Πηγή: Δρόμος της Αριστεράς, 14 Ιουνίου 2011
Λίγες εβδομάδες απομένουν μέχρι να αποπλεύσει ξανά η διεθνής αποστολή Στόλος της Ελευθερίας 2. με σκοπό την άρση του θαλάσσιου αποκλεισμού της Γάζας.
Ένα χρόνο μετά την επίθεση των ισραηλινών ναυτικών δυνάμεων στον πολυεθνικό Στόλο της Ελευθερίας και τη δολοφονία 9 ακτιβιστών, 44 χρόνια από την έναρξη της ισραηλινής κατοχής στη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και την Ιερουσαλήμ και 4 χρόνια από τον ερμητικό αποκλεισμό της Γάζας «το ερώτημα δεν είναι γιατί παλεύουμε ενάντια στον αποκλεισμό αλλά γιατί δεν εφαρμόζεται το διεθνές δίκαιο στην Παλαιστίνη και γιατί δεν αντιδρά η διεθνής κοινότητα.», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Διεθνής Συντονιστική Επιτροπή του Στόλου της Ελευθερίας 2. Στη νέα αυτή δράση αλληλεγγύης προς το λαό της Παλαιστίνης θα συμμετέχουν περισσότερα από 10 σκάφη μεταφέροντας φορτίο χιλιάδων τόνων ανθρωπιστικής βοήθειας.
Μιλήσαμε με τον Βαγγέλη Πισσία, από την ελληνική πρωτοβουλία Ένα Καράβι για την Γάζα, για τις πολιτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί ως τώρα, για τις προετοιμασίες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Πλησιάζει η ώρα του απόπλου;
Ακόμα έχουμε δρόμο γιατί όλη η πίεση έχει πέσει τώρα πάνω στις κυβερνήσεις, ώστε να μην αφήσουν τα πλοία να αποπλεύσουν. Πιθανόν την ώρα που θα πρέπει να αναχωρήσει το πλοίο θα έχουμε προβλήματα. Δόθηκε κυρίαρχη σημασία να πιεστεί η ελληνική κυβέρνηση θεωρώντας, και όχι άδικα, ότι τα περισσότερα πλοία αν δεν αποπλεύσουν τουλάχιστον θα περάσουν από τα ελληνικά χωρικά ύδατα.
Αυτό είναι ο ορισμός της καταπάτησης του διεθνούς δικαίου. Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει παρά μόνο ως εκβιασμό. Μένει να δούμε πώς θα το χειριστεί.
Σε ποιο στάδιο συνεννόησης βρισκόσαστε με τις άλλες αποστολές;
Γίνεται μια καλή προσπάθεια συνεννόησης και συντονισμού. Έχουμε δύο ειδών συμμετοχές. Συμμετοχές πρωτοβουλιών από περίπου 22 χώρες οι οποίες μετέχουν με δικό τους καράβι και συμμετοχές όπου ένα καράβι στηρίζεται από δύο χώρες. Εμείς βάζουμε δύο καράβια μαζί με τους Σουηδούς και τους Νορβηγούς.
Τα καράβια με τα οποία είχατε συμμετάσχει πέρυσι παραμένουν στο Ισραήλ;
Τα έχει κρατήσει το Ισραήλ. Τα τούρκικα όμως έχουν επιστραφεί κι αυτό είναι ένα δείγμα για το πόσο η ισραηλινή κυβέρνηση λαμβάνει υπόψη της την τουρκική κυβέρνηση και πόσο την ελληνική. Και να σκεφτεί κανείς ότι η τουρκική κυβέρνηση είναι, όπως δείχνουν τουλάχιστον τα πράγματα, αντίπαλη ενώ η ελληνική είναι φιλική. Φαίνεται ότι ο φίλος δεν εκτιμάται όσο ο αντίπαλος στην προκειμένη περίπτωση.
Το Ισραήλ πώς αντιμετωπίζει μέχρι στιγμής τις προετοιμασίες;
Το Ισραήλ επικέντρωνε την προσπάθειά του στο να μην μπορέσουμε να φτάσουμε να αποκτήσουμε πλοία, να μην δημιουργήσουμε τις οργανωτικές και υλικοτεχνικές προϋποθέσεις, να μην έχουμε όργανα διαχείρισης του σχεδίου και να μην συνεννοηθούμε. Τα ξεπεράσαμε όμως αυτά και σήμερα έχουμε έναν αξιοπρεπή στολίσκο με διπλάσιο αριθμό πλοίων. Τα πλοία θα είναι 10-12 και περίπου 1.000 άτομα.
Η στάση του Ισραήλ θα είναι η ίδια δεδομένης της κατάστασης στη Μέση Ανατολή;
Λογικά το Ισραήλ δεν θα πρέπει σε αυτή τη φάση, σ’ ένα διεθνές περιβάλλον το οποίο έχει αλλάξει ριζικά, να επιχειρήσει να αντιμετωπίσει μια προσπάθεια σαν κι αυτή με βία. Αν το κάνει θα αμαυρώσει ακόμα περισσότερο το πρόσωπο της Δύσης.
Δεν θα μπορεί να δικαιολογήσει γιατί η βία του Μουμπάρακ είναι διαφορετική από τη δική του. Πιστεύουμε ότι μια επιθετική στάση θα βλάψει και αυτό και τους πολίτες του.
Το Ισραήλ μας έχει συνηθίσει σε μια φαινομενική ανορθολογικότητα με τις ενέργειές του. Έχει εδραιώσει την πολιτική του σε αυτό που λέμε πολιτική ισχύος. Προσπαθεί να στέλνει το μήνυμα ότι είναι δικαίωμά του να υπερασπιστεί με κάθε μέσο την εθνική του ασφάλεια.
Τι είναι αυτό που επιχειρείτε με αυτή την αποστολή;
Εμείς προκαλούμε το Ισραήλ αλλά αυτή η πρόκληση δεν αφορά τη διάπραξη παρανομίας αλλά το σεβασμό του διεθνούς δικαίου. Ζητάμε να ανοίξουν τα θαλάσσια σύνορα της Γάζας.
Δεν ισχύει αυτό που ισχυρίζονται πολλοί ότι με το άνοιγμα του συνοριακού σταθμού της Ράφας από την πλευρά της Αιγύπτου η αποστολή μας δεν έχει ουσιαστικό λόγο. Η κυριαρχία μιας χώρας αφορά εξίσου το έδαφος, τη θάλασσα και τον αέρα. Ποια χώρα θα δεχόταν να επικοινωνεί με τον υπόλοιπο κόσμο μέσω μιας άλλης χώρας;
Το Ισραήλ προσπαθεί να μεταθέσει το πρόβλημα μεταξύ Γάζας και Αιγύπτου αλλά είναι αποκλειστικά πρόβλημα Ισραήλ και Παλαιστίνης και συμπυκνώνεται σε μια λέξη. Κατοχή.
Λίγες εβδομάδες απομένουν μέχρι να αποπλεύσει ξανά η διεθνής αποστολή Στόλος της Ελευθερίας 2. με σκοπό την άρση του θαλάσσιου αποκλεισμού της Γάζας.Ένα χρόνο μετά την επίθεση των ισραηλινών ναυτικών δυνάμεων στον πολυεθνικό Στόλο της Ελευθερίας και τη δολοφονία 9 ακτιβιστών, 44 χρόνια από την έναρξη της ισραηλινής κατοχής στη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και την Ιερουσαλήμ και 4 χρόνια από τον ερμητικό αποκλεισμό της Γάζας «το ερώτημα δεν είναι γιατί παλεύουμε ενάντια στον αποκλεισμό αλλά γιατί δεν εφαρμόζεται το διεθνές δίκαιο στην Παλαιστίνη και γιατί δεν αντιδρά η διεθνής κοινότητα.», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Διεθνής Συντονιστική Επιτροπή του Στόλου της Ελευθερίας 2. Στη νέα αυτή δράση αλληλεγγύης προς το λαό της Παλαιστίνης θα συμμετέχουν περισσότερα από 10 σκάφη μεταφέροντας φορτίο χιλιάδων τόνων ανθρωπιστικής βοήθειας.
Μιλήσαμε με τον Βαγγέλη Πισσία, από την ελληνική πρωτοβουλία Ένα Καράβι για την Γάζα, για τις πολιτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί ως τώρα, για τις προετοιμασίες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Πλησιάζει η ώρα του απόπλου;
Ακόμα έχουμε δρόμο γιατί όλη η πίεση έχει πέσει τώρα πάνω στις κυβερνήσεις, ώστε να μην αφήσουν τα πλοία να αποπλεύσουν. Πιθανόν την ώρα που θα πρέπει να αναχωρήσει το πλοίο θα έχουμε προβλήματα. Δόθηκε κυρίαρχη σημασία να πιεστεί η ελληνική κυβέρνηση θεωρώντας, και όχι άδικα, ότι τα περισσότερα πλοία αν δεν αποπλεύσουν τουλάχιστον θα περάσουν από τα ελληνικά χωρικά ύδατα.
Αυτό είναι ο ορισμός της καταπάτησης του διεθνούς δικαίου. Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει παρά μόνο ως εκβιασμό. Μένει να δούμε πώς θα το χειριστεί.
Σε ποιο στάδιο συνεννόησης βρισκόσαστε με τις άλλες αποστολές;
Γίνεται μια καλή προσπάθεια συνεννόησης και συντονισμού. Έχουμε δύο ειδών συμμετοχές. Συμμετοχές πρωτοβουλιών από περίπου 22 χώρες οι οποίες μετέχουν με δικό τους καράβι και συμμετοχές όπου ένα καράβι στηρίζεται από δύο χώρες. Εμείς βάζουμε δύο καράβια μαζί με τους Σουηδούς και τους Νορβηγούς.
Τα καράβια με τα οποία είχατε συμμετάσχει πέρυσι παραμένουν στο Ισραήλ;
Τα έχει κρατήσει το Ισραήλ. Τα τούρκικα όμως έχουν επιστραφεί κι αυτό είναι ένα δείγμα για το πόσο η ισραηλινή κυβέρνηση λαμβάνει υπόψη της την τουρκική κυβέρνηση και πόσο την ελληνική. Και να σκεφτεί κανείς ότι η τουρκική κυβέρνηση είναι, όπως δείχνουν τουλάχιστον τα πράγματα, αντίπαλη ενώ η ελληνική είναι φιλική. Φαίνεται ότι ο φίλος δεν εκτιμάται όσο ο αντίπαλος στην προκειμένη περίπτωση.
Το Ισραήλ πώς αντιμετωπίζει μέχρι στιγμής τις προετοιμασίες;
Το Ισραήλ επικέντρωνε την προσπάθειά του στο να μην μπορέσουμε να φτάσουμε να αποκτήσουμε πλοία, να μην δημιουργήσουμε τις οργανωτικές και υλικοτεχνικές προϋποθέσεις, να μην έχουμε όργανα διαχείρισης του σχεδίου και να μην συνεννοηθούμε. Τα ξεπεράσαμε όμως αυτά και σήμερα έχουμε έναν αξιοπρεπή στολίσκο με διπλάσιο αριθμό πλοίων. Τα πλοία θα είναι 10-12 και περίπου 1.000 άτομα.
Η στάση του Ισραήλ θα είναι η ίδια δεδομένης της κατάστασης στη Μέση Ανατολή;
Λογικά το Ισραήλ δεν θα πρέπει σε αυτή τη φάση, σ’ ένα διεθνές περιβάλλον το οποίο έχει αλλάξει ριζικά, να επιχειρήσει να αντιμετωπίσει μια προσπάθεια σαν κι αυτή με βία. Αν το κάνει θα αμαυρώσει ακόμα περισσότερο το πρόσωπο της Δύσης.
Δεν θα μπορεί να δικαιολογήσει γιατί η βία του Μουμπάρακ είναι διαφορετική από τη δική του. Πιστεύουμε ότι μια επιθετική στάση θα βλάψει και αυτό και τους πολίτες του.
Το Ισραήλ μας έχει συνηθίσει σε μια φαινομενική ανορθολογικότητα με τις ενέργειές του. Έχει εδραιώσει την πολιτική του σε αυτό που λέμε πολιτική ισχύος. Προσπαθεί να στέλνει το μήνυμα ότι είναι δικαίωμά του να υπερασπιστεί με κάθε μέσο την εθνική του ασφάλεια.
Τι είναι αυτό που επιχειρείτε με αυτή την αποστολή;
Εμείς προκαλούμε το Ισραήλ αλλά αυτή η πρόκληση δεν αφορά τη διάπραξη παρανομίας αλλά το σεβασμό του διεθνούς δικαίου. Ζητάμε να ανοίξουν τα θαλάσσια σύνορα της Γάζας.
Δεν ισχύει αυτό που ισχυρίζονται πολλοί ότι με το άνοιγμα του συνοριακού σταθμού της Ράφας από την πλευρά της Αιγύπτου η αποστολή μας δεν έχει ουσιαστικό λόγο. Η κυριαρχία μιας χώρας αφορά εξίσου το έδαφος, τη θάλασσα και τον αέρα. Ποια χώρα θα δεχόταν να επικοινωνεί με τον υπόλοιπο κόσμο μέσω μιας άλλης χώρας;
Το Ισραήλ προσπαθεί να μεταθέσει το πρόβλημα μεταξύ Γάζας και Αιγύπτου αλλά είναι αποκλειστικά πρόβλημα Ισραήλ και Παλαιστίνης και συμπυκνώνεται σε μια λέξη. Κατοχή.
Αναρτήσεις
