Η Khawla Al-Azraq, από το γραφείο της στο Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών στην Βηθλεέμ, μας αφηγείται τις αναμνήσεις της από την ισραηλινή φυλακή και τις περιγράφει σαν κάτι τόσο ζωντανό σαν να έγινε μόλις χθες: η καθημερινή σωματική και ψυχολογική κακοποίηση, οι νυχτερινές έρευνες στα δωμάτια, οι απεργίες πείνας και άλλες μαζικές δράσεις διαμαρτυρίας για τις συνθήκες διαβίωσης και τα εντατικά μαθήματα με τους άλλους φυλακισμένους συντρόφους. «Ακόμα δυσκολεύομαι να μιλήσω για ορισμένες καταστάσεις-ειδικά για τα βασανιστήρια και τις μεγάλες περιόδους απομόνωσης. Η ζωή στην φυλακή δεν είναι φυσιολογική. Οι ψυχολογικές επιπτώσεις επηρεάζουν τον τρόπο που βλέπεις τον κόσμο για πολύ καιρό μετά την αποφυλάκιση σου. Και τα προβλήματα που κουβαλάς από την φυλακή επηρεάζουν την οικογένεια σου, την κοινότητα σου – κάθε πλευρά της ζωής σου».
Η Al-Azraq βρέθηκε στην φυλακή τρεις φορές, από το 1979 ως το 1987, όταν ξεκίνησε η εξέγερση των Παλαιστινίων. Σύμφωνα με την αναφορά του Συλλόγου Παλαιστινίων κρατουμένων, παρακλάδι της ΠΑ, είναι μία από τις 12.000 περίπου γυναίκες που έχουν φυλακίσει οι Ισραηλινοί από το 1967. Οι συλλήψεις γυναικών αποτελούν μέρος του συνολικού σχεδίου για την φυλάκιση των Παλαιστινίων από το Ισραήλ. Ως σήμερα έχουν περάσει από τις Ισραηλινές φυλακές περισσότεροι από 700.000 Παλαιστίνιοι, ενώ σήμερα υπάρχουν πάνω από 11.000 κρατούμενοι στις ισραηλινές φυλακές, ανάμεσά τους και 355 παιδιά σύμφωνα με δημοσίευμα της Διεθνούς για την Υπεράσπιση των Παιδιών.
Ο Abdallah Al-Zeghari, διευθυντής της Κοινωνίας των Παλαιστινίων Κρατουμένων στην Βηθλεέμ είπε στο IPS (Ινστιτούτο Παλαιστινιακών Σπουδών) πως οι γυναίκες αντιμετωπίζουν σοβαρές πιέσεις μέσα στις φυλακές του Ισραήλ, όπως το να τις ψάχνουν γυμνές, φτωχή υγιεινή, υποβαθμισμένες συνθήκες διαβίωσης, σοβαρούς περιορισμούς στις επισκέψεις, μεγάλες περιόδους στην απομόνωση. Η μεταχείριση όμως που δέχονται είναι μέρος της γενικής στρατηγικής τιμωρίας ενάντια σε όλους τους Παλαιστίνιους ακτιβιστές και όχι μόνο προς τις γυναίκες. «Το Ισραήλ μεταχειρίζεται όλους τους Παλαιστίνιους κρατούμενούς σκληρά, χωρίς να ενδιαφέρεται αν πρόκειται για γυναίκες, παιδιά ή ενήλικες. Γι’ αυτούς είναι όλοι Παλαιστίνιοι».
Οι συστηματικές παρενοχλήσεις των Ισραηλινών έχουν καταγραφεί από ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μέχρι στιγμής έχουν πεθάνει ή δολοφονηθεί 196 Παλαιστίνιοι ενώ βρίσκονταν αιχμάλωτοι του Ισραήλ, λέει ο Al-Zeghari. «Ορισμένοι πέθαναν από τα βασανιστήρια, κάποιοι πυροβολήθηκαν αμέσως μετά την σύλληψη τους και άλλοι πέθαναν γιατί δεν είχαν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη».
Σύμφωνα με το Addameer, μια παλαιστινιακή οργάνωση που υποστηρίζει τους κρατούμενους, οι γυναίκες «συνήθως κρατούνται σε σκληρότερες συνθήκες από ότι οι άντρες, σε φυλακές που χρονολογούνται από την περίοδο της Βρετανικής Εντολής (1922-1948), χωρίς υποδομές ή κατάλληλες συνθήκες υγιεινής γεμάτες υγρασία, ανθυγιεινές, χωρίς φυσικό φως και συνωστισμένες. Πρόκειται για υποδομές που έχουν φτιαχτεί από άντρες για άντρες και δεν ανταποκρίνονται στις βασικές ανάγκες των γυναικών».
Η Al-Azraq λέει πως οι γυναίκες έχουν ιδιαίτερες δυσκολίες στο να συνεχίσουν την εκπαίδευση τους μέσα στην φυλακή. Οι άντρες κρατούμενοι έχουν πρόσβαση σε μαθήματα, ισοδύναμα της ανώτερης εκπαίδευσης, ενώ αντίθετα οι γυναίκες δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Ωστόσο, η φυλακή δεν είναι νεκρός χρόνος. Οι Παλαιστίνιοι συχνά τις χαρακτηρίζουν σαν πανεπιστήμια του εθνικού κινήματος, όπου συνεδριάσεις και κρίσιμες πολιτικές οργανώσεις και κέντρα λήψεις αποφάσεων, λαμβάνουν χώρα. «Κάθε στιγμή ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε. Δεν χάναμε καθόλου χρόνο», λέει η Al-Azraq
Η πολιτική οργάνωση μέσα στις φυλακές του Ισραήλ έχει βελτιώσει τις συνθήκες κράτησης για τους Παλαιστίνιους τα τελευταία 40 χρόνια. Το να δέχονται επισκέψεις, να έχουν βιβλία και γραφική ύλη είναι κάποιες από τις νίκες των κρατουμένων, που επιτεύχθηκαν μέσα από εξαντλητικές απεργίες πείνας, παρά τα σκληρά μέτρα των Ισραηλινών. «Η δύναμη που αποκτήσαμε μέσα από τις συλλογικές δράσεις και την προσήλωση στον εθνικό μας στόχο, έκανε πιο εύκολη την εμπειρία μας. Μάθαμε να έχουμε μεγαλύτερη υπομονή, αφοσίωση και επιμονή στην αντίσταση μας», λέει η Al- Azraq.
Όπως λέει η Al-Azraq, στην πραγματικότητα απελευθερώθηκε δύο βδομάδες νωρίτερα από την προγραμματισμένη ημερομηνία «Εξεπλάγην και νευρίασα, γιατί ήμουν προετοιμασμένη για μια συγκεκριμένη ημερομηνία και είχα ακόμη συγκεκριμένα πράγματα που έπρεπε να κάνω». Η δουλειά αφορούσε την αντίσταση. «Μετά την πρώτη μου εμπειρία, άρχισα να διαβάζω εντατικά για τις μεθόδους ανάκρισης και τα βασανιστήρια, για να μπορέσω να καταλάβω την φυλακή σαν μέρος της αντίστασης μας».
Από την δική τους πλευρά, οι Παλαιστίνιοι κρατούν έναν ισραηλινό στρατιώτη – έναν δεκανέα που αιχμαλωτίστηκε μετά την ισραηλινή επιδρομή στην Γάζα το 2006. Η Χαμάς, που κρατάει τον αιχμάλωτο, έχει επανειλημμένως πει ότι δέχεται να τον απελευθερώσει σε αντάλλαγμα των γυναικών και των παιδιών που κρατούνται στις φυλακές. Οι διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή κρατουμένων έχουν αποβεί άκαρπες. Το Ισραήλ ήταν απρόθυμο να διαπραγματευτεί για τους Παλαιστίνιους κρατούμενους από την περίοδο της 2ης Ιντιφάντα το 2000.
Το 2003, ο Avigdor Lieberman, σημερινός Υπουργός Εξωτερικών, απαντώντας στις πιέσεις του Αμερικανού Προέδρου George W. Bush για την απελευθέρωση μερικών Παλαιστινίων κρατουμένων στα πλαίσια του Οδικού Χάρτη, είπε στο κοινοβούλιο: «Θα ήταν προτιμότερο να πετάξουμε τους κρατούμενους στην Νεκρά Θάλασσα αν μπορούμε, γιατί αυτό είναι το χαμηλότερο σημείο της γης…Σαν Υπουργός Μεταφορών θα βάλω τα λεωφορεία για αυτήν την αποστολή».
Στα εννέα χρόνια από την έναρξη της Ιντιφάντα, περισσότεροι από 70.000 Παλαιστίνιοι έχουν συλληφθεί από το Ισραήλ και τουλάχιστον 850 γυναίκες. Σε μια συνεχιζόμενη κατοχή βέβαια είναι δύσκολο να βρεθούν ακριβή στοιχεία . «Είναι δύσκολο να έχουμε τον ακριβή αριθμό μιας και κάθε μέρα οι Ισραηλινοί εισβάλλουν στην Δυτική Όχθη για συλλήψεις. Είναι αυτό που αποκαλούμε «περιστρεφόμενη πόρτα». Κάποιοι έχουν συλληφθεί και αφεθεί ελεύθεροι πάνω από 10 φορές». Η τελευταία αναφορά του Παλαιστινιακού Κέντρου για τα ανθρώπινα δικαιώματα αναφέρει 214 συλλήψεις, μέσα στις οποίες ήταν και δύο παιδιά, κατά την διάρκεια 21 ένοπλων επιδρομών των ισραηλινών μέσα σε εφτά μέρες.
«Όπως σε κάθε ανθρώπινη κοινότητα, [έτσι και στη φυλακή] υπάρχουν αντιθέσεις», λέει η Al-Azraq. «Υπάρχει όμως μια κοινή απειλή στην φυλακή που μας δίνει δύναμη, έναν κοινό στόχο, μια κοινή κατεύθυνση. Είμαστε ενωμένοι στον αγώνα και οι κοινές μας εμπειρίες, μας κάνουν πιο δυνατούς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου