Οι Άραβες του Ισραήλ καλούν σε γενική απεργία

του Jonathan Cook

Πηγή: http://www.informationclearinghouse.info/article23453.htm 9 Σεπτέμβρη 2009

Το αυξανόμενο σκληρό πολιτικό κλίμα στο Ισραήλ της ακροδεξιάς κυβέρνησης του πρωθυπουργού Μπένζαμιν Νετανάχιου οδήγησε την ηγεσία των 1,3 εκατομμυρίων Παλαιστίνιων που ζουν στην χώρα – μετά από πολλά χρόνια – να καλέσουν σε γενική απεργία Η 24ωρη απεργία πρόκειται να πραγματοποιηθεί στις 1 Οκτωβρίου, μια μέρα με βαρύ συμβολισμό, καθώς σηματοδοτεί την επέτειο μιας άλλης γενικής απεργίας, εκείνης του 2000 στην έναρξη της 2ης Ιντιφάντα, όταν 13 Άραβες διαδηλωτές έπεσαν νεκροί από τα πυρά της Ισραηλινής αστυνομίας.

Όπως δηλώνει η Αραβική ηγεσία η απόφαση για την απεργία ανταποκρίνεται σε μια σειρά ρατσιστικά κυβερνητικά μέτρα που πλήττουν την Αραβική μειονότητα, δηλαδή το ένα πέμπτο του πληθυσμού της χώρας, ως εχθρούς του κράτους. «Τους περασμένους μήνες, υπήρξαν παράλληλα μια σειρά από ρατσιστικές πολιτικές στη Βουλή και μια μεγαλύτέρη ανοχή της βίας ενάντια στους Άραβες πολίτες από την αστυνομία και τις δικαστικές αρχές», ανέφερε ο Τζαφάρ Φαραχ, επικεφαλής της Mossawa, μιας αραβικής ομάδας υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ισραήλ. «Αυτή η στάση οδηγεί στους δρόμους»

Αυτή η σύγκρουση μεταξύ της Αραβικής μειονότητας της χώρας και του συνασπισμού του Νετανάχιου, που σχηματίστηκε την άνοιξη, εκφράστηκε αμέσως με μια σειρά από αμφιλεγόμενα νομικά μέτρα. Αλλά η υποβόσκουσα ένταση εκφράστηκε ξανά τον τελευταίο μήνα όταν ο υπουργός παιδείας, Gideon Saar, εξήγγειλε εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που σηματοδοτούσαν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Τα προτεινόμενα νομοσχέδια απονομιμοποιούν την αναφορά της Nakba (Καταστροφή), λέξη που χρησιμοποιούν οι Παλαιστίνιοι για να περιγράψουν την εκδίωξη τους το 1948, απαιτούν από τους πολίτες να ορκιστούν αφοσίωση στο Ισραήλ ως σιωνιστικό κράτος και απαγόρευσαν τα πολιτικά αιτήματα για το τέλος του καθεστώτος του Ισραήλ ως εβραϊκό κράτος. Μετά από γενικευμένη κατακραυγή, τα νομοσχέδια είτε τροποποιήθηκαν είτε αποσύρθηκαν.

Ο υπουργός επιβεβαίωσε τα σχέδια να εξαλειφθεί η λέξη “nakba” από τα αραβικά βιβλία και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να προσθέσει μαθήματα για την εβραϊκή κληρονομιά και τον σιωνισμό. Επίσης είπε ότι μελλοντικά θα διαθέσει κονδύλια για σχολεία που θα πείθουν τους μαθητές να προσφέρουν στρατιωτικό και εθνικό έργο. Οι Άραβες πολίτες γενικώς εξαιρούνται της στρατιωτικής θητείας, παρόλο που οι αξιωματούχοι προσπαθούσαν να πιέσουν για εναλλακτική εθνική εργασία. Ο Άραβας βουλευτής Mohammed Barakeh, κατήγγειλε την διαρροή κονδυλίων προς την εθνική εργασία, λέγοντας ότι ο Saar «πρέπει να καταλάβει ότι είναι υπουργός παιδείας και όχι άμυνας».

Το ξεχωριστό αραβικό εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται χιλιάδες περισσότερες αίθουσες και είναι μαζικά υποχρηματοδοτούμενο. Σύμφωνα με έρευνες, για έναν Εβραίο μαθητή δαπανώνται έως 9 φορές χρήματα από ότι για έναν Άραβα. Έρευνα που δημοσιεύθηκε από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο στην Ιερουσαλήμ τον περασμένο μήνα έδειξε ότι τα Εβραϊκά σχολεία λάμβαναν πέντε φορές περισσότερα χρήματα από τα αραβικά για ειδικά εκπαιδευτικά μαθήματα. Ο Νετανάχιου, που συνόδευσε τον Saar σε μια ξενάγηση στα σχολεία την περασμένη εβδομάδα, φάνηκε να δίνει την έγκριση του για τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις δηλώνοντας: «υπερασπιζόμαστε την εκπαίδευση που ενισχύει τις αξίες και την αγάπη για την πατρίδα»

Ο Mohammed Barakeh κατηγόρησε επίσης τους υπουργούς ότι ανταγωνίζονται στο να προωθήσουν μέτρα εχθρικά προς την αραβική μειονότητα. « Όποιος αναζητεί δόξα την βρίσκει σε ρατσιστικά «καπρίτσια» εναντίον των Αράβων- οι υπουργοί έργων υποδομής, παιδείας, μεταφορών, οποιοσδήποτε» δήλωσε αναφερόμενος σε μια σειρά πρόσφατων υπουργικών προτάσεων. Ο Avigdor Lieberman, υπουργός εξωτερικών και αρχηγός του ακροδεξιού κόμματος Yisrael Beiteinu, ανακοίνωσε τον περασμένο μήνα πως η εκπαίδευση για διπλωμάτες θα είναι ανοιχτή μόνο για υποψηφίους που έχουν θητεύσει στο στρατό. Στο υπουργείο εξωτερικών από τους 980 υπαλλήλους οι 15 μόνο είναι άραβες, σε όλο των τομέα πολιτικής υπηρεσίας σύμφωνα με την Sikkuy, μια οργάνωση για τα δικαιώματα και την συνύπαρξη. Ο υπουργός στέγασης, Ariel Atias, απαίτησε τον κοινωνικό διαχωρισμό ανάμεσα στους Εβραίους και Άραβες πολίτες και θεσμοθέτησε κινήσεις για να γίνει η Γαλιλαία, όπου και ζουν οι περισσότεροι Άραβες πολίτες, «περισσότερο Εβραϊκή». Ο υπουργός εσωτερικών, Eli Yishai, ενέκρινε κύμα κατεδαφίσεων σπιτιών, κυρίως της αραβικής πόλης Umm al Fahm στη Wadi Ara, όπου μια βιομηχανική/εμπορική περιοχή έχει κατεδαφιστεί από τις μπουλντόζες δύο φορές τις τελευταίες εβδομάδες. Τέλος, ο υπουργός μεταφορών, Israel Katz, επέμεινε ότι οι πινακίδες στους δρόμους πρέπει να αναφέρουν τα ονόματα από διάφορα μέρη μόνο όπως αυτά λέγονται στα Εβραϊκά και να σβηστούν τα αραβικά ονόματα των κοινοτήτων όπως Ιερουσαλήμ, Τζάφα και Ναζαρέτ.

Μέλη της κυβέρνησης επιτέθηκαν επανειλημμένως φραστικά στους Άραβες που είναι μέλη του νομοθετικού σώματος. Τον περασμένο μήνα, ο υπουργός έργων υποδομής, Uzi Landau, αρνήθηκε να συναντήσει τον Taleb al Sana, αργηγό του κόμματος United Arab List, για κοινοβουλευτική δουλειά δικαιολογώντας την απόφαση αυτή στη βάση του ότι οι Άραβες βουλευτές «δουλεύουν συνεχώς εδώ αλλά και στο εξωτερικό για να απονομιμοποιήσουν το Ισραήλ ως Εβραϊκό κράτος». Πολύ σύντομα μετά από αυτό, ο al Sana και ο συναδελφός του Ahmed Tibi, αναπληρωτής εκπρόσωπος του κοινοβουλίου, συμμετείχε στο συνέδριο της Φατάχ στη Βηθλεέμ, ωθώντας τον Lieberman να δηλώσει: «Το κύριο πρόβλημα μας δεν είναι οι Παλαιστίνιοι, αλλά ο Ahmed Tibi και η «φάρα» του-είναι πιο επικίνδυνοι από την Χαμάς και την Τζιχάντ μαζί» Ο Tibi απάντησε: «Όταν ο Lieberman, ο υπουργός εξωτερικών, λέει κάτι τέτοιο, λογικά οι Ισραηλινοί καταλαβαίνουν πως προτείνει να με σκοτώσουν ως τρομοκράτη. Πρόκειται για την πιο επικίνδυνη υποκίνηση»

Το ετήσιο Democracy Index poll, που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα, έδειξε ότι το 53% των Ισραηλινών Εβραίων υποστηρίζει κινήσεις που θα ενθαρρύνουν τους Άραβες πολίτες να φύγουν.

Ο Jafar Farah ανέφερε πως η ημέρα της απεργίας επιλέχθηκε ώστε να συμπίπτει με την επέτειο του θανάτου των 13 Αράβων πολιτών τον Οκτώβριο του 2000,με σκοπό να αναδείξει την αποτυχία κάθε δίωξης ενάντια στους αστυνομικούς που ενεπλάκησαν σ’ αυτήν και τη συνεχή ανοχή της βίας κατά των Αράβων πολιτών από την αστυνομία και τους Εβραίους πολίτες.

Από τον Οκτώβρη περίπου 27 Άραβες πολίτες έχουν δολοφονηθεί από την αστυνομία υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες όπως δήλωσε ο Farah και μόνο σε μία περίπτωση υπήρξε καταδίκη. Την περασμένη εβδομάδα, ο μυστικός αστυνομικός Shahar Mizrahi καταδικάστηκε σε 15 μήνες για τον πυροβολισμό του Mahmoud Ghanaim στο κεφάλι από κοντινή απόσταση. Ο δικαστής χαρακτήρισε την πράξη του Mizrahi «απερισκεψία». Αυτή τη βδομάδα, σε άλλη μια αμφιλεγόμενη υπόθεση, ο Shai Dromi, ιδιοκτήτης αγροκτήματος στη Νεγκέβ, έλαβε ποινή 6 μηνών κοινωνικής εργασίας για τη δολοφονία Βεδουίνου «εισβολέα» που προσπαθούσε να διαφύγει.

Σύμφωνα με τον Farah, η αντιμετώπιση των Αράβων πολιτών από την κυβέρνηση συμπυκνώνεται στο σχόλιο που έκανε ο υπουργός δημόσιας ταξης/ασφάλειας, Yitzhak Aharonovitch, τον Ιούνιο. Κατά τη διάρκεια επιθεώρησης των αστυνομικών που δουλεύουν ως μυστικοί ναρκομανείς, ο υπουργός επιδοκίμασε κάποιον που έμοιαζε με έναν «πραγματικό βρωμο-Αραβα».