«Υπάρχον άνθρωποι ακριβώς δίπλα στο νοσοκομείο της Ερυθράς Ημισελήνου που αιμορραγούν θανάσιμα. Δεν μπορούμε να τους πλησιάσουμε, γιατί οι Ισραηλινοί μας πυροβολούν»
(Παλαιστίνιος διασώστης, ενημέρωση από το πεδίο, 16 Ιανουαρίου 2009)
(Παλαιστίνιος διασώστης, ενημέρωση από το πεδίο, 16 Ιανουαρίου 2009)
Σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, η απομάκρυνση και το ασφαλές πέρασμα των ασθενοφόρων και των εργαζομένων στην υγεία είναι θεμελιώδη και πρέπει να διευκολύνεται το έργο τους κάθε στιγμή χωρίς καθυστέρηση ή διάκριση.
Ωστόσο, το Υπουργείο Υγείας της Παλαιστίνης αναφέρει ότι από τις 27 Δεκεμβρίου 2008- από την έναρξη της Επιχείρησης «Χυτός Μόλυβδος», έχουν σκοτωθεί 13 άτομα του ιατρικού προσωπικού και 22 τραυματίστηκαν εν ώρα υπηρεσίας. Επιπλέον έχουν καταστραφεί 16 ασθενοφόρα από άμεσα ή έμμεσα πυρά. Εξαιτίας των επιθέσεων στα ασθενοφόρα, το ιατρικό προσωπικό στη Γάζα φοβόταν να πάει σε περιοχές όπου τους χρειάζονταν περισσότερο. Δεν ήταν σε θέση να προσεγγίσουν σημεία που υπήρχαν νεκροί, τραυματίες ή εγκλωβισμένοι υπό το φόβο μην αποτελέσουν στόχο.
Στις 12 Ιανουαρίου, ένας γιατρός και το προσωπικό του, περιέθαλπαν τραυματίες σε ένα σπίτι στη Jabaliya. Ενώ το προσωπικό περίμενε έξω για να απομακρύνουν έναν τραυματία, το σπίτι χτυπήθηκε από μια ισραηλινή αεροεπιδρομή. Ο γιατρός σκοτώθηκε και 3 τραυματίστηκαν.
Όπως γίνονταν αδιάκριτες επιθέσεις σε ασθενοφόρα και ιατρικό προσωπικό, έτσι καταστράφηκαν και 21 ιατρικές εγκαταστάσεις, στην διάρκεια της Επιχείρησης «Χυτός Μόλυβδος». «Η κατάσταση για τα νοσοκομεία, το ιατρικό/νοσηλευτικό προσωπικό και τους τραυματίες είναι επικίνδυνη και χειροτερεύει. Τα νοσοκομεία πρέπει να προστατευθούν και να παραμείνουν ουδέτερες ζώνες υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Οι άμαχοι και οι τραυματίες πρέπει να έχουν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη», είπε ο Max Gaylard των ΗΕ (16 Ιανουαρίου, 2009).
Στις 15 Ιανουαρίου, περισσότερα από 500 άτομα βρήκαν καταφύγιο στο Κοινωνικό Νοσοκομείο της Ερυθράς Ημισελήνου Al Quds. Λίγες ώρες μετά, ο ισραηλινός στρατός άρχισε να πυροβολεί την περιοχή. Το νοσοκομείο χτυπήθηκε και αμέσως μετά ξέσπασε φωτιά θέτοντας σε κίνδυνο τους ασθενείς, το προσωπικό και τους πρόσφυγες.
Κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός και η Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος καταδίκασαν το γεγονός ότι ο ισραηλινός στρατός αγνοεί το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και ότι «τραυματίες έχουν εγκαταλειφθεί και έχουν αφεθεί μόνοι τους, ανίκανοι να πάνε στα νοσοκομεία και είναι αδύνατο να τους προσεγγίσουν τα ασθενοφόρα και το ιατρικό/διασωστικό προσωπικό».
Ωστόσο, το Υπουργείο Υγείας της Παλαιστίνης αναφέρει ότι από τις 27 Δεκεμβρίου 2008- από την έναρξη της Επιχείρησης «Χυτός Μόλυβδος», έχουν σκοτωθεί 13 άτομα του ιατρικού προσωπικού και 22 τραυματίστηκαν εν ώρα υπηρεσίας. Επιπλέον έχουν καταστραφεί 16 ασθενοφόρα από άμεσα ή έμμεσα πυρά. Εξαιτίας των επιθέσεων στα ασθενοφόρα, το ιατρικό προσωπικό στη Γάζα φοβόταν να πάει σε περιοχές όπου τους χρειάζονταν περισσότερο. Δεν ήταν σε θέση να προσεγγίσουν σημεία που υπήρχαν νεκροί, τραυματίες ή εγκλωβισμένοι υπό το φόβο μην αποτελέσουν στόχο.
Στις 12 Ιανουαρίου, ένας γιατρός και το προσωπικό του, περιέθαλπαν τραυματίες σε ένα σπίτι στη Jabaliya. Ενώ το προσωπικό περίμενε έξω για να απομακρύνουν έναν τραυματία, το σπίτι χτυπήθηκε από μια ισραηλινή αεροεπιδρομή. Ο γιατρός σκοτώθηκε και 3 τραυματίστηκαν.
Όπως γίνονταν αδιάκριτες επιθέσεις σε ασθενοφόρα και ιατρικό προσωπικό, έτσι καταστράφηκαν και 21 ιατρικές εγκαταστάσεις, στην διάρκεια της Επιχείρησης «Χυτός Μόλυβδος». «Η κατάσταση για τα νοσοκομεία, το ιατρικό/νοσηλευτικό προσωπικό και τους τραυματίες είναι επικίνδυνη και χειροτερεύει. Τα νοσοκομεία πρέπει να προστατευθούν και να παραμείνουν ουδέτερες ζώνες υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Οι άμαχοι και οι τραυματίες πρέπει να έχουν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη», είπε ο Max Gaylard των ΗΕ (16 Ιανουαρίου, 2009).
Στις 15 Ιανουαρίου, περισσότερα από 500 άτομα βρήκαν καταφύγιο στο Κοινωνικό Νοσοκομείο της Ερυθράς Ημισελήνου Al Quds. Λίγες ώρες μετά, ο ισραηλινός στρατός άρχισε να πυροβολεί την περιοχή. Το νοσοκομείο χτυπήθηκε και αμέσως μετά ξέσπασε φωτιά θέτοντας σε κίνδυνο τους ασθενείς, το προσωπικό και τους πρόσφυγες.
Κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός και η Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος καταδίκασαν το γεγονός ότι ο ισραηλινός στρατός αγνοεί το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και ότι «τραυματίες έχουν εγκαταλειφθεί και έχουν αφεθεί μόνοι τους, ανίκανοι να πάνε στα νοσοκομεία και είναι αδύνατο να τους προσεγγίσουν τα ασθενοφόρα και το ιατρικό/διασωστικό προσωπικό».
«Έβλεπες ένα όμορφο παιδί και όταν το γύριζες, έβλεπες μια τεράστια τρύπα που σήμαινε θάνατο ή μια ζωή δυστυχίας και παραλυσίας»
Harald Veen, Ολλανδός γιατρός
«Αρκετά ασθενοφόρα έχουν δεχθεί απευθείας πυρά, έχουν σκοτωθεί άτομα από το ιατρικό προσωπικό και άλλοι έχουν τραυματιστεί σοβαρά. Δεν είναι δυνατή η άμεση απομάκρυνση των τραυματιών: όσοι μπορούσαν να είχαν σωθεί, αφέθηκαν να αιμορραγούν μέχρι θανάτου»
Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, 5 Ιανουαρίου 2009
Ανεξάρτητη διεθνής έρευνα επικεντρώνεται στους «γιατρούς στο στόχαστρο» στη Γάζα
(7 Απριλίου, 2009)
Η Παλαιστινιακή Κοινωνία Ιατρικής Ανακούφισης (PMRS), σε μια κοινή προσπάθεια με τους Γιατρούς για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα- Ισραήλ, εξέδωσαν χθες μια καταδικαστική αναφορά με τα συμπεράσματα μιας ανεξάρτητης αποστολής για την εξεύρεση στοιχείων σχετικά με τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λωρίδα της Γάζας, κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης «Χυτός Μόλυβδος».
Η δημοσιοποίηση της αναφοράς, που έγινε ταυτόχρονα στην Ιερουσαλήμ, τις Βρυξέλλες και το Παρίσι, προσθέτει νέα στοιχεία στις αναφορές που δημοσιεύθηκαν νωρίτερα την εβδομάδα, επιβεβαιώνοντας τις υποψίες για τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συντελέστηκαν στη Γάζα στις αρχές του έτους.
Η έρευνα διεξήχθη από πέντε ανεξάρτητους και διεθνείς ειδικούς στο πεδίο της ιατροδικαστικής, των εγκαυμάτων, της ιατρικής αντιμετώπισης σε περιόδους κρίσης και δημόσιας υγείας, από τη Γερμανία, τη Δανία, τη Νότια Αφρική και την Ισπανία.
Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στη Γάζα από τις 29 Ιανουαρίου έως τις 5 Φεβρουαρίου 2009, και μαζί με μια δεύτερη αποστολή που έγινε από τις 2 Μαρτίου έως 7 Μαρτίου 2009 στα νοσοκομεία της Αιγύπτου, όπου μεταφέρθηκαν οι πιο σοβαρά τραυματίες για θεραπεία, κάνει έκκληση σε ένα ανεξάρτητο σώμα να ερευνήσει τις οδηγίες του στρατού κατά τον 22ήμερο πόλεμο στη Γάζα, με σκοπό να σπάσει την κουλτούρα της ατιμωρησίας την οποία και απολαμβάνει το Ισραήλ μέχρι και τώρα.
Η αναφορά παρουσιάζει περισσότερες από 44 καταγεγραμμένες περιπτώσεις, ανάμεσα τους και καταθέσεις από τα θύματα, αυτόπτες μάρτυρες και φωτογραφίες από τους τραυματίες, σαν μια συλλογή από αποδεικτικά στοιχεία που θα συνεισφέρει σε περαιτέρω προγράμματα για εξεύρεση στοιχείων και νομικές αναλύσεις.
Ανάμεσα στις επιθέσεις που αναφέρουν η παλαιστινιακή και ισραηλινή οργάνωση, είναι και «οι επιθέσεις σε ιατρικό προσωπικό, σε ιατρικές εγκαταστάσεις, η άρνηση απομάκρυνσης των τραυματιών, αδιάκριτες επιθέσεις σε άμαχους που δεν εμπλέκονται στη μάχη και καταστροφή υγειονομικών και περιβαλλοντικών εγκαταστάσεων, που αποδυνάμωσαν το σύστημα υγείας στη Γάζα».
Επιπλέον, η αναφορά λέει ότι «το Ισραήλ έβαζε πολλά εμπόδια στις επιχειρήσεις που είχαν ως σκοπό την άμεση απομάκρυνση των αρρώστων και των τραυματιών και προκάλεσε τον εγκλωβισμό οικογενειών χωρίς φαγητό, νερό και φάρμακα, για μέρες. Οι πράξεις… παραβιάζον τις οδηγίες του διεθνούς δικαίου που απαγορεύουν τις επιθέσεις σε ιατρικά κέντρα και ομάδες κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών» και «απροκάλυπτα παραβιάζουν τους κώδικες της ηθικής».
Κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, ισραηλινά πυρά σκότωσαν 16 Παλαιστίνιους που άνηκαν στο ιατρικό/νοσηλευτικό προσωπικό και τραυμάτισαν 25, ενώ 8 νοσοκομεία και 26 κλινικές δέχτηκαν επίθεση, σύμφωνα με τα στοιχεία των ΗΕ και των Γιατρών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Η αναφορά τονίζει επίσης αρκετούς τύπους τραυματισμών και κυρίως τραυματισμού που προκλήθηκαν από εκρηκτικά όπως οι «βόμβες δίσκοι» και ο λευκός φώσφορος.
Η ομάδα κατέγραψε περισσότερους από 4.000 τραυματίες, ανάμεσα στους οποίους υπήρχε σημαντικός αριθμός ακρωτηριασμένων και εξέφρασε την υποψία της για χρήση βομβών DIME από το Ισραήλ.
Σύμφωνα με γιατρούς στην Αίγυπτο, 150 ακρωτηριασμένοι μεταφέρθηκαν από τη Γάζα στα αιγυπτιακά νοσοκομεία. Το PMRS στη Jabalia είπε πως έχει μια λίστα με 165 καινούριους ασθενείς με κινητική δυσλειτουργία και τουλάχιστον 90 από αυτούς έχουν ακρωτηριαστεί.
Οι ευθύνες του Θεού: η ιστορία ενός γιατρού
(5 Ιανουαρίου, 2009)
Για σχεδόν δύο χρόνια, η Γάζα είναι αποκλεισμένη.
Τα φάρμακα δεν επιτρέπονται από πουθενά να μπουν στις αναγκαίες ποσότητες-τα νοσοκομεία σε όλη τη Γάζα ξεμένουν ακόμα και από τα βασικά όπως οι γάζες. Χρόνια τώρα, οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό «αυτοσχεδιάζουν» για να σώσουν ζωές.
Τα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν διακοπές ρεύματος και οι νοσοκόμες λειτουργούν τα μηχανήματα αναπνευστικής υποστήριξης με τα χέρια τους-για ώρες ή και μέρες- για να κρατήσουν τους ασθενείς ζωντανούς μέχρι να ξανά έρθει το ηλεκτρικό.
Για χρόνια αυτοί οι επαγγελματίες έχουν δουλέψει στις πιο δύσκολες συνθήκες-υπομένοντας αβάσταχτες ώρες και τη γνώση ότι: «Αν είχα λίγο παραπάνω… θα μπορούσα να είχα σώσει περισσότερες ζωές».
Δουλεύουν έχοντας τρομακτικές ελλείψεις- αλλά συνεχίζουν να δουλεύουν.
Οι βάρβαρες εναέριες- και τώρα χερσαίες- επιθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας έχουν μεγιστοποιήσει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό.
Τώρα πρέπει να θεραπεύσουν χιλιάδες ανθρώπους με ελάχιστες ή καθόλου προμήθειες, σε προσωπικό ή σε φάρμακα. Οι διάδρομοι των νοσοκομείων έχουν γεμίσει από νεκρούς και ετοιμοθάνατους. Είναι τέτοια η καταστροφή που οι γιατροί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν.
Πρέπει να διαλέξουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Σε ποιον θα χαρίσουν λίγα λεπτά ανακούφισης και ποιον θα αφήσουν να ουρλιάζει και να αιμορραγεί στο πάτωμα. Κάθε μέρα τώρα, κάθε γιατρός παίρνει αυτή την απόφαση δεκάδες φορές. «Αυτό το παιδί έχει πιθανότητα να ζήσει; Αν προσπαθήσω να το σώσω, πόσοι άλλοι θα πεθάνουν; Του «αξίζει» η πολύτιμη μορφίνη; Ένα κρεβάτι;»
Έχουν όλες τις ευθύνες του Θεού, όχι όμως την δύναμη του.
Γεννούν παιδιά σε σπίτια, αυτοκίνητα, αυτοσχέδια καταφύγια. Κάνουν εγχειρίσεις σε υπόγεια και προσεύχονται στον Θεό να είναι καθαρά τα εργαλεία και οι βελόνες που αναγκάζονται να χρησιμοποιούν.
Κόβουν χέρια και πόδια που θα μπορούσαν πιθανά να σωθούν αν είχαν περισσότερο χρόνο, περισσότερα υλικά, περισσότερο ηλεκτρικό, περισσότερο…
Τρέχουν στις βομβαρδισμένες περιοχές δεχόμενοι πυρά, για να μαζέψουν τους τραυματίες. Τα ασθενοφόρα τους γίνονται στόχοι εναέριων επιθέσεων και συνεχίζουν να βγαίνουν, ξανά και ξανά.
Δεν κοιμούνται. Δεν μένουν με τις οικογένειες τους την ώρα του τρόμου. Πρέπει να μείνουν ξύπνιοι και πρέπει να δουλέψουν. Πρέπει να ξεχάσουν ότι οι ίδιες σφαίρες και οι ίδιες βόμβες που τους φέρνουν χιλιάδες τραυματίες στην πόρτα τους, πέφτουν και στα σπίτια τους και στα παιδιά τους. Δεν πρέπει να το σκεφτούν: πρέπει να δουλέψουν.
Ο Dr. Wadi στο νοσοκομεία Shifa έκανε αυτό το πράγμα χθες. Έπρεπε να ξεχάσει την οικογένεια του για να κάνει το καθήκον του ως γιατρός. Χθες, η 15χρονη κόρη του Christina ήρθε στο νοσοκομείο-νεκρή.
Οι εναέριες επιθέσεις καθυστέρησαν το ταξίδι της τόσο ώστε να υποκύψει σε μια κρίση άσθματος. Κάτι τόσο απλό πήρα μακριά την κόρη του γιατρού-Θεού.
Όλες αυτές τις ζωές που κέρδισε κι έχασε την τελευταία ημέρα, οι αποφάσεις ζωής και θανάτου που αναγκάστηκε να πάρει, και όταν έφτασε η κόρη του, ήταν ήδη πολύ αργά.
Είναι μία από τους νεότερους μάρτυρες της χριστιανοσύνης και αυτή την εβδομάδα ενώθηκε με πολλούς άλλους-μουσουλμάνους και χριστιανούς- στη Λωρίδα της Γάζας, που τους έκλεψαν την αθωότητα και την ζωή.
Το Ισραήλ πρέπει να πει μια προσευχή και να ευχαριστήσει τον Dr. Wadi και τους άλλους «αδύναμους γιατρούς» της Γάζας. Την ώρα που αυτοί οι άντρες και οι αυτές οι γυναίκες δουλεύουν και υποφέρουν ή και σκοτώνονται ακόμα, το Ισραήλ είναι ο μόνος νικητής. Είναι οι προσπάθειες αυτών των ανδρών και γυναικών, που έχουν κρατήσει χαμηλά τον δείκτη θνησιμότητας και τις απώλειες.
Αν δεν ήταν αυτοί και η δουλειά τους, αυτό το απαίσιο έγκλημα θα στοίχιζε εκατοντάδες ζωές παραπάνω.
Παρά τις ηρωικές τους προσπάθειες, φαίνεται πως έτσι θα γίνει τελικά.
Επόμενο:Η ανθρωπιστική κρίση
(7 Απριλίου, 2009)
Η Παλαιστινιακή Κοινωνία Ιατρικής Ανακούφισης (PMRS), σε μια κοινή προσπάθεια με τους Γιατρούς για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα- Ισραήλ, εξέδωσαν χθες μια καταδικαστική αναφορά με τα συμπεράσματα μιας ανεξάρτητης αποστολής για την εξεύρεση στοιχείων σχετικά με τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λωρίδα της Γάζας, κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης «Χυτός Μόλυβδος».
Η δημοσιοποίηση της αναφοράς, που έγινε ταυτόχρονα στην Ιερουσαλήμ, τις Βρυξέλλες και το Παρίσι, προσθέτει νέα στοιχεία στις αναφορές που δημοσιεύθηκαν νωρίτερα την εβδομάδα, επιβεβαιώνοντας τις υποψίες για τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συντελέστηκαν στη Γάζα στις αρχές του έτους.
Η έρευνα διεξήχθη από πέντε ανεξάρτητους και διεθνείς ειδικούς στο πεδίο της ιατροδικαστικής, των εγκαυμάτων, της ιατρικής αντιμετώπισης σε περιόδους κρίσης και δημόσιας υγείας, από τη Γερμανία, τη Δανία, τη Νότια Αφρική και την Ισπανία.
Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στη Γάζα από τις 29 Ιανουαρίου έως τις 5 Φεβρουαρίου 2009, και μαζί με μια δεύτερη αποστολή που έγινε από τις 2 Μαρτίου έως 7 Μαρτίου 2009 στα νοσοκομεία της Αιγύπτου, όπου μεταφέρθηκαν οι πιο σοβαρά τραυματίες για θεραπεία, κάνει έκκληση σε ένα ανεξάρτητο σώμα να ερευνήσει τις οδηγίες του στρατού κατά τον 22ήμερο πόλεμο στη Γάζα, με σκοπό να σπάσει την κουλτούρα της ατιμωρησίας την οποία και απολαμβάνει το Ισραήλ μέχρι και τώρα.
Η αναφορά παρουσιάζει περισσότερες από 44 καταγεγραμμένες περιπτώσεις, ανάμεσα τους και καταθέσεις από τα θύματα, αυτόπτες μάρτυρες και φωτογραφίες από τους τραυματίες, σαν μια συλλογή από αποδεικτικά στοιχεία που θα συνεισφέρει σε περαιτέρω προγράμματα για εξεύρεση στοιχείων και νομικές αναλύσεις.
Ανάμεσα στις επιθέσεις που αναφέρουν η παλαιστινιακή και ισραηλινή οργάνωση, είναι και «οι επιθέσεις σε ιατρικό προσωπικό, σε ιατρικές εγκαταστάσεις, η άρνηση απομάκρυνσης των τραυματιών, αδιάκριτες επιθέσεις σε άμαχους που δεν εμπλέκονται στη μάχη και καταστροφή υγειονομικών και περιβαλλοντικών εγκαταστάσεων, που αποδυνάμωσαν το σύστημα υγείας στη Γάζα».
Επιπλέον, η αναφορά λέει ότι «το Ισραήλ έβαζε πολλά εμπόδια στις επιχειρήσεις που είχαν ως σκοπό την άμεση απομάκρυνση των αρρώστων και των τραυματιών και προκάλεσε τον εγκλωβισμό οικογενειών χωρίς φαγητό, νερό και φάρμακα, για μέρες. Οι πράξεις… παραβιάζον τις οδηγίες του διεθνούς δικαίου που απαγορεύουν τις επιθέσεις σε ιατρικά κέντρα και ομάδες κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών» και «απροκάλυπτα παραβιάζουν τους κώδικες της ηθικής».
Κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, ισραηλινά πυρά σκότωσαν 16 Παλαιστίνιους που άνηκαν στο ιατρικό/νοσηλευτικό προσωπικό και τραυμάτισαν 25, ενώ 8 νοσοκομεία και 26 κλινικές δέχτηκαν επίθεση, σύμφωνα με τα στοιχεία των ΗΕ και των Γιατρών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Η αναφορά τονίζει επίσης αρκετούς τύπους τραυματισμών και κυρίως τραυματισμού που προκλήθηκαν από εκρηκτικά όπως οι «βόμβες δίσκοι» και ο λευκός φώσφορος.
Η ομάδα κατέγραψε περισσότερους από 4.000 τραυματίες, ανάμεσα στους οποίους υπήρχε σημαντικός αριθμός ακρωτηριασμένων και εξέφρασε την υποψία της για χρήση βομβών DIME από το Ισραήλ.
Σύμφωνα με γιατρούς στην Αίγυπτο, 150 ακρωτηριασμένοι μεταφέρθηκαν από τη Γάζα στα αιγυπτιακά νοσοκομεία. Το PMRS στη Jabalia είπε πως έχει μια λίστα με 165 καινούριους ασθενείς με κινητική δυσλειτουργία και τουλάχιστον 90 από αυτούς έχουν ακρωτηριαστεί.
Οι ευθύνες του Θεού: η ιστορία ενός γιατρού
(5 Ιανουαρίου, 2009)
Το Palestine Monitor αναγνωρίζει τους αφανείς ήρωες της κρίσης: το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που δουλεύει ακούραστα για να εμποδίσει το κύμα θανάτων στη Λωρίδα της Γάζας.
Για σχεδόν δύο χρόνια, η Γάζα είναι αποκλεισμένη.
Τα φάρμακα δεν επιτρέπονται από πουθενά να μπουν στις αναγκαίες ποσότητες-τα νοσοκομεία σε όλη τη Γάζα ξεμένουν ακόμα και από τα βασικά όπως οι γάζες. Χρόνια τώρα, οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό «αυτοσχεδιάζουν» για να σώσουν ζωές.
Τα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν διακοπές ρεύματος και οι νοσοκόμες λειτουργούν τα μηχανήματα αναπνευστικής υποστήριξης με τα χέρια τους-για ώρες ή και μέρες- για να κρατήσουν τους ασθενείς ζωντανούς μέχρι να ξανά έρθει το ηλεκτρικό.
Για χρόνια αυτοί οι επαγγελματίες έχουν δουλέψει στις πιο δύσκολες συνθήκες-υπομένοντας αβάσταχτες ώρες και τη γνώση ότι: «Αν είχα λίγο παραπάνω… θα μπορούσα να είχα σώσει περισσότερες ζωές».
Δουλεύουν έχοντας τρομακτικές ελλείψεις- αλλά συνεχίζουν να δουλεύουν.
Οι βάρβαρες εναέριες- και τώρα χερσαίες- επιθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας έχουν μεγιστοποιήσει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό.
Τώρα πρέπει να θεραπεύσουν χιλιάδες ανθρώπους με ελάχιστες ή καθόλου προμήθειες, σε προσωπικό ή σε φάρμακα. Οι διάδρομοι των νοσοκομείων έχουν γεμίσει από νεκρούς και ετοιμοθάνατους. Είναι τέτοια η καταστροφή που οι γιατροί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν.
Πρέπει να διαλέξουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Σε ποιον θα χαρίσουν λίγα λεπτά ανακούφισης και ποιον θα αφήσουν να ουρλιάζει και να αιμορραγεί στο πάτωμα. Κάθε μέρα τώρα, κάθε γιατρός παίρνει αυτή την απόφαση δεκάδες φορές. «Αυτό το παιδί έχει πιθανότητα να ζήσει; Αν προσπαθήσω να το σώσω, πόσοι άλλοι θα πεθάνουν; Του «αξίζει» η πολύτιμη μορφίνη; Ένα κρεβάτι;»
Έχουν όλες τις ευθύνες του Θεού, όχι όμως την δύναμη του.
Γεννούν παιδιά σε σπίτια, αυτοκίνητα, αυτοσχέδια καταφύγια. Κάνουν εγχειρίσεις σε υπόγεια και προσεύχονται στον Θεό να είναι καθαρά τα εργαλεία και οι βελόνες που αναγκάζονται να χρησιμοποιούν.
Κόβουν χέρια και πόδια που θα μπορούσαν πιθανά να σωθούν αν είχαν περισσότερο χρόνο, περισσότερα υλικά, περισσότερο ηλεκτρικό, περισσότερο…
Τρέχουν στις βομβαρδισμένες περιοχές δεχόμενοι πυρά, για να μαζέψουν τους τραυματίες. Τα ασθενοφόρα τους γίνονται στόχοι εναέριων επιθέσεων και συνεχίζουν να βγαίνουν, ξανά και ξανά.
Δεν κοιμούνται. Δεν μένουν με τις οικογένειες τους την ώρα του τρόμου. Πρέπει να μείνουν ξύπνιοι και πρέπει να δουλέψουν. Πρέπει να ξεχάσουν ότι οι ίδιες σφαίρες και οι ίδιες βόμβες που τους φέρνουν χιλιάδες τραυματίες στην πόρτα τους, πέφτουν και στα σπίτια τους και στα παιδιά τους. Δεν πρέπει να το σκεφτούν: πρέπει να δουλέψουν.
Ο Dr. Wadi στο νοσοκομεία Shifa έκανε αυτό το πράγμα χθες. Έπρεπε να ξεχάσει την οικογένεια του για να κάνει το καθήκον του ως γιατρός. Χθες, η 15χρονη κόρη του Christina ήρθε στο νοσοκομείο-νεκρή.
Οι εναέριες επιθέσεις καθυστέρησαν το ταξίδι της τόσο ώστε να υποκύψει σε μια κρίση άσθματος. Κάτι τόσο απλό πήρα μακριά την κόρη του γιατρού-Θεού.
Όλες αυτές τις ζωές που κέρδισε κι έχασε την τελευταία ημέρα, οι αποφάσεις ζωής και θανάτου που αναγκάστηκε να πάρει, και όταν έφτασε η κόρη του, ήταν ήδη πολύ αργά.
Είναι μία από τους νεότερους μάρτυρες της χριστιανοσύνης και αυτή την εβδομάδα ενώθηκε με πολλούς άλλους-μουσουλμάνους και χριστιανούς- στη Λωρίδα της Γάζας, που τους έκλεψαν την αθωότητα και την ζωή.
Το Ισραήλ πρέπει να πει μια προσευχή και να ευχαριστήσει τον Dr. Wadi και τους άλλους «αδύναμους γιατρούς» της Γάζας. Την ώρα που αυτοί οι άντρες και οι αυτές οι γυναίκες δουλεύουν και υποφέρουν ή και σκοτώνονται ακόμα, το Ισραήλ είναι ο μόνος νικητής. Είναι οι προσπάθειες αυτών των ανδρών και γυναικών, που έχουν κρατήσει χαμηλά τον δείκτη θνησιμότητας και τις απώλειες.
Αν δεν ήταν αυτοί και η δουλειά τους, αυτό το απαίσιο έγκλημα θα στοίχιζε εκατοντάδες ζωές παραπάνω.
Παρά τις ηρωικές τους προσπάθειες, φαίνεται πως έτσι θα γίνει τελικά.
Επόμενο:Η ανθρωπιστική κρίση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου