Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Λιβύη, η υποκρισία και η προδοσία του ΟΗΕ

Της Felicity Arbuthnot, πηγή: http://www.palestinechronicle.com 19/3/2010

«Αν θέλεις να δεις μια στιγμή από το μέλλον, φαντάσου μια μπότα να πατάει το πρόσωπο ενός ανθρώπου-για πάντα»
George Orwell

Ο βομβαρδισμός της Λιβύης θα ξεκινήσει σύντομα μέσα στην μέρα, στην 18η επέτειο από την αρχή της καταστροφής του Ιράκ, στις 20 Μαρτίου. Η Λιβύη θα καταστραφεί κι αυτή- τα σχολεία της, το εκπαιδευτικό σύστημα, οι υποδομές ύδρευσης, τα νοσοκομεία, τα δημοτικά κτίρια. Θα υπάρξουν αμέτρητα «τραγικά λάθη», «παράπλευρες απώλειες», μητέρες, παιδιά, μωρά, παππούδες, σχολεία και πάει λέγοντας. Και τα θαύματα των Ρωμαϊκών χρόνων, η ιστορία του έθνους και της ανθρωπότητας, θα αφανιστούν για πάντα, όπως έγινε στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Οι υποδομές θα καταστραφούν. Το εμπάργκο θα διατηρηθεί και η ανοικοδόμηση θα είναι ανέφικτη. Η Βρετανία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ θα αποφασίσουν ότι η χώρα χρειάζεται «σταθεροποίηση», «βοήθεια στην ανοικοδόμηση». Θα μπουν μέσα, θα ασφαλίσουν τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις και τα κοιτάσματα, ο λαός της Λιβύης συμπτωματικά θα αποτελεί βάρος και γρήγορα θα γίνει «ο εχθρός», «αντάρτης», θα δεχτεί πυρά, θα φυλακιστεί, θα βασανιστεί, θα κακοποιηθεί και θα εγκατασταθεί μια κυβέρνηση-μαριονέτα, φιλική προς τις ΗΠΑ.

Οι εισβολείς θα ανταμείψουν τις επιχειρήσεις τους με συμβόλαια ανοικοδόμησης, τα λεφτά –που πιθανά να τα πάρουν από τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία της Λιβύης χωρίς να ρωτήσουν κανένα- θα εξαφανιστούν και η χώρα θα παραμείνει στο μεγαλύτερο μέρος της συντετριμμένη.

Και οι φωνακλάδες υπερασπιστές αυτών, όπως και στο Ιράκ, θα γυρίζουν στους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς του Λονδίνου, της Ευρώπης και των ΗΠΑ και μετά θα επιστρέφουν στο ασφαλές διαμέρισμα τους και στις αμειβόμενες θέσεις που τους δίνουν οι ΗΠΑ/Αγγλία/ΕΕ, γνωρίζοντας ότι καμία βόμβα δεν πρόκειται να πέσει επάνω τους. Τα παιδιά τους δεν θα τρέμουν από φόβο στον ήχο των αεροπλάνων που θα πλησιάζουν.

Και αυτό το λιβυκό «Σοκ και Δέος»; Ντροπή στην Γαλλία, ντροπή στην Βρετανία και τις ΗΠΑ και τα ΗΕ, που δήλωσαν «… για να σώσουμε τις επερχόμενες γενιές από την μάστιγα του πολέμου». Κάθε κομματιασμένο πτώμα, κάθε παιδί ακρωτηριασμένο, κάθε χήρος ή χήρα, ορφανό, θα έχει γραμμένα στο αίμα του, στο τόπο που πέθανε, τα ονόματα αυτών των χωρών και των ΗΕ.

Και στη κοινή γνώμη αυτών των δολοφονικών, εχθρικών εισβολέων, θα της πουν ότι θα φέρουν την δημοκρατία, απελευθερώνοντας την Λιβύη από ένα τύραννο, από τον «νέο Χίτλερ», τον «σφαγέα της Βεγγάζης».

Οι χώρες που μαζεύτηκαν αυτές τις μέρες για να ανατρέψουν μια κυρίαρχη κυβέρνηση, έχουν ξανά και χωρίς αμφιβολία, συνεργήσει στο «…μέγιστο διεθνές έγκλημα, που διαφέρει από τις άλλες μορφές πολέμου στο γεγονός ότι εσωκλείει μέσα του το απόλυτο κακό» της Νυρεμβέργης. Και έχουν ξανά συνωμοτήσει στο να ρίξουν μια κυρίαρχη κυβέρνηση, υπό το ψεύτικο προκάλυμμα της «νομιμότητας» του στρατιωτικά διεστραμμένου ΟΗΕ. Τα έχουμε ξαναδεί όλα αυτά.

Με τον καιρό θα αποκαλυφθεί ποιος καθοδηγούσε, δωροδοκούσε, αποσταθεροποιούσε – και λίγοι θα εκπλαγούν από τις αποκαλύψεις. Αλλά μέχρι τότε, η Λιβύη θα είναι κατεστραμμένη και ο λαός της θα έχει εκδιωχθεί και εγκαταλείψει την χώρα.

Όταν πρόκειται να συνομιλήσεις με τους συνήθεις «απελευθερωτές», πρόσεχε τι εύχεσαι. Σε έξι μήνες περίπου, οι περισσότεροι Λίβυοι, όποιες και να ήταν οι αδυναμίες των τελευταίων 40 χρόνων διακυβέρνησης, θα σου χαλάσουν την μέρα.