Khalida Jarrar: Η αντίσταση είναι ότι μας έχει απομείνει

Τη συνέντευξη με την Khalida Jarrar, βουλευτή και μέλος του πολιτικού γραφείου του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης πήρε ο Τάκης Πολίτης που βρέθηκε στην Παλαιστίνη ως εκπρόσωπος της ΠΟΣΔΕΠ

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Αριστερά!" στις 4 Απρίλη του 2008

Η κατάσταση στην Παλαιστίνη δεν ήταν ποτέ εύκολη. Πολύ δε περισσότερο όταν η Γάζα επί μήνες στραγγαλίζεται με οικονομικό -και όχι μόνο- αποκλεισμό, όταν 1,2 εκατ. άνθρωποι οδηγούνται σε ανθρωπιστική καταστροφή, με τις διεθνείς οργανώσεις να σημειώνουν εμφατικά ότι η περιοχή βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση από το 1967, όταν οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές έχουν σαν αποτέλεσμα εκατοντάδες θύματα, τα περισσότερα μεταξύ των πολιτών.

Από την 1η έως τις 10 Μάρτη βρεθήκαμε στην Παλαιστίνη, εκπροσωπώντας την ΠΟΣΔΕΠ στο πλαίσιο θεσμικής προσπάθειας ενίσχυσης της συνεργασίας μεταξύ ελληνικών και παλαιστινιακών πανεπιστημίων. Μετά την ολοκλήρωση της ακαδημαϊκής μας αποστολής, η αναζήτηση εκπροσώπων παλαιστινιακών οργανώσεων ήταν αυτονόητη και αναμενόμενη. Προσπαθήσαμε να συναντηθούμε με εκπροσώπους αριστερών κομμάτων και της Χαμάς. Με τα αριστερά κόμματα δεν υπήρξε ιδιαίτερη δυσκολία, αλλά με την ισλαμική οργάνωση –παρ’ όλες τις προσπάθειές μας- δεν στάθηκε εφικτό να συναντήσουμε κάποιον εκπρόσωπό της.

Όταν έγινε η επίθεση στη θρησκευτική σχολή στα Ιεροσόλυμα, βρισκόμασταν στη Βηθλεέμ. Σε λίγη ώρα ο ισραηλινός στρατός μπήκε στην πόλη, περικύκλωσε ένα οικοδομικό τετράγωνο, λίγο μακρύτερα από το σημείο που βρισκόμασταν, έδωσε λίγα λεπτά προθεσμία στους κατοίκους ενός σπιτιού για να απομακρυνθούν και με εκρηκτικά το κατεδάφισε. Ένοικοι του σπιτιού ήταν συγγενείς του Παλαιστίνιου που πραγματοποίησε την επίθεση στα Ιεροσόλυμα. Στη Δυτική Όχθη, μετά την επίθεση στα Ιεροσόλυμα ο κόσμος δεν βγήκε στους δρόμους να πανηγυρίσει, όπως έδειξαν τα τηλεοπτικά κανάλια ότι έκανε στη Λωρίδα της Γάζα. Όμως όλοι στη Δυτική Όχθη, ανεξάρτητα από την πολιτική τους προτίμηση, δήλωναν μια βαθιά ανακούφιση από την επίθεση στη θρησκευτική σχολή.

Ο Χισάμ Αμπού Γκός είναι καθηγητής Αγγλικών, πρώην ενεργό μέλος του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Στην έναρξη της 1ης Ιντιφάντα, το 1989, ο Χισάμ έχασε τον μικρότερο από τους αδελφούς του, τον Γιάσερ, σε ηλικία μόλις 17 ετών. Ο μικρός αδελφός, πρώτος μαθητής στην τάξη του, επικεφαλής στην τοπική ένωση μαθητών, συμμετείχε καθημερινά στις διαδηλώσεις κατά της ισραηλινής κατοχής. Δολοφονήθηκε στη διάρκεια διαδήλωσης στη Ραμάλα, πετώντας πέτρες στους ισραηλινούς στρατιώτες, και αφού προηγούμενα είχε γίνει και άλλη απόπειρα δολοφονίας του. Το πτώμα του οι ισραηλινοί στρατιώτες το έβαλαν σε ένα στρατιωτικό τζιπ και το περιέφεραν για δύο ώρες στους κεντρικούς δρόμους της Ραμάλα. Μετά από τρεις ημέρες, στις 12 τα μεσάνυχτα, παρέδωσαν το πτώμα στην οικογένειά του και υποχρέωσαν τους οικείους του να κάνουν αμέσως στη κηδεία, επιτρέποντας σε μόνο 15 άτομα να την παρακολουθήσουν, ενώ μπροστά και πίσω από την κηδεία βρισκόντουσαν στρατιωτικά τζιπ. Ο Χισάμ έχει ακόμα στο μυαλό του την εικόνα του πτώματος του μικρού του αδελφού, με μια μεγάλη ανεξήγητη εγκάρσια τομή στο στήθος και πιστεύει ότι οι Ισραηλινοί αποσπάσανε κάποια όργανα του νεκρού πριν τον παραδώσουν στην οικογένειά του.

Τη συνάντησή μας με την Καλίντα Τζαράρ, βουλευτή του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), την κανόνισε ο φίλος μας ο Χισάμ. Η βουλευτής μας υποδέχτηκε σε ένα γραφείο μιας πολυκατοικίας στο κέντρο της Ραμάλα. Στην είσοδο του γραφείου δεν υπήρχε καμιά ένδειξη που να υποδηλώνει το PFLP. Μας πρόσφερε αρωματικό τσάι και δέχτηκε να απαντήσει σε κάθε μας ερώτηση.

Θα ήθελα να σας ζητήσω ένα σχόλιο για προχτεσινή επίθεση κατά ισραηλινού σχολείου με 8 θύματα στα Ιεροσόλυμα. Ο Πρόεδρος Αμπάς εξέδωσε ανακοίνωση καταγγέλλοντας την επίθεση. Εσείς τι θέση παίρνετε;

Εμείς δεν είμαστε ενάντιοι σε αυτού του είδους τις επιθέσεις και προφανώς δεν την καταδικάσουμε. Επειδή μάλλον δεν το γνωρίζετε θα πρέπει να τονίσουμε ότι η σχολή στην οποία έγινε η επίθεση, δεν είναι ένα συνηθισμένο σχολείο. Είναι μια θρησκευτική σχολή, που καλλιεργεί το σιωνισμό, που λειτουργεί υπέρ των εποικισμών και εκεί εκπαιδεύονται οι ηγέτες των εποίκων. Δεν σκοτώθηκαν κάποιοι αθώοι πολίτες, όπως τα ισραηλινά μέσα λένε, αλλά οι αυριανοί κατακτητές και νέων παλαιστινιακών εδαφών. Οι ισραηλινοί εποικισμοί συνεχώς αυξάνονται στη Δυτική Όχθη. Το πρόβλημα σήμερα στην Παλαιστίνη δεν είναι οι ρουκέτες που εκτοξεύουν οι μαχητές των οργανώσεων. Η αντίσταση είναι ο μόνος μηχανισμός αντίδρασης που μας έχει απομείνει, δεν είμαστε ερωτευμένοι με τον πόλεμο. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο από την διεθνή κοινή γνώμη οι κατακτητές και οι κατακτημένοι. Όσο αυξάνει η ισραηλινή επιθετικότητα, όσο συνεχίζεται η κατοχή, εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με όποιον τρόπο μπορούμε, με όποιο όπλο διαθέτουμε, ακόμα και με το σώμα μας.

Μετά τη συμφωνία της Αννάπολις ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με την διαδικασία ειρήνευσης;

Η ισραηλινή πολιτική δεν άλλαξε καθόλου μετά την συμφωνία της Αννάπολις. Η συμφωνία αυτή δεν οδηγεί σε λύση του παλαιστινιακού προβλήματος. Αντίθετα, επιβάλλει μεγαλύτερη πίεση στους Παλαιστίνιους, ενώ ουσιαστικά προωθεί την αμερικάνικη πολιτική στην περιοχή. Οι διαπραγματεύσεις που άρχισαν μετά την συμφωνία της Αννάπολις, έχουν χειροτερέψει τα πράγματα σε ότι αφορά στα δικαιώματα των Παλαιστινίων, με αποκορύφωμα τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζα. Οι εποικισμοί στη Δυτική Όχθη αυξάνουν καθημερινά. Πολύ φοβάμαι ότι το σχέδιο που επεξεργάζεται το Ισραήλ είναι να παραμείνει ως κατακτητής στη Δυτική Όχθη και κάποια στιγμή να προτείνει το παλαιστινιακό κράτος να περιοριστεί στη Λωρίδα της Γάζα, αφού βέβαια θα έχει προηγουμένως φροντίσει να την καταστρέψει τελείως. Μετά την συμφωνία της Αννάπολις, τα σημεία ελέγχου και τα μπλοκαρίσματα δρόμων στη Δυτική Όχθη έχουν αυξηθεί κατά 10% φτάνοντας συνολικά τα 662. Μόνο τον τελευταίο μήνα, 40 Παλαιστίνιοι στη Δυτική Όχθη βρήκαν το θάνατο από ισραηλινά πυρά, ενώ 11.500 Παλαιστίνιοι εξακολουθούν να κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές, από τους οποίους οι 140 είναι γυναίκες και οι 450 ανήλικοι κάτω των 18 ετών. Η πολιτική του Ισραήλ εξακολουθεί να στηρίζεται στην πολεμική ισχύ του.

Τον τελευταίο καιρό δυστυχώς υπάρχει μια έντονη κρίση στο εσωτερικό της παλαιστινιακής πολιτικής σκηνής. Χαμάς και Φατάχ αντιμάχονται, συχνά με νεκρούς και από τις δύο πλευρές. Το κόμμα σας πως αντιμετωπίζει αυτήν την κρίση;

Το πρώτο που θα ήθελα να δηλώσω είναι ότι το κόμμα μου ποτέ δεν έχει χρησιμοποιήσει μέχρι τώρα, και ούτε πρόκειται να χρησιμοποιήσει στο μέλλον, όπλα εναντίον άλλων Παλαιστινίων. Για να ξεπεραστεί η κρίση θα πρέπει και οι δύο πλευρές να κάνουν αμοιβαίες κινήσεις καλής θέλησης. Η Χαμάς να σταματήσει να διαχειρίζεται μόνη της την εξουσία που έχει πάρει στη Λωρίδα της Γάζα και η Φατάχ να ακυρώσει το καταπιεστικό καθεστώς που έχει επιβάλει στη Δυτική Όχθη. Αναφέρομαι στην καταπάτηση πολιτικών δικαιωμάτων των Παλαιστινίων από την μεριά του καθεστώτος του Παλαιστίνιου πρόεδρου Μαχμούτ Αμπάς. Για παράδειγμα, το δικαίωμα των διαδηλώσεων έχει περιοριστεί από τον Αμπάς. Παρόλο που ο νόμος λέει ότι οι διοργανωτές των διαδηλώσεων οφείλουν απλά να ενημερώσουν, και όχι να πάρουν άδεια από την Παλαιστινιακή Αρχή, εν τούτοις πολλές διαδηλώσεις απαγορεύονται στη Δυτική Όχθη. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι στη διάρκεια των συνομιλιών Αμπάς- Ολμέρτ στην Αννάπολις, αλλά και στη διάρκεια του πρόσφατου ταξιδιού του Αμερικανού Προέδρου Μπους στην περιοχή, οι διαδηλώσεις απαγορευτήκαν και όσες έγιναν χτυπήθηκαν από την πολιτοφυλακή του Αμπάς, έχοντας μάλιστα και έναν νεκρό Παλαιστίνιο διαδηλωτή, μόλις 17 ετών, στην Χεβρώνα. Αυτός δεν είναι ο μόνος νεκρός Παλαιστίνιος από παλαιστινιακά πυρά στη Δυτική Όχθη, νεκρούς είχαμε και σε διαδηλώσεις στη Ραμάλα, στη Νάμπλους και στη Τζενίν. Πάντως είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουν όλοι ότι χωρίς εσωτερική ενότητα δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με ελπίδες τον αγώνα μας. Εμείς αποδεχτήκαμε την συμφωνία του Καΐρου προς χάριν αυτής της ενότητας.

Συνεργάζεστε με τα άλλα παλαιστινιακά αριστερά κόμματα. Και με τη Χαμάς έχετε συνεργασία σε πολλαπλά, ώστε πολλοί να ισχυρίζονται ότι το κόμμα σας βρίσκεται πολύ κοντά της.

Ναι συνεργαζόμαστε με όλα τα παλαιστινιακά αριστερά κόμματα, το Δημοκρατικό Μέτωπο, το Κόμμα του Λαού, την Πρωτοβουλία του Μουσταφά Μπαργούτι. Και με τη Χαμάς συνεργαζόμαστε, μάλιστα βρισκόμαστε πολύ κοντά σε πολιτικό επίπεδο, εννοώντας την στάση ένοπλης αντίστασης που κρατάμε και τα δύο κόμματα απέναντι στην ισραηλινή κατοχή. Απέχουμε όμως πάρα πολύ από τη Χαμάς σε κοινωνικό επίπεδο, σε κοινωνικό πρόγραμμα και όραμα. Πολύ συχνά όμως κριτικάρουμε, και μάλιστα σκληρά, την Χαμάς. Στην συμφωνία της Μέκκα για παράδειγμα, η κριτική που ασκήσαμε στην Χαμάς ήταν ιδιαίτερα έντονη.

Συνεργασία από όσο ξέρουμε υπάρχει μεταξύ των οργανώσεων και σε επιχειρησιακό επίπεδο. Πολλές επιθέσεις εναντίον ισραηλινών στόχων πραγματοποιούνται από κοινού από παλαιστινιακές οργανώσεις. Στη ισραηλινή πόλη Ντεμόνα υπήρξε κακός συντονισμός;

Θα πρέπει να σας πω ότι υπάρχει σχετική αυτονομία μεταξύ του πολιτικού και του στρατιωτικού σκέλους της οργάνωσής μας. Έτσι αδυνατώ να σας δώσω εξήγηση σχετικά με τους λόγους για τους οποίους το PFLP ανάλαβε την ευθύνη για την επίθεση αυτοκτονίας πριν από 2 περίπου μήνες στην Ντεμόνα, επίθεση για την οποία τελικά την ευθύνη ανέλαβε η Χαμάς.
Μπορεί το κόμμα σας να είναι το ισχυρότερο μεταξύ των αριστερών κομμάτων, όμως η κατάσταση συνολικά της Αριστεράς στην Παλαιστίνη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως καλή. Που αποδίδετε αυτήν την κρίση;

Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος για αυτήν την κρίση. Όμως δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε την πραγματικότητα εδώ, στην Παλαιστίνη. Δυστυχώς κάποια αριστερά παλαιστινιακά κόμματα, μερικές φόρες παίρνουν θέσεις σε σημαντικά ζητήματα που δεν διαφέρουν σε τίποτε από τις θέσεις της Φατάχ. Αυτό ο κόσμος το βλέπει, το αντιλαμβάνεται και δυσπιστεί απέναντι στην Αριστερά συνολικά. Τη φθορά που προκαλούν στην Αριστερά αυτές οι στάσεις των άλλων αριστερών παλαιστινιακών κομμάτων δυστυχώς την εισπράττει και το PFLP.

Έχετε σχέσεις με τα κόμματα της ισραηλινής Αριστεράς;
Οι σχέσεις μας ήταν πολύ καλές, μέχρι την 2η Ιντιφάντα, κυρίως με μικρά αριστερίστικα ισραηλινά κόμματα και οργανώσεις, όπως το Micado και το Matispan που υποστηρίζει το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστίνιων προσφύγων. Όμως το βασικό πρόβλημα με την ισραηλινή πλευρά είναι ότι το Ισραήλ είναι ένα σιωνιστικό κράτος. Εμείς δεν είμαστε εναντίον των Εβραίων, είμαστε εναντίον του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ. Αν και αποδεχόμαστε την κοινή πολιτική γραμμή της PLO που στοχεύει στην ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, η θέση του συμπυκνώνεται στη ρήση «two people, one state solution». Είμαστε υπέρ της ίδρυσης ενός και μόνο ενός, νέου, δημοκρατικού -και όχι βέβαια θρησκευτικού- κράτους σε ολόκληρη την περιοχή της ιστορικής Παλαιστίνης, στο οποίο θα ζουν όλοι ειρηνικά, ανεξάρτητα από το θρήσκευμά τους, είτε είναι μουσουλμάνοι, είτε εβραίοι, είτε χριστιανοί.
Τι περιμένετε σήμερα από την διεθνή κοινότητα στην κατεύθυνση υποστήριξης του αγώνα σας ;
Η διεθνής κοινότητα θα βοηθούσε πολύ την παλαιστινιακή υπόθεση αν μπορούσε να ξεκινήσει ένα οργανωμένο και μακροχρόνιο μποϋκοτάζ κατά του Ισραήλ, εφαρμόζοντας το μοντέλο που εφαρμόστηκε και στην περίπτωση της Νότιας Αφρικής. Μια τέτοια πίεση θα ανάγκαζε το Ισραήλ να αλλάξει την αδιάλλακτη στάση του, όμως γνωρίζουμε καλά ότι ένα τέτοιο μποϋκοτάζ κατά του Ισραήλ δεν είναι καθόλου εύκολο.

************

Η Καλίντα Τζαράρ προσέχει πολύ τις μετακινήσεις της. Τη μητέρα της που μένει στην Τζενίν, 95 χιλιόμετρα βόρεια οαπό τη Ραμάλα, έχει 3 μήνες να πάει για να την δει. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα μπορέσει να φτάσει στην Τζενίν και δεν θα συλληφθεί σε κάποιο από τα πολλά ισραηλινά check points που θα βρεί στο δρόμος της. Είναι λογικό να λαμβάνει τα μέτρα της. Πως θα μπορούσε άλλωστε να κάνει αλλιώς τη στιγμή που 48 συνάδελφοί της βουλευτές, μέλη της Χαμάς, του PFLP, αλλά και της Φατάχ, βρίσκονται κλεισμένοι στις ισραηλινές φυλακές;