Deir Yassin - Palestinian Retaliation

Επέζησα από μια σιωπηλή δολοφονία
αλλά τώρα είμαι μπλεγμένος σε έναν πόλεμο με ένα σιωνιστικό κράτος
Σκοτώνουν το λαό μου και μετά ελέγχουν την εκδίκησή μου
Δεν είναι αυτός τρόπος να ζω, καιρός να αλλάξω τη μοίρα μου

Μόλις συνειδητοποίησα ότι το να ζεις είναι πιο πολύπλοκο από τη ζωή και το θάνατο
Ο θάνατος είναι απλό να εξηγηθεί αλλά η ζωή έχει τη δική της ερμηνεία
Τί είδους ζωή είναι να ζεις με το φόβο του θανάτου από έναν καταπιεστή;

Ένας Σιωνιστής με ένα m16 και μια χειροβομβίδα
Ένα τρίχρονο παιδί με μια τρύπα στο στήθος
Αυτός είναι ο πόλεμος στη Δυτική Όχθη
Αδύνατα παιδιά πρόσωπο με πρόσωπο απέναντι σε αμείλικτα τανκς
Υψηλή τεχνολογία απέναντι σε πέτρες που κάπότε ήταν σπίτια
10χρονα παιδιά μάχονται να κρατήσουν ψηλά τους ιερούς θόλους
Το Al-aqsa και τα υπόλοιπα που έχετε ακούσει σε προηγούμενα ποιήματα
Μέχρι να έχουμε ειρήνη, η αντίσταση θα συνεχίζεται

Φίλε μου, δεν το αντέχω άλλο
παιδιά πεθαίνουν στα τέσσερα τους χρόνια
Φίλε μου, δεν το αντέχω άλλο
Γιατί έχουμε 62 χρόνια πόλεμο

Παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα, κάθε χρόνο που περνά
Παιδιά μου στην Παλαιστίνη συνεχίστε να κρατάτε τα δάκρυά σας
Κρατείστε γερά, είναι θέμα χρόνου να καθαρίσει η σκόνη και να εμφανιστεί η ειρήνη
Ξέρω είναι σκληρό να ζεις μόνος και ορφανός
Αλλά θυμηθείτε πως υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που πολεμούν για τη λευτεριά σας
Άνθρωποι, εκεί έξω, που φτιάχνουν ρίμες και ρυθμούς, τραγούδια και δίσκους

Ήρθε ο καιρός της δίκης
Δικαστές και ένορκοι
Δυστυχώς δεν υπάρχει κανείς να δώσει σ’ αυτά τα παιδιά ασφάλεια
Τα παιδιά αυτά κρατούν την περηφάνια μας, κρατούν την ιστορία μας
Τα γεγονότα δείχνουν πως το Ισραήλ σέρνει αυτά τα παιδιά στη δυστυχία
Σκοτώνει, σκοτώνει, σκοτώνει και ισχυρίζεται πως αναζητά ειρήνη και δημοκρατία
Από πότε είναι ειρήνη να σκοτώνεις, να κατεδαφίζεις και να καταστρέφεις;

Φίλε μου, δεν το αντέχω άλλο
παιδιά πεθαίνουν στα τέσσερα τους χρόνια
Φίλε μου, δεν το αντέχω άλλο
Γιατί έχουμε 62 χρόνια πόλεμο
62 χρόνια, 62 χρόνια
πόλεμος, πόλεμος
Deir Yassin

Τα παιδιά μου πεθαίνουν, τα παιδιά σου πεθαίνουν
Η οικογένειά μου πεθαίνει, η οικογένειά σου πεθαίνει
Τα μωρά μου κλαίνε, τα μωρά σου κλαίνε
Αλλά ότι κι αν γίνει η Παλαιστίνη εξακολουθεί να λάμπει

Φίλε μου, δεν μπορώ να συνεχίσω να περιγράφω
την τραγωδία των παιδιών του καιρού μου
Αν συνέχιζα μάλλον θα χρειαζόμουν όλη μου τη ζωή
Γι’ αυτό προτιμώ να συνεχίσω φωνάζοντας, Λευτεριά, Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Φίλε μου, δεν το αντέχω άλλο
παιδιά πεθαίνουν στα τέσσερα τους χρόνια
Φίλε μου, δεν το αντέχω άλλο
Γιατί έχουμε 62 χρόνια πόλεμο