Τον Ιούνη του 2009, το Ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών δημοσίευσε ένα έγγραφο με την επωνυμία «Ενίσχυση της οικοδομικής ικανότητας των Παλαιστινίων: οι προσπάθειες του Ισραήλ να υποστηρίξει την Παλαιστινιακή Οικονομία, τις μεταρρυθμίσεις ασφαλείας και τα κοινωνικά ζητήματα». Το έγγραφο αυτό παρουσιάστηκε στα κράτη-χορηγούς τον Σεπτέμβρη και μοιράστηκε στην σύνοδο του ΟΗΕ στις 23 του Σεπτέμβρη. Πρόκειται για ένα πολιτικό έγγραφο που παρουσιάστηκε από το Ισραηλινό υπουργείο εξωτερικών, με σκοπό να βελτιώσει τη διεθνή εικόνα του Ισραήλ και να καλύψει την κριτική που γίνεται στη συνεχιζόμενη κατοχή των Παλαιστινιακών εδαφών. Παρόλο που η έκθεση αυτή κυκλοφόρησε ευρέως, περιέχει πολυάριθμες ανακρίβειες και ψευδείς δηλώσεις. Είναι σημαντικό να τονιστούν αυτά τα ψέματα προκειμένου να υπάρξει μια πιο ισορροπημένη οπτική και να αποκατασταθεί η παραπλανητική χρήση από το υπουργείο εξωτερικών αποσπασμάτων της έκθεσης στους διεθνείς οργανισμούς.
Η έκθεση καυχιέται πως το Ισραήλ ενθάρρυνε την οικονομική ανάπτυξη στη Δυτική Όχθη, αλλά μεταφέρει το αντίθετο μήνυμα. Περιλαμβάνει έναν μακρύ κατάλογο δραστηριοτήτων που διεξήγαγε το Ισραήλ από κοινού με την Παλαιστινιακή Αρχή, αλλά πέρα από την επανάληψη κάποιων δραστηριοτήτων τις οποίες το Ισραήλ υποχρεώθηκε να κάνει και μάλιστα απέτυχε να τις ολοκληρώσει, δεν φαίνεται από την έκθεση πως είναι πρόθυμο να κάνει τίποτα πέρα από το ελάχιστο δυνατό για να υποστηρίξει την Παλαιστινιακή οικονομία, και μάλιστα συχνά ούτε και σ’ αυτό το ελάχιστο δυνατό δεν τα καταφέρνει. Το πιο σημαντικό είναι πως παρόλο που το Ισραήλ, ως κατακτητής, είναι νομικά υπεύθυνο για την ευημερία του Παλαιστινιακού λαού, δεν έγιναν επενδύσεις από το Υπουργείο Εξωτερικών που να αφορούν την υποστήριξη των συνθηκών διαβίωσης των Παλαιστινίων και την παροχή βασικών δημόσιων υπηρεσιών. Όλα τα διάφορα προγράμματα για την ενθάρρυνση της ανάπτυξης στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη έχουν εξωτερική χρηματοδότηση.
Πρέπει να σημειωθεί πως η δυνατότητα του Ισραήλ να υποβάλει μια έκθεση σχετική με την ανάπτυξη της Παλαιστινιακής οικονομίας είναι περιορισμένη. Από το 1995 το Ισραηλινό κεντρικό γραφείο της στατιστικής υπηρεσίας δεν διεξάγει πλέον έρευνες στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη, και η μόνη Ισραηλινή πηγή στοιχείων για τον πληθυσμό των Κατεχόμενων εδαφών είναι οι στρατιωτικές αρχές και ειδικά η COGAT (Συντονιστής των Κυβερνητικών Υποθέσεων στα Παλαιστινιακά Εδάφη). Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, η έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών βασίζεται κυρίως στην αλληλεπίδραση της Παλαιστινιακής οικονομίας με το Ισραήλ και σε διεθνείς εκθέσεις. Δεν χρησιμοποιεί δε, σχεδόν καμιά Παλαιστινιακή πηγή προκειμένου να υποστηρίξει το βασικό της ισχυρισμό πως το Ισραήλ προσπαθεί για την διευκόλυνση της Παλαιστινιακής οικονομίας.
Το πρώτο κεφάλαιο της έκθεσης του Υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται στην οικονομική ανάπτυξη στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη. Η ιδέα πως υπάρχει οικονομική «ανάπτυξη» το 2009 είναι περίπλοκη, αν λάβουμε υπόψη μας την έκθεση του UNCTAD (Οργανισμός του ΟΗΕ αρμόδιος για το εμπόριο και την ανάπτυξη) που υποστηρίζει πως «το 2009 παρουσιάστηκε το χαμηλότερο ως τώρά επίπεδο όλων των εποχών στην Παλαιστινιακή οικονομία». Ο UNCTAD αναφέρει πτώση 2% στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ για το 2009, που ανέρχεται σε συνολική πτώση κατά το ένα τρίτο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε σχέση με το 1999. Η υπηρεσία του ΟΗΕ υποστηρίζει επίσης πως η διάβρωση της Παλαιστινιακής οικονομίας οφείλεται στην ισραηλινή πολιτική του αποκλεισμού και πως ο κύριος λόγος για την επιδείνωση της Παλαιστινιακής οικονομίας το 2009 ήταν η ισραηλινή επίθεση στη Γάζα. Παρόλα αυτά αξίζει να εξετάσουμε τους λόγους για τους οποίους το ισραηλινό υπουργείο εξωτερικών ισχυρίζεται πως συμβάλει στην παλαιστινιακή οικονομική ανάπτυξη.
Η έκθεση του Ισραηλινού υπουργείου εξωτερικών αναφέρει δύο πεδία της Παλαιστινιακής οικονομίας στα οποία υποτίθεται πως σημειώθηκε ανάπτυξη: τον τουρισμό και το εμπόριο με το Ισραήλ.
Τουρισμός: Οι πληροφορίες για αύξηση του τουρισμού στη Δυτική Όχθη αγνοούν την πτώση του τουρισμού στη Γάζα εξαιτίας του Ισραηλινού αποκλεισμού. Επιπλέον, η συνολική προστιθέμενη αξία των ξενοδοχείων στο Παλαιστινιακό ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά 6,8% συγκρινόμενη με το πρώτο τετράμηνο του 2008, πράγμα που αποδεικνύει πως οι τουρίστες δεν μένουν για μεγάλο διάστημα στη Δυτική Όχθη ή μένουν σε Ισραηλινά ξενοδοχεία και επισκέπτονται μόνο σύντομα τη Δυτική Όχθη (PCBS, 2009)
Εμπόριο: Η έκθεση καυχάται για μια αύξηση 30-35% στο εμπόριο μεταξύ Ισραήλ και Κατεχόμενων Παλαιστινιακών Εδαφών το 2008 σε σχέση με το 2007. Εντούτοις, σύμφωνα με το Κεντρικό Στατιστικό Γραφείο του Ισραήλ η αύξηση αυτή στον εμπορικό όγκο αποκρύπτει την αλήθεια. Οι Παλαιστινιακές εξαγωγές προς το Ισραήλ έχουν αυξηθεί σε αυτό το διάστημα κατά 8,8% την ώρα που οι εισαγωγές έχουν στο ίδιο διάστημα αυξηθεί κατά 26,5%. Το αποτέλεσμα είναι το Παλαιστινιακό εμπορικό έλλειμμα με το Ισραήλ να έχει αυξηθεί κατά 31% και να ανέρχεται στα 636 εκατομμύρια δολάρια. Αυτό σημαίνει πως η εμπορική αύξηση που ισχυρίζεται η έκθεση είναι στην πραγματικότητα μια σκλήρυνση του ισραηλινού ελέγχου πάνω στην Παλαιστινιακή οικονομία και μια αύξηση του επιπέδου της εκμετάλλευσης.
Τα μέτρα που υιοθετούνται από το Ισραήλ για να ενθαρρυνθεί η Παλαιστινιακή οικονομική ανάπτυξη, σύμφωνα με την έκθεση, περιλαμβάνουν το ότι επιτρέπεται σε περισσότερους Παλαιτίνιους εργαζόμενους και επιχειρηματίες η είσοδος στο Ισραήλ προκειμένου να εργαστούν και να διαχειριστούν δουλειές. Αυτό όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί μέτρο για την οικονομική ανάπτυξη τη στιγμή που το Ισραήλ είναι υποχρεωμένο σύμφωνα με τις συμφωνίες του Παρισιού του 1994 να επιτρέπει την ελεύθερη κυκλοφορία των Παλαιστινίων εργαζομένων και επιχειρηματιών. Η έκθεση αναφέρει μια αύξηση της τάξης του 12,7% του αριθμού των Παλαιστινίων εργατών που απασχολούνται από Ισραηλινούς εργοδότες και μετά την αποκαλούμενη αύξηση, σχεδόν 49.000 Παλαιστίνιοι έχουν άδεια να εργάζονται για Ισραηλινούς εργοδότες. Οι μισοί από αυτούς δουλεύουν στους παράνομους εποικισμούς της Δυτικής Όχθης (Zohar 2009). To 1991 οι Παλαιστίνιοι που απασχολούνταν από Ισραηλινούς ήταν περίπου 120.000 (Ισραηλινό υπουργείο Οικονομικών 2005) πριν το Ισραήλ να περιορίσει δραστικά την δυνατότητά τους να εργάζονται μέσου του καθεστώτος του αποκλεισμού (το οποίο από το 1994 γίνεται κατά παράβαση των συμφωνιών του Παρισιού). Δεδομένου ότι το μέσο ποσοστό αύξησης του Παλαιστινιακού πληθυσμού είναι 3,8% ετησίως, ο αριθμός των Παλαιστινίων που εργάζονται στο Ισραήλ, αν δεν υπήρχε το καθεστώς το αποκλεισμού, θα έπρεπε να φτάνει τις 236.000. Συνεπώς πρέπει να διευκρινιστεί πως το Ισραήλ δεν έχει αυξήσει την Παλαιστινιακή απασχόληση κατά 12,7% όπως διατείνεται η έκθεση, αλλά στην πραγματικότητα συνεχίζει να εμποδίζει περίπου 187.000 Παλαιστίνιους να μπουν και να εργαστούν στο Ισραήλ πράγμα που αποτελεί και υποχρέωσή του σύμφωνα με τις συμφωνίες του Παρισιού.
Ένα άλλο μέτρο που αναφέρεται στην έκθεση είναι τα έργα υποδομής στην περιοχή C. πρέπει να σημειωθεί σχετικά, πως το Ισραήλ φέρει την πλήρη ευθύνη για τις περιοχές τις οποίες έχει υπό κατοχή, και η αμέλειά του για τις υποδομές της κατεχόμενης Παλαιστίνης δεν μετατρέπει τις τωρινές επενδύσεις σε αναπτυξιακό μέτρο, αφού δεν αποτελούν παρά μόνο καθυστερημένη υποχρέωση. Μπορείτε να δείτε και στη συνέχεια για το ζήτημα σχετικά με την αντιμετώπιση από το Ισραήλ των υποδομών της Λωρίδας της Γάζας.
Η έκθεση πιστώνει επίσης στο Ισραήλ το «Πιλοτικό έργο της Τζενίν», παρόλο που πρόκειται για διεθνές και όχι Ισραηλινό πρόγραμμα και στο οποίο το Ισραήλ παραδέχεται τα βαθιά επίπεδα συνεργασίας ανάμεσα στις πιστές στην Παλαιστινιακή Αρχή, Παλαιστινιακές δυνάμεις ασφαλείας και στις δικές του στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη.
Ένα ακόμα μέτρο που η έκθεση πιστώνει στο Ισραήλ, είναι η μεταφορά τελωνειακών δασμών και ΦΠΑ στην Παλαιστινιακή Αρχή. Το Ισραήλ όμως δεν το κάνει αυτό σαν χειρονομία καλής θέλησης. Είναι υποχρεωμένο να το κάνει σύμφωνα με τις συμφωνίες του Παρισιού. Επιπλέον, μια στενή ανάγνωση της έκθεσης αποκαλύπτει πως το Ισραήλ έχει καθυστερήσει τις πληρωμές που οφείλει στην Παλαιστινιακή Αρχή για το 2006-2007 οι οποίες αφορούν ένα ποσό 2 δισεκατομμυρίων NIS και τις έχει μεταφέρει στο 2009 και έχει επίσης αφαιρέσει 1,8 δισεκατομμύρια NIS από το ποσό αυτό προκειμένου να πληρωθούν από την Παλαιστινιακή Αρχή οι Ισραηλινές εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες στους Παλαιστίνιους. Η έκθεση παραδέχεται πως το Ισραήλ διατηρεί τον πλήρη έλεγχο των ποσών και του χρόνου απόδοσής τους, και πως οποιαδήποτε αποτυχία ή παράλειψη της Παλαιστινιακής Αρχής να παρέχει πλήρη έγγραφα σχετικά με τις εισαγωγές εμπορευμάτων από το Ισραήλ ή άλλες χώρες, οδηγεί σε άμεση μείωση της απόδοσης των χρημάτων κι έτσι κερδίζει το Ισραηλινό Υπουργείο Οικονομικών.
Το δεύτερο κεφάλαιο της έκθεσης είναι αφιερωμένο στα μέτρα ασφαλείας. Προσπαθεί να υποστηρίξει πως η τρομοκρατία ενάντια στο Ισραήλ είναι επιζήμια για την Παλαιστινιακή οικονομική ανάπτυξη και ισχυρίζεται πως «η ευκολία με την οποία η τρομοκρατική δραστηριότητα μπορεί να τορπιλίσει την πρόοδο που σημειώνεται, αναγκάζει το Ισραήλ να λάβει μέτρα για να αποτρέψει την πιθανή τρομοκρατία». Το επιχείρημα αυτό συσκοτίζει το γεγονός πως το Ισραήλ σταθερά εκδικείται για την τρομοκρατία τιμωρώντας συλλογικά τον Παλαιστινιακό λαό, καταστρέφοντας τα πενιχρά επιτεύγματα της αυτοδύναμης ανάπτυξής του. Αμελεί επίσης να αναφέρει η έκθεση πως ο κύριος λόγος ύπαρξης της Παλαιστινιακής αντίστασης συνεχίζει να είναι η Ισραηλινή κατοχή. Αυτό που γίνεται στο δεύτερο κεφάλαιο της έκθεσης είναι να προσπαθούν να εξισωθούν οι προσδοκίες ασφάλειας του Ισραήλ με την ευημερία των κατεχόμενων Παλαιστινίων. Πρόκειται για μια εξίσωση που στηρίζει σιωπηρά την τιμωρητική πολιτική του Ισραήλ. Έτσι, ολόκληρο αυτό το κεφάλαιο αφιερώνεται στα Ισραηλινά μέτρα ασφαλείας που στοχεύουν τον Παλαιστινιακό λαό προκειμένου να εξασφαλίσουν τους Ισραηλινούς πολίτες, έποικους και στρατιώτες. Για παράδειγμα, τα βιομετρικά μέτρα επιτήρησης που εγκαθίστανται στα ισραηλινά checkpoints και η κατασκευή νέων checkpoints παρουσιάζονται σα να είναι προς όφελος των Παλαιστινίων αν και στην πραγματικότητα αποτελούν ενίσχυση του Ισραηλινού ελέγχου πάνω στους υπό κατοχή Παλαιστίνιους.
Το μόνο μέρος αυτού του κεφαλαίου που σχετίζεται με την βελτίωση των οικονομικών συνθηκών στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη αφορά την επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των checkpoints και των περασμάτων, που αποδεικνύει μόνο πως το Ισραήλ εμποδίζει το 24ωρο εμπόριο και τις μεταφορές και μόνο ελαφρά έχει μειώσει αυτούς τους περιορισμούς. Η έκθεση ακόμα δεν αναφέρει πως το Ισραήλ συνεχίζει να επιβάλει γενικό αποκλεισμό στη Δυτική Όχθη κατά τη διάρκεια των Ισραηλινών εορτών, αποκλεισμό που κόβει την πρόσβαση των Παλαιστινίων εργαζόμενων στην Ισραηλινή αγορά την ώρα που αυξάνεται η ζήτηση για εργασία καθώς οι Εβραίοι εργάτες έχουν αργία.
Το τρίτο κεφάλαιο της έκθεσης εξετάζει τον τομέα των πολιτικών δραστηριοτήτων για την «οικοδόμηση γεφυρών» μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Εδώ η έκθεση αναφέρει προγράμματα που χρηματοδοτούνται από διεθνείς χορηγούς και υλοποιούνται από τοπικές ΜΚΟ σα να είναι Ισραηλινές πρωτοβουλίες. Δεν αναφέρεται καθόλου στους αυστηρούς περιορισμούς εισόδου στο Ισραήλ που επιβάλλονται στους Παλαιστίνιους, ούτε στους κανονισμούς που απαγορεύουν στους Ισραηλινούς πολίτες να εισέλθουν στην περιοχή Α που είναι υπό τον έλεγχο της Παλαιστινιακής Αρχής. Δεν αναφέρεται δηλαδή καθόλου στους τρόπους με τους οποίους το Ισραήλ ενεργά εμποδίζει την επαφή Ισραηλινών και Παλαιστινίων.
Επίσης, στην έκθεση αναφέρονται μόνο ΜΚΟ που ευθυγραμμίζονται με την Ισραηλινή ατζέντα και δεν αναφέρονται στην κατοχή και τα μέσα για τον τερματισμό της, όπως για παράδειγμα το Κέντρο Peres για την Ειρήνη. Πρέπει να σημειωθεί πως δραστηριότητες που δεν εγκρίνει το Ισραήλ συχνά αντιμετωπίζουν βίαιη καταστολή, όπως συνέβη με το Παλαιστινιακό Λογοτεχνικό Φεστιβάλ στην Ιερουσαλήμ το Μάη του 2009 και τη βίαιη επιδρομή στο Κοινοτικό Κέντρο Nidal στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ και το κλείσιμό του τον Ιούλη του 2009.
Το τρίτο κεφάλαιο της έκθεσης συνεχίζεται με την περιγραφή των διαφόρων επιπέδων συνεργασίας μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινιακής Αρχής. Πρέπει να σημειωθεί πως δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο σχετικά με την συνεργασία Ισραήλ και Παλαιστινιακής Αρχής που να αφορά την διαχείριση αστικών ζητημάτων σα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη που συνεχίζουν να βρίσκονται στην ευθύνη του Ισραήλ. Εντούτοις, η έκθεση φαίνεται να υπονοεί πως ο συντονισμός αυτός οδηγεί επίσης στην Ισραηλινή δράση στο όνομα της Παλαιστινιακής οικονομίας αν και τα πραγματικά στοιχεία οδηγούν σε ένα εντελώς αντίθετο συμπέρασμα.
Η έκθεση του Ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών αναφέρει τις διάφορες Μικτές Διμερείς Επιτροπές για το συντονισμό μεταξύ Ισραηλινής κυβέρνησης και Παλαιστινιακής Αρχής, αλλά ως τελική αρχή παραμένει το Ισραήλ. Πρόκειται όχι για επιτροπές συντονισμού, αλλά για επιτροπές στις οποίες οι Παλαιστίνιοι παρακαλάνε τις Ισραηλινές αρχές για πράγματα που δικαιωματικά τους ανήκουν.
Η μικτή Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών, για παράδειγμα, αναφέρεται στην έκθεση πως διαπραγματεύεται με την δεύτερη παλαιστινιακή εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, Al-Watania, όμως ως τώρα το Ισραήλ εμποδίζει την Al-Watania να λειτουργήσει παρακρατώντας τις συχνότητες δίνοντας με τον τρόπο αυτό ένα άδικο πλεονέκτημα στις ισραηλινές αντίστοιχες επιχειρήσεις να εκμεταλλεύονται περαιτέρω την Παλαιστινιακή αγορά (Al-Jazeera, 2009). Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Μικτή Επιτροπή για το Νερό. Ενώ η έκθεση προσπαθεί να υποστηρίξει πως το Ισραήλ συνεργάζεται με την Παλαιστινιακή Αρχή σε θέματα πολιτικών για την εξασφάλιση της πρόσβασης στο νερό, οι αναφορές δείχνουν πως το Ισραήλ συνεχίζει να περιορίζει μονομερώς την πρόσβαση των Παλαιστινίων στα υδάτινα αποθέματα της Δυτικής Όχθης (OCHA 2009) και δεν υπάρχει συνεργασία για το ζήτημα ούτε στη Γάζα, όπως θα δούμε παρακάτω.
Στην έκθεση αναφέρεται πως υπάρχει συνεργασία στον τομέα της γεωργίας, ειδικά μάλιστα αναφέρονται προσπάθειες των Ισραηλινών αρχών να εμποδίσουν την εκδήλωση ασθενειών, αν και πρόκειται για προσπάθειες να προστατευτεί η Ισραηλινή αγορά από ασθένειες που βασίζονται στη γεωργία όπως η γρίπη των πτηνών. Η ασφάλεια της Παλαιστινιακής αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής από ασθένειες δεν έχει στόχο να διευκολύνει την εξαγωγή τους, δεδομένου ότι εκπρόσωποι του Ισραηλινού Υπουργείου Γεωργίας έχουν τοποθετηθεί στα checkpoints για να εμποδίζουν τη μεταφορά αγροτικών προϊόντων στο Ισραήλ (MahsomWatch, 2009).
Το τέταρτο κεφάλαιο της έκθεσης είναι το αποκορύφωμα του κυνισμού. Σε ένα έγγραφο που ισχυρίζεται πως τονίζει την ενθάρρυνση από μέρους του Ισραήλ της οικονομίας στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη, η πολιορκία και οι επιθέσεις ενάντια στη Λωρίδα της Γάζας προσφέρουν τις καλύτερες αποδείξεις για να ανασκευαστεί αυτός ο ισχυρισμός. Η Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται πολιορκημένη από τον Ισραηλινό στρατό, υπέστη τους βομβαρδισμούς και την εισβολή του Δεκέμβρη του 2008, μια επίθεση που ερευνήθηκε από την επιτροπή του ΟΗΕ (επιτροπή Goldstone) που την χαρακτήρισε ως επίθεση συλλογικής τιμωρίας κατά τη διάρκεια της οποίας έγιναν εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Η Ισραηλινή έκθεση προσπαθεί να δικαιολογήσει την Ισραηλινή επίθεση περιγράφοντας τις πράξεις βίας της Χαμάς. Αγνοεί τις συνθήκες ζωής που έχουν επιβληθεί από το Ισραήλ, οι οποίες είναι αυτές που έχουν οδηγήσει στην έκρηξη της αντίστασης, όπως και το γεγονός πως η Ισραηλινή βία είναι μαζική και δυσανάλογη σε σχέση με τη βία της Χαμάς ακόμα και πριν την επιχείρηση «Cast Lead». Αγνοεί επίσης το γεγονός πως η εκεχειρία ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς παραβιάστηκε από το Ισραήλ (Yahni, 2008).
Η έκθεση απλά προσπαθεί να παραπλανήσει όταν υποστηρίζει πως το Ισραήλ επιτρέπει να φτάσουν στη Γάζα ικανοποιητικές ποσότητες τροφίμων μέσω της διεθνούς βοήθειας. Η ανασφάλεια για την ύπαρξη τροφής εξακολουθεί να εντείνεται στη Γάζα, αποδεικνύοντας πως επιτρέπεται στη Γάζα η είσοδος τέτοιων ποσοτήτων τροφίμων που αρκούν μόνο για να μην φτάσει ο πληθυσμός σε καταστάσεις υποσιτισμού (Human Rights Council, 2009). Η έκθεση επίσης δεν αναφέρει πως ανάμεσα στα είδη που απαγορεύεται να εισέλθουν στη Γάζα λόγω του αποκλεισμού, είναι τα είδη γραφείου όπως τετράδια και μολύβια για τους μαθητές (Blau and Feldman, 2009).
Στην έκθεση το Ισραηλινό υπουργείο εξωτερικών καυχάται για το συντονισμό των προσπαθειών ανακούφισης στον τομέα της υγείας στη Γάζα, αλλά φυσικά δεν αναφέρεται στη δολοφονία 23 ατόμων που ανήκαν στο ιατρικό προσωπικό κατά τη διάρκεια της επίθεσης του Δεκέμβρη-Γενάρη (Al-Mezan, 2009). Προσθέτει επίσης πως στην αγορά της Λωρίδας της Γάζας κυκλοφορεί ισραηλινό νόμισμα, αλλά δεν διευκρινίζει πως πρόκειται όχι για χρήματα από την Ισραηλινή κυβέρνηση αλλά για χρήματα που προέρχονται είτε από την Παλαιστινιακή Αρχή, είτε από υπηρεσίες του ΟΗΕ οι οποίες προμηθεύονται ισραηλινά νομίσματα από την ισραηλινή κεντρική τράπεζα.
Αντίθετα με τους ισχυρισμούς της έκθεσης πως το Ισραήλ διευκολύνει το ξεπέρασμα της κρίσης του νερού στη Λωρίδα της Γάζας, πρόσφατες εκθέσεις αποδεικνύουν το εντελώς αντίθετο, δηλαδή πως ο ισραηλινός αποκλεισμός δημιουργεί επιπρόσθετους κινδύνους για την υγεία των κατοίκων της Γάζας. Το Ισραήλ εμποδίζει την είσοδο στη Λωρίδα της Γάζας τσιμέντου που είναι απαραίτητο για την επισκευή των δεξαμενών νερού και δεν επιτρέπει την αποστολή ικανοποιητικών ποσοτήτων χλωρίου για την απολύμανση του νερού. Οι ζημιές που υπέστησαν οι υποδομές ύδρευσης και υγιεινής της Γάζας κατά τη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης το Δεκέμβρη-Γενάρη εκτιμώνται στα 6 εκατομμύρια δολάρια. Στις εγκαταστάσεις που επλήγησαν περιλαμβάνονται οι εγκαταστάσεις κατεργασίας υγρών αποβλήτων στο Sheik Ijleen, 30 χιλιόμετρα του δικτύου ύδρευσης, 11 φρεάτια, 6.000 δεξαμενές σε ταράτσες και 840 οικιακές συνδέσεις που έπαθαν ζημιές ή καταστράφηκαν. Η ανεπαρκής πρόσβαση στο νερό απειλεί με ασθένειες ιδιαίτερα τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και τους ασθενείς. Εξαιτίας της ζημιάς που προκλήθηκε από την ισραηλινή επίθεση και την παρεμπόδιση των επισκευών από τις ισραηλινές αρχές, τα λύματα ρίχνονται στη θάλασσα και κάποια διαρρέουν επίσης στα υπόγεια υδραγωγεία. Μόνο το 5-10% των υδροφόρων αποθεμάτων της Γάζας παρέχουν πόσιμο νερό. Με πολλούς κατοίκους της Γάζας να βασίζονται στο αφαλατωμένο νερό, η επιβληθείσα από τον αποκλεισμό έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνει περισσότερο τους κινδύνους για την υγεία των Παλαιστίνιων. Η UNRWA αναφέρει ταχύτατη αύξηση σε μολυσματικές ασθένειες που σχετίζονται με την έλλειψη νερού και την κακή υγιεινή όπως διάφορες μορφές διάρροιας και ιογενούς ηπατίτιδας (WASH, 2009).
Επιπλέον, το Ισραήλ συνεχίζει να εμποδίζει την απαραίτητη ανοικοδόμηση στη Λωρίδα της Γάζας και την αποκατάσταση των καταστροφών που προκάλεσε η επίθεση του Δεκέμβρη-Γενάρη, εγκαταλείποντας τις υποδομές ύδρευσης, επεξεργασίας λυμάτων και ηλεκτρικού σε μια κατάσταση κρίσης που απειλεί την ευημερία 1,5 εκατομμυρίου Παλαιστινίων που ζουν στη Γάζα (Human Rights Council, 2009).
Η γλώσσα του τέταρτου κεφαλαίου της έκθεσης είναι ιδιαίτερα ενοχλητική καθώς προσπαθεί με την χρήση επιλεγμένων αποσπασμάτων από εκθέσεις του ΟΗΕ να εμφανίσει το Ισραήλ ως ευεργέτη των Παλαιστινίων της Γάζας αντί για Νέμεση που στην πραγματικότητα είναι. Η έκθεση παρουσιάζει ως Ισραηλινές, δωρεές που έχουν γίνει από την διεθνή κοινότητα και αναφέρεται στην αποκατάσταση των κτιρίων και των υποδομών της Γάζας χωρίς να αναφέρει πως είναι το Ισραήλ αυτό που ευθύνεται για τις καταστροφές και αυτό που εξακολουθεί να εμποδίζει την αποκατάστασή τους με την απαγόρευση εισόδου στη Γάζα ικανοποιητικής ποσότητας οικοδομικών υλικών και ικανοποιητικής ενέργειας. Για παράδειγμα, στην έκθεση αναφέρεται έγγραφό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που τονίζει ότι την επιχείρηση «Cast Lead» ακολούθησε αύξηση της ποσότητας ιατρικών προμηθειών στη Γάζα, αναφέρει όμως και πως το 48% των 122 υπαρχόντων υγειονομικών εγκαταστάσεων που αξιολογήθηκαν στη Γάζα μετά την επίθεση είχαν υποστεί ζημιές ή είχαν καταστραφεί από τις Ισραηλινές δυνάμεις (World Health Organization, 2009).
Πηγές
Al Jazeera, 2009, “Israel Criticized Over Mobile Delay,” Al Jazeera, 10 September 2009.
Al Mezan, 2009, The Targeting of Medical Centers, Ambulance Teams and Civil Defense Team during the Israeli Offensive “Operation Cast Lead” against the Gaza Strip: 27 December 2008 – 18 January 2009, Al Mezan, 19 March 2009.
Blau, Uri; Feldman, Yotam, 2009, “Gaza Bonanza,” Ha’aretz, 12 June 2009.
Human Rights Council, 2009, Report of the United Nations Fact Finding Mission on the Gaza Conflict, 15 September 2009.
Israeli Central Bureau of Statistics (ICBS), 2009, “Table 3: Trade in Goods (seasonally and not seasonally adjusted data),” Statistical Reader.
Israeli Ministry of Finance, 2005, General Information, Israeli Ministry of Finance, Chief Executive Office, Economy and Research Department, June 2005.
Israeli Ministry of Foreign Affairs (MFA), 2009, Supporting Palestinian Capacity Building: Israel’s Effort in Supporting the Palestinian Economy, Security Reforms and Civil Affairs, Report of the Government of Israel to the Ad Hoc Liason Committee, Oslo, 7-8 June 2009.
JCSER, 2009, “Israeli Police Ordred Closed Nidal Community Center,” 16 July 2009.
MahsomWatch, 2009, “Checkpoints,” http://www.machsomwatch.org/he/checkpoints, accessed 25 September 2009.
McCarthy, Rory, 2009, “Armed Israeli Police Close Theatre on First Night of Palestinian Festival,” The Guardian, 24 May 2009.
OCAH, 2009, The Humanitarian Monitor: August 2009, Jerusalem.
Palestinian Central Bureau of Statistics (PCBS), 2009, “Press Release Preliminary Estimates of Quarterly National Accounts (Second Quarter 2009).”
UNCTAD, 2009, “Press Release: UNCTAD Report syas 2009 was an all-time low for Palestinian economy and policy environment,” 9 September 2009.
WASH, 2009, “The Impact of the Blockade on Water and Sanitation in Gaza,” September ,3 2009.
World Health Organization, 2009, “Health Situation in Gaza – 4 February 2009,” 4 February 2009.
Yahni, Sergio, 2008, “Israel Violates Gaza Ceasefire as Welcome to US President Elect Obama,” Alternative Information Center Website, 5 November 2008.
Zohar, Hanna, 2009, “No Transparency in Palestinians’ Employment Permit Allocations,” Kav Laoved, 15 August 2009.
Αναρτήσεις
