Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Σκέψεις για τον αποκλεισμό λόγω του Yom Kippur

Άρθρο του Mazin Qumsiyeh, Πηγή: http://www.maannews.net 28 Σεπτέμβρη 2009

Σήμερα το Πανεπιστήμιο της Βηθλεέμ αναγκάστηκε να κλείσει γιατί οι Ισραηλινές Αρχές επέβαλλαν το «κλείσιμο» της Δυτικής Όχθης λόγω της αργίας για τον εορτασμό του Γιομ Κιπούρ1. Τα μαθήματα και κάθε εκπαιδευτική δραστηριότητα ακυρώθηκαν καθώς οι φοιτητές μας, λόγω του κλεισίματος της Δυτικής Όχθης, δεν μπορούσαν να έρθουν στη Βηθλεέμ (μία απόσταση 5 μιλίων μόνο). Αλλά και όσοι Παλαιστίνιοι είναι τυχεροί και έχουν την άδεια να πηγαίνουν στην Παλαιστινιακή Ιερουσαλήμ (για λόγους εργασίας, εκπαίδευσης κλπ.) ήταν επίσης αναγκασμένοι να πάρουν μία μέρα ρεπό.

Στο μεταξύ όμως, η καταπίεση δεν παίρνει καμία μέρα ρεπό. Οι Ισραηλινές αρχές είναι τόσο απασχολημένες με συνεχείς αποικιοκρατικές δραστηριότητες, από την εθνοκάθαρση μέχρι την κλοπή του νερού (το Ισραήλ εκμεταλλεύεται το 80% των υδάτων της Δυτικής Όχθης για δική του χρήση), τις απαγωγές και προσαγωγές πολιτών κρατουμένων, τη λιμοκτονία της Λωρίδας της Γάζας, την άσκηση βίας ενάντια σε ανθρώπους και φύση. Ενώ τα λύματα από τους υπόνομους του Ισραήλ συνεχίζουν να χύνονται στην κοιλάδα του Salfit, το ίδιο το Ισραήλ απαγορεύει στους Παλαιστίνιους να φτιάξουν μία μονάδα επεξεργασίας λυμάτων. Τα τελευταία νέα είναι πως το Ισραήλ ανακοίνωσε σε εκατοντάδες πολίτες της Ανατολικής Ιερουσαλήμ ότι θα διακόψει την παροχή νερού στα σπίτια τους (η οποία ούτως ή άλλως ανερχόταν σε ένα κυβικό μέτρο νερού ανά άτομο/μήνα, ποσότητα που αρκεί ίσα-ίσα για να πιει και να μαγειρέψει κανείς, δεν μιλάμε για να κάνεις ένα μπάνιο). Η διαδικασία της εθνοκάθαρσης παίρνει συνεχώς νέες μορφές…

Αλλά δεν μπορούμε να κατηγορούμε μόνο τους κατακτητές. Υπάρχουν και Παλαιστίνιοι, οι οποίοι παίζουν με τους κανόνες που θέτει το Ισραήλ εδώ και πολλά χρόνια και οι οποίοι ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν όλους τους Παλαιστίνιους. Λανθασμένα φυσικά, πιστεύουν ότι μπορούν και να προσπαθούν να λάβουν τα δικαιώματά μας από τον κατακτητή στρατό και την ίδια ώρα να εμμένουν στους κανόνες που έχουν θέσει οι δυνάμεις κατοχής και τα λόμπυς τους σ’ όλο τον κόσμο. Ένα ακόμα παράδειγμα, αυτή τη βδομάδα, απεικονίζει το επίμαχο ζήτημα:

Το Ισραήλ παρακρατεί την άδεια λειτουργίας μίας δεύτερης εταιρείας παροχής τηλεπικοινωνιών (Wataniya), η οποία έχει επενδύσει εκατομμύρια, μέχρι η Παλαιστινιακή «Αρχή» να αποσύρει την υποστήριξή της στην εμπλοκή του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στην έρευνα που διεξάγεται σχετικά με εγκλήματα πολέμου, που διαπράχθηκαν από το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. (http://www.haaretz.com/hasen/spages/1117296.html) Αυτό δείχνει απλά ότι είναι αδύνατο να προσπαθείς από τη μία να ασκήσεις πίεση στο Ισραήλ, εμμένοντας από την άλλη στο διεφθαρμένο και ανόητο σύστημα που δημιουργήθηκε με την συνθήκη του Όσλο.

Ο Μαχμούντ Αμπάς πήγε στα Ηνωμένη Έθνη, επαναλαμβάνοντας τις ίδιες προτάσεις που έχουν, με τη σειρά τους ειπωθεί ξανά και ξανά, εμμένοντας στην επιλογή της ειρήνη, στις (ατελείωτες) διαπραγματεύσεις και στην ελπίδα (χωρίς καμία ουσιαστική πίεση ή έστω ένδειξη κάποιας πίεσης σε διεθνές επίπεδο) ότι η διεθνής κοινότητα θα βοηθήσει ώστε να τελεσφορήσουν οι λύσεις, που η ίδια έχει προτείνει (και το Ισραήλ, παράνομα, αρνείται να ακολουθήσει).

Ο Dore Gold, ένας από τους διαπραγματευτές της Συνθήκης του Όσλο, έγραψε στην Jerusalem Post στις 6 Οκτωβρίου του 1995: «Το Όσλο 2 δεν είναι σε τελική ανάλυση τίποτα άλλο παρά δημιουργία μίας νέας ψυχολογικής πραγματικότητας στην Δυτική Όχθη. Μετά από τους πρώτους πανηγυρισμούς, οι Παλαιστίνιοι θα δουν τους εαυτούς τους περιορισμένους σε συγκεκριμένα καντόνια». Η αντιπροσωπεία του προέδρου Ομπάμα έδειξε ξεκάθαρα την δειλία της να αντισταθεί απέναντι στο ισραηλινό λόμπυ, το οποίο παρασύρει τις ΗΠΑ σε έναν ακόμα πόλεμο με μία ακόμα μεσανατολική χώρα, χωρίς καν το Ισραήλ να δεχτεί να συμφωνήσει να πάψει τη εξάπλωση των εποικισμών για ένα χρονικό διάστημα (είναι σαν να λες σε έναν βιαστή να σταματήσει τους βιασμούς για ορισμένο διάστημα, προκειμένου να επιτραπεί να διεξαχθούν διαπραγματεύσεις!)

Δεν θα μπορέσω ποτέ να καταλάβω το λόγο που οι πολιτικοί επιμένουν να κάνουν το ίδιο πράγμα, που η αποτυχία του έχει αποδειχθεί και να ελπίζουν σε διαφορετικό αποτέλεσμα! Όπως έχει πει κι ένας συγγραφέας, : «Η χοντροκεφαλιά, βάση της αυτό-εξαπάτησης/αυτοαπατηλότητας, είναι παράγοντας που παίζει έναν πολύ βασικό ρόλο στην διακυβέρνηση. Συνίσταται στην αξιολόγηση μας κατάστασης βάσει προκαθορισμένων σκέψεων και αγνοώντας ή απορρίπτοντας από την άλλη κάθε αντίθετη ένδειξη. Ενεργείς βάσει αυτού που εύχεσαι να γίνει, χωρίς από την άλλη να επιτρέπεις στον εαυτό σου να αποκλίνει με γνώμονα τα πραγματικά γεγονότα. Όλο αυτό συμπικνώνεται σε μια ιστορική αναφορά για τον βασιλιά Φίλιππο ΙΙ της Ισπανίας, τον μεγαλύτερο χοντροκέφαλο όλων: « Καμία αποτυχία των πολιτικών του δεν μπορούσε να ταρακουνήσει την πίστη του στον εξαιρετική του ευφυΐα» (Barbara Tucman, the March of Folly. Alfred A. Knopf, New York, 1984).

Περισσότερα για το θέμα αυτό γράφει ο Ali Abunimah στη σελίδα “The electronic indifada” http://r-freepalestine.blogspot.com/2009/09 και καταλήγει ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί κάπου αλλού. Συμφωνώ. Το κίνημα Boycotts, Divestments and Sanctions (BDS) μεγαλώνει. Διαβάστε το εξαιρετικό δημοσίευμα στη σελίδα Americans for Middle East Understanding (AMEU) με τίτλο «Ending Israel’s Occupation» (Σταματώντας την ισραηλινή κατοχή) http://www.ameu.org/summary.asp, το οποίο περιγράφει τις πρόσφατες επιτυχίες του κινήματος BDS.

ΥΓ: Και οι ελιές στην αυλή μου, και παντού, υπόσχονται μία εξαιρετική σοδειά φέτος, έτσι λοιπόν μείνετε συνδεδεμένοι και ενεργοί και φυσικά είστε ευπρόσδεκτοι να μας ακολουθήσετε στην συγκομιδή της ελιάς

Mazin Qumsiyeh, PhD (a bedouin in cyberspace, a villager at home)
Βεδουίνος στον κυβερνοχώρο, χωρικός στην πατρίδα