Κυριακή 30 Αυγούστου 2009

Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο γιορτάζει την αποικιοκρατία, την εθνοκάθαρση και το Απαρτχάιντ

Πηγή: http://www.pacbi.org/etemplate.php?id=1085, 27 Αυγούστου 2009

Η Παλαιστινιακή Καμπάνια για το Ακαδημαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ (PACBI) έχει θορυβηθεί με την απόφαση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο 2009 (TIFF) να κάνει αφιέρωμα στο Τελ Αβίβ στο πρώτο πρόγραμμά του City-to-City. Ζητάμε από τους κινηματογραφιστές και το κοινό να μποϋκοτάρουν το αφιέρωμα καθώς αποτελεί μια χειρονομία "καλής θέλησης" σε ένα αποικιακό καθεστώς απαρτχάιντ το οποίο – με απόλυτη ατιμωρησία– παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων

Σύμφωνα με τα σχόλια για το πρόγραμμα του σκηνοθέτη Cameron Bailey (ενός από τους Διευθυντές του Φεστιβάλ) το City -to-City "θα παρουσιάσει τα περίπλοκα ρεύματα που διαπνέουν το σημερινό Τελ Αβίβ. Γιορτάζοντας τα 100α γενέθλιά του το 2009, το Τελ Αβίβ είναι μια νέα, δυναμική πόλη που, όπως το Τορόντο, χαίρεται την πολυμορφία της. "

Η «πολυμορφία », που εξυμνείται στο Αφιέρωμα βασίζεται στην πραγματικότητα στη διαγραφή της φυσικής παρουσίας των Παλαιστινίων, του πολιτισμού τους, της κληρονομιάς και της μνήμη τους. Η παρακείμενη παλαιστινιακή πόλη της Γιάφα και πολλά χωριά έπρεπε να εκκενωθούν από τους ντόπιους κατοίκους τους για να κάνουν χώρο για το Τελ Αβίβ. Πολλοί πρόσφυγες από τη Γιάφα και άλλα κατεστραμμένα χωριά που στη θέση τους μπήκε το Τελ Αβίβ σήμερα κατοικούν στο Τορόντο και στερούνται του δικαιώματος να επιστρέψουν στα σπίτια τους.

Γι’ αυτό το να εξυμνείται το Τελ Αβίβ ή οποιαδήποτε ισραηλινή πόλη είναι απαράδεκτο, ιδιαίτερα μετά την φετινή επίθεση στη Γάζα που σκόρπισε το θάνατο, όταν το Ισραήλ συνεχίζει την παράνομη κατασκευή του Τείχους του Απαρτχάιντ και των επικοικισμών και επεκτείνει το δίκτυο των τσεκποιντ που πνίγει τον Παλαιστινιακό πληθυσμό. Πρόσφατα, ο πόλεμος του Ισραήλ κατά της κατεχόμενης Λωρίδας της Γάζας, όπου Παλαιστίνιοι άμαχοι σφαγιάστηκαν από τον τυφλό βομβαρδισμό του Ισραήλ, καταδικάστηκε ως έγκλημα πολέμου από εμπειρογνώμονες των Ηνωμένων Εθνών και σημαντικές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτή η επίθεση άφησε πάνω από 1.440 Παλαιστίνιους νεκρούς, κυρίως άμαχους, εκ των οποίων 431 ήταν παιδιά, και 5380 τραυματίες [1]. 1,5 εκατομμύριο Παλαιστίνιοι στη πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας, στην συντριπτική τους πλειοψηφία πρόσφυγες που εκδιώχθηκαν βίαια από τα σπίτια τους από τις σιωνιστικές δυνάμεις το 1948, υποβλήθηκαν σε τρεις εβδομάδες αμείλικτης ισραηλινής κρατικής τρομοκρατίας, κατά την οποία ισραηλινά μαχητικά αεροπλάνα στόχευσαν συστηματικά κατοικημένες περιοχές, ισοπέδωσαν ολόκληρες γειτονιές και υποδομές ζωτικής σημασίας και κατέστρεψαν σχολεία, μεταξύ των οποίων πολλά που διοικούνται από τον ΟΗΕ και όπου πολίτες έβρισκαν καταφύγιο. Αυτά συνέβησαν μετά την 18μηνη συνεχή, ισραηλινή πολιορκία που έχει παραλύσει τη Γάζα, μια σκληρή μορφή συλλογικής τιμωρία που περιγράφεται από τον Ειδικό Εισηγητή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ως " προοίμιο γενοκτονίας."

Ως εκ τούτου μια τέτοια γιορτή αυτή τη στιγμή, μπορεί να αντιμετωπιστεί από τους Παλαιστίνιους και τους υποστηρικτές μιας δίκαιης ειρήνης σε όλο τον κόσμο μόνο ως πράξη συνενοχής που εξωραΐζει τα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ και άλλες σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Είναι μια κυνική και ανήθικη πολιτικοποίηση του TIFF.

Το TIFF υποστήριξε ότι το Φεστιβάλ επικεντρώνεται σε πόλεις και όχι σε έθνη-κράτη. Το Τελ Αβίβ είναι η έδρα της ισραηλινής πολιτικής και οικονομικής ισχύος. Είναι η έδρα των υπεύθυνων της μακροχρόνιας πολιτικής του Ισραήλ της εθνοκάθαρσης, των φυλετικών διακρίσεων και της στρατιωτικής υποταγής. Είναι πιο ταυτισμένη με το απαρτχάιντ και την αποικιοκρατία από οποιοδήποτε άλλη πόλη του Ισραήλ. Το Αφιέρωμα στο Τελ Αβίβ είναι σαν να γιορτάζουμε την Sun City κατά στη διάρκεια του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική.

Αυτό το πρώτο πρόγραμμα City -to-City λαμβάνει χρηματοδότηση για συμμετοχή σκηνοθετών από το Κινηματογραφικό Ταμείο του Ισραήλ, έναν ισραηλινό δημόσιο οργανισμό που λαμβάνει κρατική χρηματοδότηση και στήριξη, και το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ισραηλινής προσπάθειας για κανονικοποίηση της παρουσίας του Ισραήλ στην παγκόσμια πολιτιστική σκηνή.

Το 2008, το Τορόντο επελέγη ως «δοκιμαστική αγορά» για την ετήσια καμπάνια δημοσίων σχέσεων που ξεκίνησε από το ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών για να βελτιώσει τη διεθνή εικόνα του Ισραήλ. Η Γενική Πρόξενος του Ισραήλ, Amir Gissin, ανακοίνωσε στη συνέχεια ότι η κορύφωση της εκστρατείας για το δημόσιο προφίλ του Ισραήλ θα είναι στο TIFF [2]

Το TIFF ισχυρίστηκε ότι το Αφιέρωμα στο Τελ Αβίβ δεν έχει καμία σχέση με την εκστρατεία αλλαγής της δημόσιας εικόνας, αλλά δεν έχουν προβεί σε δημόσια δήλωση για αυτό το θέμα. Είτε το πρόγραμμα City -to-City συνδέεται επίσημα με την εκστρατεία του Ισραήλ για αλλαγή της δημόσιας εικόνας του είτε όχι, είναι ωστόσο στη βάση του προσανατολισμένο σε αυτό το στόχο: θα χρησιμεύει για την ομαλοποίηση της διεθνούς εικόνας του Ισραήλ, μιας εικόνας που έχει αμαυρωθεί από δεκαετίες στρατιωτικής κτηνωδίας και παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου.

Το TIFF έχει μια ιστορία στήριξη ανεξάρτητων και προοδευτικών κινηματογραφιστών για την οποία πρέπει να είναι περήφανο. Δεν πρέπει να αποτελέσει ένα ακόμη εργαλείο για το μηχανισμό δημοσίων σχέσεων του απαρτχάιντ του Ισραήλ

_________________________________________________________________

[2] Andy Levy-Alzenkopf, "Η δημόσια εικόνα του Ισραήλ θα ξεκινήσει στο GTA," Καναδοεβραϊκά News, 28 Αυγούστου 2008).

Ο Σκηνοθέτης John Greyson αποσύρει την ταινία του από το TIFF διαμαρτυρόμενος για το Αφιέρωμα στο Τελ Αβίβ.

Ο Καναδός σκηνοθέτης John Greyson απέσυρε την ταινία του που θα παρουσιαζόταν στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο (TIFF) σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το Αφιέρωμα City-to-City στο Τελ Αβίβ.

Σήμερα, ο Greyson έστειλε επιστολή στους διοργανωτές του TIFF περιγράφοντας τους λόγους απόσυρσης από το φεστιβάλ. Όπως γράφει: "Η διαμαρτυρία μου είναι εναντίον του Αφιερώματος του ίδιου, και της αυτάρεσκης business-as-usual ατμόσφαιρας που προωθεί για μια «ζωντανή μητρόπολη [και] δυναμική πόλη για τους νέους ... που γιορτάζει τα 100 χρόνια της ", φαινομενικά ανενόχλητη από άλλες επετείους, όπως τη 42η επέτειο της κατοχής. Δεν είναι αλήθεια αυτός ο άκριτος εορτασμός του Τελ Αβίβ αυτή τη στιγμή σαν να γιορτάζουμε τα λεωφορεία του Montgomery το 1963, τα σταφύλια της Καλιφόρνια το 1969, τα κρασιά της Χιλής το 1973, την παιδική τροφή της Nestle το 1984, ή τα φρούτα της Νότιας Αφρικής το 1991; ". Ο Greyson είναι ένας από τους όλο και περισσότερους διακεκριμένους Καναδούς, όπως η Ναόμι Κλάιν, οι οποίοι υποστηρίζουν την παλαιστινιακή καμπάνια για Μποϊκοτάζ, Αποεπένδυση και Κυρώσεις κατά του κράτους του Ισραήλ, έως ότου συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο.

Το πλήρες κείμενο της επιστολής του Greyson είναι διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://tiny.cc/tiff_open_letter

Και ελληνικές ταινίες στο φεστιβάλ

Στο Φεστιβάλ παρουσιάζονται και δύο ελληνικές ταινίες:"Το κρυφό σχολειό" της Μαρίνας Γιώτη και ο "Κυνόδοντας" του Γιώργου Λάνθιμου. Κατά ειρωνικό τρόπο αυτές οι ταινίες έχουν κάποια έμμεση σχέση με το θέμα γενικά της κατοχής. Η πρώτη μιλάει για τον εθνικό μύθο του κρυφού σχολείου κατά τη διάρκεια της τουρκικης κατοχής στην ελλάδα, που δημιουργήθηκε από την εκκλησια. Η δεύτερη είναι μια προφανώς μεταφορική ταινία όπου ένας πατέρας έχει κλείσει τα παιδιά του σε ένα σπίτι περιτρυγυρισμένο από ψηλό τείχος και τα έχει απομονώσει από τον έξω κόσμο, με έναν όρο για να τους επιτραπεί να βγούν που δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί ποτέ.