Η Γκερνίκα της Παλαιστίνης

Τα γεγονότα από την 27η Δεκεμβρίου 2008 έως της 19η Ιανουαρίου 2009

Το Ισραήλ μιλούσε για το αναπόφευκτο της επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας για πάνω από έναν χρόνο. Οι συνεχιζόμενες εκτοξεύσεις πυραύλων και η κράτηση του Ισραηλινού στρατιώτη Gilad Shalit, υπενθύμιζαν συνεχώς την αποτυχία του Πρωθυπουργού Olmert και κατ’ επέκταση του κόμματος της Καντίμα.

Όσο πλησίαζαν οι ισραηλινές εκλογές, η ρητορική στο εσωτερικό της χώρας άναβε. Ωστόσο για αυτούς που είναι εξοικειωμένοι με την ισραηλινό-παλαιστινιακή σύγκρουση, μια πύρινη ρητορεία δεν είναι και λίγο. Μέχρι την ημέρα της επίθεσης, κανείς δεν πίστευε πραγματικά ότι μίλαγαν τόσο ανοιχτά.

Είναι μόνο λόγια και πολιτική. Έρχονται εκλογές και οι πολιτικοί το παίζουν σκληροί.

Οι υποψίες των «σκεπτικιστών» επιβεβαιώθηκαν, όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ισραήλ ανακοίνωσε ότι θα μεταθέσει τις συζητήσεις για το μέλλον της Γάζας σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Αυτό αποδείχτηκε ότι ήταν ένα τέχνασμα για να αυξήσει τις απώλειες στην επικείμενη επίθεση.

Ένα ήσυχο απόγευμα Κυριακής, δύο μόνο μέρες μετά τον εορτασμό των Χριστουγέννων στη Βηθλεέμ, το Ισραήλ εξαπέλυσε μεγάλης κλίμακας αεροπορικές επιθέσεις στη Γάζα.

Μέσα σε λίγες ώρες, εκατοντάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν από τους τόνους βόμβες που έπεφταν.

Λόγω της βιαιότητας της επίθεσης και της ανικανότητας των οικογενειών, των φίλων και του ιατρικού προσωπικού να πλησιάσουν τα θύματα, πολλές από τις πρώτες απώλειες ανακαλύφθηκαν μετά από μέρες – είτε ετοιμοθάνατοι ή στο στάδιο της σήψης.

Αν και αυτή δεν ήταν η πρώτη σφαγή που διέπραξαν οι Ισραηλινοί στον λαό της Παλαιστίνης, ωστόσο ήταν η πιο βίαιη από όταν άρχισε η κατοχή το 1967 – με την καταστροφική, συλλογική τιμωρία που είχε επιβληθεί στη Γάζα πριν την επίθεση, να χειροτερεύει τα πάντα.

Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας ζούσαν ήδη στη πιο μεγάλη φυλακή του κόσμου, χωρίς πρόσβαση σε βασικά τρόφιμα, φάρμακα ή τον έξω κόσμο. Τώρα μπορούν μόνο να κάθονται και να βλέπουν τις ελάχιστες υποδομές που είχαν και την οικονομία τους, να καταστρέφεται από την Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία.

Όσοι επέζησαν από την σφαγή κατάλαβαν ότι τα πράγματα θα είναι χειρότερα από πριν.

Για 22 ημέρες ο κόσμος παρακολουθούσε έναν από τους τελευταίους κατακτημένους λαούς να παλεύει ενάντια σε μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βιομηχανίες του κόσμου. Λαϊκές διαμαρτυρίες ξέσπασαν σε όλο τον κόσμο, αλλά οι εθνικές κυβερνήσεις και τα διεθνή ιδρύματα παρέμεναν χωρίς θέληση ή ανίκανα να επέμβουν εκ μέρους των Παλαιστινίων. Οι βόμβες συνέχιζαν να πέφτουν και τα τανκς να προωθούνται όλο και πιο κοντά στις πιο πολυπληθείς γειτονιές του κόσμου.

Η καταστροφή της Γάζας και υπό το φως της ανικανότητας των περιφερειακών και παγκοσμίων ηγετών να την σταματήσουν, οι ελπίδες για μια δίκαιη και διαπραγματεύσιμη ειρήνη με το Ισραήλ βρίσκονταν στο χαμηλότερο σημείο και η δημοτικότητα της Χαμάς – του υποτιθέμενου στόχου των επιθέσεων- ανέβηκε.

Σκόπιμα ή όχι, οι ισραηλινές βόμβες δεν βρήκαν τους δηλωμένους «στόχους» και αντί αυτών τραυμάτισαν τις προσδοκίες για ειρήνη.


Ιστορίες από έναν Παλαιστίνιο φοιτητή στη Γάζα
(31 Δεκεμβρίου 2008)

Σήμερα είναι η δεύτερη μέρα που το Ισραήλ ξεκίνησε την σφαγή στη Γάζα και σας διαβεβαιώνω ότι όλοι εδώ περιμένουν την ώρα που θα πεθάνουν…..

Χθες, ημέρα Σάββατο 27/12, στις 11:30 πμ, ήμουν σπίτι με τον μικρό μου αδερφό και την αδερφή μου, που ετοιμάζονταν για το σχολείο. Δεν μπορώ να ξεχάσω τον ήχο από τις βόμβες που έπεφταν. Ήταν πολύ δυνατός. Είχα να ακούσω τέτοιον θόρυβο δύο χρόνια. Ήταν τρομακτικό και φοβιστικό. Τα μικρά μου αδέλφια άρχισαν να κλαίνε δυνατά, όταν προσέξαμε τον καπνό που έβγαινε από τα σημεία που είχαν πέσει οι βόμβες. Ήταν πολύ κοντά στο σπίτι μας και ο ουρανός είχα γεμίσει ελικόπτερα και F-16.

Η μητέρα μου ήταν στην αγορά, ο πατέρας μου πρόσεχε την άρρωστη γιαγιά και τα υπόλοιπα αδέρφια μου ήταν στις δουλειές τους ή στο πανεπιστήμιο… Προσπάθησα να πάρω τηλέφωνο τη μαμά, τον μπαμπά και τα αδέρφια μου, αλλά δεν λειτουργούσε το δίκτυο. Πάντα υπάρχουν προβλήματα στη σύνδεση. Ο γείτονας μας δεν σταμάτησε να κλαίει, γιατί ο γιος του είχε πάει στο πανεπιστήμιο που βρισκόταν στην περιοχή των βομβαρδισμών. Είναι φοβερό να ζεις αυτές τις στιγμές χωρίς ηλεκτρικό και να μη μπορείς να καταλάβεις τι γίνεται γύρω σου…

Δύο ώρες μετά, όλη μου η οικογένεια μαζεύτηκε στο σπίτι. Ανησυχούσαμε, σκεφτόμασταν τους πάντες, σκεφτόμασταν εμάς. Δεν έβλεπες πουλιά να πετούν… ήταν πραγματικά θλιβερό… ακόμα και η γάτα μας ήταν φοβισμένη.

Όταν μαζευτήκαμε στο σπίτι, όλοι άρχισαν να λένε ιστορίες που άκουσαν. Ο 12χρονος ξάδερφος μου ήταν στο κολέγιο, δίπλα από το σημείο βομβαρδισμού. Είδε, όπως και οι άλλοι μαθητές, το αίμα των μαρτύρων, των τραυματιών. Φοβήθηκε και όταν άκουσε τα αεροπλάνα κρύφτηκε, έκλαιγε και φώναζε. Ο θείος μου μας πήρε στις 2 το πρωί για να ρωτήσει τον πατέρα μου τι να κάνει με το παιδί του που δεν μπορεί να κοιμηθεί.

Ένας άλλος νεαρός άντρας 22 χρονών βρισκόταν στο σημείο που έπεσαν οι βόμβες. Όλοι του οι φίλοι σκοτώθηκαν όπως και το αφεντικό του. Ούρλιαξε και ακόμα τον πονάνε τα όσα είδε… και πολλές άλλες ιστορίες…

Η χθεσινή νύχτα ήταν τόσο βαριά και κυλούσε αργά που κανείς δεν μπορούσε να κοιμηθεί… καθώς γράφω αυτό το email, δεν θέλω να πω ότι η κατάσταση έχει ηρεμήσει… αντιθέτως, χειροτερεύει. Ο ουρανός είναι γεμάτος με ελικόπτερα και F-16. Ο ισραηλινός στρατός συνεχίζει να βομβαρδίζει τα πάντα, όλη την ώρα. Σας γράφω τώρα γιατί δεν ξέρω αν θα έχω την ευκαιρία να το κάνω αργότερα!

Ξέρω ότι τα ΜΜΕ κατηγορούν τη Χαμάς και την θεωρούν υπαίτια για ό, τι συμβαίνει εδώ. Αλλά και η Φατάχ που ικετεύει συνέχεια για ειρήνη, έχει αλλάξει κάτι στη Δυτική Όχθη; Οι Ισραηλινοί συνεχίζουν να χτίζουν το Τείχος, αυξάνουν τα σημεία ελέγχου, συλλαμβάνουν Παλαιστίνιους για λόγους «ασφαλείας»… Η Χαμάς δεν εισέβαλλε στο Ισραήλ όπως έκανε αυτό με τη Γάζα. Ο κόσμος της Χαμάς έχει παγιδευτεί εδώ, όπως όλοι οι Παλαιστίνιοι της Γάζας. Μόλις δέχτηκα μια κλήση στο τηλέφωνο μου, όπως όλοι. Απειλούν να βομβαρδίσουν όποιο σπίτι κρύβει όπλα.

«Όσο ρίχνουν Κασάμ και οι ρουκέτες πέφτουν σε μεγαλύτερη ακτίνα, τόσο χειρότερα θα βιώνουν το ολοκαύτωμα, γιατί θα χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο για να προστατέψουμε τους εαυτούς μας».

Matan Vilnai
Αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ
11 Μαρτίου, 2008

Η Γκερνίκα της Παλαιστίνης και ο μύθος της ισραηλινής θυματοποίησης
(Του Mustafa Barghouti, 27 Δεκεμβρίου 2008)

Η ισραηλινή εκστρατεία «θάνατος από ψηλά» ξεκίνησε γύρω στις 11πμ, το Σάββατο της 27ης Δεκεμβρίου και συνεχίστηκε όλο το βράδυ μέχρι και σήμερα το πρωί. Η σφαγή συνεχίζεται και σήμερα, Κυριακή, καθώς γράφω αυτά τα λόγια.

Η πιο αιματηρή μέρα στην Παλαιστίνη από τον Πόλεμο του 1967 δεν σημαίνει τίποτα μπροστά στην υπόσχεση του Ισραήλ ότι «αυτό είναι μόνο η αρχή». Μέχρι στιγμής έχουν δολοφονηθεί τουλάχιστον 290 άνθρωποι, αλλά ο αριθμός των πτωμάτων αυξάνεται δραματικά, καθώς όλο και περισσότερα διαμελισμένα κορμιά ανασύρονται από τα ερείπια, άλλοι υποκύπτουν στα τραύματα τους και νέες απώλειες υπάρχουν κάθε λεπτό.

Αυτό που συμβαίνει δεν είναι τίποτα λιγότερο από έγκλημα πολέμου, όμως ο ισραηλινός μηχανισμός δημοσίων σχέσεων βρίσκεται σε πλήρη δικαιολογία, λέγοντας ψέματα κάθε λεπτό.

1. Το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι τελείωσε την κατοχή στη Λωρίδα της Γάζας το 2005
Μπορεί το Ισραήλ να απομάκρυνε πράγματι τους εποικισμούς από την μικροσκοπική, παράκτια Λωρίδα, δεν έχει όμως τερματίσει την κατοχή της. Έχει διατηρήσει τον έλεγχο στα σύνορα, τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο και μετά την αποδέσμευση, διεξάγει συχνά επιδρομές και στοχοποιημένες δολοφονίες.

Επιπλέον, από το 2006 έχει επιβάλλει ολοκληρωτικό αποκλεισμό στη Λωρίδα. Για περισσότερο από δύο χρόνια, οι κάτοικοι της Γάζας είχαν ζήσει στα όρια της πείνας και χωρίς τα στοιχειώδη μιας ανθρώπινης ζωής, όπως το μαγείρεμα, το πετρέλαιο θέρμανσης ή βασικά φάρμακα. Ο αποκλεισμός έχει ήδη προκαλέσει ανθρωπιστική καταστροφή που επιδεινώθηκε δραματικά από την ισραηλινή στρατιωτική επίθεση.

2. Το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι η Χαμάς παραβίασε την κατάπαυση πυρός κι έσπασε τη συμφωνία μονομερώς
Η Χαμάς στην πραγματικότητα σεβάστηκε τη συμφωνία, εκτός από εκείνες τις περιπτώσεις που το Ισραήλ διεξήγαγε άγριες επιθέσεις στη Δυτική Όχθη. Τους τελευταίους δύο μήνες η συμφωνία έσπασε από τους Ισραηλινούς που σκότωσαν αρκετούς Παλαιστίνιους και προκάλεσαν την απάντηση της Χαμάς. Με άλλα λόγια, η Χαμάς δεν επιτέθηκε ποτέ χωρίς να την προκαλέσουν όσο διαρκούσε η κατάπαυση πυρός.

Το Ισραήλ από την άλλη, δεν υλοποίησε καμία από τις υποχρεώσεις του να άρει τον αποκλεισμό και να επιτρέψει την ζωτικής σημασίας ανθρωπιστική βοήθεια να μπει στη Γάζα. Αντί για τα 450 φορτηγά ημερησίως, επιτρεπόταν μόνο σε 80 να περάσουν στη Γάζα και αυτά τις καλές μέρες-με τα σύνορα να παραμένουν κλειστά το 70% του χρόνου. Σε όλη τη διάρκεια της υποτιθέμενης «κατάπαυσης πυρός», οι κάτοικοι της Γάζας εξαναγκάστηκαν να ζουν σαν ζώα, ενώ συνολικά πέθαναν 262 άνθρωποι λόγω του ότι δεν είχαν την κατάλληλη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Τώρα, με εκατοντάδες νεκρούς και με τον αριθμό τους να αυξάνεται, το Ισραήλ είναι εκείνο που αρνείται να ξαναμπεί στη συζήτηση για κατάπαυση πυρός. Ο σκοπός του δεν είναι να εγγυηθεί την ασφάλεια του, όπως ισχυρίζεται. Είναι ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι προσδοκεί αλλαγή στο καθεστώς –με όποιο κόστος.

3. Το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι αναζητάει ειρήνη με «ειρηνικούς Παλαιστίνιους»
Πριν την σφαγή στη Γάζα –που συνεχίζεται ακόμα- και σε όλη τη διάρκεια της ειρηνευτικής διαδικασίας της Ανάπολης, το Ισραήλ συνέχισε και ενέτεινε την κατοχή στη Δυτική Όχθη. Το 2008, οι επεκτάσεις των εποικισμών αυξήθηκαν κατά 38%, επιπλέον 4.950 Παλαιστίνιοι συνελήφθηκαν –κυρίως από την Δυτική Όχθη- και τα σημεία ελέγχου αυξήθηκαν από 521 σε 699.

Επιπροσθέτως, από την έναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιών, το Ισραήλ έχει σκοτώσει 546 Παλαιστίνιους, ανάμεσα τους και 76 παιδιά. Αυτές οι φρικιαστικές στατιστικές πρόκειται να αυξηθούν τώρα, αλλά η προηγούμενη αγριότητα του Ισραήλ δεν πρέπει να ξεχαστεί εξαιτίας του τωρινού τρόμου.

Μόλις σήμερα το πρωί, το Ισραήλ σκότωσε έναν νεαρό, ειρηνικό διαδηλωτή στη Δυτική Όχθη, στο χωριό Ni’lin και τραυμάτισε δεκάδες. Είναι σίγουρο πως θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί θανάσιμη βία στις μη βίαιες διαδηλώσεις και ως αποτέλεσμα αυτού, περιμένουμε μεγάλο αριθμό θυμάτων στη Δυτική Όχθη. Αν το Ισραήλ στην πραγματικότητα αναζητάει ειρήνη με τους «καλούς Παλαιστίνιους», σε ποιους αναφέρεται;

4. Το Ισραήλ ενεργεί σε αυτοάμυνα
Είναι δύσκολο να ισχυρίζεσαι λόγους αυτοάμυνας σε μια αντιπαράθεση που το ίδιο το Ισραήλ πυροδότησε, το κάνει όμως έτσι κι αλλιώς. Η αυτοάμυνα είναι αντίδραση, ενώ οι πράξεις του Ισραήλ τις τελευταίες δύο μέρες είναι εμφανώς προμελετημένες. Όχι μόνο ο ισραηλινός τύπος ανέφερε ανοιχτά την εκστρατεία δημοσίων σχέσεων της κυβέρνησης για να προετοιμάσει την ισραηλινή και παγκόσμια κοινή γνώμη για την επίθεση, αλλά το Ισραήλ επανειλημμένως προσπάθησε να πείσει τους Παλαιστίνιους ότι δεν πρόκειται να επιτεθεί, έχοντας πολύ συχνά κλειστά τα σύνορα. Το έκανε για να διασφαλίσει ότι θα μεγιστοποιηθούν οι απώλειες και ότι οι κάτοικοι της Γάζας θα είναι απροετοίμαστοι για την σφαγή τους.

Είναι επίσης παραπλανητικό να ισχυρίζεται λόγους αυτοάμυνας σε μια σύγκρουση με τέτοια ασυμμετρία δύναμης. Το Ισραήλ είναι η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στην περιοχή και η 5η μεγαλύτερη στο κόσμο. Είναι τέταρτο στις εξαγωγές όπλων, ενώ η πολεμική του βιομηχανία συγκρίνεται με αυτή των ΗΠΑ. Με άλλα λόγια, το Ισραήλ διατηρούσε πάντα το μονοπώλιο στη χρήση βίας και όπως η υπερδύναμη-σύμμαχός του, χρησιμοποιεί τον πόλεμο για να διαφημίσει τα πολλά εργαλεία θανάτου που έχει.

5. Το Ισραήλ ισχυρίζεται πως επιτίθεται μόνο σε στρατιωτικούς στόχους
Ακόμα και την ώρα που εικόνες διαμελισμένων γυναικών και παιδιών περνούν από την οθόνη της τηλεόρασης, το Ισραήλ ισχυρίζεται πως τα πυρομαχικά του χτυπούν μόνο στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Ξέρουμε πως αυτό δεν ισχύει και ότι έχουν χτυπηθεί πολλές πολιτικές τοποθεσίες, ανάμεσα τους ένα νοσοκομείο κι ένα τζαμί.

Στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του πλανήτη, έχουν πέσει τόνοι εκρηκτικών. Οι πρώτες εκτιμήσεις μιλούν για χιλιάδες τραυματίες. Το Ισραήλ θα πει πως πρόκειται για «παράπλευρες απώλειες» ή θάνατοι από ατύχημα. Η γελοιότητα και η απανθρωπιά αυτής της δικαιολογίας θα πρέπει να κάνει την παγκόσμια κοινότητα να αρρωστήσει.

6. Το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι επιτίθεται στη Χαμάς και όχι στον παλαιστινιακό λαό.
Πρώτα απ’ όλα, οι πύραυλοι δεν ξεχωρίζουν τους ανθρώπους από τις πολιτικές πεποιθήσεις τους. Απλά σκοτώνουν όποιον βρεθεί στον δρόμο τους. Το Ισραήλ το γνωρίζει αυτό, όπως και οι Παλαιστίνιοι. Αυτό που επίσης ξέρει το Ισραήλ, αλλά δε το λέει δημόσια, είναι πως οι πρόσφατες πράξεις του θα ενδυναμώσουν τη Χαμάς – της οποίας το μήνυμα για αντίσταση και εκδίκηση αντηχεί με θυμό και θλίψη. Οι στόχοι της επίθεσης, η αστυνομία και όχι οι αντάρτες της Χαμάς, μας δίνουν κάποιες ενδείξεις για τις προθέσεις του Ισραήλ. Σκοπεύει να δημιουργήσει αναρχία στη Γάζα, απομακρύνοντας τον πυλώνα του νόμου και της τάξης.

7. Ισχυρίζονται ότι οι Παλαιστίνιοι είναι η πηγή της βίας
Ας είμαστε ξεκάθαροι. Η κατοχή της Παλαιστίνης από τον Πόλεμο του 1967 ήταν και παραμένει η αιτία της βίας μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Η βία μπορεί να τελειώσει μαζί με την κατοχή και με την αναγνώριση των παλαιστινιακών εθνικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η Χαμάς δεν ελέγχει τη Δυτική Γάζα και ωστόσο παραμένουμε υπό κατοχή, τα δικαιώματα μας παραβιάζονται και τα παιδιά μας σκοτώνονται.

Έχοντας καταλάβει αυτούς τους μύθους, ας δούμε τους πραγματικούς λόγους που κρύβονται πίσω από την επίθεση. Αυτό που θα ανακαλύψουμε, είναι ίσως πιο αηδιαστικό από την πράξη καθαυτή.

Οι Ισραηλινοί ηγέτες παραχωρούν συνέντευξη τύπου, ντυμένοι στα μαύρα και έχοντας τα μανίκια σηκωμένα. «Ήρθε η ώρα να πολεμήσουμε», λένε «αλλά δεν θα είναι εύκολο». Για να δείξουν πόσο δύσκολο είναι, η Livni, ο Olmert και ο Barak, δεν μακιγιαρίστηκαν καν για την συνέντευξη τύπου και ο Barak τελείωσε την προεδρική του εκστρατεία εστιάζοντας στην επιχείρηση στη Γάζα. Τι ήρωες! Τι αρχηγοί…

Όλοι γνωρίζουμε την αλήθεια: η αναβολή της ψηφοθηρίας είναι ακριβώς αυτή-ψηφοθηρική.
Όπως ο John McCain ανέβαλε την προεδρική του εκστρατεία για να επιστρέψει στην Ουάσιγκτον και «να ασχοληθεί με την κρίση», αυτή η πράξη δεν είναι κάτι παραπάνω από μια πράξη δημοσιότητας.

Οι υποψήφιοι πρέπει να δείχνουν «αρκετά σκληροί για να ηγηθούν» και απ’ ότι φαίνεται δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να λουστούν με το αίμα των Παλαιστινίων.

«Κοιτάξτε με», λέει η Livni με το μαύρο της κοστούμι και τα απεριποίητα μαλλιά. «Είμαι πολεμίστρια. Είμαι αρκετά σκληρή για να τραβήξω την σκανδάλη. Δεν αισθάνεστε περισσότερη εμπιστοσύνη, αν με ψηφίσετε; Τώρα ξέρετε πως είμαι το ίδιο αδίστακτη σαν τον Bibi Netanyahu»

Δεν ξέρω ποιος είναι πιο ενοχλητικός, αυτή ή ο Barak ή οι ψηφοφόροι που προσπαθούν να ευχαριστήσουν;

Στο τέλος, αυτή η κίνηση δεν πρόκειται να βελτιώσει την ασφάλεια του μέσου Ισραηλινού: στην πραγματικότητα, ίσως και να χειροτερέψει τις επόμενες μέρες μιας και η επίθεση πιθανότητα να πυροδοτήσει μια νέα γενιά βομβιστών αυτοκτονίας.

Ούτε θα υποβιβάσει τη Χαμάς και ούτε θα κάνει τους τρεις ηλιθίους Barak, Livni, Olmert να φαίνονται σκληροί. Το λανθασμένο πολιτικό εγχείρημα τους πιθανότατα θα σκάσει στα μούτρα τους, όπως έγινε και με την βίαιη εισβολή στον Λίβανο το 2006.

Τελειώνοντας υπάρχει ακόμα ένας λόγος- πέρα από την εσωτερική πολιτική του Ισραήλ- γιατί επιτράπηκε να συμβεί αυτή η επίθεση: η συνεργία και η σιωπή της διεθνούς κοινότητας.

Επόμενο: Γιατροί στο στόχαστρο