Ένα ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος προϋποθέτει κυριαρχία των συνόρων

Πηγή: The Alternative Information Center (AIC), 25 Απρίλη 2010

Το Ισραήλ είναι έτοιμο να αναγνωρίσει ένα Παλαιστινιακό κράτος...μέσα σε σύνορα που το ίδιο θα αποφασίσει και σύμφωνα με το συνολικό σχέδιό του για επέκταση των εποικισμών. Ένα από τα χαρακτηριστικά του Παλαιστινιακού αυτού κράτους είναι πως δεν θα έχει έλεγχο των συνόρων του και δεν θα είναι σε θέση να αποφασίζει ελεύθερα ποιος εισέρχεται στο κράτος και ποιος όχι. Με άλλα λόγια: Το κράτος του Ισραήλ θα έχει μονομερή έλεγχο των συνόρων του «Παλαιστινιακού κράτους».

Δεν είμαι ειδικός στο Διεθνές Δίκαιο, αλλά από τα λίγα χρόνια που παρακολούθησα σπουδές πολιτικής επιστήμης στον Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, θυμάμαι τουλάχιστον ένα πράγμα: Κυριαρχία σημαίνει πρώτα απ’ όλα έλεγχος των συνόρων.

Ένα ανεξάρτητο κράτος χωρίς κυρίαρχα σύνορα είναι αντίφαση, είναι ανοησία. Το Ισραήλ μπορεί να αποφασίσει να αποσύρει το στρατό του, την διοίκησή του και τους εποίκους του από ολόκληρη τη Δυτική Όχθη – όπως αποσύρθηκε και από τη Λωρίδα της Γάζας – μπορεί να επιτρέψει το σχηματισμό κυβέρνησης (ακόμα και δύο κυβερνήσεων), την υιοθέτηση σημαίας και εθνικού ύμνου, μπορεί ακόμα και να επιτρέψει να έχει η Παλαιστίνη θέση στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Όσο όμως δεν αναγνωρίζει την Παλαιστινιακή κυριαρχία στα σύνορα, η Δυτική Όχθη θα παραμένει μια κατεχόμενη περιοχή και όχι μια κυρίαρχη οντότητα, με τον ίδιο τρόπο που και η Λωρίδα της Γάζας, είναι ακόμα, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, μια κατεχόμενη περιοχή.

Με αυτή την έννοια, και με όλο τον οφειλόμενο σεβασμό, ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός κάνει λάθος όταν διακηρύττει πως σε λίγους μήνες «η Παλαιστινιακή Αρχή θα ανακηρύξει ένα Παλαιστινιακό κράτος χωρίς σύνορα». Όχι μόνο πρόκειται για νομική ανοησία, αλλά στην πραγματικότητα η διακήρυξη αυτή δίνει πόντους στον Benjamin Netanyahu, ο οποίος λέει λίγο-πολύ: «ήδη έχετε κράτος, τι περισσότερο ζητάτε;». Όχι, δεν υπάρχει Παλαιστινιακό κράτος, αλλά μια Παλαιστινιακή κατεχόμενη περιοχή με Παλαιστινιακούς θεσμούς που έχουν αναλάβει το χειρισμό (και τη χρηματοδότηση» των εσωτερικών υποθέσεων, συμπεριλαμβανομένης και της αστυνομίας του Dayton που δεν έχει καμιά δύναμη να υπερασπίσει τους Παλαιστίνιους πολίτες από τις καθημερινές επιθέσεις των εποίκων.

Διακηρύξεις όπως αυτές του Παλαιστίνιου πρωθυπουργού, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να δημιουργήσουν σύγχυση στο διεθνές κίνημα αλληλεγγύης και σε εκείνες τις πλευρές της διεθνούς κοινότητας που υποστηρίζουν τα νόμιμα Παλαιστινιακά εθνικά δικαιώματα. Σίγουρα, ο Παλαιστινιακός λαός αξίζει να έχει ένα δικό του κυρίαρχο κράτος, αλλά για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος είναι απαραίτητος ένας μακρόχρονος αγώνας.