Πηγή: addameer.info 17 Οκτωβρίου 2011
Στις 11 Οκτωβρίου 2011, η ισραηλινή κυβέρνηση και η Χαμάς κατέληξαν σε μια συμφωνία όπου 1.027 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι θα αφεθούν ελεύθεροι, σε αντάλλαγμα τον αιχμάλωτο Ισραηλινό στρατιώτη Gilad Shalit, μια πολύ αναμενόμενη εξέλιξη για τους Παλαιστίνιους κρατούμενους, τις οικογένειες τους και την παλαιστινιακή κοινωνία. Το Addameer και το Al-Haq, σαν οργανώσεις που έχουμε αφοσιωθεί στην προώθηση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, είναι υποχρέωση μας να τονίσουμε τις ανησυχίες μας και να καταδικάσουμε εκείνες τις πτυχές της συμφωνίας που ουσιαστικά είναι αντίθετες με το διεθνές δίκαιο.
Μόνο οι 27 από τις συνολικά 35 γυναίκες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στις ισραηλινές φυλακές, συμπεριλήφθηκαν στην αρχική λίστα των κρατούμενων που θα απελευθερωθούν, παρά την συμφωνία με το Ισραήλ ότι όλες οι γυναίκες πολιτικές κρατούμενες θα συμπεριληφθούν στην ανταλλαγή. Άλλο σημαντικό είναι ότι από τους 477 κρατούμενους που θα ελευθερωθούν, οι 205 δεν θα ενωθούν με τις οικογένειες τους, μιας και με την απελευθέρωση τους υπάρχει το ενδεχόμενο απέλασης ή μεταφοράς, που και τα δύο είναι αντίθετα με το διεθνές δίκαιο. Από τους κρατούμενους της Δυτικής Όχθης, ανάμεσα τους κι εκείνοι από την Ανατολική Ιερουσαλήμ, οι 18 θα μεταφερθούν στην Λωρίδα της Γάζας για τρία χρόνια, ενώ άλλοι 146 θα εξαναγκαστούν να μετακινηθούν σε μόνιμη βάση. Επιπλέον 41 κρατούμενοι, ανάμεσα τους και μια γυναίκα, θα απελαθούν από τα κατεχόμενα, σε άγνωστη προς το παρόν χώρα.
Σύμφωνα με τον Sahar Francis, διευθυντή του Addameer, η εξορία τους, είτε στην Λωρίδα της Γάζας, η οποία έχει αποκλειστεί ερμητικά από τα υπόλοιπα κατεχόμενα εδάφη, ή έξω από τα κατεχόμενα «ουσιαστικά εξυπηρετεί στο να επεκταθεί η προγενέστερη απομόνωση τους από την πατρίδα τους και τις οικογένειες τους και σε μερικές περιπτώσεις, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι εκτίουν και δεύτερη ποινή φυλάκισης». Αυτοί οι όροι παραβιάζουν το άρθρο 49 της Συνθήκης της Γενεύης, που απαγορεύει τις βίαιες μεταφορές και τις απελάσεις προστατευόμενων ανθρώπων, μια καταδίκη που συμπεριλαμβάνεται στο εθιμικό διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Η παράνομη απέλαση ή μεταφορά επίσης αποτελεί σοβαρή παραβίαση της 4ης Συνθήκης της Γενεύης και θεωρείται ένα από τα πιο σοβαρά εγκλήματα πολέμου. Δεδομένης της ασυμμετρίας δυνάμεων, ούτε η πιθανή «συγκατάθεση» των κρατουμένων ούτε το γεγονός ότι η συμφωνία διαπραγματεύθηκε μια παλαιστινιακή αρχή, μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογία για τις απελάσεις, καθώς έρχονται σε αντίθεση με το πνεύμα των άρθρων 7,8 και 47 της 4ης Συνθήκης της Γενεύης, που αναφέρονται στο απαραβίαστο της προστασίας που παρέχει η συνθήκη.
Ενώ η ανταλλαγή θα έπρεπε να ήταν ένα γεγονός που θα γιορτάζαμε, ειδικά οι 1.028 οικογένειες που τις αφορά άμεσα, επισκιάζεται όμως από την συνεχιζόμενη φυλάκιση σχεδόν 4.347 Παλαιστινίων πολιτικών κρατούμενων. Ο Shawan Jabarin, διευθυντής του Al-Haq, σημειώνει ότι «οι προοπτικές για την απελευθέρωση του συνεχίζονται να υπαγορεύονται από τα ισραηλινά πολιτικά συμφέροντα, όπως η μοίρα των 1.027 κρατούμενων που επισφραγίστηκε με την απελευθέρωση ενός μόνου ισραηλινού στρατιώτη, που η αιχμαλωσία του έθιξε ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα αναρίθμητων Παλαιστινίων που ζουν υπό τον ισραηλινό αποκλεισμό στην Λωρίδα της Γάζας».
Αυτοί οι πολιτικοί κρατούμενοι, συνελήφθηκαν σύμφωνα με τις ισραηλινές στρατιωτικές οδηγίες που ποινικοποιούν κάθε μορφή εναντίωσης στην κατοχή. Δικάστηκαν σε ισραηλινά στρατιωτικά δικαστήρια που δεν τηρούν τους διεθνείς διαδικαστικούς κανόνες ή κρατούνται χωρίς κατηγορία ή δίκη. Κρατούνται σε σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες, που πρόσφατα τους οδήγησαν στο να ξεκινήσουν επ’ αόριστο απεργία πείνας. Πριν σβήσει η προσοχή που τράβηξαν εξαιτίας της ανταλλαγής, είναι επιτακτική ανάγκη να απαιτήσουμε μια δίκαιη και μόνιμη λύση στα βάσανα του, με την μορφή της άνευ όρων απελευθέρωσης και σε συμφωνία με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Στις 11 Οκτωβρίου 2011, η ισραηλινή κυβέρνηση και η Χαμάς κατέληξαν σε μια συμφωνία όπου 1.027 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι θα αφεθούν ελεύθεροι, σε αντάλλαγμα τον αιχμάλωτο Ισραηλινό στρατιώτη Gilad Shalit, μια πολύ αναμενόμενη εξέλιξη για τους Παλαιστίνιους κρατούμενους, τις οικογένειες τους και την παλαιστινιακή κοινωνία. Το Addameer και το Al-Haq, σαν οργανώσεις που έχουμε αφοσιωθεί στην προώθηση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, είναι υποχρέωση μας να τονίσουμε τις ανησυχίες μας και να καταδικάσουμε εκείνες τις πτυχές της συμφωνίας που ουσιαστικά είναι αντίθετες με το διεθνές δίκαιο.Μόνο οι 27 από τις συνολικά 35 γυναίκες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στις ισραηλινές φυλακές, συμπεριλήφθηκαν στην αρχική λίστα των κρατούμενων που θα απελευθερωθούν, παρά την συμφωνία με το Ισραήλ ότι όλες οι γυναίκες πολιτικές κρατούμενες θα συμπεριληφθούν στην ανταλλαγή. Άλλο σημαντικό είναι ότι από τους 477 κρατούμενους που θα ελευθερωθούν, οι 205 δεν θα ενωθούν με τις οικογένειες τους, μιας και με την απελευθέρωση τους υπάρχει το ενδεχόμενο απέλασης ή μεταφοράς, που και τα δύο είναι αντίθετα με το διεθνές δίκαιο. Από τους κρατούμενους της Δυτικής Όχθης, ανάμεσα τους κι εκείνοι από την Ανατολική Ιερουσαλήμ, οι 18 θα μεταφερθούν στην Λωρίδα της Γάζας για τρία χρόνια, ενώ άλλοι 146 θα εξαναγκαστούν να μετακινηθούν σε μόνιμη βάση. Επιπλέον 41 κρατούμενοι, ανάμεσα τους και μια γυναίκα, θα απελαθούν από τα κατεχόμενα, σε άγνωστη προς το παρόν χώρα.
Σύμφωνα με τον Sahar Francis, διευθυντή του Addameer, η εξορία τους, είτε στην Λωρίδα της Γάζας, η οποία έχει αποκλειστεί ερμητικά από τα υπόλοιπα κατεχόμενα εδάφη, ή έξω από τα κατεχόμενα «ουσιαστικά εξυπηρετεί στο να επεκταθεί η προγενέστερη απομόνωση τους από την πατρίδα τους και τις οικογένειες τους και σε μερικές περιπτώσεις, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι εκτίουν και δεύτερη ποινή φυλάκισης». Αυτοί οι όροι παραβιάζουν το άρθρο 49 της Συνθήκης της Γενεύης, που απαγορεύει τις βίαιες μεταφορές και τις απελάσεις προστατευόμενων ανθρώπων, μια καταδίκη που συμπεριλαμβάνεται στο εθιμικό διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Η παράνομη απέλαση ή μεταφορά επίσης αποτελεί σοβαρή παραβίαση της 4ης Συνθήκης της Γενεύης και θεωρείται ένα από τα πιο σοβαρά εγκλήματα πολέμου. Δεδομένης της ασυμμετρίας δυνάμεων, ούτε η πιθανή «συγκατάθεση» των κρατουμένων ούτε το γεγονός ότι η συμφωνία διαπραγματεύθηκε μια παλαιστινιακή αρχή, μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογία για τις απελάσεις, καθώς έρχονται σε αντίθεση με το πνεύμα των άρθρων 7,8 και 47 της 4ης Συνθήκης της Γενεύης, που αναφέρονται στο απαραβίαστο της προστασίας που παρέχει η συνθήκη.
Ενώ η ανταλλαγή θα έπρεπε να ήταν ένα γεγονός που θα γιορτάζαμε, ειδικά οι 1.028 οικογένειες που τις αφορά άμεσα, επισκιάζεται όμως από την συνεχιζόμενη φυλάκιση σχεδόν 4.347 Παλαιστινίων πολιτικών κρατούμενων. Ο Shawan Jabarin, διευθυντής του Al-Haq, σημειώνει ότι «οι προοπτικές για την απελευθέρωση του συνεχίζονται να υπαγορεύονται από τα ισραηλινά πολιτικά συμφέροντα, όπως η μοίρα των 1.027 κρατούμενων που επισφραγίστηκε με την απελευθέρωση ενός μόνου ισραηλινού στρατιώτη, που η αιχμαλωσία του έθιξε ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα αναρίθμητων Παλαιστινίων που ζουν υπό τον ισραηλινό αποκλεισμό στην Λωρίδα της Γάζας».
Αυτοί οι πολιτικοί κρατούμενοι, συνελήφθηκαν σύμφωνα με τις ισραηλινές στρατιωτικές οδηγίες που ποινικοποιούν κάθε μορφή εναντίωσης στην κατοχή. Δικάστηκαν σε ισραηλινά στρατιωτικά δικαστήρια που δεν τηρούν τους διεθνείς διαδικαστικούς κανόνες ή κρατούνται χωρίς κατηγορία ή δίκη. Κρατούνται σε σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες, που πρόσφατα τους οδήγησαν στο να ξεκινήσουν επ’ αόριστο απεργία πείνας. Πριν σβήσει η προσοχή που τράβηξαν εξαιτίας της ανταλλαγής, είναι επιτακτική ανάγκη να απαιτήσουμε μια δίκαιη και μόνιμη λύση στα βάσανα του, με την μορφή της άνευ όρων απελευθέρωσης και σε συμφωνία με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Αναρτήσεις
