Βιτόριο Αριγκόνι: Παρών για πάντα στους αγώνες, παρών για πάντα στις καρδιές μας

Πηγή: Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα» 19 Απρίλη 2011

Δεν υπάρχουν λόγια για να χωρέσουν την οδύνη και την οργή μας για την κτηνώδη δολοφονία του συντρόφου και φίλου Βιτόριο Αριγκόνι. Λίγες μόλις μέρες μετά τη δολοφονία ενός άλλου σπουδαίου αγωνιστή, του Τζουλιάνο Μερ Χαμίς, η παλαιστινιακή λαϊκή αντίσταση και το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης δέχονται νέο σφοδρό πλήγμα. Ο Βιτόριο υπήρξε λαμπρή μορφή ανθρώπου, ένας ακούραστος και ανιδιοτελής υπερασπιστής της παλαιστινιακής υπόθεσης. Χωρίς φόβο για τη ζωή του και χωρίς οικονομία δυνάμεων, ο Βιτόριο (ο Βικ του κινήματος) βρισκόταν πάντοτε εκεί, στην πρώτη γραμμή του αγώνα, «για να παραμείνουμε άνθρωποι». Σε αυτόν τον αγώνα τον γνώρισαν και οι Έλληνες ακτιβιστές του Free Gaza Movement και του Συλλόγου Ιντιφάντα.

Ο Βιτόριο, ως ακτιβιστής του International Solidarity Movement, ρίσκαρε τη ζωή του αμέτρητες φορές, είτε κατά τη διάρκεια των σφαγών στη Γάζα, όπου συνόδευε πληρώματα παλαιστινιακών ασθενοφόρων για να μη χτυπηθούν από τους Ισραηλινούς, είτε σε περιόδους «εκεχειρίας», συνοδεύοντας ψαράδες και αγρότες που δέχονται καθημερινά δολοφονικές επιθέσεις με πραγματικά πυρά. Ταυτόχρονα μετέδιδε στον έξω κόσμο την αλήθεια για όσα συνέβαιναν.

Έχει συλληφθεί επανειλημμένα από τις Ισραηλινές Δυνάμεις Κατοχής, έχει ξυλοκοπηθεί, έχει απελαθεί, αλλά πάντοτε κατάφερνε να επιστρέφει για να υποστηρίξει τον αγώνα των Παλαιστινίων. Η τελευταία φορά που απήχθη ήταν το Νοέμβριο του 2008, από το Ισραηλινό Ναυτικό, μαζί με άλλους 2 ακτιβιστές και 15 Παλαιστίνιους ψαράδες. Τότε οι Ισραηλινοί για να καταφέρουν να τον απαγάγουν είχαν αναγκαστεί να χρησιμοποιήσουν ηλεκτροφόρο όπλο τέιζερ και στη συνέχεια, αφού τους ξέφυγε, τον κυνήγησαν επί ώρα μέσα στη θάλασσα. Όταν τελικά μεταφέρθηκε στις φυλακές, ξεκίνησε μαζί με τους άλλους ακτιβιστές απεργία πείνας ζητώντας την απελευθέρωση των Παλαιστινίων ψαράδων και την επιστροφή των ψαροκάικων. Κλείστηκε στην απομόνωση και τελικά απελάθηκε. Ωστόσο, κατάφερε να επιστρέψει με πλοίο του Free Gaza Movement πριν ξεκινήσουν οι βομβαρδισμοί. και τελικά στάθηκε ακούραστα στο πλευρό του λαού της Γάζας στις πιο δύσκολες στιγμές του. Έκτοτε πέρασε τον περισσότερο καιρό στη Λωρίδα της Γάζας συνεχίζοντας να ρισκάρει τη ζωή του σχεδόν καθημερινά.

Τα κτήνη που επικαλούμενα το Ισλάμ δολοφόνησαν τον Βικ, προσέφεραν το πιο μεγάλο δώρο στο Ισραήλ. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για αδυσώπητους εχθρούς όχι μόνο του παλαιστινιακού αγώνα, αλλά και κάθε εγχειρήματος κοινωνικής απελευθέρωσης. Δεν θα τους περάσει όμως. Η υπόσχεση που μπορούμε να δώσουμε στο Βιτόριο και τον Τζουλιάνο είναι ότι θα παραμείνουμε άνθρωποι, θα συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στην κατοχή της Παλαιστίνης, θα επιμείνουμε στην «ουτοπία» της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Σύλλογος Ιντιφάντα