Πηγή: www.badil.org/en/
Ενώ ο Πρόεδρος Barack Obama πιέζει τους Παλαιστινίους να αρχίσουν ξανά απευθείας ειρηνευτικές συνομιλίες, και ο πρωθυπουργός Μπίμπι Νετανιάχου αλαζονικά συμβουλεύει τον πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς να μην χάσει την ευκαιρία, οι πρόσφατες κατεδαφίσεις κτιρίων εντός στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη και το Ισραήλ συνεχίζουν αμείωτες και χωρίς αντιμετώπιση.
Σύμφωνα με το OCHA, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο έχει σημειωθεί ο υψηλότερος αριθμός κατεδαφίσεων του τρέχοντος έτους. Μέχρι τα τέλη Ιουλίου, οι εκθέσεις του OCHA αναφέρουν ότι οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν καταστρέψει πάνω από 230 δομές που εκτοπίζουν και/ή που επηρεάζουν πάνω από 1100 Παλαιστινίους, συμπεριλαμβανομένων 400 παιδιά από τις αρχές του 2010. Πάνω από το 50% των εν λόγω καταστροφών έχουν λάβει χώρα μόνο μέσα στον Ιούλιο. Ο OCHA σχολιάζει επιπλέον ότι η ισραηλινή πολιτική διοίκηση θα εντείνει τις κατεδαφίσεις στη Δυτική Όχθη σύμφωνα με διαταγές του ισραηλινού υπουργείου Άμυνας.
Στην Κοιλάδα του Ιορδάνη, οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν κατεδαφίσει το χωριό Al Farisyia δύο φορές μέσα σε 10 μέρες, την πρώτη φορά στις 19 Ιουλίου και πάλι στις 5 Αυγούστου. Αυτές είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή 116 υποδομών και μετατόπιση 129 ατόμων, 63 εκ των οποίων είναι παιδιά. Στο δεύτερο γύρο των κατεδαφίσεων, 10 υποδομές που δεν είχαν προηγουμένως υποστεί ζημία, κατεδαφίστηκαν μαζί με άλλες 27 υποδομές και υλικά που παρέχονται από τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού. Το Ισραήλ έχει αποκλείσει κατάφωρα το ενδεχόμενο ειρήνης με την έκδοση πρόσθετων εντολών κατεδάφισης που θα επιβληθούν στις 15 και 16 Αυγούστου.
Επιπλέον, οι ισραηλινές αρχές αποδεικνύονται αυτόκλητοι προστάτες των δραστηριοτήτων των εβραίων εποίκων στην μουσουλμανική συνοικία της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ. Στο πρώτες πρωινές ώρες της 29 Ιουλίου εβραίοι έποικοι εισέβαλαν στο σπίτι των Kirrech, όπου μένουν 9 οικογένειες Παλαιστινίων, χωρίς κυρώσεις. Από αυτές τις οικογένειες μόνο μία έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει στο σπίτι της με δικαστική απόφαση. Οι υπόλοιπες οκτώ οικογένειες εξακολουθούν να είναι εκτοπισμένες, ενώ περιμένουν να εκδικαστεί η υπόθεση τους στο δικαστήριο.
Ενώ τα Ηνωμένα Έθνη έχουν καταδικάσει αυτές τις κατεδαφίσεις, απουσίας δραστικών μέτρων, οι καταδίκες και μόνο υπολείπονται των υποχρεώσεων των Ηνωμένων Εθνών για την διατήρηση της ειρήνης και ασφάλειας και την εξασφάλιση του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών. Βάσει του διεθνούς δικαίου το κράτος είναι υποχρεωμένο να προλαμβάνει, να διερευνήσει και να αποκαθιστά τις ζημιές και όταν αυτό αποτυγχάνει, η διεθνής κοινότητα έχει την ευθύνη να παρέχει ασφαλή προστασία στα θύματα. Η βία από μη κρατικούς παράγοντες (έποικοι) δεν πρέπει να θεωρηθεί μόνο ως προκλητική ενέργεια, αλλά ως μέρος μιας ευρύτερης πολιτικής που υποστηρίζεται από την κρατική αρχή. Μένοντας στη ρητορική, τα Ηνωμένα Έθνη, τα κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί αδυνατούν να ανταποκριθούν επαρκώς στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Ισραήλ που πυροδοτούν την ανθρωπιστική κρίση και υπονομεύουν την ειρηνευτική διαδικασία.
Στην πραγματικότητα, ακόμη και αν οι πρόσφατες δηλώσεις του Νετανιάχου τελικά θεωρηθούν ειλικρινείς, οι ενέργειες του Ισραήλ είναι μια κατάφωρη απόρριψη της ειρηνευτικής διαδικασίας και των σχετικών εγγράφων της, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών του Όσλο που αφήνει το ζήτημα των εποικισμών για την τελική λύση και τον Οδικό Χάρτη που απαγορεύει κατηγορηματικά την επέκταση των εποικισμών.
Με το πρόσχημα των εκκλήσεων του για την επανάληψη των ειρηνευτικών συνομιλιών, το Ισραήλ επίσης παραβιάζει τα δικαιώματα των δικών του Παλαιστίνιων πολιτών. Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν κατεδαφιστεί το Al Araqib, ένα χωριό Βεδουίνων στη Νεγκέβ, 4 φορές από τις 27 Ιουλίου μέχρι τις 17 Αυγούστου, εκτοπίζοντας 300 Παλαιστίνιους πολίτες του Ισραήλ κατά την έναρξη του μουσουλμανικού ιερού μήνα του Ραμαζανιού, αναγκάζοντάς τους να ζήσουν στην ύπαιθρο, στην κορυφή του νεκροταφείου τους και να υποστούν το πρόσφατο κύμα καύσωνα. Σύμφωνα με την MK Talab al-Sana, «Αυτό είναι ένα τεστ για τη δημοκρατία στο Ισραήλ και η δημοκρατία αποτυγχάνει. Το Al Araqib είναι μια δοκιμασία του πόσο οι Ισραηλινοί μπορούν να ζουν ειρηνικά με τους δικούς τους Παλαιστίνιους πολίτες τους. Λοιπόν, πως μπορεί [το Ισραήλ] να ζήσει σε ειρήνη με τους Παλαιστίνιους [εντός Παλαιστίνη]»;
Οι κατεδαφίσεις και η στέρηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η στέγη, είναι χαρακτηριστικά του καθεστώτος του απαρτχάιντ του Ισραήλ και είναι ενδεικτικά των βαθύτερων αιτίων των συνεχιζόμενων ανθρωπιστικών κρίσεων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Στην καλύτερη περίπτωση, οι πρόσφατες κατεδαφίσεις του Ισραήλ μπορούν να θεωρηθούν απόπειρα αποικισμού, στη χειρότερη περίπτωση μπορούν να ερμηνευθούν ως εθνοκάθαρση.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις δράσεις, κάποιος δεν μπορεί παρά να μπερδευτεί με την καλή πίστη που κρύβεται πίσω από τις πρόσφατες εκκλήσεις για ειρηνευτικές συνομιλίες. Καλούμε τα κράτη, τα Ηνωμένα Έθνη, τους διεθνείς οργανισμούς και τη διεθνής κοινότητα να εναρμονίσει τις ειρηνευτικές συνομιλίες με το ανθρωπιστικό δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα για να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον όπου η ειρήνη μπορεί πραγματικά να επιτευχθεί, αντί να δίνει ανειλικρινείς υποσχέσεις για ειρήνη, στην σκιά των κατεδαφίσεων και των εκτοπισμών.
Ενώ ο Πρόεδρος Barack Obama πιέζει τους Παλαιστινίους να αρχίσουν ξανά απευθείας ειρηνευτικές συνομιλίες, και ο πρωθυπουργός Μπίμπι Νετανιάχου αλαζονικά συμβουλεύει τον πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς να μην χάσει την ευκαιρία, οι πρόσφατες κατεδαφίσεις κτιρίων εντός στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη και το Ισραήλ συνεχίζουν αμείωτες και χωρίς αντιμετώπιση.Σύμφωνα με το OCHA, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο έχει σημειωθεί ο υψηλότερος αριθμός κατεδαφίσεων του τρέχοντος έτους. Μέχρι τα τέλη Ιουλίου, οι εκθέσεις του OCHA αναφέρουν ότι οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν καταστρέψει πάνω από 230 δομές που εκτοπίζουν και/ή που επηρεάζουν πάνω από 1100 Παλαιστινίους, συμπεριλαμβανομένων 400 παιδιά από τις αρχές του 2010. Πάνω από το 50% των εν λόγω καταστροφών έχουν λάβει χώρα μόνο μέσα στον Ιούλιο. Ο OCHA σχολιάζει επιπλέον ότι η ισραηλινή πολιτική διοίκηση θα εντείνει τις κατεδαφίσεις στη Δυτική Όχθη σύμφωνα με διαταγές του ισραηλινού υπουργείου Άμυνας.
Στην Κοιλάδα του Ιορδάνη, οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν κατεδαφίσει το χωριό Al Farisyia δύο φορές μέσα σε 10 μέρες, την πρώτη φορά στις 19 Ιουλίου και πάλι στις 5 Αυγούστου. Αυτές είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή 116 υποδομών και μετατόπιση 129 ατόμων, 63 εκ των οποίων είναι παιδιά. Στο δεύτερο γύρο των κατεδαφίσεων, 10 υποδομές που δεν είχαν προηγουμένως υποστεί ζημία, κατεδαφίστηκαν μαζί με άλλες 27 υποδομές και υλικά που παρέχονται από τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού. Το Ισραήλ έχει αποκλείσει κατάφωρα το ενδεχόμενο ειρήνης με την έκδοση πρόσθετων εντολών κατεδάφισης που θα επιβληθούν στις 15 και 16 Αυγούστου.
Επιπλέον, οι ισραηλινές αρχές αποδεικνύονται αυτόκλητοι προστάτες των δραστηριοτήτων των εβραίων εποίκων στην μουσουλμανική συνοικία της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ. Στο πρώτες πρωινές ώρες της 29 Ιουλίου εβραίοι έποικοι εισέβαλαν στο σπίτι των Kirrech, όπου μένουν 9 οικογένειες Παλαιστινίων, χωρίς κυρώσεις. Από αυτές τις οικογένειες μόνο μία έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει στο σπίτι της με δικαστική απόφαση. Οι υπόλοιπες οκτώ οικογένειες εξακολουθούν να είναι εκτοπισμένες, ενώ περιμένουν να εκδικαστεί η υπόθεση τους στο δικαστήριο.
Ενώ τα Ηνωμένα Έθνη έχουν καταδικάσει αυτές τις κατεδαφίσεις, απουσίας δραστικών μέτρων, οι καταδίκες και μόνο υπολείπονται των υποχρεώσεων των Ηνωμένων Εθνών για την διατήρηση της ειρήνης και ασφάλειας και την εξασφάλιση του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών. Βάσει του διεθνούς δικαίου το κράτος είναι υποχρεωμένο να προλαμβάνει, να διερευνήσει και να αποκαθιστά τις ζημιές και όταν αυτό αποτυγχάνει, η διεθνής κοινότητα έχει την ευθύνη να παρέχει ασφαλή προστασία στα θύματα. Η βία από μη κρατικούς παράγοντες (έποικοι) δεν πρέπει να θεωρηθεί μόνο ως προκλητική ενέργεια, αλλά ως μέρος μιας ευρύτερης πολιτικής που υποστηρίζεται από την κρατική αρχή. Μένοντας στη ρητορική, τα Ηνωμένα Έθνη, τα κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί αδυνατούν να ανταποκριθούν επαρκώς στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Ισραήλ που πυροδοτούν την ανθρωπιστική κρίση και υπονομεύουν την ειρηνευτική διαδικασία.
Στην πραγματικότητα, ακόμη και αν οι πρόσφατες δηλώσεις του Νετανιάχου τελικά θεωρηθούν ειλικρινείς, οι ενέργειες του Ισραήλ είναι μια κατάφωρη απόρριψη της ειρηνευτικής διαδικασίας και των σχετικών εγγράφων της, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών του Όσλο που αφήνει το ζήτημα των εποικισμών για την τελική λύση και τον Οδικό Χάρτη που απαγορεύει κατηγορηματικά την επέκταση των εποικισμών.
Με το πρόσχημα των εκκλήσεων του για την επανάληψη των ειρηνευτικών συνομιλιών, το Ισραήλ επίσης παραβιάζει τα δικαιώματα των δικών του Παλαιστίνιων πολιτών. Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν κατεδαφιστεί το Al Araqib, ένα χωριό Βεδουίνων στη Νεγκέβ, 4 φορές από τις 27 Ιουλίου μέχρι τις 17 Αυγούστου, εκτοπίζοντας 300 Παλαιστίνιους πολίτες του Ισραήλ κατά την έναρξη του μουσουλμανικού ιερού μήνα του Ραμαζανιού, αναγκάζοντάς τους να ζήσουν στην ύπαιθρο, στην κορυφή του νεκροταφείου τους και να υποστούν το πρόσφατο κύμα καύσωνα. Σύμφωνα με την MK Talab al-Sana, «Αυτό είναι ένα τεστ για τη δημοκρατία στο Ισραήλ και η δημοκρατία αποτυγχάνει. Το Al Araqib είναι μια δοκιμασία του πόσο οι Ισραηλινοί μπορούν να ζουν ειρηνικά με τους δικούς τους Παλαιστίνιους πολίτες τους. Λοιπόν, πως μπορεί [το Ισραήλ] να ζήσει σε ειρήνη με τους Παλαιστίνιους [εντός Παλαιστίνη]»;
Οι κατεδαφίσεις και η στέρηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η στέγη, είναι χαρακτηριστικά του καθεστώτος του απαρτχάιντ του Ισραήλ και είναι ενδεικτικά των βαθύτερων αιτίων των συνεχιζόμενων ανθρωπιστικών κρίσεων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Στην καλύτερη περίπτωση, οι πρόσφατες κατεδαφίσεις του Ισραήλ μπορούν να θεωρηθούν απόπειρα αποικισμού, στη χειρότερη περίπτωση μπορούν να ερμηνευθούν ως εθνοκάθαρση.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις δράσεις, κάποιος δεν μπορεί παρά να μπερδευτεί με την καλή πίστη που κρύβεται πίσω από τις πρόσφατες εκκλήσεις για ειρηνευτικές συνομιλίες. Καλούμε τα κράτη, τα Ηνωμένα Έθνη, τους διεθνείς οργανισμούς και τη διεθνής κοινότητα να εναρμονίσει τις ειρηνευτικές συνομιλίες με το ανθρωπιστικό δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα για να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον όπου η ειρήνη μπορεί πραγματικά να επιτευχθεί, αντί να δίνει ανειλικρινείς υποσχέσεις για ειρήνη, στην σκιά των κατεδαφίσεων και των εκτοπισμών.
Αναρτήσεις
