Η τελευταία διένεξη ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη έχει να κάνει με τις αστικές περιοχές της Δυτικής Όχθης και ποιος θα διενεργεί τους ελέγχους. Το προηγούμενο βράδυ, σε κοινή τους δήλωση, ο πρωθυπουργός Νεντανιάχου, ο Υπουργός Άμυνας Γιαλόν και ο επιτελάρχης του Ισραηλινού στρατού Άισενκοτ, είπαν πως θα είναι αυτοί υπεύθυνοι. «Ο ισραηλινός στρατός διατηρεί –και θα διατηρεί- την δυνατότητα να μπαίνει στον Τομέα Α και όπου αλλού κρίνεται αναγκαίο, σύμφωνα με τις επιχειρησιακές του ανάγκες» αναφέρει το κοινό ανακοινωθέν, καταλήγοντας ότι «δεν υπάρχει καμία άλλη συμφωνία με τους Παλαιστίνιους».
Η ανακοίνωση βάζει τελεία σε μια συζήτηση που είχε ξεκινήσει εδώ και βδομάδες ανάμεσα στις δυνάμεις ασφαλείας του Ισραήλ περί περιορισμού των επιδρομών ως μέτρο κατευνασμού των εντάσεων που συνεχίζονται εδώ και έξι μήνες. Από τον προηγούμενο Οκτώβριο, Παλαιστίνιοι έχουν σκοτώσει τουλάχιστον 30 Ισραηλινούς και οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν σκοτώσει περισσότερους από 180 Παλαιστίνιους.
Φημολογείται πως ο Νεντανιάχου ήταν υπέρ της απόσυρσης των ισραηλινών δυνάμεων, αλλά οι επικριτές του επιχειρηματολόγησαν κατά της αποχώρησης στο υπουργικό συμβούλιο που έγινε λίγες ώρες πριν το κοινό ανακοινωθέν.
Η ισραηλινή YNet αναφέρει μια «άνευ προηγουμένου» διαφοροποίηση, σύμφωνα με πηγή που βρισκόταν στη συνάντηση. Σοβαρές εντάσεις σημειώθηκαν μεταξύ του πρωθυπουργού και του υπουργού εκπαίδευσης Ναφταλί Μπένετ που είναι αρχηγός του ακροδεξιού κόμματος Bayit Yehudi και θεωρείται σοβαρός αντίπαλος του Νεντανιάχου.
Ο Νεντανιάχου επανειλημμένα έλεγε στον Μπένετ «ηρέμησε ή θα σου ρίξω» και ο Μπένετ απαντούσε «Κάνε ό,τι θέλεις. Εγώ θα συνεχίσω να παλεύω για τις θέσεις μου στα ζητήματα ασφάλειας». Ο Νεντανιάχου πρόσθεσε «Δεν κάνεις εσύ κουμάντου». Αλλά μέσα σε λίγες ώρες, το υπουργικό συμβούλιο ψήφισε υπέρ της θέσης του Μπένετ και όχι του πρωθυπουργού.
Ωστόσο, σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, οι σχέσεις Ισραηλινών-Παλαιστινίων σε θέματα ασφαλείας καθιερωθήκαν με προηγούμενες συμφωνίες που έχουν υπογράψει και τα δύο μέρη είκοσι χρόνια πριν και οι αστικές περιοχές της Δυτικής Όχθης βρίσκονται εκτός των ορίων των ισραηλινών δυνάμεων. Οι ζώνες για το που και πότε ο στρατός μπορεί να μπει σε κατεχόμενα εδάφη, καθορίστηκαν το 1993 στις Συμφωνίες του Όσλο. Η ισραηλινή και παλαιστινιακή ηγεσία συμφώνησαν να χωρίσουν την περιοχή σε περιφέρειες αστυνόμευσης: Τομέας Α, Β και Γ.
Οι ισραηλινές δυνάμεις απαγορεύεται να μπουν στον Τομέα Α, που αποτελείται από αποκομμένα εδαφικά νησάκια, και περιλαμβάνει την παλαιστινιακή πρωτεύουσα της Ραμάλα και άλλες μεγάλες πόλεις. Η παράδοση των παλαιστινιακών πόλεων στην παλαιστινιακή ασφάλεια θεωρήθηκε τότε ως προετοιμασία για να γίνει η Δυτική Όχθη και η Γάζα κυρίαρχο κράτος. Ο ακρογωνιαίος λίθος ήταν η ίδρυση των παλαιστινιακών δυνάμεων ασφαλείας που σήμερα αριθμεί 50.000 αξιωματούχους.
Παρά το πρωτόκολλο, οι ισραηλινές δυνάμεις μπαίνουν τη νύχτα στον Τομέα Α, κυρίως για συλλήψεις. Οι Παλαιστίνιοι αρχηγοί θεωρούν πως είναι ένα σημάδι που δείχνει ότι το Ισραήλ δεν παίρνει καθόλου σοβαρά την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους, ούτε τώρα ούτε κάποια στιγμή στο μέλλον.
Συγκεκριμένα, οι Παλαιστίνιοι βλέπουν τους ισραηλινούς στρατιώτες στις πόλεις τους ως εξήγηση γιατί θέλουν να ακυρωθεί το Όσλο και να οδηγήσουν τους εισβολείς στο Συμβούλιο Ασφαλείας προκειμένου να βγάλει ψήφισμα με το οποίο να αναγκάζει το Ισραήλ να παραδώσει τα κλειδιά της Δυτικής Όχθης και της Γάζας. «Το Ισραήλ δείχνει ξεκάθαρα την αποφασιστικότητα του να θάψει όλες τις συμφωνίες και να καταστρέψει την προοπτική της λύσης δύο κρατών», είπε ο επικεφαλής της ΟΑΠ Σαΐμπ Ερεκάτ. «Είναι σαφές πως το Ισραήλ επικεντρώνεται στο να προωθήσει τα σχέδια του να δυναμώσει το πολιτικό πρόγραμμα «ένα κράτος, δύο συστήματα» σε όλη την ιστορική Παλαιστίνη, γνωστό και σαν καθεστώς απαρτχάιντ», είπε.
Σύμφωνα με το Όσλο, το Ισραήλ υποχρεούται να ενημερώνει την ΠΑ για το πρόσωπο που το ενδιαφέρει και όχι να επιδράμει μόνο του στον Τομέα Α. Και μετά είναι παλαιστινιακή ευθύνη να πιάσει τον καταζητούμενο και να τον παραδώσει στης ισραηλινή ασφάλεια, αν κριθεί απαραίτητο. Η συμφωνία περιγράφεται ως συντονισμός για την ασφάλεια. Οι Παλαιστίνιοι θεωρούν πως είναι η πιο απεχθής πτυχή της κυβέρνησης και πολλές φορές την περιγράφουν ως «εξωτερική ανάθεση» της βρώμικης δουλειάς του Ισραήλ στην ΠΑ.
Οι Παλαιστίνιοι αρχηγοί καταλαβαίνουν ότι το δόγμα του συντονισμού ασφαλείας δεν δουλεύει προς όφελός τους. Οι αξιωματούχοι αρχίζουν και ανησυχούν για το κόστος των υπηρεσιών ασφαλείας.
Πέρσι η ΟΑΠ ψήφισε να τελειώσει ο συντονισμός ασφάλειας και κατ’ επέκταση οι Συμφωνίες του Όσλο. Η απόφαση ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί. Το ερώτημα όμως παραμένει: το κοινό ισραηλινό ανακοινωθέν ήταν μήπως η δική του εκδοχή να κόψει τους δεσμούς με το Όσλο;