Ο σύντροφος Emad Abu Rahma, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, καταδίκασε την αποτυχία της Γαλλίας να απελευθερώσει τον Λιβανέζο αγωνιστή για την Παλαιστίνη, σύντροφο Georges Ibrahim Abdallah. Ο Abu Rahma είπε ότι η αποτυχία της απελευθέρωσης του Abdallah στις 14 Ιανουαρίου – και η αναβολή της δικαστικής απόφασης για την 28η Ιανουαρίου, εν αναμονή της διαταγής απέλασης του από το υπουργείο εσωτερικών – αποδεικνύει την υποκρισία του γαλλικού νομικού συστήματος, απορρίπτοντας το επιχείρημα ότι αποτελεί λίκνο του σεβασμού της τάξης και της δικαστικής ανεξαρτησίας. Η άμεση παρέμβαση σε δικαστικά θέματα από την γαλλική κυβέρνηση είναι εμφανής σε ζητήματα που έχουν σχέση με τον αραβικό και παλαιστινιακό λαό. Είναι επίσης εμφανής η ανάμειξη και η μεγάλη παρέμβαση των ΗΠΑ στις γαλλικές πολιτικές αποφάσεις.
Ο Abu Rahma είπε ότι Abdallah έχει διατηρήσει τις πεποιθήσεις και την δέσμευση του στον αραβικό σκοπό και συγκεκριμένα στο παλαιστινιακό, όπως αυτά εκπροσωπούνται από το Λαϊκό Μέτωπο και δεν διστάζει να πληρώσει το τίμημα για τις ιδέες του, βρισκόμενος τα τελευταία 28 χρόνια στις γαλλικές φυλακές. Αυτό που συμβαίνει τώρα, είπε ο Abu Rahma, είναι μια μάχη πεποιθήσεων, με τις γαλλικές αρχές να προσπαθούν να κάμψουν το ηθικό του και να τον εξαναγκάσουν σε απολογία. Χαιρετίζει τον Abdallah με υπηρηφάνεια κι εκτίμηση, λέγοντας πως αποτελεί παράδειγμα για τους ακτιβιστές όλου του κόσμου και πρέπει να ασκηθεί διεθνή πίεση προς τη γαλλική κυβέρνηση για την απελευθέρωση του Abdallah.
Ο σύντροφος Marwan Abdel Al, μέλος του πολιτικού γραφείου του PFLP και αρχηγός του παραρτήματος στον Λίβανο, αποκήρυξε επίσης την γαλλική αναβολή για την απελευθέρωση του Abdallah, τονίζοντας πως αυτή η πράξη αναδεικνύει τη ασχήμια της μεροληπτικής γαλλικής δικαιοσύνης.
Ο Abdel Al είπε ότι παρόλη την δικαστική απόφαση για την απελευθέρωση του και την απέλαση του στον Λίβανο μετά από 28 χρόνια στις γαλλικές φυλακές, η άρνηση του υπουργείου εσωτερικών να εκδώσει την διαταγή απέλασης, και άρα η αποτροπή την απελευθέρωση, επιβεβαιώνει πως η φυλάκιση του είναι πολιτική, ντροπιάζει την γαλλική δικαιοσύνη, αποκαλύπτει το αληθινό πρόσωπο της Γαλλίας και αποδεικνύει τον ρόλο της Αμερικής και το ενδιαφέρον της για ελευθερία και δημοκρατία.
Οι ΗΠΑ απαίτησαν να μην δοθεί η αναστολή στον Abdallah, παρόλο που υπήρχε δικαστική απόφαση.
Ο Abdel Al είπε ότι οι γαλλικές αρχές απέτυχαν στο να εξαναγκάσουν τον Abdallah να αρνηθεί ή να αποκηρύξει τον παλαιστινιακό και αραβικό αγώνα. «Η αποφασιστικότητα του δείχνει με σαφήνεια πως οι αξίες του παραμένουν δικές του, είναι ο ίδιος αγωνιστής που αρνήθηκε το πλαίσιο ανακωχής με την κατοχή τη δεκαετία του ’70. Ο αγώνας του μας έχει διδάξει πως με οποίο τρόπο ο εχθρός περιορίζει την ελευθερία κάποιου, η αποφασιστικότητα και η σύγκρουση, κερδίζουν πάντα».
Ο Abdel Al είπε πως το επαναστατικό ξεκίνημα του George Ibrahim Abdallah έγινε στους παλαιστινιακούς προσφυγικούς καταυλισμούς στον Λίβανο και είχε επικεντρωθεί την μάχη για τη νίκη του παλαιστινιακού σκοπού. «Αντιστεκόταν, ήταν εστιασμένος στην ιδέα και ήταν ένας αιχμηρός και προκλητικός διανοούμενος ομιλητής… η σύλληψη του έγινε πολιτικό ζήτημα και μαζί του δικάζεται ολόκληρη η ιστορία του αγώνα ενάντια στην κατοχή».
Ο Abdel Al είπε πως πολλοί Γάλλοι διανοούμενοι είναι επίσης πεπεισμένοι πως η γαλλική δικαιοσύνη μεροληπτεί και συνεχίζει να εμμένει στις ιδέες και το πλαίσιο της αποικιοκρατίας, προσθέτοντας πως οι σχέσεις των αραβικών κυβερνήσεων με την δικαιοσύνη, παρουσιάζουν παρόμοια πλαίσια, έχοντας οικοδομηθεί πάνω στην ίδια σύνθεση και διατηρώντας την σύνδεση με πρώην αποικιοκρατικές δυνάμεις. Ο Abdel Al τόνισε πως ο έλεγχος της περιοχής σήμερα διατηρείτε μέσω δοτών κυβερνήσεων.
Σχολιάζοντας τις νομικές κινήσεις που θα ακολουθήσει ο Georges Ibrahim Abdallah μετά την απελευθέρωση του, ο Abdel Al είπε ότι «Το να αποκτήσει την ελευθερία του είναι πρώτα απ’ όλα, το μεγαλύτερο κατόρθωμα. Θα σημαίνει πως έκαμψε τους ψευδής και κατασκευασμένους ισχυρισμούς εναντίον του και σταμάτησε τους εκφοβισμούς των ΗΠΑ. Ο Abdallah είναι μαχητής της ελευθερίας, δεσμευμένος στις αρχές του και θα συνεχίσει τον αγώνα γιατί η αντίσταση είναι κομμάτι του περιβάλλοντος του. Αποτελεί συλλογική ευθύνη να απαιτήσουμε αποζημίωση από τις γαλλικές αρχές».