Η υπερψήφιση από τον ΟΗΕ της έκθεσης Goldstone και η ελληνική αποχή

Στις 5 Νοεμβρίου 2009 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε τα συμπεράσματα της Διερευνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για τη σύγκρουση στη Γάζα με 114 ψήφους υπέρ, 18 κατά και 44 αποχές, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Το ψήφισμα που τέθηκε σε ψηφοφορία με πρωτοβουλία της Παλαιστινιακής Αρχής και αραβικών κρατών, καλεί: τις Ισραηλινές Αρχές και τους Παλαιστίνιους να διερευνήσουν πιθανά εγκλήματα πολέμου που διαπράχτηκαν κατά την σύγκρουση του περασμένου χειμώνα στη Γάζα. Ζητά επίσης, παραπομπή της υπόθεσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και Διεθνή Διάσκεψη για την εφαρμογή των Συμβάσεων της Γενεύης (για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου σε περιπτώσεις πολέμου και κατοχής) στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη συμπεριλαμβανομένης της κατεχόμενης Ιερουσαλήμ.

Η Διερευνητική Επιτροπή (Επιτροπή Goldstone), έχει επίσημη νομιμοποίηση ως επιτροπή του ΟΗΕ με καταξιωμένα μέλη και ταυτόχρονα η Έκθεσή της έχει τύχει μεγάλης προβολής και υποστήριξης από οργανώσεις στην Παλαιστίνη, το Ισραήλ και σε όλο τον κόσμο, ανάμεσα τους οι σημαντικότερες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κυρίως όμως, η Έκθεση αποτέλεσε μια ελπίδα για την προοπτική της δικαιοσύνης για το λαό της Γάζας που ζει σήμερα στις συνθήκες της καταστροφής που προκάλεσε η επίθεση του χειμώνα αλλά και οι επιθέσεις των προηγούμενων χρόνων και ο συνεχιζόμενος αποκλεισμός. Την ίδια στιγμή αποτελεί μια ελπίδα ότι θα είναι η αρχή του τέλους για την ατιμωρησία για εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ. Η υπερψήφισή της φέρνει αισιοδοξία, πολλοί αναλυτές αναφέρουν ότι θα ήταν αδιανόητη π.χ. δέκα χρόνια πριν και δείχνει μια αλλαγή στο σκηνικό. Ίσως από εδώ και πέρα ΗΠΑ και ΕΕ να μην μπορούν τόσο εύκολα να επιβάλλουν όποια απόφαση επιθυμούν.

Όμως η Έκθεση αφορούσε τα τελείως στοιχειώδη του Διεθνούς Δικαίου αφού περιέχει αποδείξεις ότι σε αυτή την επίθεση άμαχοι πολίτες, έγιναν σκόπιμα και συστηματικά στόχος. Με αυτή την έννοια οι 18 ψήφοι κατά και οι 44 αποχές δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες. Κυρίως γιατί όπως δήλωσε ο ισραηλινός εκπρόσωπος αμέσως μετά την ψηφοφορία, το Ισραήλ δεν ανησυχεί για την απόφαση λαμβάνοντας υπόψη «τον μεγάλο αριθμό των κρατών που την καταψήφισαν ή απείχαν της ψηφοφορίας» και ότι η απόφαση «δεν απολαμβάνει της στήριξης της ηθικής πλειοψηφίας».

Οι ΗΠΑ στο σκεπτικό της ψήφου ανέφεραν αυτό που όλοι γνωρίζουμε: ότι η Έκθεση καταγγέλλει στρατιωτικές τακτικές που συμβαίνουν και σε άλλα μέρη του κόσμου (προφανώς εννοεί τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των αμερικανών και των συμμάχων τους). Άρα περά από την στρατηγική υποστήριξη του Ισραήλ είχε άμεσο ενδιαφέρον να καταπνιγεί αυτή η Έκθεση. Επίσης σχολίασε από τις ΗΠΑ, ως αδυναμία της έκθεσης το γεγονός ότι δεν κατονόμασε την Χαμάς αλλά μιλούσε γενικά για «παλαιστινιακή πλευρά»

Η Μάλτα, η Κύπρος και η Ιρλανδία ψήφισαν υπέρ της Έκθεσης. Αυτές οι τρεις μικρές χώρες φρόντισαν σε αυτή την περίπτωση να μείνουν σταθερές σε κάποιες βασικές αρχές διεθνούς δικαίου. Ο εκπρόσωπος της Ιρλανδίας για παράδειγμα ανέφερε δύο απλά πράγματα: υποστηρίζαμε την Διερευνητική Επιτροπή άρα υπερασπίζουμε τα συμπεράσματά της και πρέπει να κάνουμε ότι είναι απαραίτητο ώστε τέτοια εγκλήματα να μην επαναληφθούν. Οι μεγάλες ανεπτυγμένες χώρες ακόμα και στη Γ.Σ. με δυσκολία προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν την απόφασή τους και οι περισσότερες δεν επιχειρηματολόγησαν. Ο εκπρόσωπος της Ολλανδίας για παράδειγμα είπε ότι θα καταψηφίσουν αν και φυσικά πρέπει οι χώρες να λογοδοτούν όταν διαπράττονται εγκλήματα, αλλά δεν συμφωνούν με τις συστάσεις, δηλαδή να φτάσει το θέμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας γιατί δεν είναι το κατάλληλο όργανο...

Το Ισραήλ πολύ γρήγορα ανακοίνωσε όπως ήταν αναμενόμενο ότι απορρίπτει την απόφαση της Γ.Σ., όπως επίσης και ότι θα συνεχίσει να «αμύνεται» με τον ίδιο τρόπο.

Πριν την ψηφοφορία πολλές ανεπτυγμένες χώρες προσπάθησαν να πιέσουν την Παλαιστινιακή πλευρά για μια πιο «μαλακή» διατύπωση στην οποία λίγο πολύ οι περισσότεροι να συμφωνήσουν.

Είτε ως απάντηση σε αυτή την άρνηση συμβιβασμού είτε ως σύμπλευση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, και με βάση όλα τα παραπάνω, η στάση της Ελλάδας να ψηφίσει αποχή, να μην πάρει θέση σε αυτό το στοιχειώδες ζήτημα διεθνούς δικαίου δεν είναι μόνο απογοητευτική και ακατανόητη αλλά και προδοτική προς τον Παλαιστινιακό λαό.