Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Τα έγγραφα του Al-Jazeera για τις ισραηλινό-παλαιστινιακές διαπραγματεύσεις: κρύβουν καμία έκπληξη;

Του Nassar Ibrahim, πηγή: www.alternativenews.org/english, 14 Φεβρουαρίου 2011

Είναι αλήθεια ότι οι παλαιστινιακές αντιδράσεις για τα έγγραφα του al-Jazeera για τις ισραηλινό-παλαιστινιακές διαπραγματεύσεις, ποικίλουν.

Ωστόσο, το περιεχόμενο αυτών των εγγράφων – που δημοσιοποιήθηκαν στις 23 Ιανουαρίου από το κανάλι Qatari – δεν αποτελεί ιδιαίτερη έκπληξη. Η πλειοψηφία των Παλαιστινίων που παρακολουθεί τις ισραηλινό-παλαιστινιακές διαπραγματεύσεις από την υπογραφή των Συμφωνιών του Όσλο μέχρι σήμερα, γνωρίζει πολύ καλά την κατεύθυνση που παίρνει η λεγόμενη ειρηνευτική διαδικασία. Επιπλέον, οι Παλαιστίνιοι έχουν νοιώσει στο πετσί τους τις παραχωρήσεις που έκαναν (ή απαιτούν να κάνουν) οι Παλαιστίνιοι διαπραγματευτές στους Ισραηλινούς για χάρη της ειρήνης, όπως στο θέμα των προσφύγων, της Ιερουσαλήμ, των εποικισμών, της ανταλλαγής γης και στον συντονισμό σε θέματα ασφάλειας.

Σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να παρουσιάσει το περιεχόμενο των εγγράφων – μπορείτε εύκολα να τα διαβάσετε στην ιστοσελίδα του Al Jazzera. Εδώ, θέλω να μιλήσω για τις ποικίλες αντιδράσεις σε αυτά τα έγγραφα, πως απασχολούν και πως χρησιμοποιούνται από διάφορα κόμματα της πολιτικής ζωής της Παλαιστίνης.

Η Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή, ενώ δεν αρνείται την αυθεντικότητα των εγγράφων, επιμένει ότι το περιεχόμενο τους στρεβλώθηκε και παραμορφώθηκε. Σε μια πρόσφατη συνέντευξη στην εφημερίδα της Ιερουσαλήμ Al Quds (24 Ιανουαρίου, 2011), ο Saeb Ereqat είπε ότι τα έγγραφα περιέχουν «ψέματα και πλαστογραφίες, ακόμα και η στιγμή της δημοσιοποίησης τους είναι ύποπτη».

Η περίοδος που δημοσιεύτηκαν πράγματι ήταν άβολη για την Παλαιστινιακή Αρχή της Ραμάλλα, που συνεχίζει να αποτυγχάνει στο να ξεπεράσει την κρίση. Γιατί παρόλο τον επίμονο ισραηλινό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας και τον πρόσφατο επιθετικό πόλεμο τον Δεκέμβριο του 2008, ο έλεγχος της Λωρίδας από την Χαμάς παραμένει. Αυτό που αποκαλύφθηκε από τα έγγραφα του Al Jazzera – η παραχώρηση της ΠΑ για τους πρόσφυγες, την Ιερουσαλήμ και τους εποικισμούς, όπως και τον πλήρη συντονισμό σε θέματα ασφαλείας με το Ισραήλ προκειμένου να αποδυναμώσουν και να νικήσουν την Χαμάς- δείχνουν τον Αμπάς και τους βουλευτές τους ως συνεργάτες της ισραηλινής κατοχής, έτοιμους να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε παραχώρηση που θα βλάπτει τα παλαιστινιακά εθνικά συμφέροντα. Η Χαμάς από την άλλη παρουσιάζεται σαν αυτή που προστατεύει τα παλαιστινιακά εθνικά δικαιώματα, γεγονός που κάνει τον εσωτερικό διαχωρισμό πιο περίπλοκο και δύσκολο να επιλυθεί.

Είναι αλήθεια ότι οι Παλαιστίνιοι έχουν πλήρη επίγνωση όλων αυτών, όμως το να τα βλέπουν σε επίσημα έγγραφα, το κάνει πιο δύσκολο να τα δεχτούν και τους ντροπιάζει.

Επιπλέον, η δημοσιοποίηση των εγγράφων οδήγησε στην κλιμάκωση και του εσωτερικού διαχωρισμού μέσα στο κίνημα της Φατάχ τόσο στο λαϊκό όσο και στο ηγετικό επίπεδο, που έρχεται να προστεθεί στην ήδη υπάρχουσα διαμάχη ανάμεσα στον πρόεδρο Mahmoud Abbas και τον Muhammad Dahlan. Όλα αυτά φέρνουν περισσότερες δυσκολίες στην ΠΑ της Ραμάλλα.

Γι’ αυτό η ΠΑ κάνει ότι μπορεί για να περιορίσει τις αρνητικές επιπτώσεις των εγγράφων του Al Jazzera με τους εξής τρόπους:

Πρώτον, διαδίδει αμφιβολίες για την ακρίβεια των εγγράφων, παρουσιάζοντας το περιεχόμενο τους μόνο ως μια ανταλλαγή ιδεών ανάμεσα στους Ισραηλινούς και τους Αμερικανούς. Με άλλα λόγια, τίποτα από όσα αναφέρουν δεν αντιπροσωπεύουν τις θέσεις της ΠΑ αναφορικά με το τελικό καθεστώς.

Δεύτερον, διασπείρουν υποψίες για την χρονική στιγμή της δημοσιοποίησης τους. Η ΠΑ ισχυρίζεται ότι η δημοσίευση των εγγράφων έχει ως στόχο να την βλάψει και εξυπηρετεί μια ξένη πολιτική ατζέντα. Επιπλέον, κάποιοι ισχυρίζονται ακόμα ότι πίσω από τα έγγραφα μπορεί να κρύβονται Ισραηλινοί, για να φέρουν σε δύσκολη θέση την ΠΑ και την λεγόμενη «ατράνταχτη» θέση της στο θέμα των εποικισμών, με σκοπό να την αναγκάσει να προχωρήσει σε περισσότερες παραχωρήσεις.

Τρίτον, προσπαθούν να εξασφαλίσουν μια αραβική «συγκάλυψη» όλων των παραχωρήσεων σε θέματα πολιτικής και ασφάλειας που έγιναν από την ΠΑ. Ο Πρόεδρος Mahmoud Abbas δήλωσε ότι τα αραβικά κράτη είχαν πληροφορηθεί για όλες τις λεπτομέρειες των διαπραγματεύσεων. Με άλλα λόγια, ό, τι δημοσιοποιήθηκε από το Al Jazeera ήταν ήδη γνωστό στα αραβικά καθεστώτα.

Όσο για την Χαμάς, το κίνημα εκμεταλλεύτηκε τα έγγραφα σαν ένα εργαλείο για να αποδείξει την δική του αξιοπιστία και να δικαιολογήσει τον έλεγχο της Γάζας το 2007. Με άλλα λόγια, τα έγγραφα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δείξουν ότι η Χαμάς είχε δίκιο που το 2007 ανέλαβε στην Λωρίδα της Γάζας, γιατί προστατεύει τα παλαιστινιακά εθνικά δικαιώματα και το δικαίωμα της αντίστασης. Σύμφωνα με τα έγγραφα, η παλαιστινιακή πλευρά προσδοκούσε να εξαφανίσει την Χαμάς με το να δείξει ότι το επιχείρημα της τελευταίας πως είναι ένα αντιστασιακό κίνημα, είναι αναξιόπιστο. Σε ένα έγγραφο στις 22 Ιανουαρίου, 2008, ο επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας της Παλαιστίνης, ο Ahmad Qurai είπε στην Ισραηλινή Υπουργό Εξωτερικών Tzipi Livni «θα νικήσουμε την Χαμάς αν φτάσουμε σε μια συμφωνία. Αυτή θα είναι η απάντηση μας σε αυτήν, που νομίζει πως μόνο με την αντίσταση μπορούμε να γυρίσουμε στην πατρίδα μας».

Η Χαμάς εκμεταλλεύτηκε αυτά τα έγγραφα αρχικά για να δικαιολογήσει την νομιμότητα της θέσης ως αντίπαλη του Αμπάς και της ΠΑ όπως και την θέση της στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Χαμάς και την Φατάχ, που γίνονται εδώ κι ένα χρόνο υπό την αιγίδα της Αιγύπτου. Κατά συνέπεια, η Χαμάς επικεντρώθηκε στον συντονισμό σε θέματα ασφάλειας ανάμεσα στον μηχανισμό της ΠΑ και του Ισραήλ, προκειμένου να εκθέσει την πρώτη, δεδομένης της παλαιστινιακής κοινής γνώμης σε θέματα συνεργασίας με την κατοχή.

Όσον αφορά τους Παλαιστίνιους γενικά, δεν εξεπλάγησαν με τα έγγραφα. Αυτό υποδεικνύει τον βαθμό συνειδητοποίησης των Παλαιστινίων για του καρπούς των διαπραγματεύσεων που καθοδηγούν οι ΗΠΑ. Με άλλα λόγια, τα έγγραφα απέδειξαν ό, τι ήταν ήδη στην σκέψη των Παλαιστινίων, δηλαδή το ότι οι διαπραγματεύσεις ήταν άχρηστες από την στιγμή που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα ελάχιστα των δικαιωμάτων τους. Επιπλέον, οι διαπραγματεύσεις όξυναν την οργή των Παλαιστινίων, ειδικά στο θέμα των προσφύγων, μιας και το Ισραήλ αρνείται μέχρι και σήμερα να αναγνωρίσει την ιστορική και ηθική ευθύνη του στο θέμα, παρ’ όλες τις παραχωρήσεις των Παλαιστινίων διαπραγματευτών.

Τα έγγραφα επίσης αποκάλυψαν στην παλαιστινιακή και αραβική κοινή γνώμη την αθέμιτη συνεργασία Ισραήλ-Αμερικής, από την στιγμή που η κυβέρνηση των ΗΠΑ αρνείται να ασκήσει οποιαδήποτε πίεση στο κράτος του Ισραήλ. Ως αποτέλεσμα αυτού, ο Πρωθυπουργός Netanyahu αρνείται να κάνει σημαντικές υποχωρήσεις προκειμένου να προωθήσει την ειρήνη, μετατρέποντας τις διαπραγματεύσεις σε μια παραπλανητική και χωρίς νόημα διαδικασία.

Στο ίδιο περιεχόμενο, βλέπουμε την αδυναμία και την ανικανότητα της ευρωπαϊκής θέσης, που δεν έχει κάνει τίποτα για να σώσει τις διαπραγματεύσεις από το αδιέξοδο.

Ο Netanyahu από την άλλη, εκμεταλλεύτηκε τα έγγραφα για να δείξει την ισχυρογνωμοσύνη του στο να υπερασπιστεί το Ισραήλ και πως κατάφερε να ενθαρρύνει την παλαιστινιακή πλευρά να προχωρήσει σε σημαντικές παραχωρήσεις χωρίς ανταλλάγματα. Για παράδειγμα, ο Netanyahu δεν υποχώρησε στα ισραηλινά σχέδια των εποικισμών και της Ιερουσαλήμ και αρνήθηκε να αναγνωρίσει το δικαίωμα των Παλαιστινίων προσφύγων. Επιπλέον, ο Netanyahu κατάφερε να προσαρμόσει την θέση της Αμερικής και να την φέρει στα μέτρα του Ισραήλ, δηλαδή στο να ασκήσει περισσότερη πίεση στην παλαιστινιακή πλευρά. Αυτό έκανε το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel να δηλώσει ότι τα έγγραφα του Al Jazzera αποκάλυψαν την αδυναμία της ΠΑ και την ανυπομονησία και την ανικανότητα των ΗΠΑ να σπρώξουν τις διαπραγματεύσεις (Aljazeera.net, 27 Ιανουαρίου, 2011).

Το συμπέρασμα είναι πως τα έγγραφα του AL Jazzera ξεσκέπασαν την κρίση των μακρόχρονων διαπραγματεύσεων και ήρθαν να αποδείξουν ό, τι ήταν ήδη γνωστό, με περισσότερες λεπτομέρειες και με επίσημο τρόπο. Αν οι διαπραγματεύσεις συνεχίσουν υπό την σκιά της ισραηλινής ισχυρογνωμοσύνης, την αδυναμία της Παλαιστίνης και τις παραχωρήσεις εθνικών δικαιωμάτων, την συνεργασία των ΗΠΑ και την ανικανότητα της Ευρώπης, τότε η υποτιθέμενη ειρήνη θα πάει από το κακό στο χειρότερο.