Από χιλιάδες Άραβες της Ιερουσαλήμ αφαιρέθηκε η άδεια παραμονής

Οι Παλαιστίνιοι της Δυτικής Όχθης, της Γάζας και οι πρόσφυγες που ζουν στους προσφυγικούς καταυλισμούς και στο εξωτερικό, δεν έχουν το δικαίωμα καν να περάσουν από τα Ιεροσόλυμα, ακόμα και αν γεννήθηκαν εκεί ή ζούσε η οικογένειά τους για πολλές γενιές. Οι Παλαιστινιοι κάτοικοι των Ιεροσολύμων, σύμφωνα με τη συμφωνία του Όσλο, έχουν το δικαίωμα να ζουν στα Ιεροσόλυμα. Δεν έχουν υπηκοότητα (ούτε Παλαιστινιακή ούτε Ιορδανική ούτε Ισραηλινή φυσικά) αλλά ένα "δικαίωμα διαμονής στα Ιεροσόλυμα" που τους "παραχωρείται" από το ισραηλινό υπουργείο εσωτερικών. Εκτός από πληθώρα ρατσιστικών μέτρων, την αδυναμία οικογενειακής επανένωσης αν ο/η σύζυγος είναι Παλαιστίνιος/α, έχουν να υποστούν και το φόβο να χάσουν το δικαίωμα διαμονής αν: λείψουν για λίγα χρόνια (ακόμα και για σπουδές) ή αν απλά το Ισραήλ το επιλέξει. Σήμερα αριθμούν περίπου 250.00 ανθρώπους 35% του πληθυσμού του Ιεροσολύμων. Διακηρυγμενη πρόθεση των Ισραηλινών να μειωθούν οι Παλαιστίνιοι σε περίπου 20%. Το άρθρο που ακολουθεί περιγράφει μια πλευρά αυτής της εθνοκάθαρσης, την ανάκληση της "ταυτότητας ή άδειας διαμονής Ιεροσολύμων"

Πηγή: http://www.haaretz.com/hasen/spages/1132170.html

Κατά τη διάρκεια του 2008 καταγράφηκε αριθμός ρεκόρ Αράβων κατοίκων της Ανατολικής Ιερουσαλήμ από τους οποίους το υπουργείο εσωτερικών υποθέσεων στέρησε το δικαίωμα διαμονής. Συνολικά, το υπουργείο ανακάλεσε το δικαίωμα διαμονής 4.577 κατοίκων της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, αριθμός που αριθμός που είναι 21 φορές μεγαλύτερος από τον μέσο όρο ανά έτος για τα προηγούμενα 40 χρόνια Τα πρώτα 40 χρόνια του Ισραηλινού ελέγχου της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, από το 1967 ως το 2007 το υπουργείο στέρησε το δικαίωμα της διαμονής από 8.558 Άραβες, δηλαδή σε λιγότερο από τους διπλάσιους από όσους έχασαν τις άδειές διαμονής τους τον περασμένο μόνο χρόνο. Έτσι από όλους τους Άραβες κατοίκους της Ανατολικής Ιερουσαλήμ που έχουν χάσει το δικαίωμα διαμονής από το 1967 ως σήμερα, το 35% σχεδόν το έχασε το 2008.

Σύμφωνα με το υπουργείο εσωτερικών υποθέσεων, η απότομη αύξηση του αριθμού οφείλεται στην απόφαση που πάρθηκε τον Μάρτη και τον Απρίλη του 2008, να εξεταστεί το νομικό καθεστώς χιλιάδων κατοίκων της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Εμπνευστές της ιδέας ήταν ο πρώην υπουργός εσωτερικών Meir Sheetrit του κόμματος Kadima και ο επικεφαλής της διεύθυνσης πληθυσμού του υπουργείου Yaakov Ganot.

Σύμφωνα με το υπουργείο ο έλεγχος αποκάλυψε χιλιάδες ανθρώπους να αναφέρονται ως κάτοικοι της Ανατολικής Ιερουσαλή, οι οποίοι όμως δεν ζούσαν πλέον στο Ισραήλ και γι’ αυτό τους αφαιρέθηκε το δικαίωμα διαμονής. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου, όχι μόνο δεν έφυγαν από την Ιερουσαλήμ για τη Δυτική Όχθη, αλλά στην πραγματικότητα ζουν σε άλλες χώρες.

Ανάμεσα σ’ αυτούς από τους οποίους αφαιρέθηκε το δικαίωμα διαμονής περιλαμβάνονται 99 ανήλικοι (κάτω από 18 ετών)

Ο Yotam Ben-Hillel, εκπρόσωπος του Κέντρου Hamoked για την υπεράσπιση του ανθρώπου, ανακοίνωσε πως 250.000 Άραβες κάτοικοι της Ανατολικής Ιερουσαλήμ έχουν το ίδιο νομικό καθεστώς με άτομα που μετανάστευσαν στο Ισραήλ νόμιμα αλλά βάσει του Νόμου Επιστροφής, δεν έχουν δικαίωμα να αποκτήσουν υπηκοότητα. Όπως λέει, «αντιμετωπίζονται σαν να ήταν μετανάστες στο Ισραήλ παρά το γεγονός πως το Ισραήλ είναι εκείνο που ήρθε σ’ αυτούς το 1967».

Σε αντίθεση με έναν πολίτη, ένας κάτοικος, μπορεί σχετικά εύκολα να απογυμνωθεί από το νομικό του καθεστώς. Το μόνο που έχει να κάνει είναι να φύγει από τη χώρα για επτά χρόνια ή να αποκτήσει υπηκοότητα, μόνιμη κατοικία ή κάποιας άλλης μορφής νομική κατάσταση σε μια άλλη χώρα. Τότε αυτόματα χάνει το δικαίωμα διαμονής του στο Ισραήλ.

Από τη στιγμή που ένας Παλαιστίνιος χάνει το δικαίωμα διαμονής του, ακόμα και η επιστροφή του στην Ιερουσαλήμ προκειμένου να επισκεφτεί την οικογένειά του είναι αδύνατη. Όπως αναφέρει ο Yotam Ben-Hillel. Επίσης, λέει, κάποιοι από αυτούς των οποίων η άδεια διαμονής ανακαλείται από το Ισραήλ είναι πιθανό να μην έχουν νομικό καθεστώς σε κάποια άλλη χώρα, πράγμα που σημαίνει πως μένουν χωρίς υπηκοότητα.

Όπως συμπληρώνει «στον κατάλογο αυτό μπορεί να περιληφθούν φοιτητές που σπουδάζουν για κάποια χρόνια σε μια ξένη χώρα, και πλέον δεν μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους». Στελέχη του Hamoked που πήραν τα στοιχεία του υπουργείου μέσω της Διάταξη για την Ελευθερία της Πληροφορίας, ανησυχούν πως κάποιοι από όσους έχουν χάσει το δικαίωμα διαμονής τους μπορεί ακόμα και να μην το γνωρίζουν.

Σύμφωνα με την η Dalia Kerstein, εκτελεστική διευθύντρια του Κέντρου Hamoked «το φαινόμενο ανάκλησης του δικαιώματος διαμονής έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις. Οι χειρισμοί του υπουργείου εσωτερικών το 2008, αποτελούν μόνο ένα κομμάτι μιας γενικότερης πολιτικής της οποίας στόχος είναι ο περιορισμός του Παλαιστινιακού πληθυσμού και η διατήρηση μιας Εβραϊκής πλειοψηφίας στην Ιερουσαλήμ. Οι παλαιστίνιοι είναι ντόπιοι αυτής της πόλης, όχι άνθρωποι που ήρθαν πρόσφατα ...

Εντούτοις, ο πρώην ο πρώην υπουργός εσωτερικών Meir Sheetrit, επέμεινε πως οι χειρισμοί αυτοί ήταν απαραίτητοι. «Αυτό που ανακαλύψαμε είναι μόνο η κορφή του παγόβουνου» δήλωσε. «Το κράτος του Ισραήλ πληρώνει δισεκατομμύρια σέκελ κάθε χρόνο σε μισθούς ανθρώπων που δεν ζουν καν εδώ. Στείλαμε ειδοποιήσεις σε όλους σχετικά με την πρόθεση να ανακληθεί το δικαίωμα διαμονής τους, τους δώσαμε χρονικό περιθώριο να κάνουν ενστάσεις. Αυτοί που έκαναν ενστάσεις δεν είχαν πρόβλημα».

Τα στοιχεία του υπουργείου δείχνουν πως 89 Παλαιστίνιοι πήραν πίσω το δικαίωμα διαμονής τους μετά από έφεση. Σύμφωνα με τον Meir Sheetrit ο έλεγχος έφερε στο φως πολύ σοβαρές παραβάσεις – όπως για παράδειγμα 32 περιπτώσεις ανθρώπων καταγραμμένων να ζουν σε διευθύνσεις που δεν υπήρχαν καν.