια χτυπήματα.
«Τα ισραηλινά στρατεύματα έπρεπε να αφήσουν τα οχήματα τους για να φυτέψουν τις νάρκες, που δείχνει ότι δεν αντιμετώπιζαν κανέναν κίνδυνο και δεν υπάρχει καμία στρατιωτική ή επιχειρησιακή δικαιολογία…. Όσοι επιχειρούσαν στο έδαφος, δεν θα έβγαιναν από τα οχήματα τους εκτός κι αν ήταν, όχι 100% αλλά 200% σίγουροι ότι δεν υπήρχε παγίδα και δεν θα έμπαιναν στο στόχαστρο. Διαφορετικά δεν θα χρησιμοποιούσαν αυτή τη μέθοδο», είπε η Donatella Rovera, επικεφαλής της αποστολής ευρημάτων στο Νότιο Ισραήλ και τη Γάζα.
Ο παραπάνω ισχυρισμός υποστηρίζεται και από τα συμπεράσματα της ισραηλινής ομάδας «Σπάζοντας τη σιωπή». «Έγιναν πολλές κατεδαφίσεις χωρίς να υπάρχει άμεση απειλή. Από τις μαρτυρίες που συγκεντρώσαμε, πολλές από τις καταστροφές – με εκρηκτικά ή με μπουλντόζες- έγιναν αφότου το Ισραήλ αποκτούσε τον έλεγχο της περιοχής», είπε ο Yehuda Shaul.
Αν και η καταστροφή ιδιωτικής περιουσίας δεν είναι παράνομη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, θα πρέπει να δικαιολογείτε σε στρατιωτικό έδαφος – για παράδειγμα, αν το κτίριο ήταν παγιδευμένο ή χρησιμοποιείται ως κάλυψη από τους αντίπαλους μαχητές. Προφανώς και αυτό δεν ίσχυε σε όλες τις περιπτώσεις.
Η υπερβολική καταστροφή μεγάλης κλίμακας ισούται με έγκλημα πολέμου, τονίζει η Διεθνής Αμνηστία. Τα 15.000 σπίτια θεωρούνται «μεγάλη κλίμακα»; Πιθανά.
5. Απανθρωπιά στον ισραηλινό στρατό, ταπεινώνουν τους Παλαιστίνιους- το ώριμο φρούτο της κατοχής
Μια έρευνα της εφημερίδας Ha’aretz προκάλεσε αρκετό θόρυβο, ντροπιάζοντας τους Ισραηλινούς διοικητές. Η εφημερίδα δημοσίευσε μαρτυρίες από Ισραηλινούς στρατιώτες που συμμετείχαν στην επίθεση στη Γάζα, στις οποίες περιγράφουν τους πυροβολισμούς σε αμάχους και την χαμηλή εκτίμηση που είχαν στα παλαιστινιακά στρατεύματα. Περισσότερες από 20 καταγεγραμμένες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί όπου Ισραηλινοί στρατιώτες πυροβολούν σε γυναίκες και παιδιά, ενώ κρατούν λευκές σημαίες.
Οι φρικιαστικές ιστορίες περιλαμβάνουν τον θάνατο μιας ηλικιωμένης και ακίνδυνης Παλαιστίνιας που περπατούσε στον δρόμο και τον σκόπιμο πυροβολισμό μας γυναίκας και των δύο παιδιών της, αφού πρώτα της είχαν πει ότι θα είναι ασφαλείς.
Ένας νεαρός ελεύθερος σκοπευτής, ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο έγκλημα που διέπραξε ο συνάδελφος του και κατέθεσε «Δεν νομίζω ότι ένοιωσε άσχημα γι’ αυτό που έκανε, γιατί στο κάτω-κάτω, σύμφωνα με τον ίδιο, έκανε την δουλειά του κα εκτελούσε οδηγίες. Και γενικά στην ατμόσφαιρα, από ότι κατάλαβα με όσους μίλησα… δεν ξέρω πώς να το πω… οι ζωές των Παλαιστινίων είναι πολύ ασήμαντες σε σχέση με τις ζωές των φαντάρων μας. Έτσι μπορούν και δικαιολογούν τις πράξεις τους», είπε.
Αν και αυτό το εικάζαμε, τώρα έχει αποκαλυφθεί από αρκετές μαρτυρίες μέσα από τον στρατό, ότι οι στρατιώτες δρούσαν αδιαφορώντας πλήρως για τις ζωές των Παλαιστινίων στη Γάζα.
Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι οι υποχρεωτικοί κανόνες είχαν χαλαρώσει, όπως το να επιτρέπεται να πυροβολούν στα παλαιστινιακά σπίτια για να τα εκκενώσουν χωρίς να προειδοποιούν τους ενοίκους. Ένας Ισραηλινός διοικητής μοίρας αναφέρεται στη Ha’aretz να λέει στους στρατιώτες του να ερμηνεύουν τους κανόνες με το σκεπτικό «θα τους σκοτώσουμε όλους εδώ (στο κέντρο της Γάζας). Όλοι είναι τρομοκράτες».
Πράξεις αδικαιολόγητου βανδαλισμού ήταν κι αυτές συνηθισμένες, όπως να γράφουν «θάνατος στους Άραβες» στους τείχους των σπιτιών ή να παίρνουν φωτογραφίες και να τις φτύνουν. «Νομίζω ότι αυτό ήταν και το κυρίως θέμα: να καταλάβουμε ότι ο IDF απέτυχε στον τομέα της ηθικής. Αυτό είναι και το μόνο που θα θυμάμαι», κατέθεσε ένας διοικητής που πήρε μέρος στην επιχείρηση.
Οι μαρτυρίες προκαλούν τον ισραηλινό ισχυρισμό ότι «ο ισραηλινός στρατός είναι ο πιο ηθικός στον κόσμο» και όσο θα αποκαλύπτονται και άλλες αποδείξεις, θα είναι ακόμα πιο δύσκολο να πιστέψουμε ότι πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά.
Απέχουν μακράν από το να απομονωθούν. Και ακόμα περισσότερο από το να χαρακτηριστούν περιστατικά. Αν τα μάτια του κόσμου άνοιξαν και είδαν τις παραβιάσεις του Ισραήλ, δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι αυτές δεν ξεκίνησαν ούτε σταμάτησαν στην επίθεση της Γάζας. Όσοι καταγράφουν την κατάσταση στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, γνωρίζουν ότι οι παραβιάσεις έχουν ξεκινήσει καιρό πριν και δεν περιορίζονται στην μικροσκοπική, αποκλεισμένη Λωρίδα.
Μακριά από τη Γάζα, στις πόλεις και τα χωριά της Δυτικής Όχθης, τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά. Δεν χρησιμοποιούνται παράνομες βόμβες ή μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά ρίχνουν απαγορευμένες σφαίρες εξ’ επαφής σε ειρηνικούς διαδηλωτές και η διαρκής ταπείνωση και ο θάνατος αθώων πολιτών, είναι ρουτίνα.
Η απανθρωπιά των ισραηλινών στρατευμάτων είναι αποτέλεσμα μιας μεγάλης διαδικασίας. Είναι αποτέλεσμα των δεκάδων χρόνων κατοχής, όπου μια ολόκληρη γενιά στρατιωτών μεγάλωσε με το καθεστώς ατιμωρησίας και το να κατεδαφίζεις τα σπίτια των Παλαιστινίων ή να σκοτώνεις παιδιά, ήταν κάτι το συνηθισμένο.
Ο Gideon Levy, γνωστός αρθρογράφος της Ha’aretz, τονίζει ότι «οι περισσότεροι στρατιώτες που πήραν μέρος στην επίθεση της Γάζας, είναι νέοι με αρχές. Θα βοηθήσουν την ηλικιωμένη κυρία να περάσει τον δρόμο ή θα σώσουν τα θύματα σεισμού. Αλλά στην Γάζα, όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν τους ανήθικους Παλαιστίνιους, το πακέτο θα γίνει ύποπτο, η πλύση εγκεφάλου θα γίνει αποχαυνωτική και οι βασικές αρχές θα αλλάξουν. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουν να σκοτώσουν ή να κατεδαφίσουν σπίτια, χωρίς να παλεύουν με την συνείδηση τους και χωρίς να χρειάζονται να πουν στους φίλους τους ή στην κοπέλα τους τι έκαναν».
Είναι ένα κατεστημένο που πρέπει να αλλάξει. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν σταματήσει η ατιμωρησία που απολαμβάνουν ο ισραηλινός στρατός και η κυβέρνηση για περισσότερο από έξι δεκαετίες. Δεν θέλουμε να ερευνήσει τα εγκλήματα ο ισραηλινός στρατός. Θέλουμε μια ανιδιοτελή, ανεξάρτητη έρευνα που θα καταστήσει υπόλογους τον καθένα χωριστά.
Συγκεντρώνοντας τις παραπάνω περιπτώσεις, έχουμε αυτό που χρειαζόμαστε: γεγονότα και αποδείξεις.
Οι κανόνες του πολέμου υποχρεώνουν τα κράτη να ερευνήσουν αμερόληπτα τις ενδείξεις για εγκλήματα πολέμου. Το Ισραήλ δεν θα είναι αντικειμενικό. Θ πρέπει να ερευνηθεί για τα εγκλήματα του από μια ανεξάρτητη έρευνα, όπως και οι κυβερνήσεις που το προμήθευσαν με όπλα.
Παρόλο που ο ισραηλινός στρατός είναι τώρα εκτεθειμένος και ισχυρίζεται ότι θα ερευνήσει αυτές τις παραβιάσεις, είναι απίθανό να γίνουν σοβαρά βήματα προς την δικαιοσύνη από τον στρατό μόνο του.
Χωρίς μια ανεξάρτητη έρευνα, δεν θα υπάρξουν αποτρεπτικά μέτρα. Χρειαζόμαστε ένα δεσμευτικό, αναγκαστικό αποτέλεσμα που θα σήμαινε κάτι. Αν δεν υπάρξει αυτό, το μήνυμα της διεθνούς κοινότητας θα παραμείνει το ίδιο «συνεχίστε να κάνετε ότι δεν μας αρέσει, δεν θα υπάρξει καμία κύρωση».
Βρήκα την γυναίκα μου και τον γιο μου διαμελισμένους
(12 Ιανουαρίου 2009)
Κλείσε τα μάτια σου και φαντάσου. Σήμερα είναι μια φυσιολογική μέρα. Η γυναίκα σου φτιάχνει γλυκά, το σπίτι σου είναι ζεστό και τα παιδιά σου διαβάζουν τα μαθήματα τους.
Η σημερινή μέρα ήταν οτιδήποτε άλλο από φυσιολογική, η αρχή μιας νέας ζωής. Μιας ζωής που θα πέρναγε μέσα στον θρήνο για τον χαμό της γυναίκας και των παιδιών. Φαντάσου μια βόμβα να χτυπάει το σπίτι σου και να κομματιάζει την γυναίκα σου και το μωρό και να τραυματίζει τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας σου.
Αυτή είναι η ιστορία του Δρ. Awni Jarw.
O Δρ. Jarw είναι 37 χρονών. Το κεφάλι του είναι τυλιγμένο με γάζες και το βλέμμα του πλανάται καθώς μιλάει για την απώλεια του. «Ο Yousef ήταν 18 μηνών. Η γυναίκα μου κι εγώ τον περιμέναμε για πολύ καιρό. Μας έφερε χαρά και αγάπη με το γέλιο του. Γέμιζε το σπίτι μας ευτυχία. Αλλά έτσι ξαφνικά, βρέθηκα να ψάχνω τα κομμάτια από το κορμάκι του σε όλο το σπίτι».
Συνεχίζει αυτή την θλιβερή αναζήτηση μέχρι και σήμερα. «Όταν έψαχνα τα κομμάτια της γυναίκας μου, βρήκα το ποδαράκι του Yousef, το κάτω μέρος από το σώμα της γυναίκας μου, το κεφαλάκι και το χεράκι του μωρού μου. Τα μάζεψα και τα έβαλα μαζί, για να είναι ενωμένοι στον θάνατο». Λίγα λεπτά αργότερα, ο γιατρός εγκαταλείπει το σπίτι του μαζί με την Yasmeen και τον Abdel Rahim, την κόρη και τον γιο του που επέζησαν.
Μόνο λίγα λεπτά νωρίτερα καθόντουσαν ήρεμα στο σπίτι τους- όταν χτυπήθηκε από τέσσερις βόμβες. «Η πρώτη πέρασε από πάνω μου, αλλά κάποια θραύσματα με βρήκαν στο κεφάλι. Χτύπησε επίσης το σαγόνι της Yasmeen και το πρόσωπο του Abdel Rahim».
Η δεύτερη βόμβα χτύπησε την κουζίνα και πριν σκοτώσει τον μικρό Yosef, βρήκε την γυναίκα του στην μέση, διαμελίζοντας την σε δυο κομμάτια.
Η Alpena Jarw ήταν 36 χρονών και είχε μόλις αποκτήσει παλαιστινιακή ταυτότητα. Ήθελε να επισκεφτεί την οικογένεια της στην Ουκρανία, που είχε να την δει 12 χρόνια.
Όταν ξεκίνησε ο Πόλεμος της Γάζας, αρνήθηκε να εγκαταλείψει την Λωρίδα και την οικογένεια της, παρόλο που το Ισραήλ επέτρεψε στους ξένους να τραπούν σε φυγή. «Ήταν τόσο δεμένη με το μέρος που αρνήθηκε να εγκαταλείψει το σπίτι», εξήγησε ο άντρας της.
Ο Abdel Rahim χτυπήθηκε από την βόμβα στο πίσω μέρος των αυτιών και πλέον δεν ακούει καλά. Άρχισε να φωνάζει και να κλαίει πως δεν ήθελε να ζήσει χωρίς την αγαπημένη του μητέρα. «Δεν έχω λόγο να ζήσω», είπε στον πατέρα του. «Η μητέρα μου έψηνε τα αγαπημένα μου ρώσικα γλυκά. Την τελευταία φορά που την είδα, τάιζε τον Yousef».
«Το πιο οδυνηρό για μας είναι ότι ακόμα κείτονται στο σκοτάδι του νεκροτομείου», είπε ο Δρ. Jarw. «Δεν μπορούν ακόμα να αναπαυθούν εν ειρήνη». Τα νεκροταφεία στη Γάζα έχουν ήδη γεμίσει μετά από δύο βδομάδες συνεχούς καταστροφής.
Όταν ρωτήθηκε για τους βομβαρδισμούς ο Δρ. Jarw απάντησε πως ακόμα δεν καταλαβαίνει γιατί η ισραηλινή αεροπορία στόχευσε στο κτίριο του. «Η θλίψη μου μεγαλώνει κάθε μέρα. Δεν μπορώ καν να πω στην κόρη μου ότι η μητέρα και ο αδερφός της πέθαναν. Δεν έχω την δύναμη να το κάνω».
«Μετά την επίθεση, έτρεξα με την Yasmeen και τον Abdel Rahim σχεδόν ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι. Δεν ήταν όμως αρκετά μακριά για να είμαστε ασφαλείς. Προσπάθησα πολύ να βρω τα πτώματα μέσω της Ουκρανικής πρεσβείας και του Ερυθρού Σταυρού, όμως ο ισραηλινός στρατός δεν μου το επιτρέπει».
Ο Δρ. Jarw και ο Adbel Rahim αυτή τη στιγμή φιλοξενούνται σε ένα φιλικό σπίτι. Ο απελπισμένος πατέρας προσπαθεί να φανεί δυνατός κάθε φορά που επισκέπτεται την Yasmeen στο κεντρικό νοσοκομείο της Γάζας, στο Al Shifa.
Ωστόσο, αυτός ο άντρας έχει «επηρεαστεί» και περνάει την περισσότερη ώρα μονολογώντας «Ένα μωρό 18 μηνών, που έπαιζε και γέλαγε, διαμελίστηκε μπροστά στα μάτια μου».
Όμως, με ένα απεγνωσμένο χαμόγελο προσθέτει «Με την Alpena είχαμε πολύ ωραίες αναμνήσεις μαζί. Πρωτογνωριστήκαμε το 1993. Ήμασταν και οι δύο φοιτητές στο ίδιο πανεπιστήμιο. Γυρίζαμε μαζί στη Γάζα το 1997».
Ο θάνατος βρίσκεται στον αέρα
(6 Ιανουαρίου 2009)
Από όταν άρχισαν οι χερσαίες επιθέσεις εδώ και τρεις μέρες, οι Ισραηλινές «Αμυντικές Δυνάμεις» (IDF) χρησιμοποιούν όπλα με λευκό φώσφορο σε μεγάλες αστικές περιοχές στη Λωρίδα της Γάζας για να δημιουργήσουν «ένα μεγάλο παραπέτασμα καπνού που θα τυφλώσει τον εχθρό ώστε ο IDF να μπορεί να προχωρήσει».
Αυτό βρίσκεται σε αντίθεση με την Συνθήκη των ΗΕ του 1980 για τα Συμβατικά Όπλα , που απαγορεύει τη χρήση εμπρηστικών μηχανισμών σε πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές.
Και εδώ είναι το γιατί:
Όταν ο λευκός φώσφορος εμπεριέχεται σε πυρομαχικά, τα χημικά ρινίσματα γίνονται φλόγες την στιγμή που έρχονται σε επαφή με το οξυγόνο και συνεχίζουν να καίνε μέχρι να το καταναλώσει όλο.
Προκαλεί ιδιαίτερα οδυνηρά εγκαύματα 2ου και 3ου βαθμού στο εκτεθειμένο δέρμα των θυμάτων και ανάλογα από το μέγεθος των ρινισμάτων, συχνά διαπερνάει και τα ρούχα.
Ενώ κατατρώει το δέρμα, ο λευκός φώσφορος εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και προκαλεί νεφρική, ηπατική και καρδιακή ανεπάρκεια. Μερικές φορές οδηγεί σε πολύ-οργανική ανεπάρκεια.
Ο καπνός και η σκόνη που προκαλείται από τα χημικά συχνά είναι θανατηφόρα από μόνα τους, αλλά η εκτενής έκθεση σε αυτά μπορεί να προκαλέσει σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα ακόμα και θάνατο. Αν κάποιος καταπιεί έστω και χιλιογραμμάρια από αυτό το συστατικό, η κατάληξη θα είναι μοιραία.
Το όπλο δεν είναι μόνο απάνθρωπο στο πως επηρεάζει τους στόχους, αλλά και η χρήση του είναι εντελώς τυχαία. Δεν υπάρχει τρόπος να στοχοποιηθεί ένα μέρος του πληθυσμού ή άλλο. Όλοι επηρεάζονται από τα σύννεφα του φονικού καπνού.
Το Ισραήλ διεξάγει τον πιο ασύμμετρο πόλεμο στην ανθρώπινη ιστορία εναντίον του λαού της Γάζας. Είναι μία από τις μεγαλύτερες πολεμικές βιομηχανίες του κόσμου με πλεονέκτημα έναντι ενός παγιδευμένου και μεγάλου άμαχου πληθυσμού με τον εξοπλισμό των ανταρτών να είναι τα καλάσνικοφ και μερικά PRGs- γιατί λοιπόν χρειαζόταν να χρησιμοποιήσουν χημικά όπλα;
Η απάντηση είναι απλή: οι Παλαιστίνιοι άμαχοι δεν «μετράνε» για τους Ισραηλινούς σχεδιαστές πολιτικών. Οι μόνοι θάνατοι που τους νοιάζουν είναι εκείνοι των νεαρών φαντάρων – όχι γιατί πραγματικά ενδιαφέρονται γι’ αυτούς, αλλά γιατί ξέρουν πως αν αυξηθεί ο αριθμός των Ισραηλινών νεκρών τότε η κοινή γνώμη θα χάσει την όρεξη της για την σφαγή αυτή.
Το Ισραήλ σκοπεύει να χάσει όσο το δυνατόν λιγότερους στρατιώτες μπορεί για να είναι σε θέση να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο και αντιμετωπίζοντας μόνο την διεθνή και όχι εσωτερική πίεση για να τερματίσει τις εχθροπραξίες. Θα χρησιμοποιήσει όλα τα όπλα που έχει στο οπλοστάσιο του, ασχέτως με τις επιπτώσεις που έχουν σε αναρίθμητους αθώους Παλαιστίνιους.
Πριν τις χερσαίες επιθέσεις, ο λαός της Γάζας είχε ήδη εκτεθεί για μέρες στον ανελέητο βομβαρδισμό από αέρος από τα F-16 και τα Απάτσι και στους βομβαρδισμούς από τα πολεμικά πλοία που βρίσκονταν στην μεσογειακή ακτή της Λωρίδας.
Χωρίς να έχουν πουθενά να πάνε, καθόντουσαν σε ένα εικονικό κλουβί και «περίμεναν τον θάνατο από ψηλά». Από όταν ξεκίνησαν οι χερσαίες επιθέσεις, ο θάνατος δεν κρύβεται μόνο πίσω από κάθε γωνία. Τώρα πλανάται παντού στον αέρα…
Επόμενο: Ο πόλεμος των Μέσων Ενημέρωσης
«Το δωμάτιο όπου κοιμόντουσαν τα κορίτσια μου δεν υπήρχε… όλοι οι τοίχοι είχαν καταρρεύσει και άρχισα να ουρλιάζω»
Samira Ba’lousha, η μητέρα των πέντε κοριτσιών από την Jabalya
Samira Ba’lousha, η μητέρα των πέντε κοριτσιών από την Jabalya
Ξανά και ξανά ακούμε το γνωστό ρεφραίν από το Ισραήλ: «Δεν στοχοποιούμε Παλαιστίνιους. Στόχοι μας είναι μόνο η Χαμάς και οι εγκαταστάσεις της».
Το ακούμε αυτό εδώ και επτά μέρες – την ώρα που τα πτώματα στοιβάζονται στα νοσοκομεία και ο αριθμός των απωλειών έχει σκαρφαλώσει στους χιλιάδες. Γνωρίζουμε πόσα από τα θύματα είναι παιδιά και γυναίκες. Γνωρίζουμε πως συχνά έχουν αποτελέσει στόχοι σχολεία, τζαμιά και νοσοκομεία.
Ακόμα κι έτσι, το Ισραήλ συνεχίζει: «Δεν στοχοποιούμε τον άμαχο πληθυσμό των Παλαιστινίων», λες κι αν το πουν πολλές φορές, θα γίνει αλήθεια.
Αργά κάποια νύχτα, πέντε αδερφές έπεσαν αγκαλιασμένες να κοιμηθούν. Οι αεροεπιδρομές συνεχίζονταν εδώ και δύο μέρες και τους ήταν πιο εύκολο να αντιμετωπίσουν τη νύχτα όλες μαζί, παρά να μείνουν μόνες και άυπνες.
Η μεγαλύτερη από τις αδερφές, η Tahrir, είναι 17 χρονών. Λέει στις αδερφές της πως όλα θα πάνε καλά.
Δεν το ξέρει φυσικά, αλλά αυτή δεν είναι η πρώτη αεροεπιδρομή που βιώνει στη ζωή της και ξέρει ότι όταν οι μεγαλύτεροι έλεγαν πως όλα θα πάνε καλά, αισθανόταν καλύτερα.
Η μικρότερη, η Jawaher, είναι μόνο 4 χρονών. Δεν καταλαβαίνει τι γίνεται και κλαίει πρωί και βράδυ. Οι αδερφές της προσπαθούν να την ηρεμήσουν και να την κάνουν να γελάσει. Θέλουν να κάνουν το μικρό κορίτσι να αισθάνεται καλύτερα, αλλά και θέλουν να την κάνουν να σωπάσει. Φοβούνται πως ο πολύς θόρυβος ίσως οδηγήσει τις βόμβες σε αυτές. Η Tahrir τους λέει πως το καλύτερο είναι να μείνουν ήσυχες και να περιμένουν.
Κι έτσι έκαναν. Καθόντουσαν ήσυχα στα κρεβάτια τους- ακούγοντας τον κόσμο γύρω τους να εκρήγνυται – και περίμεναν να ξημερώσει. Για τις πέντε αδερφές από την Jabalya, το ξημέρωμα δεν έφτασε.
Προτού εμφανιστεί ο ήλιος στον ορίζοντα, ένα F16 αμερικανικής κατασκευής έριξε το φορτίο του στο τζαμί δίπλα στο σπίτι των κοριτσιών. Η στέγη και οι τοίχοι του σπιτιού έπεσαν επάνω τους. Πέθαναν όλες. Ίσως ακαριαία ίσως μετά από λίγα λεπτά ή βιώνοντας τον πόνο και τον τρόμο. Πέντε αδερφές… έφυγαν.
Όταν έφεραν τα πτώματα τους στο γεμάτο νεκροταφείο, δεν υπήρχε αρκετός χώρος. Η μεγάλη, η Tahrir, είχε τον δικό της τάφο ενώ τα υπόλοιπα κορίτσια θάφτηκαν σε ζευγάρια. Θα περάσει αρκετός καιρός για να ξεχάσουμε «τις πέντε αδερφές στους τρεις τάφους».«Δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο με τον παλαιστινιακό λαό» λένε ξανά και ξανά οι Ισραηλινοί.
Ίσως να υπάρχει ένα ψήγμα αλήθειας σε αυτή τη δήλωση. Ίσως το Ισραήλ δεν βρίσκεται σε πόλεμο με τον παλαιστινιακό λαό αλλά μόνο με τη Χαμάς. Αν αυτό αληθεύει, τότε είναι σαφές – και που δεν αναφέρεται – είναι ότι το Ισραήλ δεν νοιάζεται πόσοι Παλαιστίνιοι χαθούν σε αυτόν τον πόλεμο. Οποιοσδήποτε αριθμός απωλειών είναι αποδεχτός αν στοχεύεις τον εχθρό.
Πάρτε για παράδειγμα την πρόσφατη δολοφονία του αρχηγού της Χαμάς, Nizar Rayyan, στο σπίτι του. Το Ισραήλ ανέθεσε σε «ικανούς για δράση» μυστικούς πράκτορες να τον σκοτώσουν – μαζί με έντεκα από τα παιδιά του.
Αν ρωτούσαμε το Ισραήλ αν για να σκοτώσει τον διάβολο θα σκότωνε εκατοντάδες αγγέλους, τι θα απάνταγε άραγε;
Έχω ήδη δει τι θα έκαναν.
«Τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου ήταν καθημερινά και αναρίθμητα»
(30 Μαρτίου 2009)
Οι κατηγορίες γίνονται τώρα πιο συγκεκριμένες και στηρίζονται από αποδεικτικά στοιχεία και μαρτυρίες και από τις δύο πλευρές, συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των Ισραηλινών στρατιωτών.
Δύο μήνες μετά τη λήξη της φονικής ισραηλινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας, λύθηκαν οι γλώσσες και πολλές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων μαζί με δημοσιογράφους και αξιωματούχους των ΗΕ, δημοσιεύουν αναφορές που εμπεριέχουν αποδείξεις για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε το Ισραήλ.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Διεθνής Αμνηστία, οι Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και πολλοί άλλοι ζητούν να γίνει έρευνα με έναν κοινό σκοπό: να ρίξει φως με καταγεγραμμένες αποδείξεις στις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε το Ισραήλ στη διάρκεια της Επιχείρησης Χυτός Μόλυβδος. Το μήνυμα τους είναι ενιαίο και σαφές: χρειάζεται μια διεθνής ανεξάρτητη έρευνα. Ήρθε επιτέλους η ώρα να λογοδοτήσει το κράτος του Ισραήλ για τις 23 ημέρες συνεχών και βάρβαρων ενεργειών του στη Λωρίδα.
Σήμερα έχουν δημοσιευθεί λεπτομερείς αποδείξεις για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε το Ισραήλ. Σε αυτά περιλαμβάνονται διάφορες απάνθρωπες πράξεις όπως η χρησιμοποίηση παιδιών ως ανθρώπινες ασπίδες, οι πυροβολισμοί ενάντια ιατρικών ομάδων που βρίσκονταν σε υπηρεσία και η εσκεμμένη χρήση απαγορευμένων όπλων. Σε αυτούς τους ισχυρισμούς προστίθενται και οι μαρτυρίες των Ισραηλινών στρατιωτών που έρχονται για να τους επιβεβαιώσουν.
Λεπτομερείς αναφορές φανερώνουν πως η δικαιολογία του Ισραήλ ότι στόχευε μόνο τη Χαμάς είναι χωρίς ουσία και μόνο κάποιος αφελής μπορεί να την πιστέψει. Η πραγματικότητα είναι πως η Επιχείρηση Χυτός Μόλυβδος άφησε έναν σε κάθε 250 κατοίκους της Γάζας, νεκρό ή σοβαρά τραυματισμένο.
Παρομοίως, ο ισραηλινός ισχυρισμός ότι ενεργούσε μέσα στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου, ακούγεται κενός. Είπαν πως οι ελεύθεροι σκοπευτές τους ήταν ηθικοί και καλά εκπαιδευμένοι, είπαν πως τα πυρομαχικά τους ήταν από τα πιο εκλεπτυσμένα του κόσμου, οι στόχοι και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ήταν τόσο ακριβείς που έλεγαν ότι μπορούσαν να διακρίνουν ακόμα και το χρώμα των ρούχων που φορούσε ο στόχος τους. Είπαν πως η ακρίβεια αυτή δεν τους αφήνει περιθώρια λάθους.
Στη Γάζα, έγινα περισσότερα από 90 «λάθη».
Όσο περνάει ο καιρός και δημοσιεύονται κι άλλες αναφορές, γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι πολλά από τα «λάθη» ήταν ηθελημένα και προσχεδιασμένα. Ο αποδεκατισμένος πληθυσμός δεν μπορεί να θεωρείται πλέον «παράπλευρη απώλεια». Ήταν εσκεμμένο.
O Richard Falk, υψηλό στέλεχος στα ΗΕ, πρόσφατα δήλωσε ότι το Ισραήλ θα πρέπει να λογοδοτήσει για «ένα νέο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» που διέπραξε κατά την επίθεση του Ιανουαρίου στη Λωρίδα της Γάζας, επισημαίνοντας ότι το Ισραήλ είχε απομονώσει τον άμαχο πληθυσμό στην ζώνη σύρραξης, μια μοναδική στο είδος της κίνηση που πρέπει να κατακριθεί. Σε αναφορά του προς το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των ΗΕ στη Γενεύη, ο Falk είπε: «Αυτές οι πολιτικές πολέμου πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εμφανή και νέα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, να αναγνωριστούν επίσημα ως τέτοια και να απαγορευτούν κατηγορηματικά».
1. Παιδιά για ανθρώπινες ασπίδες
Ο ειδικός ανταποκριτής των ΗΕ για τα Παιδιά σε Ένοπλη Σύρραξη, ανέφερε αυτή την εβδομάδα ότι Ισραηλινοί στρατιώτες κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Χυτός Μόλυβδος, χρησιμοποίησαν ένα 11χρονο παιδί ως ανθρώπινη ασπίδα. Σύμφωνα με τους ειδικούς των ΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι Ισραηλινοί στρατιώτες εξανάγκασαν ένα παιδί να περπατήσει μπροστά τους στη γειτονιά Tel Hawa στην πόλη της Γάζας και εκμεταλλεύονταν την παρουσία του για να εισβάλλουν σε κτίρια και σπίτια.
Λίγο μετά, οι Guardians ανέφεραν την ίδια απάνθρωπη τακτική που χρησιμοποιήθηκε σε τρεις Παλαιστίνιους αδερφούς, οι οποίοι έδωσαν τις μαρτυρίες τους στον Βρετανό δημοσιογράφο. Ο Al’a, ο Ali και ο Nafiz περιέγραψαν πώς τους πήραν από το σπίτι, σημαδεύοντας τους με όπλα και τους ανάγκασαν να γονατίσουν μπροστά από τα τανκς για να αποτρέψουν τους μαχητές της Χαμάς να πυροβολήσουν την ώρα που Ισραηλινοί στρατιώτες έμπαιναν στα παλαιστινιακά σπίτια.
«Μας ανάγκαζαν να προχωράμε μπροστά, ώστε αν κάποιος πυροβολούσε, οι σφαίρες να πετύχαιναν εμάς κι όχι αυτούς», είπε ο 14χρονος Al’a al Attar. Τα αδέρφια του περιέγραψαν πώς όταν τους οδηγούσαν σε κατοικήσιμες περιοχές, τους έλεγαν ξαφνικά να σταματήσουν και τους πυροβολούσαν με τα όπλα τους ανάμεσα στα πόδια ή πάνω από τους ώμους.
Σύμφωνα με το άρθρο 28 της 4ης Συνθήκης της Γενεύης την οποία έχει επικυρώσει το Ισραήλ, οι ανθρώπινες ασπίδες απαγορεύονται κατηγορηματικά. Επιπλέον το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ έχει απαγορεύσει την χρήση ανθρώπινων ασπίδων από το 2005, όταν είχαν συμβεί μια σειρά από παρόμοια περιστατικά και είχαν αποδειχθεί σαφώς. Όμως οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα επιμένουν πως ο ισραηλινός στρατός συνεχίζει να χρησιμοποιεί τον άμαχο πληθυσμό κατά αυτόν τον τρόπο.
Η ανταποκρίτρια των ΗΕ, Radhika Coomaraswamy, δήλωσε ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου συνέβησαν αρκετά παρόμοια περιστατικά και υπήρξαν αναφορές ότι ισραηλινά στρατεύματα πυροβόλησαν ένα άκακο παιδί, κατεδάφιζαν σπίτια – σε ένα από αυτά η μητέρα και το παιδί της βρίσκονταν ακόμα μέσα- και βομβάρδισαν ένα κτίριο αφού πρώτα είχαν εξαναγκάσει δεκάδες άμαχους από την ίδια οικογένεια να συγκεντρωθούν σε αυτό μια μέρα πριν.
«Παραβιάσεις γίνονταν κάθε μέρα», σχολίασε. «Είναι πάρα πολλές για να μετρηθούν». Ειδικοί των ΗΕ θα ερευνήσουν τους ισχυρισμούς. Η 43σέλιδη αναφορά αμφισβητήθηκε από τον Ισραηλινό πρέσβη στα ΗΕ, λέγοντας ότι δαιμονοποιεί το Ισραήλ και ότι τα ΗΕ μετατρέπονται «σε ένα ανεπίσημο μπλογκ αφρικανικών και ισλαμικών εθνών, που υποστηρίζονται από τη Ρωσία και τη Κούβα».
2. «Πυροβολώντας τους διασώστες»-χαλαρώνοντας τους κανόνες του πολέμου
Οι Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο ισραηλινός οργανισμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοσιοποίησαν μια αναφορά στην οποία αναδεικνύονταν οι επιθέσεις ενάντια στις διασωστικές ομάδες και ιατρικά κέντρα στη Γάζα. Η αναφορά καλεί στο να γίνει μια ανεξάρτητη διεθνή έρευνα για τις ισραηλινές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικά για τις παραβιάσεις κατά των ασθενών, των τραυματιών και του ιατρικού/νοσηλευτικού προσωπικού.
Η αναφορά καταγράφει λεπτομερώς την δουλειά των γιατρών κάτω από πυρά, προσθέτοντάς ότι οι επιθέσεις προς τις διασωστικές ομάδες δεν αποτελούσαν μεμονωμένα περιστατικά αλλά επαναλαμβανόμενες πράξεις. Σύμφωνα με τον οργανισμό, ο ισραηλινός στρατός εμπόδισε τους γιατρούς, τον Ερυθρό Σταυρό, τη Διεθνή Αμνηστία και το προσωπικό του UNRWA να προσεγγίσουν τραυματίες. Επιπλέον εμπόδιζε την παροχή πρώτων βοηθειών σε Παλαιστίνιους που είχαν τραυματιστεί. Η στάση αυτή οδήγησε στο να αυξηθεί ο αριθμός των νεκρών και των ήδη δραματικών στατιστικών.
Ο ισραηλινός στρατός δεν σεβάστηκε ποτέ τους κανόνες του ανθρωπιστικού δικαίου όπως πηγάζει από την 4η Συνθήκη της Γενεύης που απαγορεύει την έκθεση σε κίνδυνο του άμαχου πληθυσμού και την επίθεση σε υγειονομικές εγκαταστάσεις και προσωπικό. Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό συχνά στοχοποιούνταν εσκεμμένα. Οι στρατιώτες σκότωσαν 16 γιατροί και τραυμάτισαν 25, ενώ βομβάρδισαν 34 ιατρικά κέντρα, ανάμεσα τους υπερπλήρη νοσοκομεία και 26 κλινικές πρώτων βοηθειών.
Οι Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα επιβεβαιώνουν τώρα την «σιγουριά» ότι το Ισραήλ παραβίασε το ανθρωπιστικό δίκαιο στη διάρκεια του πολέμου, με επιθέσεις κατά του ιατρικού/νοσηλευτικού προσωπικού, προκαλώντας ζημιές σε κτίρια υγειονομικής περίθαλψης, κάνοντας αδιάκριτες επιθέσεις σε αμάχους και καθυστερώντας την ιατρική περίθαλψη των τραυματιών. «Παρατηρήσαμε την ηθική παρακμή των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων όσον αφορά τον παλαιστινιακό πληθυσμό της Γάζας, που στην πραγματικότητα ισοδυναμεί με την περιφρόνηση της ζωής των Παλαιστινίων». είπε ο Dani Flic, πρόεδρος των Γιατρών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Ο ισραηλινός στρατός απάντησε σε αυτές τις κατηγορίες λέγοντας ότι είχαν ρητές εντολές να μη βλάψουν τους γιατρούς, αλλά «ωστόσο, κάτω από τις δύσκολες συνθήκες του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας που διεξήχθη σε αστικές και πυκνοκατοικημένες περιοχές, οι γιατροί που επιχειρούσαν εκεί, παίρνουν μόνοι τους το ρίσκο».
Τι σημαίνει αυτό; Ότι επειδή το Ισραήλ βομβάρδιζε τη Γάζα, μία από τις πιο μικρές και πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη, οι γιατροί δεν έπρεπε να κάνουν το καθήκον τους;
Η Amira Hass, στην ισραηλινή εφημερίδα Ha’aretz υποστήριξε τους ισχυρισμούς των οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αναφέροντας ότι αρκετές μέρες μετά το τέλος των εχθροπραξιών, σε ένα από τα παλαιστινιακά σπίτια που είχαν καταλάβει οι Ισραηλινοί, βρέθηκε ένα κομμάτι χαρτί με τίτλο «Αξιολόγηση της κατάστασης» και μια χειρόγραφη υποσημείωση στα εβραϊκά που έλεγε «κανόνες δέσμευσης: ανοίξτε πυρ κατά των διασωστών». Ένας έφεδρος αξιωματούχος που δεν πήρε μέρος στις επιθέσεις της Γάζας πιστεύει ότι το σημείωμα γράφτηκε από χαμηλόβαθμο διοικητή κατά την ημερήσια ενημέρωση των στρατιωτών του.
Αυτή την εβδομάδα η εφημερίδα Guardian ανέφερε ότι η Ha’aretz ανακάλυψε πως η Δ/νση Διεθνούς Δικαίου του ισραηλινού στρατού, το υπεύθυνο σώμα που συμβουλεύει τις ισραηλινές δυνάμεις για την νομιμότητα των πράξεων τους, είχαν εγκρίνει την χαλαρότητα των κανόνων δέσμευσης στη Γάζα, συμπεριλαμβάνοντας και την στοχοποίηση των ιατρικών ομάδων.
Αντίγραφο των κανόνων δέσμευσης για την Επιχείρηση Χυτός Μόλυβδος απέκτησε η Ha’aretz λίγες μέρες πριν ξεκινήσει η επίθεση. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο που είδε το έγγραφο , τα νέα και λιγότερο αυστηρά εγκρίθηκαν από τα υψηλά κλιμάκια του ισραηλινού στρατού. Η στρατιωτική λογοκρισία εμπόδισε αρκετές φορές τη Ha’aretz από το να δημοσιεύσει το έγγραφο.
3. Λευκός φώσφορος και μη επανδρωμένα αεροσκάφη εξαφανίζουν τον άμαχο πληθυσμό
Αρκετές έρευνες για τον μεγάλο αριθμό θανάτων στον άμαχο πληθυσμό, βρήκαν ότι το Ισραήλ χρησιμοποιούσε διάφορα όπλα με παράνομους τρόπους. Αδιάκριτα πυρά, ανάμεσα τους και βόμβες με λευκό φώσφορο, έπεσαν σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, ενώ πύραυλοι ακριβείας έπεφταν σε σπίτια αμάχων.
Ο Richard Falk, ο ειδικός ανταποκριτής των ΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, κατά τη διάρκεια και μετά την επίθεση έκανε αναρίθμητες δηλώσεις με τις οποίες κατήγγειλε τις παραβιάσεις των Ισραηλινών στη Γάζα. Στην τελευταία του αναφορά για τα φερόμενα εγκλήματα πολέμου που διεπράχθησαν κατά την διάρκεια της Επιχείρησης Χυτός Μόλυβδος, περιγράφει το γιατί η 23ήμερη επίθεση στη Γάζα διαχωρίζεται από τις προηγούμενες διεξόδους στη βία από το Ισραήλ προκειμένου να διατηρήσει την ασφάλεια και τα στρατηγικά του συμφέροντα.
Με όρους πρακτικής στο πεδίο μάχης, o Falk επιβεβαιώνει τις διάφορες υποθέσεις για την χρήση λευκού φωσφόρου σε κατοικημένες περιοχές στη Γάζα, και καταγγέλλει επίσημα τη χρήση του νέου βάναυσου όπλου, γνωστό ως DIME που εκρήγνυται με τέτοια δύναμη που διαλύει το ανθρώπινο σώμα σε κομμάτια.
Η αμφιλεγόμενη χρήση της φονικής λευκής σκόνης
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έδωσε στη δημοσιότητα την τελευταία τους αναφορά με τίτλο «Πύρινη βροχή: η παράνομη χρήση λευκού φωσφόρου από το Ισραήλ στη Γάζα», η οποία περιλάμβανε έγγραφες αποδείξεις και ισχυρισμούς για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν.
Από όταν ξεκίνησαν οι χερσαίες επιθέσεις στη Γάζα, αρκετές πηγές μέσων ενημέρωσης ανέφεραν την πιθανή χρήση χημικών πολεμικών υλικών, παρά τον επαναλαμβανόμενο ισχυρισμό του ισραηλινού στρατού ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν τέτοιου είδους πυρομαχικά. «Μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι ο λευκός φώσφορος δεν χρησιμοποιήθηκε», είπε ο εκπρόσωπος τύπου του ισραηλινού στρατού στο CNN στις 7 Ιανουαρίου 2009, στην μέση του πολέμου. Σήμερα το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιβεβαιώνει σθεναρά: «το Ισραήλ επανειλημμένως και αδιακρίτως έριχνε βόμβες λευκού φωσφόρου σε κατοικημένες περιοχές στη Γάζα και αποτελεί απόδειξη για έγκλημα πολέμου».
Η 71 σελίδων αναφορά παρέχει μαρτυρίες για τις καταστροφικές συνέπειες που είχαν αυτά τα πυρομαχικά στον άμαχο πληθυσμό και στην ιδιωτική περιουσία. Οι ερευνητές πήγαν στη Γάζα αμέσως μετά τη λήξη των εχθροπραξιών και βρήκαν χρησιμοποιημένα βλήματα, κάνιστρα και δεκάδες καμένους στύλους σε δρόμους, στέγες σπιτιών, αυλές και στα σχολεία των ΗΕ, που περιείχαν λευκό φώσφορο. Το συστατικό αυτό έχει σημαντική, απροσδιόριστη, εμπρηστική επίπτωση και μπορεί να προκαλέσει σοβαρά εγκαύματα σε ανθρώπους και να βάλει φωτιά σε κτίρια, χωράφια και άλλα αντικείμενα που ανήκουν στους πολίτες. Η αρχή του είναι απλή: ο φώσφορος καίει οτιδήποτε αγγίξει. Η προοπτική να βλάψει τον άμαχο πληθυσμό μεγεθύνεται επιπλέον λόγω της πυκνότητας του πληθυσμού στη Γάζα, μια από τις πιο υψηλές στον κόσμο.
Η τακτική του Ισραήλ για την χρήση του λευκού φωσφόρου είναι αμφιλεγόμενη: το πολεμικό υλικό καθεαυτό δεν απαγορεύεται. Η χρήση για «συσκότιση» (χημική χρήση που καλύπτει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις) επιτρέπεται επί της αρχής σύμφωνα με το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο (οι κανόνες του πολέμου). Ωστόσο, όταν χρησιμοποιούνται εσκεμμένα σε ανοιχτούς χώρους, τα όπλα λευκού φωσφόρου είναι παράνομα.
«Στη Γάζα, ο ισραηλινός στρατός δεν χρησιμοποίησε τον λευκό φώσφορο μόνο σε ανοιχτές περιοχές ως παραπέτασμα για τα στρατεύματα», είπε ο Fred Abrahams, ερευνητής έκτακτων αναγκών του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και συν-συγγραφέας της αναφοράς. «Έριχνε με λευκό φώσφορο σε κατοικημένες περιοχές, ακόμα και όταν δεν υπήρχαν στρατεύματα στη περιοχή και ενώ μπορούσε να χρησιμοποιήσει πιο ασφαλή παραπετάσματα καπνού. Το αποτέλεσμα ήταν να υποφέρει χωρίς λόγο και να πεθάνει μεγάλος αριθμός αμάχων… Για τον αναίτιο χαμό των αμάχων που προκλήθηκε από τον λευκό φώσφορο θα πρέπει να καταστούν υπόλογοι οι ανώτατοι αξιωματούχοι», είπε ο Abrahams.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στις πρόσφατες επιχειρήσεις στη Γάζα οι ισραηλινές δυνάμεις συχνά εκτόξευαν πυρομαχικά με λευκό φώσφορο που εκρήγνονταν στο αέρα, μέσα και κοντά σε κατοικημένες περιοχές. Κάθε κάλυκας εκτόξευε 116 φλεγόμενες σφήνες λευκού φωσφόρου σε ακτίνα 125 μέτρων. Ο λευκός φωσφόρος αναφλέγεται μόλις έρθει σε επαφή με το οξυγόνο και συνεχίζει να καίει φτάνοντας μέχρι τους 816οC, μέχρι να τελειώσει το οξυγόνο. Όταν έρχεται σε επαφή με το δέρμα, προκαλεί έντονα και εκτενή εγκαύματα.
Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε είναι ότι ο ισραηλινός στρατός επανειλημμένως τον χρησιμοποιούσε σε κατοικημένες περιοχές, σκοτώνοντας και τραυματίζοντας αμάχους και καταστρέφοντας πολιτικές υποδομές, όπως σχολεία, αγορές, αποθήκες με ανθρωπιστική βοήθεια και νοσοκομεία.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο ισραηλινός στρατός ήξερε ότι ο λευκός φώσφορος προκαλεί βλάβες που απειλούν τις ζωές των αμάχων. Μια ιατρική αναφορά που ετοιμάστηκε από το Υπουργείο Υγείας έλεγε ότι ο λευκός φώσφορος «μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς τραυματισμούς και θάνατο, αν έρθει σε επαφή με το δέρμα, εισπνευστεί ή καταπιεί». Εγκαύματα σε έκταση λιγότερη από το 10% του δέρματος, μπορεί να αποβούν μοιραία, λόγο της ζημιάς που προκαλείται στο συκώτι, τα νεφρά και τη καρδιά. Η λοίμωξη είναι συνηθισμένη και η απορρόφηση των χημικών από το σώμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στα εσωτερικά όργανα, όπως και θάνατο.
Το Ισραήλ στην αρχή αρνήθηκε την χρήση λευκού φωσφόρου στη Γάζα, αλλά έχοντας να αντιμετωπίσει τις αποδείξεις για το αντίθετο, είπε ότι χρησιμοποίησε κάθε όπλο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αργότερα ανακοίνωσε την διενέργεια εσωτερικής έρευνας για πιθανή απρεπής χρήση λευκού φωσφόρου.
Μη επανδρωμένα αεροσκάφη ακριβείας, χτυπούν αθώες οικογένειες
Ο λευκός φώσφορος δεν ήταν το μόνο αμφιλεγόμενο όπλο που χρησιμοποιήθηκε: υπάρχουν αναφορές ότι τα ισραηλινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAVs), έχουν σκοτώσει άμαχους πολίτες.
Συνήθως τα UAVs κατευθύνονται από κάποια απομακρυσμένη περιοχή, έξω από την ζώνη μάχης. Χρησιμοποιούν φακούς που τους επιτρέπουν να δουν τις λεπτομέρειες από τα ρούχα ενός ανθρώπου και είναι εξοπλισμένα με πυραύλους ακριβείας, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Ισραήλ. Αν όντως είναι έτσι, τότε γιατί υπάρχουν αναφορές ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν σκοτώσει 48 αθώους πολίτες, όπως ισχυρίζονται οι Guardians, που την προηγούμενη εβδομάδα παρουσίασαν τα αποτελέσματα της έρευνας τους στην Γάζα;
Η οικογένεια της Mounir al Jarah’s, αποδεκατίστηκε από ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος.
Στης 16 Ιανουαρίου, ένας πύραυλος που εκτοξεύτηκε από κάποιο UAV σκότωσε την αδερφή της Mounir, τον άντρα της και τέσσερα από τα παιδιά της, την ώρα που έπιναν το τσάι στην αυλή τους. Και τα έξι μέλη της οικογένειας διαμελίστηκαν. «Βρήκαμε τον Mohammed να κείτεται εδώ, κομμένος στα δύο. Ο Ahmed ήταν στα τρία. Ο Wahid ήταν τελείως αποτεφρωμένος – τα μάτια του έλειπαν. Ο πατέρας του ήταν νεκρός. Η Nour είχε αποκεφαλιστεί. Δεν μπορούσαμε να βρούμε το κεφάλι της πουθενά», είπε στους Guardians.
Τα UAVs είναι γνωστά για την ακρίβεια τους. Αν το Ισραήλ πράγματι στόχευε μόνο τους μαχητές, τότε γιατί μια ειρηνική οικογένεια που έπινε το τσάι της στον κήπο, ανατινάχτηκε; Γιατί μια παρέα κοριτσιών που περπάταγαν στον δρόμο, αποτέλεσαν επίσης στόχο; Όπως και τα παιδιά που έπαιζαν στα χωράφια; Αυτές είναι μόνο μερικές από τις περιπτώσεις που αναφέρουν οι Guardians για την χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών για να σκοτώνουν αμάχους.
Το Ισραήλ εξακολουθεί να λέει ότι χρησιμοποίησε τα όπλα του σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και αρνείται ότι χρησιμοποίησε UAVs στη Γάζα. Παρόλα αυτά, οι Guardians βρήκαν στην online έκδοση ενός ισραηλινού στρατιωτικού περιοδικού την περιγραφή του λοχία Gil, τον υποδιοικητή της πρώτης μοίρας UAV, στην οποία έλεγε ότι χρησιμοποιήθηκαν μη επανδρωμένα αεροσκάφη στη διάρκεια της επίθεσης. Περιέγραφε πώς μπορούσαν να καταγράψουν τα πάντα με ακρίβεια και να ξεχωρίσουν με σαφήνεια τους μαχητές από τις γυναίκες, τα παιδιά και τον υπόλοιπο άμαχο πληθυσμό.
Όπως και για την χρήση λευκού φωσφόρου, έτσι και για τα UAVs, ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ειδικοί στο διεθνές δίκαιο, προσπαθούν να στήσουν κατηγορητήριο για εγκλήματα πολέμου σε βάρος του Ισραήλ, για τον θάνατο τόσων αμάχων.
4. «Υπερβολικές» καταστροφές σπιτιών
Στην διάρκεια των 23 ημερών αυτού που πιο σωστά πρέπει να ονομαστεί επίθεση κι όχι πόλεμος, ο UNDP εκτιμάει ότι 14.000 σπίτια Παλαιστινίων καταστράφηκαν, μαζί 219 εργοστάσια και 240 σχολεία.Οι περισσότερες καταστροφές όπως λένε οι ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν ήταν απαραίτητες αλλά έγιναν σκόπιμα, με σκοπό να καταστραφούν οι ζωές των Παλαιστινίων και η οικονομία.
Η Διεθνής Αμνηστία προκαλεί την κυρίαρχη ισραηλινή εξήγηση ότι «τα κτίρια καταστράφηκαν για την ανάγκη των πολεμικών επιχειρήσεων», αποκαλύπτοντας στοιχεία για χρήση ναρκών. Θραύσματα από αντί-πυροβολικές νάρκες βρέθηκαν στα ερείπια των κατεστραμμένων περιουσιών, γεγονός που δείχνει ότι τα σπίτια ανατινάχτηκαν από κάτω και δεν καταστράφηκαν από εναέρια χτυπήματα.
«Τα ισραηλινά στρατεύματα έπρεπε να αφήσουν τα οχήματα τους για να φυτέψουν τις νάρκες, που δείχνει ότι δεν αντιμετώπιζαν κανέναν κίνδυνο και δεν υπάρχει καμία στρατιωτική ή επιχειρησιακή δικαιολογία…. Όσοι επιχειρούσαν στο έδαφος, δεν θα έβγαιναν από τα οχήματα τους εκτός κι αν ήταν, όχι 100% αλλά 200% σίγουροι ότι δεν υπήρχε παγίδα και δεν θα έμπαιναν στο στόχαστρο. Διαφορετικά δεν θα χρησιμοποιούσαν αυτή τη μέθοδο», είπε η Donatella Rovera, επικεφαλής της αποστολής ευρημάτων στο Νότιο Ισραήλ και τη Γάζα.
Ο παραπάνω ισχυρισμός υποστηρίζεται και από τα συμπεράσματα της ισραηλινής ομάδας «Σπάζοντας τη σιωπή». «Έγιναν πολλές κατεδαφίσεις χωρίς να υπάρχει άμεση απειλή. Από τις μαρτυρίες που συγκεντρώσαμε, πολλές από τις καταστροφές – με εκρηκτικά ή με μπουλντόζες- έγιναν αφότου το Ισραήλ αποκτούσε τον έλεγχο της περιοχής», είπε ο Yehuda Shaul.
Αν και η καταστροφή ιδιωτικής περιουσίας δεν είναι παράνομη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, θα πρέπει να δικαιολογείτε σε στρατιωτικό έδαφος – για παράδειγμα, αν το κτίριο ήταν παγιδευμένο ή χρησιμοποιείται ως κάλυψη από τους αντίπαλους μαχητές. Προφανώς και αυτό δεν ίσχυε σε όλες τις περιπτώσεις.
Η υπερβολική καταστροφή μεγάλης κλίμακας ισούται με έγκλημα πολέμου, τονίζει η Διεθνής Αμνηστία. Τα 15.000 σπίτια θεωρούνται «μεγάλη κλίμακα»; Πιθανά.
5. Απανθρωπιά στον ισραηλινό στρατό, ταπεινώνουν τους Παλαιστίνιους- το ώριμο φρούτο της κατοχής
Μια έρευνα της εφημερίδας Ha’aretz προκάλεσε αρκετό θόρυβο, ντροπιάζοντας τους Ισραηλινούς διοικητές. Η εφημερίδα δημοσίευσε μαρτυρίες από Ισραηλινούς στρατιώτες που συμμετείχαν στην επίθεση στη Γάζα, στις οποίες περιγράφουν τους πυροβολισμούς σε αμάχους και την χαμηλή εκτίμηση που είχαν στα παλαιστινιακά στρατεύματα. Περισσότερες από 20 καταγεγραμμένες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί όπου Ισραηλινοί στρατιώτες πυροβολούν σε γυναίκες και παιδιά, ενώ κρατούν λευκές σημαίες.
Οι φρικιαστικές ιστορίες περιλαμβάνουν τον θάνατο μιας ηλικιωμένης και ακίνδυνης Παλαιστίνιας που περπατούσε στον δρόμο και τον σκόπιμο πυροβολισμό μας γυναίκας και των δύο παιδιών της, αφού πρώτα της είχαν πει ότι θα είναι ασφαλείς.
Ένας νεαρός ελεύθερος σκοπευτής, ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο έγκλημα που διέπραξε ο συνάδελφος του και κατέθεσε «Δεν νομίζω ότι ένοιωσε άσχημα γι’ αυτό που έκανε, γιατί στο κάτω-κάτω, σύμφωνα με τον ίδιο, έκανε την δουλειά του κα εκτελούσε οδηγίες. Και γενικά στην ατμόσφαιρα, από ότι κατάλαβα με όσους μίλησα… δεν ξέρω πώς να το πω… οι ζωές των Παλαιστινίων είναι πολύ ασήμαντες σε σχέση με τις ζωές των φαντάρων μας. Έτσι μπορούν και δικαιολογούν τις πράξεις τους», είπε.
Αν και αυτό το εικάζαμε, τώρα έχει αποκαλυφθεί από αρκετές μαρτυρίες μέσα από τον στρατό, ότι οι στρατιώτες δρούσαν αδιαφορώντας πλήρως για τις ζωές των Παλαιστινίων στη Γάζα.
Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι οι υποχρεωτικοί κανόνες είχαν χαλαρώσει, όπως το να επιτρέπεται να πυροβολούν στα παλαιστινιακά σπίτια για να τα εκκενώσουν χωρίς να προειδοποιούν τους ενοίκους. Ένας Ισραηλινός διοικητής μοίρας αναφέρεται στη Ha’aretz να λέει στους στρατιώτες του να ερμηνεύουν τους κανόνες με το σκεπτικό «θα τους σκοτώσουμε όλους εδώ (στο κέντρο της Γάζας). Όλοι είναι τρομοκράτες».
Πράξεις αδικαιολόγητου βανδαλισμού ήταν κι αυτές συνηθισμένες, όπως να γράφουν «θάνατος στους Άραβες» στους τείχους των σπιτιών ή να παίρνουν φωτογραφίες και να τις φτύνουν. «Νομίζω ότι αυτό ήταν και το κυρίως θέμα: να καταλάβουμε ότι ο IDF απέτυχε στον τομέα της ηθικής. Αυτό είναι και το μόνο που θα θυμάμαι», κατέθεσε ένας διοικητής που πήρε μέρος στην επιχείρηση.
Οι μαρτυρίες προκαλούν τον ισραηλινό ισχυρισμό ότι «ο ισραηλινός στρατός είναι ο πιο ηθικός στον κόσμο» και όσο θα αποκαλύπτονται και άλλες αποδείξεις, θα είναι ακόμα πιο δύσκολο να πιστέψουμε ότι πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά.
Απέχουν μακράν από το να απομονωθούν. Και ακόμα περισσότερο από το να χαρακτηριστούν περιστατικά. Αν τα μάτια του κόσμου άνοιξαν και είδαν τις παραβιάσεις του Ισραήλ, δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι αυτές δεν ξεκίνησαν ούτε σταμάτησαν στην επίθεση της Γάζας. Όσοι καταγράφουν την κατάσταση στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, γνωρίζουν ότι οι παραβιάσεις έχουν ξεκινήσει καιρό πριν και δεν περιορίζονται στην μικροσκοπική, αποκλεισμένη Λωρίδα.
Μακριά από τη Γάζα, στις πόλεις και τα χωριά της Δυτικής Όχθης, τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά. Δεν χρησιμοποιούνται παράνομες βόμβες ή μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά ρίχνουν απαγορευμένες σφαίρες εξ’ επαφής σε ειρηνικούς διαδηλωτές και η διαρκής ταπείνωση και ο θάνατος αθώων πολιτών, είναι ρουτίνα.
Η απανθρωπιά των ισραηλινών στρατευμάτων είναι αποτέλεσμα μιας μεγάλης διαδικασίας. Είναι αποτέλεσμα των δεκάδων χρόνων κατοχής, όπου μια ολόκληρη γενιά στρατιωτών μεγάλωσε με το καθεστώς ατιμωρησίας και το να κατεδαφίζεις τα σπίτια των Παλαιστινίων ή να σκοτώνεις παιδιά, ήταν κάτι το συνηθισμένο.
Ο Gideon Levy, γνωστός αρθρογράφος της Ha’aretz, τονίζει ότι «οι περισσότεροι στρατιώτες που πήραν μέρος στην επίθεση της Γάζας, είναι νέοι με αρχές. Θα βοηθήσουν την ηλικιωμένη κυρία να περάσει τον δρόμο ή θα σώσουν τα θύματα σεισμού. Αλλά στην Γάζα, όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν τους ανήθικους Παλαιστίνιους, το πακέτο θα γίνει ύποπτο, η πλύση εγκεφάλου θα γίνει αποχαυνωτική και οι βασικές αρχές θα αλλάξουν. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουν να σκοτώσουν ή να κατεδαφίσουν σπίτια, χωρίς να παλεύουν με την συνείδηση τους και χωρίς να χρειάζονται να πουν στους φίλους τους ή στην κοπέλα τους τι έκαναν».
Είναι ένα κατεστημένο που πρέπει να αλλάξει. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν σταματήσει η ατιμωρησία που απολαμβάνουν ο ισραηλινός στρατός και η κυβέρνηση για περισσότερο από έξι δεκαετίες. Δεν θέλουμε να ερευνήσει τα εγκλήματα ο ισραηλινός στρατός. Θέλουμε μια ανιδιοτελή, ανεξάρτητη έρευνα που θα καταστήσει υπόλογους τον καθένα χωριστά.
Συγκεντρώνοντας τις παραπάνω περιπτώσεις, έχουμε αυτό που χρειαζόμαστε: γεγονότα και αποδείξεις.
Οι κανόνες του πολέμου υποχρεώνουν τα κράτη να ερευνήσουν αμερόληπτα τις ενδείξεις για εγκλήματα πολέμου. Το Ισραήλ δεν θα είναι αντικειμενικό. Θ πρέπει να ερευνηθεί για τα εγκλήματα του από μια ανεξάρτητη έρευνα, όπως και οι κυβερνήσεις που το προμήθευσαν με όπλα.
Παρόλο που ο ισραηλινός στρατός είναι τώρα εκτεθειμένος και ισχυρίζεται ότι θα ερευνήσει αυτές τις παραβιάσεις, είναι απίθανό να γίνουν σοβαρά βήματα προς την δικαιοσύνη από τον στρατό μόνο του.
Χωρίς μια ανεξάρτητη έρευνα, δεν θα υπάρξουν αποτρεπτικά μέτρα. Χρειαζόμαστε ένα δεσμευτικό, αναγκαστικό αποτέλεσμα που θα σήμαινε κάτι. Αν δεν υπάρξει αυτό, το μήνυμα της διεθνούς κοινότητας θα παραμείνει το ίδιο «συνεχίστε να κάνετε ότι δεν μας αρέσει, δεν θα υπάρξει καμία κύρωση».
Βρήκα την γυναίκα μου και τον γιο μου διαμελισμένους
(12 Ιανουαρίου 2009)
Η απώλεια ενός άντρα φέρνει στην επιφάνεια την τραγωδία της Γάζας. Ο απολογισμός ενός αυτόπτη μάρτυρα στην εφημερίδα Al Ayyam, μετάφραση από Palestine Monitor.
Κλείσε τα μάτια σου και φαντάσου. Σήμερα είναι μια φυσιολογική μέρα. Η γυναίκα σου φτιάχνει γλυκά, το σπίτι σου είναι ζεστό και τα παιδιά σου διαβάζουν τα μαθήματα τους.
Η σημερινή μέρα ήταν οτιδήποτε άλλο από φυσιολογική, η αρχή μιας νέας ζωής. Μιας ζωής που θα πέρναγε μέσα στον θρήνο για τον χαμό της γυναίκας και των παιδιών. Φαντάσου μια βόμβα να χτυπάει το σπίτι σου και να κομματιάζει την γυναίκα σου και το μωρό και να τραυματίζει τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας σου.
Αυτή είναι η ιστορία του Δρ. Awni Jarw.O Δρ. Jarw είναι 37 χρονών. Το κεφάλι του είναι τυλιγμένο με γάζες και το βλέμμα του πλανάται καθώς μιλάει για την απώλεια του. «Ο Yousef ήταν 18 μηνών. Η γυναίκα μου κι εγώ τον περιμέναμε για πολύ καιρό. Μας έφερε χαρά και αγάπη με το γέλιο του. Γέμιζε το σπίτι μας ευτυχία. Αλλά έτσι ξαφνικά, βρέθηκα να ψάχνω τα κομμάτια από το κορμάκι του σε όλο το σπίτι».
Συνεχίζει αυτή την θλιβερή αναζήτηση μέχρι και σήμερα. «Όταν έψαχνα τα κομμάτια της γυναίκας μου, βρήκα το ποδαράκι του Yousef, το κάτω μέρος από το σώμα της γυναίκας μου, το κεφαλάκι και το χεράκι του μωρού μου. Τα μάζεψα και τα έβαλα μαζί, για να είναι ενωμένοι στον θάνατο». Λίγα λεπτά αργότερα, ο γιατρός εγκαταλείπει το σπίτι του μαζί με την Yasmeen και τον Abdel Rahim, την κόρη και τον γιο του που επέζησαν.
Μόνο λίγα λεπτά νωρίτερα καθόντουσαν ήρεμα στο σπίτι τους- όταν χτυπήθηκε από τέσσερις βόμβες. «Η πρώτη πέρασε από πάνω μου, αλλά κάποια θραύσματα με βρήκαν στο κεφάλι. Χτύπησε επίσης το σαγόνι της Yasmeen και το πρόσωπο του Abdel Rahim».
Η δεύτερη βόμβα χτύπησε την κουζίνα και πριν σκοτώσει τον μικρό Yosef, βρήκε την γυναίκα του στην μέση, διαμελίζοντας την σε δυο κομμάτια.
Η Alpena Jarw ήταν 36 χρονών και είχε μόλις αποκτήσει παλαιστινιακή ταυτότητα. Ήθελε να επισκεφτεί την οικογένεια της στην Ουκρανία, που είχε να την δει 12 χρόνια.
Όταν ξεκίνησε ο Πόλεμος της Γάζας, αρνήθηκε να εγκαταλείψει την Λωρίδα και την οικογένεια της, παρόλο που το Ισραήλ επέτρεψε στους ξένους να τραπούν σε φυγή. «Ήταν τόσο δεμένη με το μέρος που αρνήθηκε να εγκαταλείψει το σπίτι», εξήγησε ο άντρας της.
Ο Abdel Rahim χτυπήθηκε από την βόμβα στο πίσω μέρος των αυτιών και πλέον δεν ακούει καλά. Άρχισε να φωνάζει και να κλαίει πως δεν ήθελε να ζήσει χωρίς την αγαπημένη του μητέρα. «Δεν έχω λόγο να ζήσω», είπε στον πατέρα του. «Η μητέρα μου έψηνε τα αγαπημένα μου ρώσικα γλυκά. Την τελευταία φορά που την είδα, τάιζε τον Yousef».
«Το πιο οδυνηρό για μας είναι ότι ακόμα κείτονται στο σκοτάδι του νεκροτομείου», είπε ο Δρ. Jarw. «Δεν μπορούν ακόμα να αναπαυθούν εν ειρήνη». Τα νεκροταφεία στη Γάζα έχουν ήδη γεμίσει μετά από δύο βδομάδες συνεχούς καταστροφής.
Όταν ρωτήθηκε για τους βομβαρδισμούς ο Δρ. Jarw απάντησε πως ακόμα δεν καταλαβαίνει γιατί η ισραηλινή αεροπορία στόχευσε στο κτίριο του. «Η θλίψη μου μεγαλώνει κάθε μέρα. Δεν μπορώ καν να πω στην κόρη μου ότι η μητέρα και ο αδερφός της πέθαναν. Δεν έχω την δύναμη να το κάνω».
«Μετά την επίθεση, έτρεξα με την Yasmeen και τον Abdel Rahim σχεδόν ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι. Δεν ήταν όμως αρκετά μακριά για να είμαστε ασφαλείς. Προσπάθησα πολύ να βρω τα πτώματα μέσω της Ουκρανικής πρεσβείας και του Ερυθρού Σταυρού, όμως ο ισραηλινός στρατός δεν μου το επιτρέπει».
Ο Δρ. Jarw και ο Adbel Rahim αυτή τη στιγμή φιλοξενούνται σε ένα φιλικό σπίτι. Ο απελπισμένος πατέρας προσπαθεί να φανεί δυνατός κάθε φορά που επισκέπτεται την Yasmeen στο κεντρικό νοσοκομείο της Γάζας, στο Al Shifa.
Ωστόσο, αυτός ο άντρας έχει «επηρεαστεί» και περνάει την περισσότερη ώρα μονολογώντας «Ένα μωρό 18 μηνών, που έπαιζε και γέλαγε, διαμελίστηκε μπροστά στα μάτια μου».
Όμως, με ένα απεγνωσμένο χαμόγελο προσθέτει «Με την Alpena είχαμε πολύ ωραίες αναμνήσεις μαζί. Πρωτογνωριστήκαμε το 1993. Ήμασταν και οι δύο φοιτητές στο ίδιο πανεπιστήμιο. Γυρίζαμε μαζί στη Γάζα το 1997».
Ο θάνατος βρίσκεται στον αέρα
(6 Ιανουαρίου 2009)
Η απόφαση των Ισραηλινών να χρησιμοποιήσουν απαγορευμένα όπλα στην σφαγή της Γάζας, τονίσει την επιθυμία τους να πετύχουν τους στόχους τους με οποιοδήποτε ανθρώπινο κόστος.
Από όταν άρχισαν οι χερσαίες επιθέσεις εδώ και τρεις μέρες, οι Ισραηλινές «Αμυντικές Δυνάμεις» (IDF) χρησιμοποιούν όπλα με λευκό φώσφορο σε μεγάλες αστικές περιοχές στη Λωρίδα της Γάζας για να δημιουργήσουν «ένα μεγάλο παραπέτασμα καπνού που θα τυφλώσει τον εχθρό ώστε ο IDF να μπορεί να προχωρήσει».
Αυτό βρίσκεται σε αντίθεση με την Συνθήκη των ΗΕ του 1980 για τα Συμβατικά Όπλα , που απαγορεύει τη χρήση εμπρηστικών μηχανισμών σε πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές.
Και εδώ είναι το γιατί:
Όταν ο λευκός φώσφορος εμπεριέχεται σε πυρομαχικά, τα χημικά ρινίσματα γίνονται φλόγες την στιγμή που έρχονται σε επαφή με το οξυγόνο και συνεχίζουν να καίνε μέχρι να το καταναλώσει όλο.
Προκαλεί ιδιαίτερα οδυνηρά εγκαύματα 2ου και 3ου βαθμού στο εκτεθειμένο δέρμα των θυμάτων και ανάλογα από το μέγεθος των ρινισμάτων, συχνά διαπερνάει και τα ρούχα.
Ενώ κατατρώει το δέρμα, ο λευκός φώσφορος εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και προκαλεί νεφρική, ηπατική και καρδιακή ανεπάρκεια. Μερικές φορές οδηγεί σε πολύ-οργανική ανεπάρκεια.
Ο καπνός και η σκόνη που προκαλείται από τα χημικά συχνά είναι θανατηφόρα από μόνα τους, αλλά η εκτενής έκθεση σε αυτά μπορεί να προκαλέσει σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα ακόμα και θάνατο. Αν κάποιος καταπιεί έστω και χιλιογραμμάρια από αυτό το συστατικό, η κατάληξη θα είναι μοιραία.
Το όπλο δεν είναι μόνο απάνθρωπο στο πως επηρεάζει τους στόχους, αλλά και η χρήση του είναι εντελώς τυχαία. Δεν υπάρχει τρόπος να στοχοποιηθεί ένα μέρος του πληθυσμού ή άλλο. Όλοι επηρεάζονται από τα σύννεφα του φονικού καπνού.
Το Ισραήλ διεξάγει τον πιο ασύμμετρο πόλεμο στην ανθρώπινη ιστορία εναντίον του λαού της Γάζας. Είναι μία από τις μεγαλύτερες πολεμικές βιομηχανίες του κόσμου με πλεονέκτημα έναντι ενός παγιδευμένου και μεγάλου άμαχου πληθυσμού με τον εξοπλισμό των ανταρτών να είναι τα καλάσνικοφ και μερικά PRGs- γιατί λοιπόν χρειαζόταν να χρησιμοποιήσουν χημικά όπλα;
Η απάντηση είναι απλή: οι Παλαιστίνιοι άμαχοι δεν «μετράνε» για τους Ισραηλινούς σχεδιαστές πολιτικών. Οι μόνοι θάνατοι που τους νοιάζουν είναι εκείνοι των νεαρών φαντάρων – όχι γιατί πραγματικά ενδιαφέρονται γι’ αυτούς, αλλά γιατί ξέρουν πως αν αυξηθεί ο αριθμός των Ισραηλινών νεκρών τότε η κοινή γνώμη θα χάσει την όρεξη της για την σφαγή αυτή.Το Ισραήλ σκοπεύει να χάσει όσο το δυνατόν λιγότερους στρατιώτες μπορεί για να είναι σε θέση να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο και αντιμετωπίζοντας μόνο την διεθνή και όχι εσωτερική πίεση για να τερματίσει τις εχθροπραξίες. Θα χρησιμοποιήσει όλα τα όπλα που έχει στο οπλοστάσιο του, ασχέτως με τις επιπτώσεις που έχουν σε αναρίθμητους αθώους Παλαιστίνιους.
Πριν τις χερσαίες επιθέσεις, ο λαός της Γάζας είχε ήδη εκτεθεί για μέρες στον ανελέητο βομβαρδισμό από αέρος από τα F-16 και τα Απάτσι και στους βομβαρδισμούς από τα πολεμικά πλοία που βρίσκονταν στην μεσογειακή ακτή της Λωρίδας.
Χωρίς να έχουν πουθενά να πάνε, καθόντουσαν σε ένα εικονικό κλουβί και «περίμεναν τον θάνατο από ψηλά». Από όταν ξεκίνησαν οι χερσαίες επιθέσεις, ο θάνατος δεν κρύβεται μόνο πίσω από κάθε γωνία. Τώρα πλανάται παντού στον αέρα…
Επόμενο: Ο πόλεμος των Μέσων Ενημέρωσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου