Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για τη Γάζα»
Η 15η Μαΐου είναι η επέτειος της «Νάκμπα», της Καταστροφής των Παλαιστινίων, το 1948 και της ίδρυσης του ρατσιστικού κράτους-απαρτχάιντ του Ισραήλ.
Κάπου 800 χιλιάδες Παλαιστίνιοι, από περισσότερα από πεντακόσια χωριά και πόλεις, αναγκάστηκαν δια πυρός και σιδήρου να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Ο παλαιστινιακός λαός, στο μεγαλύτερο μέρος του, εξαναγκάστηκε είτε στην εξορία στο εξωτερικό είτε στον περιορισμό του στο 22% των εδαφών της ιστορικής Παλαιστίνης, εδάφη που καταλήφθηκαν τελικά και αυτά από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής το 1967. Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 5 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, εκ των οποίων κάπου 250 χιλιάδες βρίσκονται εσωτερικά εκτοπισμένοι εντός αυτού που ονομάζεται σήμερα κράτος του Ισραήλ. Πάνω από ενάμισι εκατομμύριο πρόσφυγες ζουν στα διεθνώς αναγνωριζόμενα ως «Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη» της Λωρίδας της Γάζας και τη Δυτικής Όχθης. Και οι υπόλοιποι στις γειτονικές αραβικές χώρες, πολλοί από αυτούς ζώντας σε υποτυπώδεις συνθήκες στα «προσφυγικά στρατόπεδα», αλλά και σε άλλες χώρες σε όλον τον κόσμο.
Το Ισραηλινό απαρτχάιντ απαγορεύει στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες, δηλαδή τους γηγενείς κατοίκους των εδαφών που ελέγχει να επιστρέψουν, την ίδια ώρα που επιτρέπει σε οποιονδήποτε ανά τον κόσμο εβραίο στο θρήσκευμα να μεταναστεύσει και να αποκτήσει την ισραηλινή υπηκοότητα. Κανείς όμως δεν μπορεί να αφαιρέσει από αυτούς τους πρόσφυγες το δικαίωμα της επιστροφής στις εστίες στους, στα χωριά τους, στα κτήματά τους, στη γη τους. Άλλωστε πρόκειται για ένα δικαίωμα που αναγνωρίζεται από το ψήφισμα 194 του ΟΗΕ. Σαν να μην έφτανε αυτό το Ισραήλ συνεχίζει την εθνοκάθαρση με την καταστροφή χωριών και τον εκτοπισμό Παλαιστίνιων βεδουίνων, στην έρημο Νεγκέβ. Οι οποίοι όμως αντιστέκονται μέσα από κινητοποιήσεις αλλά και συνεχή επιστροφή στον τόπο τους.
Την ίδια ώρα υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις εντός του Ισραήλ που ονειρεύονται την ολοκλήρωση αυτού που «έμεινε ημιτελές», την εθνοκάθαρση και της υπόλοιπης Παλαιστίνης και το διωγμό των Παλαιστινίων πέραν από τον Ιορδάνη ποταμό. Παράλληλα το Ισραηλινό απαρτχάιντ προωθεί ολοένα και περισσότερο ρατσιστικούς νόμους εναντίον των Παλαιστινίων που έχουν ισραηλινή υπηκοότητα. Η φετινή επέτειος της Νάκμπα τιμάται υπό την απειλή του ήδη ψηφισμένου από τις 22 Μαρτίου στην Κνεσέτ νόμου, γνωστού και ως «νόμου της Νάκμπα».
Σύμφωνα με το κέντρο Adalah για τα δικαιώματα της αραβικής μειονότητας, «ο νόμος αυτός παραβιάζει τα δικαιώματα της αραβικής μειονότητας να συντηρήσει την Ιστορία και τον Πολιτισμό της. […] Ο νόμος που απειλεί ότι θα διακόψει τη χρηματοδότηση σε πολλά ιδρύματα συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδευτικών και πολιτιστικών οργανώσεων-διακυβεύει την δυνατότητά τους να παρέχουν σημαντικές υπηρεσίες στο κοινό. Αυτές οι περικοπές χρηματοδότησης ισοδυναμούν με τη συλλογική τιμωρία του κοινού που δέχεται αυτές τις υπηρεσίες. […] Μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα ίδρυμα απλώς και μόνο επειδή π.χ έχει κανονίσει ένα σεμινάριο ή μελέτη για ένα πολιτικό ζήτημα που αναφέρεται στον ορισμό του κράτους, ή που συζητά το μελλοντικό όραμα των Αράβων πολιτών, ή σε έναν πολιτιστικό οργανισμό επειδή πρόβαλε μια ταινία ή ανέβασε ένα έργο που αναφέρεται στη Νάκμπα. Σύμφωνα με το νόμο, οι δραστηριότητες αυτές θεωρούνται ως απειλή για την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ ως «εβραϊκό και δημοκρατικό κράτος.». Αξίζει να σημειωθεί ότι έτσι όπως ψηφίστηκε ο νόμος τελικά, δίνεται η ευχέρεια στο ισραηλινό απαρτχάιντ να επιβάλλει απαράδεκτες διακρίσεις όχι μόνο στην επέτειο της Νάκμπα, μια φορά το χρόνο, αλλά οποτεδήποτε. Ήδη το Κέντρο Adalah μαζί με άλλες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, εναντίον του νόμου.
Το Ισραήλ στην επέτειο της Νάκμπα την Κυριακή 15/5 επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τον ρατσιστικό και αποικιοκρατικό χαρακτήρα του δολοφονώντας και τραυματίζοντας Παλαιστίνιους και Άραβες διαδηλωτές στα σύνορά του, που έφτασαν ως εκεί από τις γειτονικές αραβικές χώρες, για να διαδηλώσουν, διεκδικώντας το δικαίωμα της επιστροφής .
Από τη μεριά μας ως Πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα, υποστηρίζουμε από την πρώτη στιγμή, όπως φαίνεται και από την ιδρυτική μας διακήρυξη, το δικαίωμα όλων των Παλαιστινίων προσφύγων να επιστρέψουν στις εστίες τους και στη γη τους. Παράλληλα συνεχίζουμε με εντατικούς ρυθμούς τη συνεργασία με οργανώσεις της παλαιστινιακής διασποράς, για την επικείμενη αποστολή του Στόλου της Ελευθερίας ΙΙ – Stay Human. Η αποστολή μας σκοπεύει στην έμπρακτη αλληλεγγύη στους απάνθρωπα αποκλεισμένους Παλαιστίνιους που ζουν στη Γάζα, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι ακριβώς θύματα της Νάκμπα, οικογένειες Παλαιστινίων προσφύγων του 1948. Η δική μας επιστροφή στον τόπο προσφυγιάς τους είναι ταυτόχρονα υπόσχεση υποστήριξης στο αναφαίρετο δικαίωμά τους για επιστροφή στις εστίες τους.
Η 15η Μαΐου είναι η επέτειος της «Νάκμπα», της Καταστροφής των Παλαιστινίων, το 1948 και της ίδρυσης του ρατσιστικού κράτους-απαρτχάιντ του Ισραήλ.Κάπου 800 χιλιάδες Παλαιστίνιοι, από περισσότερα από πεντακόσια χωριά και πόλεις, αναγκάστηκαν δια πυρός και σιδήρου να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Ο παλαιστινιακός λαός, στο μεγαλύτερο μέρος του, εξαναγκάστηκε είτε στην εξορία στο εξωτερικό είτε στον περιορισμό του στο 22% των εδαφών της ιστορικής Παλαιστίνης, εδάφη που καταλήφθηκαν τελικά και αυτά από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής το 1967. Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 5 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, εκ των οποίων κάπου 250 χιλιάδες βρίσκονται εσωτερικά εκτοπισμένοι εντός αυτού που ονομάζεται σήμερα κράτος του Ισραήλ. Πάνω από ενάμισι εκατομμύριο πρόσφυγες ζουν στα διεθνώς αναγνωριζόμενα ως «Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη» της Λωρίδας της Γάζας και τη Δυτικής Όχθης. Και οι υπόλοιποι στις γειτονικές αραβικές χώρες, πολλοί από αυτούς ζώντας σε υποτυπώδεις συνθήκες στα «προσφυγικά στρατόπεδα», αλλά και σε άλλες χώρες σε όλον τον κόσμο.
Το Ισραηλινό απαρτχάιντ απαγορεύει στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες, δηλαδή τους γηγενείς κατοίκους των εδαφών που ελέγχει να επιστρέψουν, την ίδια ώρα που επιτρέπει σε οποιονδήποτε ανά τον κόσμο εβραίο στο θρήσκευμα να μεταναστεύσει και να αποκτήσει την ισραηλινή υπηκοότητα. Κανείς όμως δεν μπορεί να αφαιρέσει από αυτούς τους πρόσφυγες το δικαίωμα της επιστροφής στις εστίες στους, στα χωριά τους, στα κτήματά τους, στη γη τους. Άλλωστε πρόκειται για ένα δικαίωμα που αναγνωρίζεται από το ψήφισμα 194 του ΟΗΕ. Σαν να μην έφτανε αυτό το Ισραήλ συνεχίζει την εθνοκάθαρση με την καταστροφή χωριών και τον εκτοπισμό Παλαιστίνιων βεδουίνων, στην έρημο Νεγκέβ. Οι οποίοι όμως αντιστέκονται μέσα από κινητοποιήσεις αλλά και συνεχή επιστροφή στον τόπο τους.
Την ίδια ώρα υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις εντός του Ισραήλ που ονειρεύονται την ολοκλήρωση αυτού που «έμεινε ημιτελές», την εθνοκάθαρση και της υπόλοιπης Παλαιστίνης και το διωγμό των Παλαιστινίων πέραν από τον Ιορδάνη ποταμό. Παράλληλα το Ισραηλινό απαρτχάιντ προωθεί ολοένα και περισσότερο ρατσιστικούς νόμους εναντίον των Παλαιστινίων που έχουν ισραηλινή υπηκοότητα. Η φετινή επέτειος της Νάκμπα τιμάται υπό την απειλή του ήδη ψηφισμένου από τις 22 Μαρτίου στην Κνεσέτ νόμου, γνωστού και ως «νόμου της Νάκμπα».
Σύμφωνα με το κέντρο Adalah για τα δικαιώματα της αραβικής μειονότητας, «ο νόμος αυτός παραβιάζει τα δικαιώματα της αραβικής μειονότητας να συντηρήσει την Ιστορία και τον Πολιτισμό της. […] Ο νόμος που απειλεί ότι θα διακόψει τη χρηματοδότηση σε πολλά ιδρύματα συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδευτικών και πολιτιστικών οργανώσεων-διακυβεύει την δυνατότητά τους να παρέχουν σημαντικές υπηρεσίες στο κοινό. Αυτές οι περικοπές χρηματοδότησης ισοδυναμούν με τη συλλογική τιμωρία του κοινού που δέχεται αυτές τις υπηρεσίες. […] Μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα ίδρυμα απλώς και μόνο επειδή π.χ έχει κανονίσει ένα σεμινάριο ή μελέτη για ένα πολιτικό ζήτημα που αναφέρεται στον ορισμό του κράτους, ή που συζητά το μελλοντικό όραμα των Αράβων πολιτών, ή σε έναν πολιτιστικό οργανισμό επειδή πρόβαλε μια ταινία ή ανέβασε ένα έργο που αναφέρεται στη Νάκμπα. Σύμφωνα με το νόμο, οι δραστηριότητες αυτές θεωρούνται ως απειλή για την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ ως «εβραϊκό και δημοκρατικό κράτος.». Αξίζει να σημειωθεί ότι έτσι όπως ψηφίστηκε ο νόμος τελικά, δίνεται η ευχέρεια στο ισραηλινό απαρτχάιντ να επιβάλλει απαράδεκτες διακρίσεις όχι μόνο στην επέτειο της Νάκμπα, μια φορά το χρόνο, αλλά οποτεδήποτε. Ήδη το Κέντρο Adalah μαζί με άλλες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, εναντίον του νόμου.
Το Ισραήλ στην επέτειο της Νάκμπα την Κυριακή 15/5 επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τον ρατσιστικό και αποικιοκρατικό χαρακτήρα του δολοφονώντας και τραυματίζοντας Παλαιστίνιους και Άραβες διαδηλωτές στα σύνορά του, που έφτασαν ως εκεί από τις γειτονικές αραβικές χώρες, για να διαδηλώσουν, διεκδικώντας το δικαίωμα της επιστροφής .
Από τη μεριά μας ως Πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα, υποστηρίζουμε από την πρώτη στιγμή, όπως φαίνεται και από την ιδρυτική μας διακήρυξη, το δικαίωμα όλων των Παλαιστινίων προσφύγων να επιστρέψουν στις εστίες τους και στη γη τους. Παράλληλα συνεχίζουμε με εντατικούς ρυθμούς τη συνεργασία με οργανώσεις της παλαιστινιακής διασποράς, για την επικείμενη αποστολή του Στόλου της Ελευθερίας ΙΙ – Stay Human. Η αποστολή μας σκοπεύει στην έμπρακτη αλληλεγγύη στους απάνθρωπα αποκλεισμένους Παλαιστίνιους που ζουν στη Γάζα, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι ακριβώς θύματα της Νάκμπα, οικογένειες Παλαιστινίων προσφύγων του 1948. Η δική μας επιστροφή στον τόπο προσφυγιάς τους είναι ταυτόχρονα υπόσχεση υποστήριξης στο αναφαίρετο δικαίωμά τους για επιστροφή στις εστίες τους.
Αναρτήσεις
