63 χρόνια από τη Νάκμπα: Η κατοχή συνεχίζεται η αντίσταση επιμένει

Ανακοίνωση του Συλλόγου Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό «Ιντιφάντα»

Στις 15 Μάη συμπληρώνονται εξήντα τρία χρόνια από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, τη μεγάλη Καταστροφή (Νάκμπα) των Παλαιστινίων. Εξήντα τρία χρόνια από την απώλεια του 78% της ιστορικής Παλαιστίνης από τους Παλαιστίνιους (που το ’48 ήταν το 55% του πληθυσμού), εξήντα τρία χρόνια από τον ξεριζωμό εφτακοσίων πενήντα χιλιάδων Παλαιστινίων από τα σπίτια τους, εξήντα τρία χρόνια από την ίδρυση ενός ρατσιστικού και πολεμόκαπηλου κράτους, που επιδίδεται σε συστηματικές διακρίσεις σε βάρος των παλαιστινιακής καταγωγής πολιτών του και ασκεί διαρκή τρομοκρατία σε βάρος όλων των γειτονικών κρατών (με αποκορύφωμα τη στρατιωτική κατάληψη το ’67 της Δυτικής Όχθης, της Αν. Ιερουσαλήμ, της Γάζας και των υψίπεδων του Γκολάν).

Η φετινή επέτειος της Νάκμπα σημαδεύεται από αντιφατικές πολιτικές εξελίξεις. Από τη μια μεριά, το Ισραήλ συνεχίζει την ουσιαστική κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών, τις δολοφονικές στρατιωτικές επιχειρήσεις σε βάρος των Παλαιστινίων, τα βασανιστήρια, την κράτηση χιλιάδων πολιτικών κρατούμενων, το στραγγαλισμό της Γάζας, τον εποικισμό της Δ. Όχθης και της Αν. Ιερουσαλήμ. Από την άλλη, οι εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο δημιουργούν ένα καινούργιο πολιτικό δεδομένο. Οι δικτατορίες που κατέρρευσαν ή καταρρέουν, δεν αποτελούσαν μόνο ακραία αυταρχικά καθεστώτα, αλλά έπαιζαν ενεργό ρόλο (είτε με την πράξη είτε με την απραξία τους) στη διαιώνιση τους status quo στη Μέση Ανατολή, κι επομένως στην παγίωση της κατοχής της παλαιστινιακών εδαφών. Ο νέος άνεμος που φυσάει στον αραβικό κόσμο μπορεί να αποδειχτεί ευνοϊκός για την παλαιστινιακή υπόθεση.

Επιπλέον, η συμφωνία που υπογράφτηκε στο Κάιρο μεταξύ των παλαιστινιακών πολιτικών δυνάμεων, μπορεί να βοηθήσει τον απελευθερωτικό αγώνα στο βαθμό που εξασφαλίσει: α) τη συγκέντρωση των δυνάμεων στην αντίσταση και όχι στους εμφύλιους ανταγωνισμούς, β) τη μαζική ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα σε αγωνιστική κατεύθυνση, γ) τον πλήρη σεβασμό των δημοκρατικών ελευθεριών σε Γάζα και Δυτική Όχθη, δ) την ανυποχώρητη προσήλωση στα θεμελιώδη δικαιώματα των Παλαιστινίων.

Εξήντα τρία χρόνια μετά τη Νάκμπα, η Παλαιστίνη παραμένει το μέτρο όχι μόνο της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, αλλά της διεθνιστικής αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς μας.