Στον Λίβανο υπάρχουν 18 αναγνωρισμένες θρησκευτικές κοινότητες και όλες αντιπροσωπεύονται στο σύνθετο πολιτικό σύστημα της χώρας. Τα τρία μεγαλύτερα κυβερνητικά αξιώματα προορίζονται για τους Σιίτες μουσουλμάνους, τους Σουνίτες μουσουλμάνους και τους Μαρωνίτες Χριστιανούς......
Μερικοί από τους σημαντικότερους φορείς στη λιβανέζικη πολιτική είναι:
Ο Hassan Nasrallah είναι Γενικός Γραμματέας της Hezbollah, που αποτελεί Σιιτικό πολιτικό κόμμα και κίνημα αντίστασης
Αφού πέρασε αρκετά χρόνια στην Amal, ο Nasrallah μπήκε στη Hezbollah το 1982 και έγινε Γενικός Γραμματέας της το 1992. Καθοδήγησε την οργάνωση σε μια περίοδο συμφωνημένου πολιτικού συμβιβασμού με άλλα κόμματα στον Λίβανο, καθιερώνοντας την σαν αξιόπιστο κόμμα παράλληλα με την αντιστασιακή της δράση. Κάτω από την ηγεσία του, η Hezbollah αύξησε τις επιθέσεις της ενάντια στις Ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις και το 2000 ανάγκασε το Ισραήλ να αποχωρήσει από τον Λίβανο. Η αποτυχία του Ισραήλ να εξαλείψει τη Hezbollah στον περσινό πόλεμο στο Λίβανο, ενίσχυσε την εικόνα του Nasrallah ως ήρωα μέσα στον αραβικό κόσμο. Μετά τον πόλεμο, ο Nasrallah απηύθυνε εκκλήσεις για το σχηματισμό Λιβανέζικης κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Επέκρινε την Δυτική ανάμιξη στις υποθέσεις της χώρας. Η Hezbollah υποστηρίζεται από το Ιράν και τη Συρία. ......
Αφού πέρασε αρκετά χρόνια στην Amal, ο Nasrallah μπήκε στη Hezbollah το 1982 και έγινε Γενικός Γραμματέας της το 1992. Καθοδήγησε την οργάνωση σε μια περίοδο συμφωνημένου πολιτικού συμβιβασμού με άλλα κόμματα στον Λίβανο, καθιερώνοντας την σαν αξιόπιστο κόμμα παράλληλα με την αντιστασιακή της δράση. Κάτω από την ηγεσία του, η Hezbollah αύξησε τις επιθέσεις της ενάντια στις Ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις και το 2000 ανάγκασε το Ισραήλ να αποχωρήσει από τον Λίβανο. Η αποτυχία του Ισραήλ να εξαλείψει τη Hezbollah στον περσινό πόλεμο στο Λίβανο, ενίσχυσε την εικόνα του Nasrallah ως ήρωα μέσα στον αραβικό κόσμο. Μετά τον πόλεμο, ο Nasrallah απηύθυνε εκκλήσεις για το σχηματισμό Λιβανέζικης κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Επέκρινε την Δυτική ανάμιξη στις υποθέσεις της χώρας. Η Hezbollah υποστηρίζεται από το Ιράν και τη Συρία. ......Ο Saad al-Hariri είναι ηγέτης του Future Movement (al-Mustaqbal), ενός Σουνιτικού μουσουλμανικού κόμματος
To Future Movement (Κίνημα για το Μέλλον;) είναι το μεγαλύτερο κόμμα ανάμεσα στις δυνάμεις της 14ης Μάρτη, που αποτελούν την πλειοψηφική ομάδα του Λιβανέζικου Κοινοβουλίου. Ο Al-Hariri ηγείται του "Κινήματος για το μέλλον" από το 2005, μετά από τη δολοφονία τους πατέρα του, Rafiq. Το "Κίνημα για το μέλλον" έχει διαμορφώσει συμμαχίες με άλλα κόμματα, και ανάμεσά τους με το "Προοδευτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα των Δρούζων" και τις "Χριστιανικές Λιβανέζικες Δυνάμεις". Η νέα συμμαχία των δυνάμεων της 14ης Μάρτη, συνέχισε με αμείωτο ρυθμό μια αντι-Συριακή πλατφόρμα στις βουλευτικές εκλογές του 2005, καλώντας τη Δαμασκό να σταματήσει τις δήθεν παρεμβάσεις της στις Λιβανέζικες υποθέσεις. Ο Saad Al- Ηariri προτάθηκε για πρωθυπουργός του Λιβάνου μετά τη νίκη των δυνάμεων της Συμμαχίας της 14ης Μάρτη στις εκλογές του 2005. Αποποιήθηκε τη θέση, αντιπροτείνοντας τον Fouad Siniora, οικονομολόγο και υπουργό οικονομικών κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του Rafiq Al- hariri. Ο Al-Hariri είναι υπέρ του αφοπλισμού της ισλαμικής πτέρυγας αντίστασης της Hezbollah. Υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.
To Future Movement (Κίνημα για το Μέλλον;) είναι το μεγαλύτερο κόμμα ανάμεσα στις δυνάμεις της 14ης Μάρτη, που αποτελούν την πλειοψηφική ομάδα του Λιβανέζικου Κοινοβουλίου. Ο Al-Hariri ηγείται του "Κινήματος για το μέλλον" από το 2005, μετά από τη δολοφονία τους πατέρα του, Rafiq. Το "Κίνημα για το μέλλον" έχει διαμορφώσει συμμαχίες με άλλα κόμματα, και ανάμεσά τους με το "Προοδευτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα των Δρούζων" και τις "Χριστιανικές Λιβανέζικες Δυνάμεις". Η νέα συμμαχία των δυνάμεων της 14ης Μάρτη, συνέχισε με αμείωτο ρυθμό μια αντι-Συριακή πλατφόρμα στις βουλευτικές εκλογές του 2005, καλώντας τη Δαμασκό να σταματήσει τις δήθεν παρεμβάσεις της στις Λιβανέζικες υποθέσεις. Ο Saad Al- Ηariri προτάθηκε για πρωθυπουργός του Λιβάνου μετά τη νίκη των δυνάμεων της Συμμαχίας της 14ης Μάρτη στις εκλογές του 2005. Αποποιήθηκε τη θέση, αντιπροτείνοντας τον Fouad Siniora, οικονομολόγο και υπουργό οικονομικών κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του Rafiq Al- hariri. Ο Al-Hariri είναι υπέρ του αφοπλισμού της ισλαμικής πτέρυγας αντίστασης της Hezbollah. Υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.Ο Fouad Siniora είναι ο πρωθυπουργός του Λιβάνου και μέλος του "Κινήματος για το μέλλον" του Hariri (Al- mustaqbal)
Έχει υπηρετήσει δύο φορές ως υπουργός οικονομικών του Λιβάνου σε κυβερνήσεις του Rafiq Al- hariri, που ήταν στενός πολιτικός σύμμαχος και φίλος του. Έγινε πρωθυπουργός το 2005, όταν οι δυνάμεις της 14ης Μάρτη πήραν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Μερικούς μήνες μετά τον πόλεμο μεταξύ Hezbollah και Ισραήλ, υποστηρικτές της συμμαχίας Hezbollah-Amal-Free Patriotic Movement απαίτησαν απο τον Siniora να εγκαταλείψει το αξίωμά του. Η αντιπολίτευση υποστήριξε ότι ο Siniora απέτυχε να παρέχει βοήθεια στις περιοχές του Λιβάνου που έχει αποτύχει να παρέχει τη βοήθεια στις περιοχές του Λιβάνου που χτυπήθηκαν πιο πολύ από τους Ισραηλινούς βομβαρδισμούς.
Η κυβέρνηση Siniora είναι αδύναμη από όταν η καθοδηγούμενη από την Hezbollah αντιπολίτευση απέσυρε τα μέλη της τον Νοέμβρη του 2006. Ωστόσο υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.
Έχει υπηρετήσει δύο φορές ως υπουργός οικονομικών του Λιβάνου σε κυβερνήσεις του Rafiq Al- hariri, που ήταν στενός πολιτικός σύμμαχος και φίλος του. Έγινε πρωθυπουργός το 2005, όταν οι δυνάμεις της 14ης Μάρτη πήραν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Μερικούς μήνες μετά τον πόλεμο μεταξύ Hezbollah και Ισραήλ, υποστηρικτές της συμμαχίας Hezbollah-Amal-Free Patriotic Movement απαίτησαν απο τον Siniora να εγκαταλείψει το αξίωμά του. Η αντιπολίτευση υποστήριξε ότι ο Siniora απέτυχε να παρέχει βοήθεια στις περιοχές του Λιβάνου που έχει αποτύχει να παρέχει τη βοήθεια στις περιοχές του Λιβάνου που χτυπήθηκαν πιο πολύ από τους Ισραηλινούς βομβαρδισμούς.Η κυβέρνηση Siniora είναι αδύναμη από όταν η καθοδηγούμενη από την Hezbollah αντιπολίτευση απέσυρε τα μέλη της τον Νοέμβρη του 2006. Ωστόσο υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.
Ο Walid Jumblatt (Δρούζος), ηγείται του Προοδευτικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSP), που συμμετέχει στο μπλοκ των "Δυνάμεων της 14ης Μάρτη"
Το 1982 και το 1983, καθώς μαινόταν ο εμφύλιος πόλεμος στον Λίβανο, ο Jumblatt οδήγησε μια ομάδα Δρούζων ενάντια στους Μαρωνίτες Χριστιανούς μαχητές, με σκοπό να ανταποδώσει τις αγριότητες που διαπράχτηκαν ενάντια στους Δρούζους νωρίτερα στον πόλεμο. Μετά τη νίκη του ο Jumblatt σταθεροποίησε τη θέση του ως de facto ηγέτη της κοινότητας των Δρούζων. Είναι διάσημος για τη μεταβολή των πολιτικών του θέσεων προκειμένου να προασπίσει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των Δρούζων. Υποστήριξε τη στρατιωτική παρουσία της Συρίας στο Λίβανο μετά το τέλος του εμφυλίου το 1990, αλλά έκανε μια θορυβώδη εκστρατεία για το τέλος της Συριακής επιρροής μετά τη δολοφονία του Rafiq Al- Ηariri...Διατηρεί καλές σχέσεις με διεθνείς πολιτικούς και εμπνέει σημαντικό σεβασμό στις θρησκευτικές ομάδες της χώρας.
Το 1982 και το 1983, καθώς μαινόταν ο εμφύλιος πόλεμος στον Λίβανο, ο Jumblatt οδήγησε μια ομάδα Δρούζων ενάντια στους Μαρωνίτες Χριστιανούς μαχητές, με σκοπό να ανταποδώσει τις αγριότητες που διαπράχτηκαν ενάντια στους Δρούζους νωρίτερα στον πόλεμο. Μετά τη νίκη του ο Jumblatt σταθεροποίησε τη θέση του ως de facto ηγέτη της κοινότητας των Δρούζων. Είναι διάσημος για τη μεταβολή των πολιτικών του θέσεων προκειμένου να προασπίσει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των Δρούζων. Υποστήριξε τη στρατιωτική παρουσία της Συρίας στο Λίβανο μετά το τέλος του εμφυλίου το 1990, αλλά έκανε μια θορυβώδη εκστρατεία για το τέλος της Συριακής επιρροής μετά τη δολοφονία του Rafiq Al- Ηariri...Διατηρεί καλές σχέσεις με διεθνείς πολιτικούς και εμπνέει σημαντικό σεβασμό στις θρησκευτικές ομάδες της χώρας.Ο Michel Suleiman είναι ο διοικητής των Λιβανέζικων ενόπλων δυνάμεων (LAF), που διαδέχτηκε τον Emile Lahoud όταν αυτός εκλέχτηκε Πρόεδρο της χώρας.
Επικεφαλής του Λιβανέζικου στρατού από το 1998, θεωρείται ενοποιητικός παράγοντας στο Λίβανο, όπου σχεδόν κάθε πολιτικός θεωρείται ή φιλο-Σύριος ή αντι-Σύριος. Ο 59χρονος Μαρωνίτης Χριστιανός έμοιαζε κάποτε να υποστηρίζει τη Συρία, και έπαιξε ρόλο κλειδί στο τέλος της 29χρονης στρατιωτικής παρουσίας στο Λίβανο το 2005. Το προφίλ του ως ισχυρός Λιβανέζος ηγέτης ενισχύθηκε όταν το 2007 ο Λιβανέζικος στρατός -με μια 15μερη επιχείρηση- "καθάρισε" το Παλαιστινιακό προσφυγικό στρατόπεδο Nahr al-Bared από τους μαχητές της Fatah al-Islam (εμπνευσμένους από την Αλ Κάιντα). Κέρδισε επίσης υποστήριξη μετά την άρνησή του να καταστείλει τις μαζικές αντι-Συριακές διαδηλώσεις το Μάρτη του 2005, μετά τη δολοφονία του Rafiq Al-Ηariri. Είναι ο συναινετικός υποψήφιος για την κενή θέση του προέδρου του Λιβάνου, αλλά η εκλογή του έχει μπλοκαριστεί από την πολιτική φιλονικία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
Επικεφαλής του Λιβανέζικου στρατού από το 1998, θεωρείται ενοποιητικός παράγοντας στο Λίβανο, όπου σχεδόν κάθε πολιτικός θεωρείται ή φιλο-Σύριος ή αντι-Σύριος. Ο 59χρονος Μαρωνίτης Χριστιανός έμοιαζε κάποτε να υποστηρίζει τη Συρία, και έπαιξε ρόλο κλειδί στο τέλος της 29χρονης στρατιωτικής παρουσίας στο Λίβανο το 2005. Το προφίλ του ως ισχυρός Λιβανέζος ηγέτης ενισχύθηκε όταν το 2007 ο Λιβανέζικος στρατός -με μια 15μερη επιχείρηση- "καθάρισε" το Παλαιστινιακό προσφυγικό στρατόπεδο Nahr al-Bared από τους μαχητές της Fatah al-Islam (εμπνευσμένους από την Αλ Κάιντα). Κέρδισε επίσης υποστήριξη μετά την άρνησή του να καταστείλει τις μαζικές αντι-Συριακές διαδηλώσεις το Μάρτη του 2005, μετά τη δολοφονία του Rafiq Al-Ηariri. Είναι ο συναινετικός υποψήφιος για την κενή θέση του προέδρου του Λιβάνου, αλλά η εκλογή του έχει μπλοκαριστεί από την πολιτική φιλονικία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.Ο Michel Aoun, Χριστιανός Μαρωνίτης, ηγείτε του Ελεύθερου Πατριωτικού Κινήματος (FPM), μιας χριστιανικής πολιτική οργάνωση που υποστηρίζει έναν κοσμικό χαρακτήρα για το Λίβανο
Πρώην διοικητής του Λιβανέζικου στρατού, ο Aoun ήταν πρωθυπουργός και πρόεδρος της επικρατούσας Χριστιανικής στρατιωτικής κυβέρνησης στην Ανατολική Βηρυττο τα τελευταία δύο χρόνια του Λιβανέζικου εμφύλιου. Η διακυβέρνησή του τελείωσε όταν εκδιώχθηκε από το προεδρικό μέγαρο στην Baabda από Συριακά στρατεύματα. Επέκρινε σκληρά τη συριακή επιρροή στο Λίβανο απ' όταν εξορίστηκε το 1991. Όσο βρισκόταν στο Παρίσι ίδρυσε το Ελεύθερο Πατριωτικό Κίνημα. Επέστρεψε στο Λίβανο τον Μάη του 2005, λίγο πριν το FPM συμφωνήσει σε "ένα μνημόνιο αμοιβαίας συμφωνίας" με τη Hezbollah. Το FPM ανήκει στην καθοδηγούμενη από τη Hezbollah αντιπολίτευση.
Πρώην διοικητής του Λιβανέζικου στρατού, ο Aoun ήταν πρωθυπουργός και πρόεδρος της επικρατούσας Χριστιανικής στρατιωτικής κυβέρνησης στην Ανατολική Βηρυττο τα τελευταία δύο χρόνια του Λιβανέζικου εμφύλιου. Η διακυβέρνησή του τελείωσε όταν εκδιώχθηκε από το προεδρικό μέγαρο στην Baabda από Συριακά στρατεύματα. Επέκρινε σκληρά τη συριακή επιρροή στο Λίβανο απ' όταν εξορίστηκε το 1991. Όσο βρισκόταν στο Παρίσι ίδρυσε το Ελεύθερο Πατριωτικό Κίνημα. Επέστρεψε στο Λίβανο τον Μάη του 2005, λίγο πριν το FPM συμφωνήσει σε "ένα μνημόνιο αμοιβαίας συμφωνίας" με τη Hezbollah. Το FPM ανήκει στην καθοδηγούμενη από τη Hezbollah αντιπολίτευση.Ο Nabih Berri είναι πρόεδρος της Βουλής στη Λιβανέζικη εθνική συνέλευση και ηγέτης του Amal, ενός Σιιτικού μουσουλμανικού κόμματος
Πήρε τον πλήρη έλεγχο της Amal το 1980 και την καθοδήγησε για το υπόλοιπο του εμφυλίου πολέμου. Η Amal αναμίχθηκε ιδιαίτερα στις μάχες για τον έλεγχο της μουσουλμανικής Δυτικής Βηρυττού. Στο αποκορύφωμα του πολέμου, η Αμάλ πολέμησε ενάντια στη Hezbollah. Η ομάδα του Berri έχει σήμερα θερμές σχέσεις με τη Hezbollah, και την υποστήριξε στον πόλεμο με το Ισραήλ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2006.
Ο Berri αποχώρησε πρόσφατα από την κυβέρνηση (χαρακτηρίζοντάς την) αντισυνταγματική και όχι αντιπροσωπευτική...
Πήρε τον πλήρη έλεγχο της Amal το 1980 και την καθοδήγησε για το υπόλοιπο του εμφυλίου πολέμου. Η Amal αναμίχθηκε ιδιαίτερα στις μάχες για τον έλεγχο της μουσουλμανικής Δυτικής Βηρυττού. Στο αποκορύφωμα του πολέμου, η Αμάλ πολέμησε ενάντια στη Hezbollah. Η ομάδα του Berri έχει σήμερα θερμές σχέσεις με τη Hezbollah, και την υποστήριξε στον πόλεμο με το Ισραήλ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2006.Ο Berri αποχώρησε πρόσφατα από την κυβέρνηση (χαρακτηρίζοντάς την) αντισυνταγματική και όχι αντιπροσωπευτική...
Ο Samir Geagea είναι επικεφαλής της "Λιβανέζικης Δύναμης" (Lebanese Force), ενός κυρίως Μαρωνίτικου Χριστιανικού πολιτικού κόμματος (πρώην ομάδα πολιτοφυλακής)
Έγινε ενεργό μέλος της δεξιάς πτέρυγας του Φαλαγγιτικού κόμματος, που ήταν η κύρια χριστιανική δύναμη κατά το ξέσπασμα του εμφύλιου το 1975. Στις αρχές της δεκαετίας του '80, διορίστηκε επικεφαλής των Λιβανέζικων δυνάμεων πολιτοφυλακής στο Βόρειο μέτωπο. Οδήγησε την ομάδα του στην πάλη ενάντια στο Συριακό στρατό, το PSP και τους Παλαιστίνιους μαχητές. Τοποθετήθηκε ανοιχτά ενάντια στη Συριακή επιρροή στο Λίβανο μετά το τέλος του εμφυλίου, και αρνήθηκε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Φυλακίστηκε ισόβια το 1994 για δολοφονίες που είχαν γίνει κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, αλλά μετά τις εκλογές του 2005 αφέθηκε ελεύθερος με ένα νομοσχέδιο αμνηστίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.