Οι προοπτικές για ειρήνη

Παρά τους ισχυρισμούς του Ισραήλ, η επίθεση στη Γάζα δεν έγινε ούτε για να καταστρέψει ούτε να υπονομεύσει το κίνημα της Χαμάς. Για την ακρίβεια, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι η στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ θα δυνάμωνε το κάλεσμα της οργάνωσης για ένοπλη αντίσταση. Οι έρευνες που ακολούθησαν της επίθεσης, επιβεβαιώνουν τα μαθήματα της ιστορίας.

Άρα, τι ακριβώς πέτυχε το Ισραήλ με αυτή τη σφαγή;

Ανάμεσα στα ερείπια και τον μαζικό τάφο που μετατράπηκε η Γάζα, υπάρχει μία ακόμα απώλεια που έχει παραβλεφθεί: η ελπίδα.

Η προοπτική του να καθίσεις στο ίδιο τραπέζι και να διαπραγματευτείς με έναν αντίπαλο σου που μόλις έχει σκοτώσει άλλα 500 παιδιά σου, δεν είμαι καθόλου ελκυστική σε μια Παλαιστίνη που έχει κουραστεί από τις συμβολικές συζητήσεις που δεν οδηγούν πουθενά. Όσοι μιλούν για εντατικοποίηση των διπλωματικών προσπαθειών είναι γελοίοι ή καθοδηγούνται από τις κραυγές του πόνου και τους όρκους εκδίκησης.

Με τον ίδιο τρόπο, η ισραηλινή κοινή γνώμη, αντί να φοβηθεί από την δραματική αύξηση της βίας, διάλεξε για ηγέτες όσους υπόσχονται μόνο να αυξήσουν τα προβλήματα, το μίσος και τους θανάτους. Παρά την υπόσχεση για επανεκκίνηση της ειρηνευτικής διαδικασίας από την νέα διοίκηση Obama, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έχει ήδη υποσχεθεί ότι θα αποφύγει οποιοδήποτε «επικίνδυνο» θέμα στις διαπραγματεύσεις και ο συνασπισμός του από δεξιά κόμματα σίγουρα θα τον στηρίξει σε αυτό.

Αποφεύγοντας «επικίνδυνα» ή τελικού καθεστώτος ζητήματα, σημαίνει ότι όποια διαπραγμάτευση γίνει, θα είναι ανούσια. Επιπλέον, το να ζητήσει από την Παλαιστινιακή Αρχή να συμμετέχει σε αυτή τη κωμωδία, θα αποδυναμώσει ακόμα πιο πολύ την αξιοπιστία της στα μάτια του κόσμου.

Με λίγα λόγια, οι προοπτικές για ειρήνη στην ισραηλινό-παλαιστινιακή σύγκρουση, είναι πιο θολές από ότι ήταν. Ωστόσο, η λύση παραμένει η ίδια.

Μέχρι η διεθνής κοινότητα αναλάβει έναν δίκαιο και ενεργό ρόλο στην επίλυση της σύγκρουσης και την ανάπτυξη της Παλαιστίνης, δεν θα είναι η τελευταία Γκερνίκα που ο παλαιστινιακός λαός έζησε.

…και ας ορκιστούμε αυτή τη φορά…
…ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ...