Μια γενοκτονία συντελείται στη Γάζα. Σήμερα το πρωί, 2 Σεπτεμβρίου, άλλοι τρεις πολίτες της Γάζας σκοτώθηκαν και μια ολόκληρη οικογένεια τραυματίστηκε στο Beit Hanoun. Αυτή είναι η πρωινή εσοδεία, πριν το τέλος της ημέρας πολύ περισσότεροι θα έχουν σφαγιαστεί. Κατά μέσο όρο οκτώ Παλαιστίνιοι πεθαίνουν καθημερινά στη Λωρίδα. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι παιδιά. Εκατοντάδες τραυματίζονται, μένουν ανάπηροι και παράλυτοι.Η ισραηλινή ηγεσία δεν ξέρει τι να κάνει με τη Λωρίδα της Γάζας. Έχει θολές ιδέες σχετικά με τη Δυτική Όχθη. Η σημερινή κυβέρνηση θεωρεί ότι η Δυτική Όχθη, σε αντίθεση με τη Λωρίδα, είναι ανοικτό πεδίο, τουλάχιστον στην ανατολική της πλευρά. Επομένως αν το Ισραήλ, σύμφωνα με το πρόγραμμα της κυβέρνησης, προσαρτήσει τα τμήματα που ορέγεται -τη μισή Δυτική Όχθη- και τα εκκαθαρίσει από το γηγενή πληθυσμό, το υπόλοιπο μισό θα στραφεί αναγκαστικά προς την Ιορδανία, τουλάχιστον για λίγο και δεν θα απασχολεί το Ισραήλ. Αυτό είναι ψευδές, αλλά εντούτοις κέρδισε την ενθουσιώδη ψήφο της πλειονότητας των Εβραίων στη χώρα. Ένας τέτοιος διακανονισμός δεν μπορεί να λειτουργήσει στη Γάζα - η Αίγυπτος σε αντίθεση με την Ιορδανία έχει πετύχει να πείσει τους Ισραηλινούς, ήδη από το 1948, ότι η Λωρίδα της Γάζας για αυτούς είναι φόρτωμα και δεν θα αποτελέσει ποτέ τμήμα της Αιγύπτου. Έτσι ενάμιση εκατομμύριο Παλαιστίνιοι είναι εγκλωβισμένοι μέσα στο Ισραήλ - αν και γεωγραφικά η Λωρίδα βρίσκεται στις παρυφές του κράτους, ψυχολογικά ανήκει στο επίκεντρο.
Οι απάνθρωπες συνθήκες ζωής στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του κόσμου, και μία από τις πιο φτωχές στο βόρειο ημισφαίριο, στερούν από τους ανθρώπους που ζουν εκεί τη δυνατότητα να συμφιλιωθούν με τον εγκλεισμό που τους έχει επιβάλει το Ισραήλ από το 1967. Υπήρξαν σχετικά καλύτερες περίοδοι όταν η μετακίνηση προς τη Δυτική Όχθη και το Ισραήλ για δουλειά επιτρεπόταν, αλλά αυτές οι εποχές πέρασαν ανεπιστρεπτί. Πιο σκληρές πραγματικότητες έκαναν την εμφάνισή τους από 1987. Περιορισμένη πρόσβαση στον έξω κόσμο επιτρεπόταν για όσο διάστημα υπήρχαν Εβραίοι έποικοι στη Λωρίδα, αλλά μόλις απομακρύνθηκαν η Λωρίδα κλείστηκε ερμητικά. Κατά τραγική ειρωνεία, οι περισσότεροι Ισραηλινοί, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, βλέπουν τη Γάζα ως ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος το οποίο το Ισραήλ επέτρεψε μεγαλόψυχα σταδιακά να δημιουργηθεί. Η ηγεσία και ιδιαίτερα ο στρατός, τη βλέπουν ως φυλακή με την πιο επικίνδυνη κοινωνία εγκλείστων, η οποία πρέπει να εξαρθρωθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Η συμβατική ισραηλινή πολιτική εθνικής εκκαθάρισης που εφαρμόστηκε επιτυχώς το 1948 εναντίον του μισού παλαιστινιακού πληθυσμού και εναντίον εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη, εδώ δεν είναι χρήσιμη. Μπορείς να μεταφέρεις σταδιακά τους Παλαιστινίους έξω από τη Δυτική Όχθη, και ειδικά έξω από την περιοχή της Ευρύτερης Ιερουσαλήμ, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις στη Λωρίδα της Γάζας - από τη στιγμή που τη σφράγισες ως στρατόπεδο κρατουμένων υψίστης ασφαλείας.
Αναφορικά με τις επιχειρήσεις εθνικής εκκαθάρισης, η πολιτική γενοκτονίας δεν διαμορφώνεται εν κενό. Από το 1948, ο ισραηλινός στρατός και η κυβέρνηση χρειάζονταν ένα άλλοθι για να ξεκινήσουν αυτή την πολιτική. Η κατάληψη της Παλαιστίνης το 1948 παρήγαγε την αναπόφευκτη τοπική αντίσταση που σε αντάλλαγμα επέτρεψε την εφαρμογή της πολιτικής εθνικής εκκαθάρισης, προσχεδιασμένης ήδη από το 1930. Είκοσι χρόνια ισραηλινής κατοχής της Δυτικής Όχθης παρήγαγαν τελικά κάποια μορφή παλαιστινιακής αντίστασης. Αυτός ο αργοπορημένος αντικατοχικός αγώνας εξαπέλυσε μια νέα πολιτική εκκαθάρισης που εφαρμόζεται ακόμη σήμερα στη Δυτική Όχθη. Η φυλάκιση της Γάζας το καλοκαίρι του 2005, που παρουσιάστηκε ως μια γενναιόδωρη ισραηλινή αποχώρηση, παρήγαγε τις επιθέσεις πυραύλων της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ και μία περίπτωση απαγωγής. Ακόμη και πριν την απαγωγή του Γκιλάντ Σαλίτ, ο ισραηλινός στρατός βομβάρδιζε αδιάκριτα τη Λωρίδα. Από την απαγωγή και μετά οι μαζικές δολοφονίες κλιμακώθηκαν και έγιναν συστηματικές. Μια καθημερινή επιχείρηση σφαγιασμού Παλαιστινίων, κυρίως παιδιών καταγράφεται τώρα στις εσωτερικές σελίδες του τοπικού τύπου, συχνά με μικροσκοπικές γραμματοσειρές.
Οι κύριοι δράστες είναι οι ισραηλινοί πιλότοι που διανύουν σημαντικές μέρες τώρα που ένας από αυτούς είναι ο Γενικός Διοικητής. Στον πόλεμος του Λιβάνου το 1982, η ισραηλινή αεροπορία εξέδωσε διαταγές προς τους πιλότους της να ματαιώνουν αποστολές εάν σε εμβέλεια 500 τμ από το στόχο τους εντόπιζαν αθώους πολίτες. Όχι ότι αυτές οι διαταγές τηρήθηκαν, αλλά η υποκρισία για εσωτερική ηθική κατανάλωση υπήρχε. Ονομάζεται στην ισραηλινή αεροπορία η "Μέθοδος του Λιβάνου" [Nohal Levanon]. Όταν οι πιλότοι ρώτησαν πριν από ένα χρόνο αν η "Μέθοδος του Λιβάνου" ισχύει στη Γάζα, η απάντηση ήταν αρνητική. Η ίδια απάντηση δόθηκε στους πιλότους και στον δεύτερο πόλεμο του Λιβάνου. Ο πόλεμος του Λιβάνου παρείχε για λίγο την ομίχλη που κάλυψε τα εγκλήματα πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας. Αλλά η πολιτική εξαπλώνεται ακόμη και μετά την κατάληξη της εκεχειρίας στο βορά. Φαίνεται ότι ο συγχυσμένος και ηττημένος ισραηλινός στρατός είναι περισσότερο παρά ποτέ αποφασισμένος να διευρύνει τα μέτωπα στη Λωρίδα της Γάζας. Δεν υπάρχουν πολιτικοί ικανοί ή πρόθυμοι να σταματήσουν τους στρατηγούς.
Η καθημερινή δολοφονία τουλάχιστον 10 πολιτών θα αφήνει μερικούς χιλιάδες νεκρούς κάθε χρόνο. Αυτό φυσικά διαφέρει από τη γενοκτονία ενός εκατομμυρίου ανθρώπων σε μια εκστρατεία - η μοναδική αναστολή που το Ισραήλ προτίθεται να διατηρήσει στο όνομα της μνήμης του Ολοκαυτώματος. Αλλά αν διπλασιάσουμε τις δολοφονίες ανεβάζουμε το νούμερο σε τρομακτικά ποσοστά και, ακόμη πιο σημαντικό, μπορούμε να εξαναγκάσουμε στο τέλος μια μαζική εκδίωξη έξω από τη Λωρίδα - είτε στο όνομα της ανθρωπιστικής βοήθειας, της διεθνούς επέμβασης ή της ίδιας της επιθυμίας των ανθρώπων να δραπετεύσουν από την κόλαση. Αλλά αν η παλαιστινιακή ακλόνητη στάση είναι η απάντηση, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να αμφιβάλουμε ότι αυτή θα είναι η αντίδραση των κατοίκων της Γάζας, τότε οι μαζικές δολοφονίες θα συνεχιστούν και θα κλιμακωθούν.
Πολλά εξαρτώνται από τη διεθνή αντίδραση. Όταν το Ισραήλ απαλλάχθηκε από κάθε ευθύνη ή λογοδοσία για την εθνική εκκαθάριση του 1948, αυτή η πολιτική μετατράπηκε σε νόμιμο εργαλείο για την ατζέντα της εθνικής του ασφάλειας. Εάν η τωρινή κλιμάκωση και υιοθέτηση πολιτικών γενοκτονίας γίνει ανεκτή από τον κόσμο, θα εξαπλωθεί και θα χρησιμοποιηθεί ακόμα πιο δραστικά. Τίποτα πέρα από την πίεση με τη μορφή των κυρώσεων, του μποϊκοτάζ και της απόσυρσης επενδύσεων δεν θα σταματήσει τη δολοφονία αθώων πολιτών στη Λωρίδα της Γάζας. Δεν υπάρχει τίποτα εδώ στο Ισραήλ που να μπορούμε εμείς να κάνουμε εναντίον του. Γενναίοι πιλότοι αρνήθηκαν να πάρουν μέρος στις επιχειρήσεις, δύο δημοσιογράφοι -από 150- δεν σταμάτησαν να γράφουν σχετικά, αλλά αυτό είναι όλο. Στο όνομα της μνήμης του ολοκαυτώματος ας ελπίσουμε ότι ο κόσμος δεν θα επιτρέψει τη γενοκτονία στη Γάζα να συνεχιστεί.
Αναρτήσεις
