Εικόνες της Παλαιστίνης
Περικυκλωμένοι από βίαιες συμμορίες, εξαναγκαστήκαμε να βαδίσουμε προς την Ανατολή, μέσα από τραχείς, άνυδρες και ορεινές περιοχές, μέχρι που φτάσαμε σε ελεγχόμενη από Άραβες περιοχή. Η ζέστη και η δίψα ήταν ένα βάσανο, που σκότωσε πολλούς ηλικιωμένους και παιδιά. Η σύγχυση και ο πανικός χώρισαν πολλά παιδιά από τις οικογένειές τους.
Στην σέλα του αλόγου γράφει: «Δεκέμβριος 1987». Είναι ο μήνας που ξέσπασε η πρώτη Ιντιφάντα. Το κλειδί που κρέμεται από τον λαιμό του αλόγου είναι γνωστό σύμβολο για τους Παλαιστίνιους: πολλοί από τους πρόσφυγες του 1948, πήραν μαζί τους τα κλειδιά του σπιτιού τους, πιστεύοντας οτι ο διωγμός αυτός θα είναι προσωρινός. Έτσι το κλειδί στην Παλαιστινιακή κουλτούρα συμβολίζει την Επιστροφή.
Από την παιδική μου ηλικία ακούω ιστορίες για την γενναιότητα και την θυσία των Παλαιστίνιων αγωνιστών. Από το 1948, οι Σιωνιστές τρομοκράτες επεδίωξαν μια πολιτική εθνικής κάθαρσης μέσα από πολλές σφαγές: από το Deir Yassin, στο Kufr Qasim στην Qana. Ο εικοστός αιώνας είναι λερωμένος με το αίμα χιλιάδων μαρτύρων.
Από την Lydda στην Ραμάλα, στην Βηθλεέμ, στη Χεβρώνα και μετά στο Khan Yunis κοντά στην Γάζα, ο προορισμός μας ήταν ένας προσφυγικός καταυλισμός περικυκλωμένος από συρματόπλεγμα. Η διεθνής φιλανθρωπία έφθανε με αργούς ρυθμούς. Οι περήφανοι Παλαιστίνιοι του χθες, πρόσφυγες του σήμερα - έμαθαν να μπαίνουν στην ουρά για πενιχρές μερίδες φαγητού για να καθησυχάσουν τον συνηθισμένο πόνο από την πείνα.
Ismail Shammout : «Προς τα πού;»Μια οδυνηρή ανάμνηση της Εξόδου των 800000 Παλαιστινίων που εξαναγκάστηκαν σε φυγή από την πατρίδα τους το 1948. Ο ζωγράφος και η οικογένεια του ήταν ανάμεσα σ’ αυτούς και ακόμα σήμερα περιμένουν, μαζί με τους τώρα 5 εκατομμύρια πρόσφυγες, για το δικαίωμα να επιστρέψουν στο σπίτι τους.
Abdal Rahman Al Mozayen, "Ιντιφάντα": Ενάντια στον φασισμό" 1988
Sliman Mansour, "Το ξύπνημα του χωριού" 1988
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου