Με αφορμή τη συμφωνία αυτή θα θέλαμε να επισημάνουμε και να σχολιάσουμε τα εξής:
1) Σε ότι αφορά τον αιχμάλωτο Ισραηλινό φαντάρο, η υπόθεση του οποίου έχει γνωρίσει άπλετη δημοσιότητα και τα διεθνή ΜΜΕ έχουν φροντίσει να τον γνωρίζουμε με το όνομά του, σε αντίθεση με τους περισσότερους από 5 χιλιάδες «ανώνυμους» Παλαιστίνιους κρατούμενους/ες, είναι αλήθεια ότι θα έπρεπε ως αιχμάλωτος πολέμου να δέχεται επισκέψεις από τον Ερυθρό Σταυρό και να του επιτρέπεται η επικοινωνία με την οικογένειά του – κάτι που είχε το σθένος να ζητήσει μεταξύ άλλων και η μεγαλύτερη ίσως παλαιστινιακή οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το PCHR, παρά τη σφοδρή και άδικη εσωτερική κριτική που δέχθηκε. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι υφίστανται στις ισραηλινές φυλακές συστηματικά βασανιστήρια, απομόνωση και δεν αναγνωρίζονται θεμελιώδη δικαιώματά τους, είτε για εκείνους που είναι πολίτες κρατούμενοι, είτε για τους μαχητές της παλαιστινιακής ένοπλης αντίστασης που θα έπρεπε να αναγνωρίζονται επίσης ως αιχμάλωτοι πολέμου. Επιπλέον για κάπου 700 κρατούμενους από τη Λωρίδα της Γάζας, επίσης δεν επιτρέπονται επισκέψεις συγγενών, όπως και για τον ισραηλινό αιχμάλωτο, αλλά και συνήθως καμία επικοινωνία, κάτι το οποίο προκάλεσε την αντίδραση διεθνών και ισραηλινών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του PCHR, στην περίπτωση του ισραηλινού αιχμαλώτου πολέμου, αλλά όχι την ανάλογη αντίδραση στην περίπτωση των 700 κρατουμένων από τη Γάζα. Υπενθυμίζουμε επίσης ότι αν η Χαμάς κράτησε μυστική την τοποθεσία κράτησης του ισραηλινού αιχμαλώτου, ήταν για να αποφύγει μια πολύ πιθανή ισραηλινή επιχείρηση απελευθέρωσής του, που θα ρισκάριζε όχι μόνο την τύχη των Παλαιστινίων κρατουμένων προς ανταλλαγή, αλλά και τη ζωή του ιδίου. Αντίθετα το πανίσχυρο στρατιωτικά Ισραήλ δεν έχει καμιά δικαιολογία για τη λειτουργία παράνομων μυστικών φυλακών, όπως η διαβόητη 1391, κάτι για το οποίο έχει κατηγορηθεί και από την επιτροπή κατά των βασανιστηρίων του ΟΗΕ. Για να μην αναφερθούμε στην περυσινή απίστευτη λογοκριμένη ιστορία του μυστηριώδους κρατούμενου Χ σε πλήρως απομονωμένο κελί της φυλακής Αγιαλόν, του οποίου δεν αποκαλύφθηκε ποτέ επισήμως ούτε η ταυτότητα και που όταν γράφτηκε σε μπλογκ ότι ήταν Ιρανός στρατηγός και πρώην υπουργός λίγο μετά φέρεται να «αυτοκτόνησε».
2) Επίσης σε ότι αφορά τα 5 χρόνια αιχμαλωσίας του ισραηλινού φαντάρου, που από κάποιους θεωρήθηκαν πολλά, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι ο Παλαιστίνιος Ναέλ Μπαργούτι βρίσκεται φυλακισμένος από τις 4 Απριλίου του 1978, δηλαδή για πάνω από 33 χρόνια! Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης ο Νέλσον Μαντέλα, ιδρυτής της ένοπλης πτέρυγας του Νοτιοαφρικανικού Κογκρέσου, είχε παραμείνει 27 χρόνια στις φυλακές. Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν 299 κρατούμενοι από πριν από τις συμφωνίες του Όσλο και την ίδρυση της Παλαιστινιακής Εθνικής Αρχής τον Μάιο του 1994, που είναι γνωστοί ως «οι παλιοί κρατούμενοι». Από αυτούς 144 κρατούμενοι έχουν ξεπεράσει τα είκοσι χρόνια φυλάκισης. 50 κρατούμενοι έχουν ξεπεράσει το ¼ του αιώνα, ανάμεσα τους ένας από το συριακό Γκολάν. Υπάρχουν 4 κρατούμενοι που έχουν περάσει περισσότερα από τριάντα χρόνια, μεταξύ των οποίων και ο Ναέλ Μπαργούτι.
3) Η τωρινή απελευθέρωση των κρατουμένων, όπως και η προηγούμενη, το 2009, απελευθέρωση 19 γυναικών κρατουμένων με αντάλλαγμα ένα βίντεο που έδειχνε σε καλή κατάσταση των ισραηλινό αιχμάλωτο πολέμου, αποτελούν αδιαμφισβήτητα μια τεράστια επιτυχία της παλαιστινιακής ένοπλης αντίστασης. Επίσης είναι και αποτέλεσμα της τωρινής μαζικής απεργίας πείνας Παλαιστινίων κρατουμένων. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα, τελικά δεν θα απελευθερωθούν η ηγετική μορφή της Φατάχ, Μαρουάν Μπαργούτι και ο γ.γ. του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), Αχμέντ Σααντάτ. Σε μια τέτοια περίπτωση σαφώς μετριάζεται η επιτυχία σε σχέση με τα αναμενόμενα.
4) Σε ότι αφορά τη χρονική στιγμή της επίτευξης της συμφωνίας, δε θα μπορούσε να αποκλείσει κανείς το ενδεχόμενο να έχουν κάποια βάση αναλύσεις που λένε ότι η Χαμάς θέλησε να επισκιάσει με αυτήν την κίνηση, τις εντυπώσεις που προκάλεσε η κίνηση του Αμπάς με το αίτημα στον ΟΗΕ για αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους. Θα θέλαμε όμως στο σημείο αυτό να επισημάνουμε ότι μέχρι τώρα ήταν η ισραηλινή πλευρά αυτή που μπλοκάριζε τις διαπραγματεύσεις, όπως επίσης το γεγονός ότι με αυτήν την κίνηση είναι κυρίως η ισραηλινή κυβέρνηση που προσπαθεί να κερδίσει πόντους στο εσωτερικό μιας χώρας με οικονομικά προβλήματα που έχουν προκαλέσει πρωτοφανείς κινητοποιήσεις. Επίσης όπως φέρεται να παραδέχτηκε ο Νετανιάχου, οι αναταραχές στον αραβικό κόσμο, δηλαδή η «Αραβική Άνοιξη», επέσπευσαν τις εξελίξεις. Για να μην αναφερθούμε στις εικασίες ισραηλινών δημοσιογράφων ότι η ισραηλινή κυβέρνηση ήθελε να κλείσει ανοιχτά ζητήματα με Παλαιστίνιους και Αίγυπτο, επειδή ετοιμάζει επίθεση στο Ιράν.
5) Ως Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό – Ιντιφάντα, θέλουμε να χαιρετίσουμε και εμείς την επιτυχία της παλαιστινιακής ένοπλης αντίστασης, να πετύχει αυτή την τόσο μεγάλη απελευθέρωση κρατουμένων. Και να συμμεριστούμε τη χαρά των οικογενειών και των φίλων των κρατουμένων. Όμως δεν ξεχνάμε ότι στις φυλακές θα παραμείνουν πάνω από 4 χιλιάδες Παλαιστίνιοι κρατούμενοι/ες. Καμία απολύτως δικαιολογία δεν υπάρχει γι’ αυτό. Όχι μόνο είναι απαράδεκτο από πολιτικής άποψης να δικάζονται άνθρωποι από τα στρατοδικεία μιας παράνομης κατοχής και να φυλακίζονται στις φυλακές ενός απαρτχάιντ. Είναι και απαράδεκτο από καθαρά νομικής άποψης να μεταφέρονται κρατούμενοι σε φυλακές εκτός κατεχομένων (εκτός αν αποδέχεται το Ισραήλ ότι είναι ολόκληρη η επικράτειά του κατεχόμενα από το 1948 παλαιστινιακά εδάφη…) ή να κρατούνται σε φυλακές όπου υφίστανται συστηματικά, και ως ένα βαθμό επιτρεπόμενα από το νόμο, βασανιστήρια. Σε όσους επικαλούμενοι τα ανθρώπινα δικαιώματα ισχυρίζονται ότι ανάμεσα στους κρατούμενους μπορεί να υπάρχουν και κάποιοι που να είχαν συμμετάσχει σε ένοπλες ενέργειες που είχαν θύματα και αμάχους, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι ήδη οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι έχουν εκτίσει πολύ μεγάλες ποινές φυλάκισης, υπό άθλιες συνθήκες που παραβιάζουν τα δικά τους ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και ότι οι δίκες τους θα έπρεπε να θεωρούνται άκυρες αφού δεν υπήρξαν δίκαιες σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Πέραν του ότι είναι άκρως υποκριτικό να ζητούν κάποιοι την τιμωρία με φυλάκιση Παλαιστίνιων μαχητών όταν δεν τιμωρούνται με φυλάκιση ούτε Ισραηλινοί στρατιώτες, ούτε η ισραηλινή στρατιωτική και πολιτική ηγεσία για τα μαζικά εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που συνεχίζουν να διαπράττουν. Εξάλλου υπενθυμίζουμε ότι όσες φορές η Παλαιστινιακή Αρχή έκανε εξευτελιστικές υποχωρήσεις φυλακίζοντας Παλαιστίνιους κατ’ απαίτηση του Ισραήλ, ήταν εκείνο που αθέτησε όλες τις συμφωνίες. Είτε απαγάγοντας – με τη συνενοχή ξένων δυνάμεων – τον κακώς φυλακισμένο Αχμέντ Σααντάτ και τους συντρόφους του μέσα από τις παλαιστινιακές φυλακές της Ιεριχούς, είτε εμποδίζοντας επί χρόνια την απελευθέρωση των αμνηστευμένων μαχητών της Φατάχ, από τις παλαιστινιακές φυλακές όπου είχαν προσέλθει οικιοθελώς, είτε ξανασυλλαμβάνοντας ή εκτελώντας τους μετά την αποφυλάκιση.
6) Τέλος, χωρίς να θέλουμε σε καμιά περίπτωση να υποτιμήσουμε αυτή τη μεγάλη επιτυχία του παλαιστινιακού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι όσο υφίσταται κατοχή, ανά πάσα στιγμή οι φυλακές μπορούν να ξαναγεμίσουν με άλλους τόσους κρατούμενους, ενδεχομένως δε και τους ίδιους! Η πρακτική των επαναλαμβανόμενων φυλακίσεων, συχνά υπό διοικητική κράτηση χωρίς κατηγορίες ή δίκη, και ιδιαίτερα των εκλεγμένων βουλευτών (κυρίως της Χαμάς) αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Το πρόβλημα των Παλαιστίνιων κρατούμενων δεν πρόκειται να επιλυθεί οριστικά εάν δεν τερματιστεί η κατοχή, όπως και δεν πρόκειται να υπάρξει δίκαια επίλυση του μεσανατολικού και ειρήνευση, όσο θα υπάρχουν Παλαιστίνιοι (και άλλοι Άραβες) πολιτικοί κρατούμενοι ή αιχμάλωτοι πολέμου, σε ισραηλινές φυλακές.
Λευτεριά σε όλους τους Παλαιστίνιους κρατούμενους/ες!
Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου