Η ένταξη του Ισραήλ στον ΟΟΣΑ απειλεί την δημοκρατία

του Shir Hever, Πηγή: The Electronic Intifada, 25 Μάρτη 2010

Η συμμετοχή στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), στον οποίο συμπεριλαμβάνονται 30 από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου, δεν παρέχει χρηματοδότηση ή άλλα οικονομικά προνόμια. Ωστόσο, εύκολα μπορεί να δει κάποιος τον λόγο για τον οποίο η Ισραηλινή κυβέρνηση δίνει μεγάλη σημασία στην ένταξη του Ισραήλ στον οργανισμό αυτό. Η συμμετοχή στον ΟΟΣΑ θα σήμαινε για το Ισραήλ νίκη όσο αφορά τη νομιμότητα του και θα ήταν μεγάλο πλήγμα στο παγκόσμιο κίνημα που θέλει να καταστήσει το Ισραήλ υπόλογο για τα εγκλήματα που διαπράττει σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού. Στον ΟΟΣΑ επιτρέπεται η ένταξη μόνο σε δημοκρατικές χώρες. Έχοντας το 35% του πληθυσμού κάτω από τον έλεγχο και την κυριαρχία του, στερώντας τους τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα τους και με συχνές επιθέσεις του ισραηλινού στρατού εναντίον των πολιτών, το Ισραήλ δυσκολεύεται να αυτοπαρουσιαστεί σαν δημοκρατικό κράτος.

Αυτό όμως που δεν είναι και τόσο φανερό, είναι γιατί τα κράτη μέλη του ΟΟΣΑ θέλουν να συμπεριλάβουν το Ισραήλ στον οργανισμό. Η ένταξη του θα επιβεβαίωνε τις πολιτικές του Ισραήλ, διαβρώνοντας το γόητρο του οργανισμού και υποβιβάζοντας τις προσπάθειες των ίδιων των κρατών για ειρήνευση στην Μέση Ανατολή. Ο ΟΟΣΑ θα προσκαλούσε τον κόσμο να δει ότι προτιμάει να αγνοεί τα εγκλήματα που διαπράττει το Ισραήλ και απεναντίας, το επιβραβεύει γι’ αυτά. Και αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να ισχυροποιηθεί το επιχείρημα των εξτρεμιστών που υποστηρίζουν ότι μόνο η βία μπορεί να διαφυλάξει τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.

Η ειρωνεία είναι πως ο ΟΟΣΑ φαίνεται ότι προσπαθεί περισσότερο να διευκολύνει την ένταξη του Ισραήλ, η οποία αναμένεται να γίνει τον Μάιο. Το Ισραήλ αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του ΟΟΣΑ και να παράσχει στατιστικά στοιχεία που αφορούν μόνο στο διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος, εξαιρώντας τους παράνομους εποικισμούς στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και στα Υψώματα του Γκολάν στην Συρία. Παρόλη την άρνηση όμως, η Στατιστική Επιτροπή του ΟΟΣΑ ψάχνει να βρει τρόπους για να κάνει αποδεχτή την αίτηση του Ισραήλ.

Σύμφωνα με αναφορά που διέρρευσε με τίτλο «Είσοδος του Ισραήλ στον ΟΟΣΑ: προσχέδιο επίσημων προτάσεων της Στατιστικής Επιτροπής» (εδώ το κείμενο στα αγγλικά), η επιτροπή προτείνει να γίνει δεκτό το Ισραήλ με τα στατιστικά στοιχεία που είναι διαθέσιμα, τα οποία περιλαμβάνουν και τους Ισραηλινούς πολίτες στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Ωστόσο, ζητάει από το Ισραήλ να δώσει πιο λεπτομερή στοιχεία, που θα επιτρέψουν στον ΟΟΣΑ να προχωρήσει σε δικούς του υπολογισμούς και να διαχωρίσει τα δεδομένα του Ισραήλ από αυτά των κατεχόμενων εδαφών. Το Ισραήλ υποχρεώνεται να παραδώσει τα στοιχεία αυτά μετά την ένταξη του στον Οργανισμό, αλλά σαν, ήδη τότε μέλος του ΟΟΣΑ, θα έχει δικαίωμα να ασκήσει βέτο στην απόφαση και η υποχρέωση δεν θα είναι κάτι παραπάνω από μια κενή δήλωση.

Πρέπει να σημειωθεί πως με αυτόν τον τρόπο, ο ΟΟΣΑ υιοθετεί την προσέγγιση του Ισραήλ – μια προσέγγιση που αποκρύπτει τους Παλαιστίνιους και την ισραηλινή κυριαρχία στα κατεχόμενα και επικεντρώνεται μόνο στους Ισραηλινούς πολίτες. Αυτή η προσέγγιση ισοδυναμεί με αναγνώριση της παράνομης ισραηλινής κατοχής και βρίσκεται σε άμεση αντίθεση με το διεθνές δίκαιο και την εξωτερική πολιτική όλων των κρατών μελών του ΟΟΣΑ. Επίσης πρέπει να ειπωθεί ότι ο ΟΟΣΑ λαμβάνει αποφάσεις με πλήρη συναίνεση. Αρκεί μόνο μία χώρα να εναντιωθεί στην συμμετοχή του Ισραήλ για να μπλοκαριστεί η διαδικασία και μέχρι τώρα ούτε μία χώρα δεν έχει δείξει τις διαθέσεις της να ψηφίσει κατά της ένταξης του Ισραήλ στον ΟΟΣΑ.

Υπάρχουν δύο λόγοι γι’ αυτό. Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει ο συνηθισμένος φόβος ότι όποια χώρα (και ειδικά ευρωπαϊκή) εναντιωθεί στην ένταξη του Ισραήλ, θα κατηγορηθεί για αντί-σημιτισμό. Το Ισραήλ απολαμβάνει την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ και λίγοι Ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν το θάρρος να υψώσουν το ηθικό τους ανάστημα απέναντι στην Ουάσιγκτον και το Ισραήλ. Κατά δεύτερο λόγο, οι δεξιές παρατάξεις ανά τον κόσμο βλέπουν το Ισραήλ σαν την Μέκκα των αντί-μεταναστευτικών πολιτικών, της ισλαμοφοβίας και του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Με κάθε κόκκινη γραμμή που περνάει το Ισραήλ στην καταπάτηση των ανθρωπίνων και εθνικών δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, τα δεξιά κόμματα ενθαρρύνονται να ενισχύσουν τις δικές τους πολιτικές μίσους προς τους μετανάστες. Αν στο Ισραήλ επιτρέπεται να πραγματοποιεί εξωδικαστικές δολοφονίες, γιατί να μην επιτρέπεται και στις άλλες χώρες; Αν το Ισραήλ εγκαθιστά μηχανισμούς παρακολούθησης που παραβιάζουν την ιδιωτική ζωή των πολιτών του, τι θα σταματούσε τις άλλες χώρες από το να κάνουν το ίδιο; Η νομιμοποίηση του Ισραήλ και η διευκόλυνση της ένταξής του στον ΟΟΣΑ είναι ένας τρόπος για να νομιμοποιηθούν τα ακραία μέτρα που προωθούν οι ακροδεξιοί πολιτικοί στην Ευρώπη οι οποίοι και είναι πρόθυμοι να προσπεράσουν τους δημοκρατικούς μηχανισμούς και τα δικαιώματα των μειονοτήτων, στο όνομα του εθνικισμού και της «ασφάλειας».

Η ευρωπαϊκή νομοθεσία απαγορεύει ρητά στις Ευρωπαϊκές χώρες να αναγνωρίσουν την ισραηλινή κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών. Με το να δεχτούν, όμως, την ένταξη του Ισραήλ στον ΟΟΣΑ κάνουν το ίδιο πράγμα. Τα κράτη μέλη, εν γνώση τους, θα εντάξουν το Ισραήλ, με παραπλανητικά στατιστικά στοιχεία που αποκρύπτουν την κατοχή και την παρουσιάζουν σαν ένα γεγονός μόνιμου χαρακτήρα.

Η ένταξη του Ισραήλ στον ΟΟΣΑ θα είναι ένα θανάσιμο λάθος. Θα ανταμείψει τις παραβιάσεις του διεθνές δικαίου, θα ενισχύσει όλους τους εξτρεμιστές ακροδεξιούς σε όλο τον κόσμο και θα μετατρέψει όλα τα κράτη μέλη του ΟΟΣΑ σε συνεργούς της παράνομης Ισραηλινής κατοχής.