Ο χρόνος που απομένει

(The time that remains)
Σκηνοθεσία: Elia Suleiman
Παραγωγή 2009
Διάρκεια: 109΄
Παίζουν: Ali Suliman, Elia Suleiman, Saleh Bakri, Amer Hlehel, Nati Ravitz
Υποψήφια για το Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ Κανών

Η ιστορία μιας Παλαιστινιακής οικογένειας από το 1948 μέχρι και σήμερα στη Λωρίδα της Γάζας. Μια ματιά στην καθημερινή ζωή των Παλαιστινίων που δεν εγκατέλειψαν τη γη τους μετά τη δημιουργία του Ισραήλ και σημαδεύτηκαν ως «Αραβο-ισραϊλινοί» ζώντας στην ουσία σαν μειονότητα στην ίδια τους τη χώρα. Η ταινία ξεκινά με τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, το 1948, με τον Σουλεϊμάν να ακολουθεί την πορεία των γονιών του, σε μια υπό ισραηλινή κατοχή Ναζαρέτ, όπου αρχίζει η καταπίεση των Παλαιστινίων κατοίκων της πόλης, ο κατ’ οίκον περιορισμός, το πλιάτσικο και τα βασανιστήρια, για να συνεχίσει με τις σημαδιακές περιόδους του 1970 και του 1982 και να φτάσει ως τις μέρες μας. Ο σκηνοθέτης ερμηνεύει τον εαυτό του, με ένα σοβαρό, ανέκφραστο πρόσωπο, υποβάλλοντας πως τίποτα δυστυχώς δεν έχει αλλάξει και πως «ο χρόνος που απομένει» μοιάζει πολύ μ’ εκείνο του 1948, όταν δηλαδή η κατοχή και η καταπίεση ήταν στην ημερήσια διάταξη. Ένα σχεδόν βιογραφικό φιλμ, χωρισμένο σε τέσσερα επεισόδια, βασισμένο σε εμπειρίες της οικογένειας του ίδιου του σκηνοθέτη Elia Suleiman, όπως τα ημερολόγια του πατέρα του που ξεκινούν το 1948 όταν αυτός ήταν μαχητής της αντίστασης και από τα γράμματα της μητέρας του σε μέλη της οικογένειας που είχαν υποχρεωθεί να εγκαταλείψουν τη χώρα.

Περισσότερα για την ταινία και το σκηνοθέτη στο http://evdomos.wordpress.com