Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Δικαστήριο των λαών: "Υπόλογη η διεθνής κοινότητα για τα Ισραηλινά εγκλήματα"

του Frank Barat, Πηγή: The Electronic Intifada, 1 Μάρτη 2010

Την 1η Μαρτίου ξεκίνησε στην Βαρκελώνη η πρώτη συνεδρία του Δικαστηρίου των Λαών (Russell Tribunal) για την Παλαιστίνη (RTP). Πρόκειται για ένα λαϊκό δικαστήριο που δεν θα επικεντρωθεί στις υποχρεώσεις του Ισραήλ σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, όπως η 4η Συνθήκη της Γενεύης, αλλά στις υποχρεώσεις της διεθνούς κοινότητας και των υπογραφόντων κρατών-μελών, που επιτρέπουν στο Ισραήλ τις συνεχείς παραβιάσεις του διεθνές δικαίου.

Το Ισραήλ έχει παραβιάσει περισσότερα από 60 Ψηφίσματα του ΟΗΕ και αμέτρητες νομικές και διπλωματικές εκκλήσεις που του ζητούν να τηρήσει το διεθνές δίκαιο σε σχέση με την επέκταση των παράνομων εποικισμών, την άρνηση του δικαιώματος επιστροφής των προσφύγων και τη συνεχόμενη κατοχή της Δυτικής Όχθης, της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, της Λωρίδας της Γάζας και των Υψωμάτων του Γκολάν. Δεκάδες αναφορές, έρευνες και πραγματογνωμοσύνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Ισραήλ έχει διαπράξει εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όπως σφαγές, μαζικές τιμωρίες, κατεδαφίσεις σπιτιών και εξωδικαστικές εκτελέσει τα τελευταία 62 χρόνια.

Το 2004, το Διεθνές Δικαστήριο εξέδωσε συμβουλευτική γνωμοδότηση που έκρινε πως το Ισραηλινό Τείχος στη Δυτική Όχθη είναι παράνομο και σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο. Η γνωμοδότηση αποτελούσε την βασική αρχή της 54 σελίδων αναφοράς και περιελάμβανε τους παράνομους εποικισμούς, την εκμετάλλευση των φυσικών πηγών και την παραβίαση από τους Ισραηλινούς της 4ης Συνθήκης της Γενεύης τα τελευταία 40 χρόνια, και υπενθύμιζε ότι τα κράτη μέλη που την έχουν προσυπογράψει είναι υποχρεωμένα «να μην αναγνωρίζουν την παράνομη κατάσταση που προέρχεται από την κατασκευή του Τείχους και να μην βοηθούν στην διατήρηση της κατάστασης που προκαλεί το Τείχος» όπως και να «διασφαλίσουν την συμμόρφωση του Ισραήλ με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, όπως ενσωματώνεται σε αυτή την Συνθήκη».

Η γνωμοδότηση έδωσε ελπίδες στην παλαιστινιακή κοινότητα και στα διεθνή κινήματα αλληλεγγύης ότι τελικά, όχι μόνο κρίθηκαν νομικά οι παραβιάσεις του Ισραήλ, αλλά ότι και οι ευθύνες των κρατών που βοηθούν στην ατιμωρησία του Ισραήλ θα κριθούν. Έξι χρόνια μετά και με 500χμ του Τείχους να έχουν ήδη χτιστεί, η συνεχιζόμενη κατασκευή του πέφτει ως σκιά πάνω στο διεθνές δίκαιο. Ή μήπως όχι;

Το RTP είναι μια ανεξάρτητη πρωτοβουλία που έχει σκοπό να δημοσιοποιήσει τις βασικές αρχές του διεθνές δικαίου και τις δυνατότητες που έχει το κράτος δικαίου, αν είναι σεβαστό, να αποδυναμώσει και να διαλύσει την αναπαραγωγή της κατοχής σαν στρατιωτικό, πολιτιστικό και οικονομικό κίνημα.

Το Ισραήλ είναι μια διεθνής οντότητα που κρατιέται στην επιφάνεια όχι μόνο από την οικονομική και πολιτική στήριξη των διεθνών συνεργατών του, αλλά και «νομικά» από την συνεχή νομιμοποίηση των παράνομων δραστηριοτήτων του. Η πιο σπουδαία αγορά του Ισραήλ δεν είναι η οικονομική ή η στρατιωτική. Είναι η αγορά της νομιμοποίησης, οι άδειες που παίρνει για να εξομαλύνει τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ενάντια των ίδιων των πολιτών του και της διεθνούς κοινότητας. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με την συνέργια των κρατών που δεν έχουν υπογράψει το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Το RTP είναι ένα μέσο που θα κουνήσει το δάχτυλο δημοσίως σε όλα εκείνα τα κράτη και θα κινητοποιήσει την δημόσια γνώμη εναντίον τους, καθιστώντας τα υπόλογα για τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Παλαιστίνη.

Το RTP θα συνεδριάσει τέσσερις φορές. Η πρώτη συνεδρία θα γίνει στην Βαρκελώνη από την 1η μέχρι τις 3 Μάρτη και θα επικεντρωθεί στο να ερευνήσει το κατά πόσο η ΕΕ σαν οντότητα έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Στα τέλη του 2010, θα πραγματοποιηθεί μια συνεδρίαση στο Λονδίνο που θα διερευνήσει την συνέργια των εταιριών στη διαιώνιση των παραβιάσεων του Ισραήλ, όπως και τα εργατικά δικαιώματα στο Ισραήλ/Παλαιστίνη. Στα μέσα του 2011 στην Νότια Αφρική, θα εξεταστεί το κατά πόσο εφαρμόζεται το έγκλημα του απαρτχάιντ στο Ισραήλ. Η τελευταία συνεδρία θα πραγματοποιηθεί στις ΗΠΑ στα τέλη του 2011 και σ’ αυτήν θα αναλυθεί ο ρόλος των ΗΠΑ μέσα στα Ηνωμένα Έθνη και στις αποφάσεις για τα ζητήματα των παραβιάσεων.

Το RTP δεν είναι χώρος μόνο για κουβέντα. Για πολύ καιρό το Ισραήλ είναι το επίκεντρο στις διεθνείς εκστρατείες, σαν ο μοναδικός υπεύθυνος για την καταδυνάστευση των Παλαιστινίων, σαν να ενεργεί μόνο του. Το RTP θα συνδυάσει τα εγκλήματα που διαπράττονται στην Παλαιστίνη με τους διεθνείς χορηγούς. Αν θέλουμε να διαδώσουμε την ιδέα ότι η «ωραιοποίηση» της κατοχής είναι το βασικό εμπόδιο για μια δίκαιη ειρήνη, τότε θα πρέπει να καταλάβουμε το πώς λειτουργεί αυτή σε διεθνές νομικό επίπεδο στους διαδρόμους της Ουάσιγκτον, των Βρυξελλών, του Λονδίνου και του Τελ Αβίβ, για να την προκαλέσουμε.

Καθώς τα ισραηλινά think tanks και τα λόμπυ θρηνούν για την «ποινικοποίηση» του Ισραήλ στο επίπεδο των λαών μέσα στην Ευρώπη, η αληθινή και πραγματική ποινικοποίηση των ισραηλινών εγκλημάτων δεν έχει γίνει και δεν έχει επιβληθεί από τις χώρες, που όχι μόνο έχουν τον τρόπο, αλλά και την υποχρέωση να το κάνουν. Το RTP συμβάλλει στο αυξανόμενο κίνημα Μποϋκοτάζ με το να δημοσιεύσει τα πραγματικά γεγονότα πίσω από τα επιχειρήματα του γιατί τα κράτη έχουν την υποχρέωση να επιβάλουν κυρώσεις στο Ισραήλ, γιατί οι εταιρίες πρέπει να αποσυρθούν από τα παράνομα προγράμματα και γιατί οι πολίτες πρέπει να μποϋκοτάρουν τα ισραηλινά ιδρύματα, αγαθά και την «ωραιοποίηση» του απαρτχάιντ.

Η Συνθήκη της Γενεύης συμφωνήθηκε και υπογράφτηκε από τις χώρες του κόσμου το 1949, μετά από λαϊκή απαίτηση, σαν έναν νομικό μέσο που θα διασφάλιζε ότι τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράχτηκαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν θα επαναληφθούν. Οι αρχές της έχουν καταπατηθεί κατά εξακολούθηση από το Ισραήλ. Η συνθήκη προέκυψε από τους απελευθερωτικούς αγώνες και τις θυσίες κινημάτων στο παρελθόν, και είναι με το μέρος μας, με το μέρος των λαών. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την νομοθεσία σαν οδηγό, για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια γνήσια ειρήνη, με οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα, έναν κόσμο αλληλεγγύης και ισότητας.