Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

O Ahmad Sa'adat στο στρατιωτικό δικαστήριο

25 Δεκέμβρη 2008
Ο Ahmad Sa'adat είναι o Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP) και μέλος του Παλαιστινιακού Νομοθετικού Συμβουλίου (Palestinian Legislative Council) και είναι ένας από τους πάνω από 11.000 Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους που βρίσκονται στις ισραηλινές φυλακές.
Κρατούνταν σε φυλακή της Παλαιστινιακής Αρχής για περισσότερα από τέσσερα χρόνια, όταν στις 14 Μάρτη του 2006, ισραηλινοί στρατιωτικοί επέδραμαν στην φυλακή που κρατούνταν, στην Ιεριχώ, τον απήγαγαν μαζί με πέντε ακόμα φυλακισμένους συντρόφους και τους μετέφεραν σε Ισραηλινές στρατιωτικές φυλακές.

Ξεκινώντας, να πω πως δεν σκοπεύω να υπερασπίσω τον εαυτό μου ενώπιον σας. Έχω ήδη δηλώσει πως δεν αναγνωρίζω τη νομιμότητα αυτού του δικαστηρίου δεδομένου ότι αποτελεί μια προέκταση της παράνομης, βάσει του διεθνούς δικαίου, κατοχής,καθώς επίσης και της καταπάτησης του νόμιμου δικαιώματος του λαού μας να αντιστέκεται στην κατοχή. Πρόκειται για ένα δικαστήριο που βασίζεται σε βρετανικούς νόμους έκτακτης ανάγκης του 1945, για τους οποίους ένας από τους ηγέτες του σιωνιστικού εργατικού κόμματος δήλωσε, μετά την έγκρισή τους, πως ήταν από τους χειρότερους ναζιστικούς νόμους και πρόσθεσε: "Είναι αλήθεια πως τα εγκλήματα που διέπραξαν οι ναζί, δεν φτάνουν στο βαθμό εγκληματικότητας αυτής της νομοθεσίας".
Αυτό που θα κάνω είναι να υπερασπιστώ το λαό μου και το νόμιμο δικαίωμά του στην εθνική ανεξαρτησία, την αυτοδιάθεση και την επιστροφή. Τα δικαιώματα αυτά είναι εγγυημένα από το διεθνές και ανθρωπιστικό δίκαιο και από τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, όπως και από τις πιο πρόσφατες συστάσεις του Δικαστηρίου της Χάγης σχετικά με το τείχος.
Υπερασπίζομαι το δικαίωμα του λαού μας στην ειρήνη και τη σταθερότητα όχι μόνο στην περιοχή, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Η ασφάλεια και η σταθερότητα στην Παλαιστίνη, στην περιοχή και τον κόσμο ολόκληρο, δεν πρόκειται να επιτευχθούν όσο υπάρχει μια πολιτική που βασίζεται στη λογική της κατοχής και της επιβολής στους λαούς, είτε με τη βία της στρατιωτικής επιβολής είτε με την κατοχή όπως στην Παλαιστίνη.
Στέκομαι σήμερα, ξανά, μπροστά σ’ αυτό το δικαστήριο που αποτελεί μηχανισμό για την καταστολή του λαού μας και εργαλείο τυραννίας αδύναμο όμως να σταματήσει την αντίσταση. Ένα δικαστήριο που αποτελεί απόδειξη της αδυναμίας της Κατοχής και των πολιτικών που αυτή επιβάλλει, να πνίξουν την αντίσταση. Μια ματιά στους φακέλους των φυλακισμένων της σιωνιστικής Κατοχής στην Παλαιστίνη, δείχνει πως πολλοί από αυτούς βρίσκονται στις φυλακές για δεύτερη ή τρίτη φορά, γιατί ο μηχανισμός αυτός έχει αποτύχει να αποτρέψει το λαό ή τους ακτιβιστές από το να πολεμούν για τα δικαιώματά τους.
Αυτό το δικαστήριο, όπως πολλά άλλα παραδείγματα δείχνουν την αποτυχία της Κατοχής και των εργαλείων της να καταστείλουν το λαό μας και την αντίστασή μας. Τα δικαστήρια αυτά θα υπάρχουν, όσο υπάρχει κατοχή και όσο εξακολουθεί η αντίσταση του λαού μας.
Η υπάρχουσα πολιτική της κατοχής και η λογική της επιβολής με την ισχύ δεν θα φέρει ασφάλεια στο Ισραήλ ή άλλες χώρες που εμπλέκονται με την κατοχή. Η κύρια διαδρομή για να επιτευχθεί η ασφάλεια, η σταθερότητα και η ειρήνη στην περιοχή είναι ο τερματισμός της κατοχής και η εφαρμογή των ψηφισμάτων της διεθνούς νομιμότητας για το παλαιστινιακό ζήτημα. Είναι η διασφάλιση ενός κλίματος μέσα στο οποίο θα εδραιωθεί ριζικά μια δημοκρατική, ειρηνική και ανθρωπιστική λύση για την Παλαιστινική κρίση και την αραβο-σιωνιστική σύγκρουση. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί η βία και η αιματοχυσία.
Τέλος, έχω ήδη τονίσει σε προηγούμενες δηλώσεις μου, απ' όταν μου απαγγέλθηκαν οι αποκαλούμενες κατηγορίες ως και σήμερα, ότι έχει διατυπωθεί και τώρα επαναλαμβάνεται από την απόφαση του δικαστηρίου, η ίδια θέση η οποία αποτελεί έναν μονόπλευρο και φαρσοειδή τρόπο να παρθεί μια απόφαση κάτω από μια «δικαιοσύνης». Η καταδίκη ήταν γνωστή εκ των προτέρων, και προκαθορισμένη από τους όρους του πολιτικού μηχανισμού και των μηχανισμών ασφαλείας. Τώρα απλά «νομιμοποιείται» από το δικαστήριο.
Η ουσία της θέσης μου είναι πως είμαι περήφανος για τον παλαιστινιακό λαό και την πολιτική και εθνική αντίσταση του και για τον δίκαιο αγώνα του για τα εθνικά του δικαιώματα. Είμαι επίσης περήφανος για την εμπιστοσύνη που μου έχει δείξει η Κεντρική Επιτροπή του PFLP με το να με εκλέξει γενικό γραμματέα και λυπάμαι που δεν έχω ακόμα μπορέσει να εκτελέσω πλήρως τα καθήκοντά μου πρώτα εξαιτίας της κράτησής μου από την Παλαιστινιακή Αρχή και την απώλεια της ελευθερίας μου να εργάζομαι για περισσότερα από τέσσερα χρόνια, και μετά εξαιτίας της απαγωγής μου, στην οποία συνεργάστηκαν οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Παλαιστινιακή Αρχή. Παρ’ όλα αυτά τίποτα δεν θα με εμποδίσει ή θα με εξαναγκάσει να σταματήσω τον αγώνα μαζί με το λαό μου, από οποιονδήποτε χώρο του κινήματος κι αν βρίσκομαι.
Ζήτω ο αγώνας του Παλαιστινιακού λαού!