Πηγή: english.aljazeera.net
14 Μαΐου 1948: Ο David Ben Gurion, ο αρχηγός του σιωνισμού και μελλοντικός πρωθυπουργός του Ισραήλ, διαβάζει της Διακήρυξη Ανεξαρτησίας στο Τελ Αβίβ, στην διάρκεια τελετής για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.
1948 - 1949: Ο πόλεμος μεταξύ του νέου κράτους του Ισραήλ και των γειτόνων του, αναγκάζει σχεδόν ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιους να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Εκατοντάδες χιλιάδες παραμένουν πρόσφυγες μέχρι και σήμερα.
5 Ιουνίου, 1967: Το Ισραήλ απαντάει στα αιγυπτιακά στρατεύματα με μια «προληπτική»επίθεση. Αρχίζει η κατοχή του Όρους Σινά, των Υψωμάτων του Γκολάν και της Δυτικής Όχθης. Οι Ισραηλινοί Εβραίοι αποκτούν πρόσβαση στα ιερά μνημεία της Ανατολικής Ιερουσαλήμ για πρώτη φορά.
1969: Ο Yasser Arafat, γίνεται πρόεδρος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Υποστηρίζει την ένοπλη αντίσταση ενάντια στο Ισραήλ και ο Αραβικός Σύνδεσμος αναγνωρίζει την ΟΑΠ σαν τον «μοναδικό νόμιμο εκπρόσωπο του παλαιστινιακού λαού».
5 Σεπτεμβρίου, 1978: Ο Jimmy Carter, πρόεδρος των ΗΠΑ διαμεσολαβεί στην συμφωνία ειρήνης ανάμεσα στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Menachim Begin (αριστερά) και στον Αιγύπτιο πρόεδρο Anwar Sadat (δεξιά) στο Camp David. Το Ισραήλ αποσύρεται από το Σινά και ο Sadat δολοφονείται δύο χρόνια μετά.
8 Δεκεμβρίου, 1987: Ξεσπάει η Πρώτη Ιντιφάντα με αφορμή των θάνατο τεσσάρων Παλαιστινίων και τον τραυματισμό επτά, από ένα ισραηλινό στρατιωτικό φορτηγό, πυροδοτώντας τις διαμαρτυρίες ενάντια στην κατοχή. Διήρκεσε έξι χρόνια και σκοτώθηκαν περισσότεροι από χίλιοι Παλαιστίνιοι και πάνω από εκατό Ισραηλινοί.
30 Οκτωβρίου, 1993: Οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση συγκαλούν συνεδρίαση στην Μαδρίτη. Το Ισραήλ συνομιλεί απευθείας με την Συρία, τον Λίβανο, την Ιορδανία αλλά η ΟΑΠ δεν είχε προσκληθεί. Οι συνομιλίες οδηγούν στις Συμφωνίες του Όσλο το 1993 και στην συμφωνία ειρήνης του 1994 ανάμεσα στο Ισραήλ και την Ιορδανία.
13 Σεπτεμβρίου, 1993: Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Yitzhak Rabin (αριστερά) και ο Αραφάτ υπογράφουν τις Συμφωνίες του Όσλο, μετά από μυστικές διαπραγματεύσεις με την ΟΑΠ στην Νορβηγία. Με τις συμφωνίες ιδρύεται η Παλαιστινιακή Αρχή και εδραιώνεται το δικαίωμα αυτοδιοίκησης των Παλαιστινίων στην Γάζα και την Δυτική Όχθη.
24 Ιουλίου, 1994: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Clinton σε μια ακόμα χειραψία στον Λευκό Οίκο, καθώς ο Βασιλιάς της Ιορδανίας king Hussein bin Talal και ο Rabin, καταλήγουν σε μια ειρηνευτική συμφωνία. Την επόμενη χρονιά, ο Rabin δολοφονείται από ένα Ορθόδοξο Εβραίο που ήταν αντίθετος με τις Συμφωνίες του Όσλο.
Ιούνιος 1996: Ο Binyamin Netanyahu, ένας συντηρητικός πολιτικός της Likud και τότε αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, γίνεται πρωθυπουργός του Ισραήλ. Ο Netanyahu ανέβηκε στην εξουσία σε μια έντονη περίοδο βομβιστικών επιθέσεων από Παλαιστίνιους αγωνιστές.
23 Οκτωβρίου, 1998: Ο Arafat και ο Netanyahu, συναντιούνται στο Wye River, Maryland για να συζητήσουν για την ασφάλεια και για την ανταλλαγή εδαφών. Οι συνομιλίες απέτυχαν. Ο Clinton, σύμφωνα με τις πληροφορίες θεωρούσε τον Netanyahu αναξιόπιστο και ο Netanyahu θα αποκαλέσει αργότερα τον Clinton «ριζοσπάστη υπέρμαχο των Παλαιστινίων».
11 Ιουλίου, 2000: Ο Arafat και ο Ehud Barak (δεξιά), ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, συναντιούνται στο Camp David. Αποτυγχάνουν να λύσουν τα μεγαλύτερα εμπόδια της διαμάχης: πόση έκταση θα επιστρέψει το Ισραήλ, ποιος θα ελέγχει την Ιερουσαλήμ, αν οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες έχουν δικαίωμα να επιστρέψουν.
28 Σεπτεμβρίου, 2000: Ο Ariel Sharon, υποψήφιος για την πρωθυπουργία, επισκέπτεται το Όρος του Ναού με συνοδεία εκατοντάδων αστυνομικών, πυροδοτώντας την Δεύτερη Ιντιφάντα. Ακολουθούν επιθέσεις αυτοκτονίας από τους Παλαιστίνιους και στοχευμένες δολοφονίες από τους Ισραηλινούς. Το Ισραήλ αρχίζει να χτίζει το τείχος στην Δυτική Όχθη.
4 Ιουνίου, 2003: Ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός Mahmoud Abbas, ο Αμερικανός Πρόεδρος George Bush και ο Sharon, συναντιούνται στην Ιορδανία για να συζητήσουν τον νέο «οδικό χάρτη» για την ειρήνη. Ο Οδικός Χάρτης αναφέρει το πάγωμα των ισραηλινών εποικισμών και την δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους το 2005.
Ιανουάριος 2006: Ο Ismail Haniyah, ηγέτης της Χαμάς, γιορτάζει την νίκη του έναντι της Φατάχ στις εκλογές της Παλαιστίνης. Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ είπαν πως δεν θα διαπραγματευθούν με μια κυβέρνηση που ηγείται η Χαμάς, θεωρώντας και οι δύο πως πρόκειται για μια τρομοκρατική οργάνωση.
Δεκέμβριος 2006: Η Χαμάς και η Φατάχ απέτυχαν να συμφωνήσουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας και αρχίζουν οι αντιπαλότητες. Η Χαμάς διώχνει την Φατάχ από την Λωρίδα της Γάζας, όπου μέχρι και σήμερα έχει τον έλεγχο της και αρνείται να αναγνωρίσει την κυβέρνηση της Φατάχ στην Δυτική Όχθη.
2007 – 2008: Το Ισραήλ, που είχε αποσυρθεί από την Γάζα το 2005, εντείνει τον αποκλεισμό. Κλιμακώνονται οι επιθέσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και την Χαμάς. Το Ισραήλ εισέβαλλε στην Γάζα για αρκετές μέρες.
Δεκέμβριος 2008: Το Ισραήλ εξαπολύει επίθεση στην Γάζα, διάρκειας τριών εβδομάδων, καταστρέφοντας τις υποδομές της. Σκοτώθηκαν 13 Ισραηλινοί και 1400 Παλαιστίνιοι. Η έρευνα των ΗΕ με επικεφαλή τον Εβραίο, πρώην δικαστή Richard Goldstone βρίσκει πως και οι δύο πλευρές διέπραξαν εγκλήματα πολέμου.
4 Ιουνίου, 2009: Ο Αμερικανός πρόεδρος Barack Obama σε μια μεγαλειώδη ομιλία του στο Κάιρο, δηλώνει την υποστήριξη του στο ειρηνευτικό σχέδιο του «Οδικού Χάρτη», περιλαμβάνοντας το ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος και το πάγωμα των ισραηλινών εποικισμών. Είπε πως η Χαμάς «μπορεί να παίξει ένα ρόλο» αν σταματήσει την βία και αν αναγνωρίσει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ.
Νοέμβριος 2009: Ο Netanyahu, μετά από την επίσκεψη του στην Ουάσιγκτον, ανακοινώνει το πάγωμα των εποικισμών για δέκα μήνες. Το πάγωμα δεν εφαρμόζεται για τα έργα που έχουν ξεκινήσει ή έχουν ήδη εγκριθεί. Τον Μάρτιο ανακοίνωσε την κατασκευή ενός εποικισμού 1600 σπιτιών, κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Αμερικανού αντιπροέδρου Joseph Biden.
Μάιος 2010: Δεκαοχτώ μήνες μετά την παύση των συνομιλιών ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη, ο πρώην γερουσιαστής George Mitchell, ο ειδικός απεσταλμένος του Obama στην Μέση Ανατολή, άρχισε να προετοιμάζει τις έμμεσες διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον Abbas και στον Netanyahu.
20 Αυγούστου 2010: Η Hillary Clinton, η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ανακοινώνει ότι το Ισραήλ και οι Παλαιστίνιοι θα ξεκινήσουν απευθείας συνομιλίες στην Ουάσιγκτον την 1η Σεπτέμβρη. Χωρίς αμφιβολία θα συναντήσουμε πολλά εμπόδια, είπε.
14 Μαΐου 1948: Ο David Ben Gurion, ο αρχηγός του σιωνισμού και μελλοντικός πρωθυπουργός του Ισραήλ, διαβάζει της Διακήρυξη Ανεξαρτησίας στο Τελ Αβίβ, στην διάρκεια τελετής για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.
1948 - 1949: Ο πόλεμος μεταξύ του νέου κράτους του Ισραήλ και των γειτόνων του, αναγκάζει σχεδόν ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιους να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Εκατοντάδες χιλιάδες παραμένουν πρόσφυγες μέχρι και σήμερα.
5 Ιουνίου, 1967: Το Ισραήλ απαντάει στα αιγυπτιακά στρατεύματα με μια «προληπτική»επίθεση. Αρχίζει η κατοχή του Όρους Σινά, των Υψωμάτων του Γκολάν και της Δυτικής Όχθης. Οι Ισραηλινοί Εβραίοι αποκτούν πρόσβαση στα ιερά μνημεία της Ανατολικής Ιερουσαλήμ για πρώτη φορά.
1969: Ο Yasser Arafat, γίνεται πρόεδρος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Υποστηρίζει την ένοπλη αντίσταση ενάντια στο Ισραήλ και ο Αραβικός Σύνδεσμος αναγνωρίζει την ΟΑΠ σαν τον «μοναδικό νόμιμο εκπρόσωπο του παλαιστινιακού λαού».
5 Σεπτεμβρίου, 1978: Ο Jimmy Carter, πρόεδρος των ΗΠΑ διαμεσολαβεί στην συμφωνία ειρήνης ανάμεσα στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Menachim Begin (αριστερά) και στον Αιγύπτιο πρόεδρο Anwar Sadat (δεξιά) στο Camp David. Το Ισραήλ αποσύρεται από το Σινά και ο Sadat δολοφονείται δύο χρόνια μετά.
8 Δεκεμβρίου, 1987: Ξεσπάει η Πρώτη Ιντιφάντα με αφορμή των θάνατο τεσσάρων Παλαιστινίων και τον τραυματισμό επτά, από ένα ισραηλινό στρατιωτικό φορτηγό, πυροδοτώντας τις διαμαρτυρίες ενάντια στην κατοχή. Διήρκεσε έξι χρόνια και σκοτώθηκαν περισσότεροι από χίλιοι Παλαιστίνιοι και πάνω από εκατό Ισραηλινοί.
30 Οκτωβρίου, 1993: Οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση συγκαλούν συνεδρίαση στην Μαδρίτη. Το Ισραήλ συνομιλεί απευθείας με την Συρία, τον Λίβανο, την Ιορδανία αλλά η ΟΑΠ δεν είχε προσκληθεί. Οι συνομιλίες οδηγούν στις Συμφωνίες του Όσλο το 1993 και στην συμφωνία ειρήνης του 1994 ανάμεσα στο Ισραήλ και την Ιορδανία.
13 Σεπτεμβρίου, 1993: Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Yitzhak Rabin (αριστερά) και ο Αραφάτ υπογράφουν τις Συμφωνίες του Όσλο, μετά από μυστικές διαπραγματεύσεις με την ΟΑΠ στην Νορβηγία. Με τις συμφωνίες ιδρύεται η Παλαιστινιακή Αρχή και εδραιώνεται το δικαίωμα αυτοδιοίκησης των Παλαιστινίων στην Γάζα και την Δυτική Όχθη.
24 Ιουλίου, 1994: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Clinton σε μια ακόμα χειραψία στον Λευκό Οίκο, καθώς ο Βασιλιάς της Ιορδανίας king Hussein bin Talal και ο Rabin, καταλήγουν σε μια ειρηνευτική συμφωνία. Την επόμενη χρονιά, ο Rabin δολοφονείται από ένα Ορθόδοξο Εβραίο που ήταν αντίθετος με τις Συμφωνίες του Όσλο.
Ιούνιος 1996: Ο Binyamin Netanyahu, ένας συντηρητικός πολιτικός της Likud και τότε αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, γίνεται πρωθυπουργός του Ισραήλ. Ο Netanyahu ανέβηκε στην εξουσία σε μια έντονη περίοδο βομβιστικών επιθέσεων από Παλαιστίνιους αγωνιστές.
23 Οκτωβρίου, 1998: Ο Arafat και ο Netanyahu, συναντιούνται στο Wye River, Maryland για να συζητήσουν για την ασφάλεια και για την ανταλλαγή εδαφών. Οι συνομιλίες απέτυχαν. Ο Clinton, σύμφωνα με τις πληροφορίες θεωρούσε τον Netanyahu αναξιόπιστο και ο Netanyahu θα αποκαλέσει αργότερα τον Clinton «ριζοσπάστη υπέρμαχο των Παλαιστινίων».
11 Ιουλίου, 2000: Ο Arafat και ο Ehud Barak (δεξιά), ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, συναντιούνται στο Camp David. Αποτυγχάνουν να λύσουν τα μεγαλύτερα εμπόδια της διαμάχης: πόση έκταση θα επιστρέψει το Ισραήλ, ποιος θα ελέγχει την Ιερουσαλήμ, αν οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες έχουν δικαίωμα να επιστρέψουν.
28 Σεπτεμβρίου, 2000: Ο Ariel Sharon, υποψήφιος για την πρωθυπουργία, επισκέπτεται το Όρος του Ναού με συνοδεία εκατοντάδων αστυνομικών, πυροδοτώντας την Δεύτερη Ιντιφάντα. Ακολουθούν επιθέσεις αυτοκτονίας από τους Παλαιστίνιους και στοχευμένες δολοφονίες από τους Ισραηλινούς. Το Ισραήλ αρχίζει να χτίζει το τείχος στην Δυτική Όχθη.
4 Ιουνίου, 2003: Ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός Mahmoud Abbas, ο Αμερικανός Πρόεδρος George Bush και ο Sharon, συναντιούνται στην Ιορδανία για να συζητήσουν τον νέο «οδικό χάρτη» για την ειρήνη. Ο Οδικός Χάρτης αναφέρει το πάγωμα των ισραηλινών εποικισμών και την δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους το 2005.
Ιανουάριος 2006: Ο Ismail Haniyah, ηγέτης της Χαμάς, γιορτάζει την νίκη του έναντι της Φατάχ στις εκλογές της Παλαιστίνης. Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ είπαν πως δεν θα διαπραγματευθούν με μια κυβέρνηση που ηγείται η Χαμάς, θεωρώντας και οι δύο πως πρόκειται για μια τρομοκρατική οργάνωση.
Δεκέμβριος 2006: Η Χαμάς και η Φατάχ απέτυχαν να συμφωνήσουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας και αρχίζουν οι αντιπαλότητες. Η Χαμάς διώχνει την Φατάχ από την Λωρίδα της Γάζας, όπου μέχρι και σήμερα έχει τον έλεγχο της και αρνείται να αναγνωρίσει την κυβέρνηση της Φατάχ στην Δυτική Όχθη.
2007 – 2008: Το Ισραήλ, που είχε αποσυρθεί από την Γάζα το 2005, εντείνει τον αποκλεισμό. Κλιμακώνονται οι επιθέσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και την Χαμάς. Το Ισραήλ εισέβαλλε στην Γάζα για αρκετές μέρες.
Δεκέμβριος 2008: Το Ισραήλ εξαπολύει επίθεση στην Γάζα, διάρκειας τριών εβδομάδων, καταστρέφοντας τις υποδομές της. Σκοτώθηκαν 13 Ισραηλινοί και 1400 Παλαιστίνιοι. Η έρευνα των ΗΕ με επικεφαλή τον Εβραίο, πρώην δικαστή Richard Goldstone βρίσκει πως και οι δύο πλευρές διέπραξαν εγκλήματα πολέμου. 
4 Ιουνίου, 2009: Ο Αμερικανός πρόεδρος Barack Obama σε μια μεγαλειώδη ομιλία του στο Κάιρο, δηλώνει την υποστήριξη του στο ειρηνευτικό σχέδιο του «Οδικού Χάρτη», περιλαμβάνοντας το ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος και το πάγωμα των ισραηλινών εποικισμών. Είπε πως η Χαμάς «μπορεί να παίξει ένα ρόλο» αν σταματήσει την βία και αν αναγνωρίσει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ. 
Νοέμβριος 2009: Ο Netanyahu, μετά από την επίσκεψη του στην Ουάσιγκτον, ανακοινώνει το πάγωμα των εποικισμών για δέκα μήνες. Το πάγωμα δεν εφαρμόζεται για τα έργα που έχουν ξεκινήσει ή έχουν ήδη εγκριθεί. Τον Μάρτιο ανακοίνωσε την κατασκευή ενός εποικισμού 1600 σπιτιών, κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Αμερικανού αντιπροέδρου Joseph Biden.
Μάιος 2010: Δεκαοχτώ μήνες μετά την παύση των συνομιλιών ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη, ο πρώην γερουσιαστής George Mitchell, ο ειδικός απεσταλμένος του Obama στην Μέση Ανατολή, άρχισε να προετοιμάζει τις έμμεσες διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον Abbas και στον Netanyahu.
20 Αυγούστου 2010: Η Hillary Clinton, η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ανακοινώνει ότι το Ισραήλ και οι Παλαιστίνιοι θα ξεκινήσουν απευθείας συνομιλίες στην Ουάσιγκτον την 1η Σεπτέμβρη. Χωρίς αμφιβολία θα συναντήσουμε πολλά εμπόδια, είπε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου