Άρθρο του Khalid Amayreh, Πηγή: http://www.palestine-info.co.uk 3 Νοέμβρη 2009
Η τελευταία επίσκεψη της υπουργού εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον στην Κατεχόμενη Παλαιστίνη φαίνεται να βάζει τέλος στις όποιες ελπίδες μπορεί να είχαν στηρίξει οι Παλαιστίνιοι και άλλοι Άραβες στην κυβέρνηση Ομπάμα και στην πιθανότητα να υιοθετήσει αυτή μια αμερόληπτη προσέγγιση της Αραβο-ισραηλινής σύγκρουσης.
Στην ομιλία του για τη δημόσια πολιτική έναντι του Μουσουλμανικού κόσμου, στις 4 Ιούνη στο Κάιρο, ο πρόεδρος Ομπάμα έδωσε την εντύπωση πως η κυβέρνησή του θα αντιστεκόταν στην Ισραηλινή θρασύτητα και υπεροψία και θα ακολουθούσε μια στάση αμεροληψίας στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Δεσμεύτηκε επίσης, να πιέσει το Ισραήλ για το πάγωμα της επέκτασης των εποικισμών στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, ως προϋπόθεση για την επανάληψη των ειρηνευτικών συνομιλιών ανάμεσα στο καθεστώς απαρτχάιντ του Ισραήλ και την αδύναμη Παλαιστινιακή Αρχή. Πλέον γίνεται όλο και περισσότερο σαφές, πως όλοι οι ισχυρισμοί και οι υποσχέσεις του ήταν κυρίως υποκριτική ρητορική, προορισμένη για δημοσιοσχεσίτικη κατανάλωση.
Το βράδυ του Σαββάτου, σε μια κοινή με τον ισραηλινό πρωθυπουργό Benyammin Netanyahu συνέντευξη στην Κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, η Χίλαρι Κλίντον σταμάτησε λίγο πριν υιοθετήσει πλήρως την ισραηλινή εποικιστική πολιτική, περιγράφοντας τις Ισραηλινές «παραχωρήσεις» ως «πρωτοφανείς». Αυτό που φάνηκε να λέει ήταν πως η «μπάλα» είναι τώρα στο γήπεδο των Παλαιστινίων και πως το Ισραήλ ανταποκρίθηκε ή ανταποκρίνεται στο δικό του μερίδιο. Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με τη λογική της Κλίντον, πως τώρα είναι σειρά των Παλαιστίνιων να ανταποκριθούν συμφωνώντας στην επανάληψη των ασαφών, απροσδιόριστων και ατέλειωτων συζητήσεων με το Ισραήλ, πιθανώς μέχρι οι Ισραηλινοί να μπορέσουν να καταβροχθίσουν το υπόλοιπο της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, και η Κλίντον ή κάποιος άλλος αμερικανός υπουργός εξωτερικών να πιέσει τότε τους Παλαιστίνιους «να είναι ρεαλιστές και να αποδεχτούν την πραγματικότητα».
Η Κλίντον καταλαβαίνει πολύ καλά πως κάθε μέρα που περνά, το Ισραήλ καταβροχθίζει ένα νέο μεγάλο κομμάτι της Δυτικής Όχθης. Εντούτοις, όχι μόνο δεν λέει αυτό που πρέπει να πει, δηλαδή να χαρακτηρίσει αυτή την κατάσταση άδικη και απαράδεκτη, αλλά προχωράει και παραπέρα απαιτώντας οι Παλαιστίνιοι να συμβιβαστούν με το «δικαίωμα» του Ισραήλ να κλέβει την Παλαιστινιακή γη κάτω από την παραπλανητική ταμπέλα μιας ειρηνευτικής διαδικασίας που έχει να κάνει περισσότερο με την εξαπάτηση και την ολοφάνερη κλοπή εδαφών, παρά με μια πραγματική ειρήνη ή μια πραγματική ειρηνευτική προσπάθεια.
Η Κλίντον, που ως γερουσιαστής της Νέας Υόρκης απέδειξε πως τα ηθικά της στάνταρ ήταν στην καλύτερη περίπτωση ελάχιστα, έχει βγάλει τη μάσκα της κυβέρνησης Ομπάμα, αποκαλύπτοντας ένα πρόσωπο που ελάχιστα μοιάζει να διαφέρει από εκείνο της προηγούμενης κυβέρνησης Μπους.
Η συνεχιζόμενη κλοπή Παλαιστινιακής γης στην al-Quds (κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ) και στην υπόλοιπη Δυτική Όχθη αποτελεί αναμφισβήτητα μια κυνική πράξη βιασμού. Και αντί να απαιτήσει η αρπαγή αυτή να σταματήσει άμεσα, η Κλίντον ζητά από το θύμα να σεβαστεί τα αισθήματα και τους πόθους του ακόλαστου θύτη.
Η ηγεσία της Παλαιστινιακής Αρχής έκανε καλά που απέρριψε τον αμερικανικό εκφοβισμό. Εάν δεν το έκανε θα έφερνε την Παλαιστινιακή Αρχή και τον πρόεδρό της Mahmoud Abbas για μια ακόμα φορά αντιμέτωπη με μια πλημμύρα θυμού και αγανάκτησης από τους Παλαιστίνιους τόσο της πατρίδας όσο και της διασποράς. Εντούτοις, είναι ακόμα αμφίβολο το εάν η απόρριψη από τον Abbas, της ενθάρρυνσης της Κλίντον προς την Ισραηλινή εξτρεμιστική ηγεσία, ήταν απλά μια τακτική κίνηση η μια σταθερή θέση που θα υποστηρίξει η Παλαιστινιακή Αρχή έναντι της Ισραηλινής θρασύτητας και της προφανώς συνωμοτικής αμερικανικής στάσης.
Ο Abbas έχει δεσμευτεί να μην επαναλάβει τις συνομιλίες με το Ισραήλ εάν το Σιωνιστικό καθεστώς δεν παγώσει πλήρως την επέκταση των εποικισμών στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Η αντίσταση στις πιέσεις των ΗΠΑ απολαμβάνει ευρείας υποστήριξης μεταξύ των Παλαιστινίων. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια από τις σπάνιες περιπτώσεις που ο υποστηριζόμενος από τις ΗΠΑ πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής υιοθέτησε μια στάση σύμφωνη με την Παλαιστινιακή κοινή γνώμη. Γι’ αυτό το να ανακαλέσει τη θέση αυτή ή να υποχωρήσει, ακόμα και κάτω από το βάρος της αμερικανικής πίεσης, θα έχει κόστος για τον Abbas και την οργάνωσή του, τη Φατάχ.
Δε χρειάζεται να πούμε πως η πρόσφατη αμερικανική προδοσία, υπογραμμίζει τη ματαιότητα του να βασιζόμαστε στο ότι οι ΗΠΑ θα πιέσουν το Ισραήλ να σταματήσει την κατοχή που ξεκίνησε το 1967, και να επιτρέψει τη δημιουργία ενός βιώσιμου Παλαιστινιακού κράτους. Είναι αρκετά εύλογο να σκεφτούμε πως εάν οι ΗΠΑ δε μπορούν, ακόμα κι αν το επιθυμούν, να αναγκάσουν το Ισραήλ να σταματήσει την κατασκευή ενός κτηρίου για έποικους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, θα ήταν απερίσκεπτο για τους Παλαιστίνιους να περιμένουν, αυτές οι ίδιες ΗΠΑ, να αναγκάσουν το Ισραήλ να εγκαταλείψει τα κατεχόμενα από το 1967 εδάφη, να επιτρέψει τον επαναπατρισμό των προσφύγων και να διαλύσει τους εβραϊκούς εποικισμούς. Ως εκ τούτου, είναι κρίσιμο οι Παλαιστίνιοι, οι Άραβες και Μουσουλμάνοι να μην επιτρέψουν στον εαυτό τους να συνεχίσει να εξαπατάται από τις αμερικανικές υπεκφυγές και αναβλητικότητες που το μόνο που κάνουν είναι να δίνουν χρόνο στο Ισραήλ να δημιουργήσει όλο και περισσότερα εδαφικά τετελεσμένα στη Δυτική Όχθη.
Είναι όμως, αβέβαιο το κατά πόσο η ηγεσία Abbas-Fayyad στην Ραμάλα θα διατηρήσει την τωρινή της θέση σχετικά με το ζήτημα των εποικισμών. Στην πραγματικότητα δεν μπορεί να δοθεί στον Abbas το προνόμιο της αμφιβολίας. Τελικά, κρατάει το τιμόνι μιας αρχής που δεν μπορεί ούτε ένα μήνα να επιβιώσει χωρίς την αμερικανική και δυτική βοήθεια, βοήθεια που στην πραγματικότητα αποτελεί δωροδοκία προκειμένου να κρατηθούν οι Παλαιστίνιοι ήσυχοι απέναντι στη συνεχιζόμενη κλοπή της γης τους από το Ισραήλ. Η ηγεσία της Παλαιστινιακής Αρχής έχει αποδείξει, μέχρι αηδίας, πως αξιολογεί τη νομιμότητα που προέρχεται από την Ισραηλινή και Αμερικανική αποδοχή περισσότερο από αυτήν που προέρχεται από την αποδοχή του Παλαιστινιακού λαού. Γι’ αυτό ο Abbas πρέπει συνεχώς να ελέγχεται και να του υπενθυμίζουμε πως η υποχώρηση από την τωρινή του θέση για τους εποικισμούς θα προκαλέσει μια εξέγερση εναντίον και εναντίον της αρχής του. Ο Παλαιστινιακός λαός είναι πάντα πρόθυμος να θυσιαστεί για την ελευθερία του. Οι Παλαιστίνιοι δεν θα προδώσουν τον αιώνιο εθνικό τους σκοπό και τα αναφαίρετα δικαιώματά τους στο βωμό της υπόσχεσης για οικονομική ευημερία και υλικές ανέσεις.
Η Παλαιστινιακή Αρχή θα πρέπει να εγκρίνει μια σειρά χειροπιαστών μέτρων για να αποδείξει στην κυβέρνηση των ΗΠΑ πως οι Παλαιστίνιοι δεν θα υποχωρήσουν στην εκβιαστική τακτική του Ισραήλ και την υπεροψία που του δίνει η δύναμή του. Εάν είναι απαραίτητο, η Παλαιστινιακή αρχή πρέπει να δείξει σοβαρή προθυμία να αυτοδιαλυθεί και να επιστρέψει στην προ του Όσλο εποχή σε περίπτωση που οι ΗΠΑ συνεχίσουν να επιμένουν να επιβάλουν στο λαό μας τη θέληση του Ισραήλ. Γνωρίζω πως πολλοί από την Παλαιστινιακή Αρχή έχουν συμφέρον να διατηρηθεί το τωρινό καθεστώς. Όμως, πρέπει να γίνει γνωστό σε όλους τους ενδιαφερόμενους, πως το Παλαιστινιακό εθνικό συμφέρον να πεταχτεί στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας η Ισραηλινή κατοχή είναι πάνω από τα συμφέροντα λίγων ληστών μεγιστάνων που φουσκώνουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους με περισσότερα δολάρια και σέκελ.
Η Παλαιστινιακή Αρχή πρέπει να επιδείξει μεγαλύτερη εθνική υπευθυνότητα και πολιτική ικανότητα με το σχηματισμό μιας συλλογικής ηγεσίας που θα οδηγήσει τον Παλαιστινιακό λαό στον γεμάτο ύπουλους γκρεμούς δρόμο που έχει μπροστά του.
Η Παλαιστινιακή Αρχή συχνά ενέδωσε στις πιέσεις των ΗΠΑ και της Δύσης με την ελπίδα πως «η μάχη για την απομόνωση των εξτρεμιστών» θα έπειθε το Ισραήλ και τους συμμάχους του να τερματίσουν την κατοχή. Τώρα, που η Παλαιστινιακή Αρχή ανακάλυψε πως το, αμερικανικής σύλληψης και ισραηλινής αποδοχής, ρήγμα με τη Χαμάς, είχε στόχο μόνο, τουλάχιστον από τη σκοπιά των ΗΠΑ, να αποδυναμώσει το Παλαιστινιακό εθνικό μέτωπο απέναντι στο Ισραήλ, πρέπει να έχει το απαραίτητο θάρρος να επανεξετάσει την ατιμωτική δουλικότητά της στις ΗΠΑ και το Ισραήλ και να επιδιώξει την άμεση συμφιλίωση με τη Χαμάς και τις άλλες πατριωτικές Παλαιστινιακές δυνάμεις.
Αμπάς πρόσεχε, αντιμετωπίζεις έναν σοβαρό κίνδυνο. Το κεφάλι σου ήδη έχει χτυπήσει την οροφή της σπηλιάς της ύαινας!
Αναρτήσεις
