Τα παιδιά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της τελευταίας παλαιστινιακής εξέγερσης από τη στιγμή που ξεκίνησε, στα μέσα Σεπτεμβρίου, αποδεικνύοντας την αποτυχία της παλαιστινιακής ηγεσίας και των κομμάτων να τα προστατέψει. Από τις αρχές Οκτωβρίου, έχουν σκοτωθεί περίπου 108 Παλαιστίνιοι, συμπεριλαμβανομένων εξήντα δύο που σκοτώθηκαν σε υποτιθέμενες επιχειρήσεις αντίστασης.
Ο τρίτος μήνας της εξέγερσης ξεκίνησε με τον θάνατο του έφηβου Maamoun al-Khatib, 16 χρονών, αφού προσπάθησε να μαχαιρώσει έναν ισραηλινό στρατιώτη κοντά σε έναν εποικισμό της Βηθλεέμ, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
Η κλιμάκωση από την μεριά του Ισραήλ και η έλλειψη υποστήριξης από την ηγεσία της Παλαιστίνης δεν έχει εμποδίσει τις ανοργάνωτες επιθέσεις από παιδιά και νεαρούς, γεγονός που όλοι οι αναλυτές συμφωνούν ότι διαφοροποιεί την τρέχουσα εξέγερση με τις προηγούμενες.
Κατά την πρώτη (1987-1993) και τη δεύτερη (2000-2005) Ιντιφάντα, τα παιδιά συμμετείχαν κυρίως με το να πετάνε πέτρες στις ισραηλινές δυνάμεις ή βοηθώντας τους τραυματισμένους Παλαιστίνιους. Οι ηλικίες και το υπόβαθρο των νέων που εμπλέκονται στις επιχειρήσεις αντίστασης στη σημερινή εξέγερση, δείχνουν μια εκπληκτική μεταμόρφωση: από τους 108 μάρτυρες, οι περισσότεροι ήταν κάτω από 20 χρονών. Από τα 24 παιδιά που σκοτώθηκαν, τα 17 σκοτώθηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις με την υποψία επιχειρούμενης επίθεσης, όπως συνέβη με τον Khatib, ενώ οκτώ σκοτώθηκαν στην διάρκεια συγκρούσεων και επιθέσεων με δακρυγόνα.
Χαμένη παιδική ηλικία
Πολλοί έχουν καλέσει να γίνουν προσπάθειες να σταματήσουν τα παιδιά να εμπλέκονται σε μαχαιρώματα κοντά στα ισραηλινά σημεία ελέγχου, αφού τα περισσότερα σκοτώνονται στην προσπάθεια. Επιχειρηματολογούν ότι τα παιδιά πρέπει να χαρούν την παιδική τους ηλικία και η παλαιστινιακή αντίσταση θα τους περιμένει. Άλλοι λένε πως η νοοτροπία των Παλαιστινίων αποδέχεται την συμμετοχή των παιδιών στις επιθέσεις. Ρίχνουν το φταίξιμο στις οικογένειες των παιδιών, στα ΜΜΕ και στην κοινωνία. Επιτίθεντο σε όποιον απεικονίζει την δολοφονία των παιδιών ενώ αγνοούν πως η κύρια αιτία θανάτου είναι η κατοχή.
Τα παιδιά συμμετέχουν στην αντίσταση για τρεις λόγους:
Πρώτον, γιατί τα εγκλήματα που διαπράττουν οι ισραηλινές δυνάμεις συνεχίζουν να εντείνονται, καθώς συνεχίζουν να σκοτώνουν Παλαιστίνιους και να γκρεμίζουν σπίτια.
Δεύτερον, η παλαιστινιακή ηγεσία έχει αποτύχει να επέμβει και να σταματήσει τους σκοτωμούς ή να προστατέψει τους παλαιστίνιους πολίτες.
Τρίτον, τα παλαιστινιακά κόμματα είναι πολιτικά απομονωμένα και δεν έχουν καταφέρει να πάρουν μέρος στην αντίσταση.
Οι ισραηλινοί στρατιώτες έχουν διαρρεύσει φωτογραφίες και βίντεο που δείχνουν την δολοφονία των Παλαιστινίων και τον ακρωτηριασμό των νεκρών, προσπαθώντας να αποθαρρύνουν τους υπόλοιπους και να σταματήσουν τις επιχειρήσεις αντίστασης. Ένα βίντεο που διέρρευσε, έδειχνε έναν ισραηλινό ανακριτή να παρενοχλεί και να φωνάζει σε ένα παιδί κρατούμενο, τον Ahmed Manasra. Παρόλα αυτά, οι Παλαιστίνιοι δεν πτοήθηκαν, αλλά αντίθετα εξοργίστηκαν. Τα παιδιά και οι νέοι αντέδρασαν με επιθέσεις σε ισραηλινά σημεία ελέγχου.
Μια ανήμπορη ηγεσία
Η παλαιστινιακή ηγεσία έχει σταθεί ανήμπορη και ανίκανη να κάνει οτιδήποτε για τους καθημερινούς σκοτωμούς. Το χάσμα μεταξύ του λαού και της ηγεσίας έχει μεγαλώσει με τις ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις στους προσφυγικούς καταυλισμούς, νοσοκομεία και πανεπιστήμια, έχοντας δολοφονήσει, τραυματίσει ή συλλάβει Παλαιστίνιους. Ο καθηγητής Ahmad Jamil Azem του πανεπιστημίου Birzeit ισχυρίζεται ότι η παλαιστινιακή ηγεσία είναι σε πλήρη σύγχυση και ανίκανη να προσφέρει ξεκάθαρη εναλλακτική στον λαό της.
Έχοντας χάσει την ικανότητα της να αναλάβει δράση, η ΠΑ έχει υιοθετήσει τον ρόλο των οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καταγράφοντας τα εγκλήματα που διαπράττει η ισραηλινή κατοχή. Στις 24 Νοεμβρίου, Ο πρόεδρος Αμπάς υπέβαλε στον Γενικό Γραμματέα των ΗΠΑ, Τζον Κέρυ, πέντε φακέλους με ισραηλινά εγκλήματα. Αυτό δείχνει πως ο ρόλος της ΠΑ έχει περιοριστεί στην καταγραφή και υποβολή παραπόνων.
Η ισραηλινή κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι η παλαιστινιακή ηγεσία δεν υποστηρίζει τις επιθέσεις, γι’ αυτό και δεν έχει επιβάλλει καμία κύρωση στην ΠΑ, όπως κάνει συνήθως. Ωστόσο, η παλαιστινιακή ηγεσία δεν είναι η μόνη ανήμπορη. Οι δράσεις των παλαιστινιακών κομμάτων έχουν περιοριστεί στο να τυπώνουν φωτογραφίες και αφίσες των μαρτύρων, σε μια τελευταία προσπάθεια να παραμείνουν στο προσκήνιο.
Τα παιδιά μάρτυρες
Το σπίτι του Alaa Hashash, του παιδιού που σκοτώθηκε στις 23 Νοεμβρίου μετά την υποτιθέμενη προσπάθεια να μαχαιρώσει έναν ισραηλινό στρατιώτη, αντιπροσωπεύει την τρέχουσα κατάσταση των Παλαιστινίων. Στο μικρό, ταπεινό σπίτι που βρίσκεται στον προσφυγικό καταυλισμό Askar al-Jadeed, κοντά στη Νάμπλους, βρίσκονται οι αφίσες των παιδιών μαρτύρων.
Ο πατέρας του Alaa είπε στο al-Araby al-Jadeed «αφού είχα ακούσει διάφορες φήμες, η ισραηλινή μυστική υπηρεσία με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε να πάω στο σημείο ελέγχου Hawara, όπου με έψαξαν τρεις φορές, την μία χωρίς να φοράω ρούχα. Αφού με έψαξαν και αρνούμενος να πιω τον καφέ που μου πρόσφεραν, ένας αξιωματούχος μου είπε «λυπάμαι που σας ενημερώνω ότι ο γιος σας προσπάθησε να μαχαιρώσει κάποιον και οι στρατιώτες τον σκότωσαν. Συγνώμη που τον σκοτώσαμε, το ξέρω πως ήταν μόνο ένα παιδί, αλλά αυτές τις οδηγίες έχουμε» Αισθάνθηκα πως όλος ο κόσμος γύρω μου γκρεμίστηκε. Τον ρώτησα «γιατί δεν τον τραυματίσατε και να τον συλλάβατε; γιατί έπρεπε να τον σκοτώσετε;» και μου απάντησε «οι διαταγές μας ήταν να σκοτώσουμε». Όπως κάθε παιδί, έτσι και το δικό μου σκοτώθηκε από το Ισραήλ και η απουσία της ηγεσίας και των κομμάτων σημαίνει πως δεν έμεινε κανείς να παρέμβει, παρά μόνο τα παιδιά».
Την μέρα πριν πεθάνει ο Alla, άλλο ένα παιδί από τον ίδιο καταυλισμό πέθανε από αιμορραγία στο σημείο ελέγχου Hawara, αφού οι ισραηλινές δυνάμεις εμπόδισαν το ασθενοφόρο της Ερυθράς Ημισελήνου να περάσει. Το βράδυ πριν πεθάνει, η 16χρονη Ashraqat Taha Qatanany ζήτησε από την οικογένεια της ένα μαχαίρι με δηλητήριο. Σκέφτηκαν πως ήθελε απλώς να εκφράσει την οργή της όπως όλοι οι έφηβοι.
Στις 23 Νοεμβρίου η 14χρονη Hadeel Wajih Awad δολοφονήθηκε και η 16χρονη ξαδέρφη της Nourhan, τραυματίστηκε μετά την υποτιθέμενη προσπάθεια επίθεσης στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ. Ο αδερφός της Hadeel, Mahmoud Awad είχε σκοτωθεί στις 29 Νοεμβρίου 2013 σε σύγκρουση με τους ισραηλινούς σε προσφυγικό καταυλισμό στην Ιερουσαλήμ.
Ο ειδικός στις ισλαμικές σχέσεις Alaa Rimawi του Κέντρου Ισλαμικών Σπουδών της Ιερουσαλήμ είπε στο al-Araby ότι οι γυναίκες και τα παιδιά έχουν εξαναγκαστεί να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, γιατί η παλαιστινιακή ηγεσία έχει αποτύχει να προστατέψει τον λαό και τα κόμματα έχουν αποδυναμωθεί. «Πρέπει να γίνουν ορισμένες ερωτήσεις στην ηγεσία, που έχει σχεδόν 100.000 προσωπικό ασφαλείας στη Δυτική Όχθη και καταναλώνουν το 44% του συνολικού προϋπολογισμού. Η ισραηλινή κατοχή είναι υπεύθυνη για την δολοφονία των παιδιών και η ΠΑ είναι υπεύθυνη για την έλλειψη ξεκάθαρης προσέγγισης, ενώ η απουσία της PLO φταίει για την κατάσταση σύγχυσης που επικρατεί».