Πηγή: pflp.ps/english/
Ο σύντροφος Khalil Maqdesi, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης σε συνέντευξη του στις 27 Ιανουαρίου, 2011 χαιρετίζει τον αιγυπτιακό λαό και τον αγώνα του για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη, κεντρικό ζήτημα για όλο τον αραβικό λαό.
Ο σύντροφος Maqdesi είπε ότι το Λαϊκό Μέτωπο έχει μεγάλη ιστορία συντροφικότητας και αγώνα στο εθνικό κίνημα του αιγυπτιακό λαού και ότι η Αίγυπτος έχει μακρά και υπερήφανη ιστορία ηγεσίας του αραβικού έθνους. Η σχέση μεταξύ του PFLP και του αιγυπτιακού κινήματος, τόνισε, ήταν ιδιαίτερα δυνατή και σταθερή την εποχή του Νάσσερ. Παρόλα αυτά όμως, από την αρχή της προσπάθειας εξόντωσης του νασσερικού προγράμματος και την υπογραφή των συμφωνιών του Camp David ανάμεσα στην Αίγυπτο και τον εχθρό μας, το Ισραήλ, η Αίγυπτος έγινε αντικείμενο του ιμπεριαλισμού και της καπιταλιστικής λεηλασίας και ο λαός της απομονώθηκε από το υπόλοιπο αραβικό έθνος, στα χέρια του νέου καθεστώτος. Το PFLP είχε πάντα ξεκάθαρη θέση και ήταν αντίθετο στο Camp David και στα καθεστώτα που δημιουργήθηκαν και που παρέμεναν στην θέση τους όχι από λαϊκή υποστήριξη ή νομιμοποίηση, αλλά από το οικονομικό και στρατιωτικό χέρι της ιμπεριαλιστικής Αμερικής. Ο Sadat, συνέχισε, δολοφονήθηκε από το καθεστώς του. Έχουν περάσει τρεις δεκαετίες και νέες γενιές έχουν γεννηθεί και ανατραφεί κάτω από την δικτατορία του καθεστώτος – συμμάχου των ΗΠΑ.
Επιπλέον, είπε ο σύντροφος Maqdesi, ακριβώς λόγω της δομής του Camp David και της υποδούλωσης στον ιμπεριαλισμό, το αιγυπτιακό καθεστώς υιοθέτησε τις σιωνιστικές και αμερικανικές προσταγές στην προσέγγιση του στο θέμα της Παλαιστίνης, συμμετέχοντας στον αποκλεισμό της Γάζας, απαγορεύοντας την είσοδο σε αντιπροσωπείες Αράβων και αλληλέγγυων που έδειχναν την υποστήριξη τους στον λαό της Γάζας και μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια και κλείνοντας τα τούνελ, που αποτελούσαν γραμμή σωτηρίας για την επιβίωση ενός αποκλεισμένου λαού. Την ίδια ώρα που το καθεστώς ακολουθούσε αυτές τις πολιτικές, ο αιγυπτιακός λαός ύψωνε την καθαρή φωνή του για αλληλεγγύη και κοινό αγώνα με τους Άραβες αδερφούς και αδερφές στην Παλαιστίνη.
Ο Maqdesi είπε πως αν κοιτάξουμε την ιρανική επανάσταση που ανέτρεψε τον Σάχη το 1979, έγινε περίπου την ίδια περίοδο με τις συμφωνίες του Camp David. Έκτοτε, η Αίγυπτος δεν έχει εμπλακεί σε κανέναν πόλεμο, ενώ το Ιράν έζησε έναν άδικο πόλεμο για 8 χρόνια. Αλλά αν δούμε σήμερα αυτές τις δύο χώρες που έχουν πολλές ομοιότητες, μπορούμε να δούμε καθαρά το τεράστιο χάσμα στην οικονομική δύναμη, επιρροή και γεω-στρατηγική θέση των δύο χωρών. Στο Ιράν, οι λαϊκές τάξεις επωφελούνται από τον πλούτο του έθνους και υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες, παρόλα τα προβλήματα και τα ελαττώματα που υπάρχουν, είπε, και το Ιράν έχει γίνει ένα από τα κέντρα ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας όπως και μια σημαντική περιφερειακή και διεθνής δύναμη. Από την άλλη, η συνύπαρξη με τον Σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό έχει οδηγήσει την Αίγυπτο σε οικονομική και κοινωνική καταστροφή, με το 60% του πληθυσμού της να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, η ανεργία να είναι ανεξέλεγκτη και η βιομηχανία, το εμπόριο και οι επιστήμες να ελέγχονται από μια μικρή κλίκα ενώ ο πλούτος της Αιγύπτου είναι συγκεντρωμένος στα χέρια το πολύ 1000 ανθρώπων.
Επιπλέον, είπε ο σύντροφος Maqdesi, αν δούμε την περιοχή σήμερα, βλέπουμε τρεις μεγάλες δυνάμεις: Τουρκία, Ιράν και Ισραήλ. Παρ’ όλες τις μεγάλες διαφορές τους, αυτό που λείπει εντελώς είναι μια δυνατή αραβική δύναμη, ηγεμονική και νόμιμη. Ο λαός της Αιγύπτου είναι πεπεισμένος ότι η ιστορική και γεωγραφική θέση της χώρας του θα αποκατασταθεί μόνο μέσα από μια πραγματική και δραστική αλλαγή. Τόνισε επίσης ότι τα γεγονότα στην Τυνησία πυροδότησε τις διεργασίες στην Αίγυπτο, αλλά όλες οι συνθήκες εκεί παρέχουν το πλαίσιο μιας κοινωνικής και πολιτικής επανάστασης.
Σήμερα, ο λαός της Αιγύπτου έχει βγει στους δρόμους να διεκδικήσει την χώρα του. Είναι μια ιδιαίτερα κρίσιμη μάχη για τον αιγυπτιακό λαό, για τον παλαιστινιακό λαό και ολόκληρο το αραβικό έθνος. Οι Αιγύπτιοι είναι στους δρόμους φωνάζοντας για δημοκρατία, αξιοπρέπεια και ψωμί. Διαδηλώνουν ενάντια του Camp David και ό, τι αυτό συμβολίζει και σημαίνει για το αιγυπτιακό και αραβικό έθνος – υποδούλωση, υποταγή, δικτατορία και σιωπή. Είπε πως το PFLP είναι υπερήφανο που στέκεται δίπλα στις λαϊκές τάξεις της Αιγύπτου και αποτελούν έμπνευση στον αραβικό κόσμο που θέλει να βάλει ένα τέλος στην εποχή του Camp David, την εποχή της ήττας και της υποδούλωσης, όχι μόνο στην Αίγυπτο αλλά σε όλο το Αραβικό έθνος.
Ο σύντροφος Khalil Maqdesi, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης σε συνέντευξη του στις 27 Ιανουαρίου, 2011 χαιρετίζει τον αιγυπτιακό λαό και τον αγώνα του για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη, κεντρικό ζήτημα για όλο τον αραβικό λαό.Ο σύντροφος Maqdesi είπε ότι το Λαϊκό Μέτωπο έχει μεγάλη ιστορία συντροφικότητας και αγώνα στο εθνικό κίνημα του αιγυπτιακό λαού και ότι η Αίγυπτος έχει μακρά και υπερήφανη ιστορία ηγεσίας του αραβικού έθνους. Η σχέση μεταξύ του PFLP και του αιγυπτιακού κινήματος, τόνισε, ήταν ιδιαίτερα δυνατή και σταθερή την εποχή του Νάσσερ. Παρόλα αυτά όμως, από την αρχή της προσπάθειας εξόντωσης του νασσερικού προγράμματος και την υπογραφή των συμφωνιών του Camp David ανάμεσα στην Αίγυπτο και τον εχθρό μας, το Ισραήλ, η Αίγυπτος έγινε αντικείμενο του ιμπεριαλισμού και της καπιταλιστικής λεηλασίας και ο λαός της απομονώθηκε από το υπόλοιπο αραβικό έθνος, στα χέρια του νέου καθεστώτος. Το PFLP είχε πάντα ξεκάθαρη θέση και ήταν αντίθετο στο Camp David και στα καθεστώτα που δημιουργήθηκαν και που παρέμεναν στην θέση τους όχι από λαϊκή υποστήριξη ή νομιμοποίηση, αλλά από το οικονομικό και στρατιωτικό χέρι της ιμπεριαλιστικής Αμερικής. Ο Sadat, συνέχισε, δολοφονήθηκε από το καθεστώς του. Έχουν περάσει τρεις δεκαετίες και νέες γενιές έχουν γεννηθεί και ανατραφεί κάτω από την δικτατορία του καθεστώτος – συμμάχου των ΗΠΑ.
Επιπλέον, είπε ο σύντροφος Maqdesi, ακριβώς λόγω της δομής του Camp David και της υποδούλωσης στον ιμπεριαλισμό, το αιγυπτιακό καθεστώς υιοθέτησε τις σιωνιστικές και αμερικανικές προσταγές στην προσέγγιση του στο θέμα της Παλαιστίνης, συμμετέχοντας στον αποκλεισμό της Γάζας, απαγορεύοντας την είσοδο σε αντιπροσωπείες Αράβων και αλληλέγγυων που έδειχναν την υποστήριξη τους στον λαό της Γάζας και μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια και κλείνοντας τα τούνελ, που αποτελούσαν γραμμή σωτηρίας για την επιβίωση ενός αποκλεισμένου λαού. Την ίδια ώρα που το καθεστώς ακολουθούσε αυτές τις πολιτικές, ο αιγυπτιακός λαός ύψωνε την καθαρή φωνή του για αλληλεγγύη και κοινό αγώνα με τους Άραβες αδερφούς και αδερφές στην Παλαιστίνη.
Ο Maqdesi είπε πως αν κοιτάξουμε την ιρανική επανάσταση που ανέτρεψε τον Σάχη το 1979, έγινε περίπου την ίδια περίοδο με τις συμφωνίες του Camp David. Έκτοτε, η Αίγυπτος δεν έχει εμπλακεί σε κανέναν πόλεμο, ενώ το Ιράν έζησε έναν άδικο πόλεμο για 8 χρόνια. Αλλά αν δούμε σήμερα αυτές τις δύο χώρες που έχουν πολλές ομοιότητες, μπορούμε να δούμε καθαρά το τεράστιο χάσμα στην οικονομική δύναμη, επιρροή και γεω-στρατηγική θέση των δύο χωρών. Στο Ιράν, οι λαϊκές τάξεις επωφελούνται από τον πλούτο του έθνους και υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες, παρόλα τα προβλήματα και τα ελαττώματα που υπάρχουν, είπε, και το Ιράν έχει γίνει ένα από τα κέντρα ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας όπως και μια σημαντική περιφερειακή και διεθνής δύναμη. Από την άλλη, η συνύπαρξη με τον Σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό έχει οδηγήσει την Αίγυπτο σε οικονομική και κοινωνική καταστροφή, με το 60% του πληθυσμού της να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, η ανεργία να είναι ανεξέλεγκτη και η βιομηχανία, το εμπόριο και οι επιστήμες να ελέγχονται από μια μικρή κλίκα ενώ ο πλούτος της Αιγύπτου είναι συγκεντρωμένος στα χέρια το πολύ 1000 ανθρώπων.
Επιπλέον, είπε ο σύντροφος Maqdesi, αν δούμε την περιοχή σήμερα, βλέπουμε τρεις μεγάλες δυνάμεις: Τουρκία, Ιράν και Ισραήλ. Παρ’ όλες τις μεγάλες διαφορές τους, αυτό που λείπει εντελώς είναι μια δυνατή αραβική δύναμη, ηγεμονική και νόμιμη. Ο λαός της Αιγύπτου είναι πεπεισμένος ότι η ιστορική και γεωγραφική θέση της χώρας του θα αποκατασταθεί μόνο μέσα από μια πραγματική και δραστική αλλαγή. Τόνισε επίσης ότι τα γεγονότα στην Τυνησία πυροδότησε τις διεργασίες στην Αίγυπτο, αλλά όλες οι συνθήκες εκεί παρέχουν το πλαίσιο μιας κοινωνικής και πολιτικής επανάστασης.
Σήμερα, ο λαός της Αιγύπτου έχει βγει στους δρόμους να διεκδικήσει την χώρα του. Είναι μια ιδιαίτερα κρίσιμη μάχη για τον αιγυπτιακό λαό, για τον παλαιστινιακό λαό και ολόκληρο το αραβικό έθνος. Οι Αιγύπτιοι είναι στους δρόμους φωνάζοντας για δημοκρατία, αξιοπρέπεια και ψωμί. Διαδηλώνουν ενάντια του Camp David και ό, τι αυτό συμβολίζει και σημαίνει για το αιγυπτιακό και αραβικό έθνος – υποδούλωση, υποταγή, δικτατορία και σιωπή. Είπε πως το PFLP είναι υπερήφανο που στέκεται δίπλα στις λαϊκές τάξεις της Αιγύπτου και αποτελούν έμπνευση στον αραβικό κόσμο που θέλει να βάλει ένα τέλος στην εποχή του Camp David, την εποχή της ήττας και της υποδούλωσης, όχι μόνο στην Αίγυπτο αλλά σε όλο το Αραβικό έθνος.
Αναρτήσεις
