Η πόλη του Δαβίδ και το Κέντρο Πληροφόρησης Wadi Hilwah

Επίσκεψη σε Εθνικό πάρκο ή σε εποικισμό;

Ο απλός επισκέπτης στην Πόλη του Δαβίδ, ξεκινάει την περιήγηση του από έναν λιθόστρωτο δρόμο ενός κλειστού περίβολου, που φυλάσσεται από ένοπλους άνδρες. Η ξενάγηση συνεχίζεται σε μια κλειστή κατασκευή, που μοιάζει με τούνελ. Με αυτό τον τρόπο, οι επισκέπτες δεν έρχονται σε επαφή με το χωριό του Silwan, ένα χωριό με πλούσιο παρελθόν και προβληματικό παρόν. Η ζωή του χωριού – και των κατοίκων του – αποκρύβεται από τους επισκέπτες, σαν να μην έχει σημασία. Από τον ξεναγό και από την προβολή μιας ταινίας, οι επισκέπτες μαθαίνουν ότι βρίσκονται στην ιστορική Πόλη του Δαβίδ. (Φωτ: Στρατιώτες επισκέπτονται σπίτι εποίκου κατά τη διάρκεια της περιήγησής τους στην Πόλη του Δαβίδ)

Ο σχεδιασμός του πάρκου αντικατοπτρίζει την επιλογή να υπερτονιστούν οι ιστορικές αξίες και το ενδιαφέρον για το παρελθόν έναντι των σημερινών κατοίκων. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στους κατοίκους και τους επισκέπτες, γεννάει αισθήματα αποξένωσης και πικρίας στους ντόπιους, που θεωρούνται ενοχλητικά στοιχεία στην Πόλη του Δαβίδ-ξένοι μέσα στο ίδιο το χωριό τους.

Αντίθετα, τα σπίτια των εποίκων είναι στενά συνδεδεμένα με την τουριστική περιήγηση. Το προσωπικό ασφάλειας μοιράζεται ανάμεσα στους εποίκους και τα αξιοθέατα και πολλές φορές οι ξεναγήσεις περιλαμβάνουν και ιδιωτικές επισκέψεις στους χώρους των εποίκων. Άθελα τους, οι επισκέπτες γίνονται ενεργό κομμάτι του εποικισμού της Ανατολικής Ιερουσαλήμ

Η Ιστορία όπως την αφηγείται η Elad

Η πόλη του Δαβίδ είναι μία από τις πιο γνωστές τουριστικές περιοχές του Ισραήλ. Περισσότεροι από 400.000 τουρίστες ετησίως την επισκέπτονται, καθώς και πολλοί Ισραηλινοί φοιτητές και χιλιάδες στρατιώτες του ισραηλινού στρατού.

Ένας προσεκτικός επισκέπτης θα έβλεπε ότι οι επίσημοι τουριστικοί οδηγοί αναφέρονται αποκλειστικά στον Βασιλιά Δαβίδ και την Ιουδαϊκή περίοδο. Οι λίγες πινακίδες στο Εθνικό Πάρκο αναφέρουν την Ιουδαϊκή αφήγηση της Ιερουσαλήμ, παραβλέποντας την ιστορία τόσων άλλων πολιτισμών, που η εμπλοκή τους στην ιστορία της πόλης είναι εξίσου σημαντική με αυτή των Ιουδαίων. Είναι σημαντικό να μελετηθεί η απόφαση για το σχεδιασμό ενός σημαντικού Εθνικού Πάρκου στα πλαίσια της Εβραϊκής κληρονομιάς, αγνοώντας τους υπόλοιπους πολιτισμούς. Η ειρωνεία είναι πως ακόμα δεν υπάρχουν αξιόπιστα ευρήματα που να αποδεικνύουν την ύπαρξη του Βασιλιά Δαβίδ και της πόλης του. (Φωτ: Ένοπλος φρουρός περπατά στην Wadi Hilwah)

Μια ισορροπημένη αφήγηση θα αναφερόταν σε μια ιστορία που θα συσχέτιζε όλους τους πληθυσμούς: Μουσουλμάνους, Χριστιανούς και Εβραίους. Μια τέτοια πολύ-πολιτισμική αφήγηση των χρονικών της Ιερουσαλήμ, ίσως να ενθάρρυνε την ανεκτικότητα και τη διαλλακτικότητα σε μία χωρισμένη και ανταγωνιστική Ιερουσαλήμ. Αντ’ αυτού, η περιοχή σήμερα χρησιμοποιείται από την Elad σαν εκπαιδευτικό εργαλείο για να προωθήσει μια ατζέντα ενός αποκλειστικά Ιουδαϊκού εποικισμού.

H κατάσταση στο Silwan σήμερα

Βλέποντας κανείς την κατάσταση από μέσα, καταλαβαίνει ότι η παλαιστινιακή γειτονιά του Silwan μοιάζει περισσότερο με προσφυγικό καταυλισμό παρά με την μητρόπολη της Ιερουσαλήμ. Σπίτια με τσιμεντόλιθους, πολύ κοντά χτισμένα το ένα με το άλλο, μερικά έχουν κενό μεταξύ τους μόνο μερικά εκατοστά και είναι προσβάσιμα μέσα από σοκάκια πλάτους ενάμιση μέτρου. Σε αυτό το αλλοτινό αγροτικό χωριό, τα σπίτια έχουν επιδιορθωθεί με κάθε δυνατή προσπάθεια και επισκευαστεί με οτιδήποτε, από παλιές σανίδες μέχρι κουβέρτες.

Η εικόνα του Silwan είναι ιδιαίτερα αποκαρδιωτική, αν αναλογιστεί κανείς την τοποθεσία του: ακριβώς κάτω από την Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ και το αρχαιολογικό συγκρότημα της «Πόλης του Δαβίδ», λίγα χιλιόμετρα από το πολύβουο κέντρο της πόλης. Αυτές οι περιοχές είναι άψογες και ελκυστικές. Καθαροί δρόμοι, με πεζοδρόμια και καλό φωτισμό, απολαμβάνουν εξαιρετικές υπηρεσίες του Δήμου.

Αυτές και άλλες υπηρεσίες, δεν φτάνουν στους Παλαιστίνιους του Silwan, παρόλο που πληρώνουν φόρους. Όπως και σε άλλες περιοχές της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, οι φόροι υπολογίζονται βάσει απαρχαιωμένων κλιμακίων αντικειμενικής αξίας, που είχαν καθιερωθεί πριν την υποβάθμιση της περιοχής. Κάθε επισκέπτης που θα επιχειρήσει να δει πέρα από τις πινακίδες που λένε ότι το Ισραήλ δεσμεύεται να αναπτύξει την Ανατολική Ιερουσαλήμ, θα δει ότι αυτές οι πινακίδες είναι ότι πιο καινούριο υπάρχει στην περιοχή. Επίσης θα παρατηρήσει ότι η «ανάπτυξη» προφανώς δεν περιλαμβάνει την αποκομιδή σκουπιδιών, μιας και οι δρόμοι είναι γεμάτοι από πλαστικές σακούλες και οικιακά απορρίμματα, που δεν μπορούν να πεταχτούν πουθενά αλλού σε αυτή την πυκνοκατοικημένη περιοχή.

Ο Δήμος της Ιερουσαλήμ ωστόσο, διατηρεί έντονη παρουσία στην περιοχή με την μορφή εξώσεων και διαταγών κατεδάφισης. Τα σπίτια στο Silwan συχνά χαρακτηρίζονται ως «παράνομα», γιατί χτίστηκαν χωρίς άδεια. Αυτές οι άδειες είναι πλέον αδύνατο να αποκτηθούν από Άραβες σε αραβικές γειτονιές, όπως το Silwan, ενώ ο πληθυσμός αυξάνεται και τα παλιά σπίτια καταρρέουν. Κάποιοι Παλαιστίνιοι μάλιστα υποχρεώνονται να πληρώνουν φόρους ακόμα και αν το σπίτι τους έχει κατεδαφιστεί.

Ο σκοπός του Ισραήλ είναι να ανγκάσει τους Παλαιστίνιους να εγκαταλείψουν την Ανατολική Ιερουσαλήμ και να αφήσουν το πεδίο ελεύθερο για τους έποικους. Στο Silwan ήδη υπάρχουν κάποια σπίτια με την ισραηλινή σημαία αναρτημένη στις ταράτσες τους.

Κέντρο Πληροφόρησης Wadi Hilwah

Για να αντιμετωπίσουν τις κατεδαφίσεις, οι κάτοικοι του Silwan δημιούργησαν ένα Κέντρο Πληροφόρησης που έχει ως σκοπό να κάνει γνωστές τις δυσκολίες τους και να αντισταθεί στην αποικιοκρατία του Ισραήλ. Το Κέντρο έχει στηθεί σε μια σκηνή στο Bustan, μια γειτονιά του Silwan, όπου κάποιος μπορεί να βρει χάρτες και σχέδια της πόλης που φανερώνουν τα σχέδια των Ισραηλινών για την περιοχή. Εκπρόσωποι του κέντρου καλωσορίζουν τους επισκέπτες και είναι πρόθυμοι να δώσουν οποιαδήποτε πληροφορία, ενθαρρύνοντας τους διεθνείς να ασκήσουν πιέσεις στο Ισραήλ για να σταματήσει τις κατεδαφίσεις και να αναγνωρίσει τα δικαιώματα των Παλαιστινίων. (Φωτ: Διαδήλωση ενάντια στις κατεδαφίσεις σπιτιών στο Σιλουάν)

Χαρακτηριστικά είναι όσα αναφέρονται στο site:

«Παρόλα τα τυραννικά μέτρα, τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτισμικές αδικίες εις βάρος των κατοίκων της Ανατολικής Ιερουσαλήμ γενικά και ειδικά του Silwan, τη διεθνή σιωπή και η μη αναφορά του ζητήματος της Ιερουσαλήμ από πολλούς – εμείς, οι κάτοικοι της Wadi Hilwah στο Silwan, αποφασίσαμε να μην υποκύψουμε στην ατζέντα των οργανώσεων των εποίκων, που έχουν ως σκοπό την ιουδαιοποίηση του Silwan και της Wadi Hilwah και να γνωστοποιήσουμε όλες τις πληροφορίες που μας αφορούν.

Εμείς, οι κάτοικοι της Wadi Hilwah, δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να αμφισβητήσει την ταυτότητα μας, που είναι βαθιά ριζωμένη στα σπίτια, τις πέτρες, τα δέντρα, τους κήπους, τις πηγές και τον ουρανό του χωριού μας. Το Silwan, ο πυρήνας της ανθρώπινης ιστορίας σε αυτή την ιερή γη, δεν ανέχεται την παραχάραξη της ιστορίας που προσπαθούν οι αρμόδιοι και οι ακροδεξιές πολιτικές των οργανώσεων των εποίκων.

Αν ο κόσμος ήταν πράγματι υπέρ της ειρήνης, της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δεν θα παρέμενε σιωπηλός απέναντι σε αυτή την απάνθρωπη επίθεση ενάντια στο Silwan και δεν θα δεχόταν το ποδοπάτημα της ζωής 55.000 ανθρώπων για μερικές εκατοντάδες έποικους……

Εμείς, οι κάτοικοι της Wadi Hilwah αποφασίσαμε να ανοίξουμε αυτό το κέντρο πληροφόρησης για όλους εκείνους που θέλουν να ακούσουν την φωνή των γηγενών, για να πούμε τις ιστορίες των προγόνων μας, για να δείξουμε το δρόμο στους νέους μας, για να διατηρήσουμε την ελπίδα στο κατώφλι των σπιτιών μας.

Θα πούμε την ιστορία του χωριού μας σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς δισταγμό, προκατάληψη, ανυπομονησία ή διάκριση. Είμαστε όλοι υπερήφανοι για ολόκληρη την ιστορία του χωριού μας και υπερήφανοι που έχουμε αυτή την όμορφη κληρονομιά.

Γνωρίζουμε όλους τους πολιτισμούς που πέρασαν από το χωριό, εκείνους που το δημιούργησαν και εκείνους που το κατέστρεψαν και ξέσπασαν την οργή τους. Είναι μέρος της ιστορικής πραγματικότητας….

Εδώ είναι το Slwan και εδώ είναι η Wadi Hilwah και αυτός είναι ο δρόμος «Wadi Hilwah», γεμάτος χαρούμενες και λυπητερές ιστορίες, γεμάτος κάκτους που αγκαλιάζονται στις πλαγιές της κοιλάδας, και η γιαγιά μας η Hilwah, που ο δρόμος έχει το όνομα της, μας λέει ακόμα ιστορίες για τα παιδιά, για τις ελιές και για τα γεμάτα σύκα δέντρα. Αυτή η αγάπη δεν μπορεί να σβηστεί από την ανάμνηση μας όσο έχουμε μια ιστορία, για την οποία είμαστε υπερήφανοι.

Καλωσορίζουμε όλους στο Silwan και τιμούμε τους επισκέπτες μας όπως τιμούμε και όλους τους πολιτισμούς. Τα χαλάσματα παραμένουν όπως και οι ιστορίες. Και εμείς είμαστε ακόμα σπίτι μας, δεν φύγαμε και δεν θα φύγουμε».