Έρχομαι από εκεί και έχω αναμνήσεις
Γεννήθηκα όπως όλοι οι θνητοί
Έχω μάνα
και έχω σπίτι με πολλά παράθυρα
Έχω αδέρφια και φίλους
και ένα κελί φυλακής με ένα κρύο παράθυρο
Δικό μου είναι το κύμα που το αρπάζουν οι γλάροι
Έχω τη δικιά μου θέα στρωμένη με γρασίδι
Δικό μου είναι το φεγγάρι στην άκρη των λέξεων
και τα σμήνη των πουλιών
και οι αθάνατες ελιές
Περπάτησα σε αυτή τη γη πριν τα σπαθιά
Μετέτρεψα το ζωντανό σώμα της σε φορτωμένο τραπέζι
Έρχομαι από εκεί
Έδωσα τον ουρανό στη μητέρα του
Όταν ο ουρανός κλαίει για τη μητέρα του
εγώ κλαίω για να με γνωρίσουν
Σαν ένα σύννεφο που επιστρέφει
Έμαθα όλα τα λόγια που αξίζουν στην δίκη του αίματος
για να μπορώ να σπάσω τους κανόνες
Έμαθα όλες τις λέξεις και τις έσπασα
για να φτιάξω μόνο μία
ΠΑΤΡΙΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου