Μια αχτίδα ελπίδας

των Ziyaad Lunat και Max Ajl, Πηγή: The Electronic Intifada, 12 Νοέμβρη 2009

Ο Ziyaad Lunat είναι ένας από τους οργανωτές της «Πορείας για την Ελεύθερη Γάζα» (Gaza Freedom March) και ακτιβιστής για την Παλαιστίνη. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στη διεύθυνση: z.lunat A T gmail D O T com. Ο Max Ajl είναι επίσης εκ των διοργανωτών της ίδιας πρωτοβουλίας και γράφει για την Ισραηλινο-Παλαιστινιακή σύγκρουση στο blog www.maxajl.com.

Διαβάστε στα ελληνικά βασικές πληροφορίες για την "Πορεία για την Ελεύθερη Γάζα"

Η κυβέρνηση Ομπάμα απέδειξε πρόσφατα, δυό φορές, πως σκοπεύει να συνεχίσει να βάζει το Ισραήλ πάνω από το νόμο. Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στις τάξεις της Παλαιστινιακής Αρχής αλλά και σε ολόκληρη η περιοχή, ένιωσαν έκπληξη και σάστισαν, ακούγοντας την αμερικανίδα υπουργό εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον να χαρακτηρίζει «πρωτοφανή» την πρόθεση του ισραηλινού πρωθυπουργού Benjamin Netanyahu να «περιορίσει» την εποικιστική δραστηριότητα στη Δυτική Όχθη. Ο «περιορισμός» αυτός του Netanyahu, στην πραγματικότητα, σημαίνει πολύ λίγα πράγματα. Τρεις χιλιάδες μονάδες κατοικίας που έχουν ήδη εγκριθεί θα χτιστούν. Ο Netanyahu ανακοίνωσε επίσης και σχέδια για κατασκευή ενός νέου εποικισμού στην Ιερουσαλήμ, ενώ οι έποικοι συνεχίζουν τις βίαιες επιθέσεις ενάντια στους Παλαιστίνιους, με σκοπό να τους διώξουν από την πόλη. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, έποικοι, με τη στήριξη δικαστικής απόφασης, εισέβαλαν σε Παλαιστινιακό σπίτι. Οι ΗΠΑ αντέδρασαν με μια δήλωση που χαρακτηρίζει τις Ισραηλινές ενέργειες ως «μη βοηθητικές» (για την επίλυση του ζητήματος) αλλά δεν έκαναν τίποτα για να τις σταματήσουν.

Αν το πρώτο μήνυμα του Ομπάμα προς τους Παλαιστίνιους ως εκλεγμένος πρόεδρος, απευθύνονταν στους κατοίκους της κατεχόμενης Δυτική Όχθης – ως υποψήφιος έμεινε σιωπηλός κατά τη διάρκεια της χειμωνιάτικης Ισραηλινής εισβολής στη Γάζα – το δεύτερο ήταν προς τις οικογένειες των χιλιάδων θυμάτων τις εικοσαήμερης εκείνης επίθεσης. Την περασμένη εβδομάδα, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, οι ΗΠΑ καταψήφισαν το ψήφισμα για την υιοθέτηση των συμπερασμάτων της έκθεσης Goldstone, που καλεί το Ισραήλ και τη Χαμάς να διερευνήσουν τις κατηγορίες για διάπραξη εγκλημάτων πολέμου. Η Χαμάς δέχτηκε το ψήφισμα. Το Ισραήλ, που δολοφόνησε 1417 Παλαιστίνιους, από τους οποίους οι 926 ήταν άμαχοι πολίτες ανάμεσά τους και 437 παιδιά σύμφωνα με το Παλαιστινιακό Κέντρο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, δεν το έκανε. Οι ΗΠΑ συντάχθηκαν με την Ισραηλινή άρνηση και ξεκίνησαν μια εκστρατεία στον ΟΗΕ για να δυσφημήσουν την έκθεση. Τα γεγονότα όμως που περιγράφει η έκθεση παραμένουν αδιαφιλονίκητα.

Η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων καταδίκασε την έκθεση ως «μονόπλευρη και διαστρεβλωμένη». Σε επιστολή του προς όσους ψήφισαν αυτή την απόφαση, ο δικαστής Goldstone επισημαίνει ασυγχώρητες «ανακρίβειες». Είναι πιθανόν πως οι περισσότεροι από αυτούς που υπερψήφισαν, υποστηριζόμενοι από το ισχυρό λόμπι της Αμερικανο-ισραηλινής Επιτροπής Δημοσίων Υποθέσεων (AIPAC), δεν διάβασαν καν την 575 σελίδων έκθεση Goldstone. Η αποκαλούμενη «υποστήριξη του Ισραήλ» από το Κογκρέσο επιχαίρει καθεστώτος «ιερής αγελάδας». Οι όποιες διαφωνίες με αυτήν σημαίνουν σημαντικό πολιτικό κόστος και αναπόφευκτες δυσφημιστικές εκστρατείες από το φιλο-ισραηλινό λόμπι. Παρόλα αυτά, 36 αντιπρόσωποι διαφώνησαν με την απόφαση και 22 απείχαν, σημάδι πως ο έλεγχος του Κογκρέσου από το λόμπι, ίσως να εμφανίζει ελαφρές ρωγμές. Αντίθετα, στη Βουλή η υποστήριξη της Ισραηλινής επίθεσης του Γενάρη, ήταν σχεδόν ομόφωνη.

Οι ΗΠΑ έχουν να επιδείξουν μια μακρόχρονη ιστορία βέτο που προστατεύουν το Ισραήλ από την απόδοση ευθυνών. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Νίξον, το 1972, οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά το δικαίωμα του βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας για να προστατέψουν το Ισραήλ. Ήταν η δεύτερη φορά που έκαναν χρήση του βέτο γενικά, για να αποτρέψουν ψήφισμα που θα καταδίκαζε το Ισραήλ για τη δολοφονία εκατοντάδων αμάχων κατά τη διάρκεια αεροπορικών επιδρομών εναντίον της Συρίας και του Λιβάνου. Από τότε, οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν το δικαίωμα του βέτο περισσότερες από 40 φορές, ώστε να λύσουν τα χέρια του Ισραήλ για να συνεχίσει να διαπράττει αγριότητες ενάντια στους Παλαιστίνιους και τους λαούς της περιοχής.

Η υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης Μπους, Κοντολίζα Ράις, υπερασπίστηκε την άρνηση από τις ΗΠΑ να υποστηρίξουν μια εκεχειρία κατά τη διάρκεια της επίθεσης του 2006 στον Λίβανο και τη Γάζα, λέγοντας πως «Είναι ώρα για μια νέα Μέση Ανατολή, είναι ώρα να πούμε σ’ αυτούς που δεν θέλουν μια διαφορετική Μέση Ανατολή πως θα επικρατήσουμε εμείς, όχι αυτοί». Η «νέα Μέση Ανατολή» στην οποία αναφέρονταν η Ράις, είναι μια Μέση Ανατολή στην οποία το Ισραήλ μπορεί να συνεχίσει την κατοχή της γης εκατομμυρίων ανθρώπων, τις δολοφονίες χιλιάδων και τις απαγωγές εκατοντάδων, τσαλαπατώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο.

Η Σούζαν Ράις, πρέσβης στον ΟΗΕ της κυβέρνησης Ομπάμα, ξεχωρίζει μόλις και μετά βίας από την συνονόματη της. Όπως είπε σε συνέντευξή της στην Washington Post «η έκθεση Goldstone, ήταν μη ισορροπημένη, μονόπλευρή και απαράδεκτη». Δικαιολογεί δε τους χαρακτηρισμούς αυτούς ισχυριζόμενη πως «κατά 85% προσανατολίζεται προς πολύ συγκεκριμένα και σκληρά καταδικαστικά συμπεράσματα που αφορούν το Ισραήλ».

Ακόμα κι αν ο δικαστής Goldstone είχε θελήσει να αφιερώσει ίσο αριθμό σελίδων και στις δύο πλευρές, δεν υπάρχουν πολλά να γράψει κανείς για τους τρεις Ισραηλινούς πολίτες που σκοτώθηκαν από Παλαιστίνιους μαχητές, ή για τις τρύπες που άνοιξαν σε στέγες ισραηλινών σπιτιών τα χειροποίητα βλήματα. Η διαφορά δύναμης, η θέση του Ισραήλ ως δύναμης κατοχής σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, και η καταστροφή ενός πολιορκημένου πληθυσμού που δεν είχε που να καταφύγει (πρωτοφανές για μια σύγχρονη πολεμική διαμάχη), αποτελούν αναμφισβήτητα στοιχεία για την τεκμηρίωση κατηγοριών για «εγκλήματα πολέμου» και «εγκλήματα εις βάρος της ανθρωπότητας». Επιπλέον, αυτό που ζητά η έκθεση είναι η διεξαγωγή αξιόπιστων ερευνών και η απαγγελία κατηγοριών σε αυτούς που θα αποδειχτεί πως το αξίζουν. Ο Ισραηλινός αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Daniel Ayalon δήλωσε πως το Ισραήλ έφτασε σε «σιωπηλή συμφωνία» με την κυβέρνηση Ομπάμα πως θα ασκήσει βέτο εάν υπάρξουν προσπάθειες μετά την υπερψήφιση από τη Γενική Συνέλευση να έρθει η έκθεση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Υπάρχει όμως μια αμυδρή αχτίδα ελπίδας πως ο λαός της Γάζας θα βρει το δίκιο του. Η σφαγή που συνέβη άλλαξε σαρωτικά την αντίληψη για το Ισραήλ, σε ολόκληρο τον κόσμο. Κινητοποιήσεις που έχουν γίνει από πολίτες τους τελευταίους μήνες, έχουν δείξει πως εκεί που έχουν αποτύχει οι κυβερνήσεις, οι απλοί πολίτες, ίσως μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ακόμα και στις ΗΠΑ, όπου η δημόσια υποστήριξη του Ισραήλ είναι σταθερά ψηλή, εκφράζεται τώρα στα κυρίαρχα μέσα μια συζήτηση που υποστηρίζει την απόδοση δικαιοσύνης στους Παλαιστίνιους. Ο πρώην Ισραηλινός πρωθυπουργός EWhud Olmert αντιμετώπισε ψυχρή υποδοχή σε μια σειρά από διαλέξεις που έδωσε σε ολόκληρη τη χώρα, με το ακροατήριο συνεχώς να τον διακόπτει και να ζητά την άμεση σύλληψή του. Επιπλέον, υπάρχουν ενδείξεις πως η αντίθεση στην κυριαρχία της AIPAC μέσα στην αμερικανική Εβραϊκή κοινότητα κερδίζει έδαφος.

Το κίνημα BDS (μποϊκοτάζ, απόσυρση επενδύσεων, κυρώσεις) που κάλεσε η Παλαιστινιακή κοινωνία των πολιτών το 2005 κερδίζει επίσης έδαφος, καθώς η Νορβηγική κυβέρνηση αποσύρθηκε από την εταιρεία Elbit Systems, εξαιτίας του ρόλου της στην κατασκευή του τείχους του απαρτχάιντ. Τον περασμένο μήνα, ο ισραηλινός αναπληρωτής πρωθυπουργός αναγκάστηκε να ματαιώσει το ταξίδι του στη Βρετανία φοβούμενος το ενδεχόμενο σύλληψης και ανακοίνωσε πως θα αποφύγει κάθε ταξίδι σε Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

Κι ενώ οι πιο ισχυρές κυβερνήσεις του κόσμου, φέρνουν αντιρρήσεις στο να αναγκαστεί να συμμορφωθεί το Ισραήλ με το διεθνές δίκαιο, οι πολίτες τους έχουν άλλη γνώμη. Μερικοί από αυτούς – μερικοί από εμάς δηλαδή – υψώνουν το λάβαρο του διεθνούς μη βίαιου αγώνα, μένοντας πιστοί στις αρχές των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου, ακολουθώντας τις επιθυμίες του Παλαιστινιακού λαού. Το Δεκέμβρη, θα πορευτούμε σε αλληλεγγύη με τους Παλαιστίνιους που ζουν φυλακισμένοι στη Γάζα. Το Δεκέμβρη, που θα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την Ισραηλινή εισβολή, η «Πορεία για την Ελεύθερη Γάζα» (Gaza Freedom March) θα προσπαθήσει να σπάσει τον αποκλεισμό. Από τις 29 ως τις 31 Δεκέμβρη, θα κινηθούμε προς τη Ράφα, την Khan Younis και την Πόλη της Γάζας, κατά μήκος της Λωρίδας της Γάζας, με ένα πλήθος διασημότητες, ανάμεσά τους οι Alice Walker και Walden Bello. Στις 31 Δεκέμβρη, θα διαδηλώσουμε στο πέρασμα του Erez. Θα βρεθούν στη Γάζα άνθρωποι σχεδόν από κάθε ήπειρο. Θα απαιτήσουν ο κόσμος να αναλάβει δράση, οι ηγέτες του κόσμου να αναγνωρίσουν την αλληλεγγύη των λαών τους προς τον Παλαιστινιακό αγώνα, να αναγνωρίσουν τον απάνθρωπο χαρακτήρα του αποκλεισμού και να τον σταματήσουν. Η τιμωρία ενός λαού κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν είναι μόνο παράνομη. Είναι λάθος. Είναι καιρός να σταματήσει.