Το Ισραήλ φοβάται τις σχέσεις Εβραίων γυναικών με Άραβες

Πηγή: http://palestinechronicle.com/ 28 Σεπτέμβρη 2009

Τοπικές αρχές στο Ισραήλ ανακοίνωσαν την σύσταση ειδικής ομάδας, που θα αποτελείται από ειδικούς συμβούλους νέων και ψυχολόγους, με σκοπό να «αναγνωρίσουν» τις νεαρές Εβραίες που σχετίζονται με Άραβες και να τις «σώσουν». Η κίνηση αυτή του Δήμου Petah Tikva, μιας πόλης που βρίσκεται κοντά στο Tel Aviv, είναι η τελευταία από μια σειρά μεμονωμένων- και λίγο αηδιαστικών- πρωτοβουλιών που παίρνονται από επίσημους φορείς, ραβίνους, ιδιωτικούς οργανισμούς και ομάδες πολιτών του Ισραήλ για να αποτρέψουν τις διαφυλετικές σχέσεις και γάμους. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο Pisgat Zeev, τον μεγαλύτερο εποικισμό της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, όπου οι κάτοικοι «αυτοδιορίστηκαν» προστάτες του νόμου και με περιπολίες, εμποδίζουν τους Άραβες να συναντούν τις ντόπιες Εβραίες, όπως ανακοίνωσαν πρόσφατα και τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης,

Πολλοί Εβραίοι του Ισραήλ, θεωρούν εχθρική ως προς το έθνος την ανάπτυξη οικείων σχέσεων και θεωρούν ότι αποτελούν κίνδυνο για την εβραϊκότητα του κράτους. Τα αποτελέσματα μιας από τις λίγες δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει γι’ αυτό το ζήτημα το 2007, έδειξαν ότι περισσότεροι από τους μισούς Ισραηλινούς πιστεύουν πως οι διαφυλετικού γάμοι ισοδυναμούν με «εθνική απειλή». Όπως παρατηρούν οι αναλυτές, από την ίδρυση του κράτους το 1948, η πολιτεία έχει πάρει μια σειρά νομοθετικών και διοικητικών μέτρων για να περιορίσει τις πιθανότητες ανάπτυξης στενών δεσμών ανάμεσα στους Εβραίους και τους Άραβες, που αποτελούν και το 1/5 του πληθυσμού. Ο διαχωρισμός των κοινοτήτων και το χωριστό εκπαιδευτικό σύστημα, μειώνουν τις πιθανότητες για εξοικείωση νέων Αράβων και Εβραίων. Ακόμα και στις «μικτές πόλεις», οι Άραβες περιορίζονται σε χωριστές γειτονιές. Επιπλέον, ο πολιτικός γάμος απαγορεύεται στο Ισραήλ, δηλαδή στις ελάχιστες περιπτώσεις που ένας Άραβας και μια Εβραία θέλουν να παντρευτούν, πρέπει να τελέσουν την τελετή στο εξωτερικό και να αναγνωριστεί ο γάμος τους όταν επιστρέψουν. Ο Yuval Yonay, κοινωνιολόγος στο πανεπιστήμιο της Haifa, σημειώνει ότι τα περιστατικά διαφυλετικών γάμων είναι πολύ λίγα, για να αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας: «Ο διαχωρισμός Εβραίων και Αράβων έχει ριζώσει τόσο στην Ισραηλινή κοινωνία, που είναι άξιο απορίας πως μπορεί να ξεφύγει κανείς από αυτόν τον κεντρικό έλεγχο».

Η σύναψη σχέσεων μεταξύ νεαρών Εβραίων και Αράβων προκαλεί γενικότερη ανησυχία ότι το άλλοτε ταμπού των διαφυλετικών σχέσεων, αρχίζει να καταρρίπτεται ανάμεσα στους νέους. Ο Dr Yonay αναφέρει ότι οι κοπέλες από την Ρωσία (νεαρές Εβραίες που οι γονείς του ήρθαν στο Ισραήλ με την κατάρρευση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης), είναι πιο δεκτικές σε μια σχέση με κάποιον Άραβα γιατί «δεν υποβάλλονται στην θρησκευτική και σιωνιστική εκπαίδευση, που έχει επιβληθεί στους περισσότερους Ισραηλινούς Εβραίους».

Την εχθρότητα του Petah Tikva για τις σχέσεις Αράβων αντρών με ντόπιες Εβραίες, συμμερίζονται και άλλες κοινότητες. Στον εποικισμό του Pisgat Zeev, περίπου 35 Εβραίοι ανήκουν στην ομάδα περιφρούρησης «Φωτιά για τον Ιουδαϊσμό» που προσπαθεί να εμποδίσει τις διαφυλετικές σχέσεις. Ο Δήμος του Kiryat Gat, ξεκίνησε ένα πρόγραμμα στα σχολεία για να προειδοποιήσει τα νεαρά κορίτσια για τους κινδύνους που ενέχουν οι σχέσεις με τους ντόπιους Βεδουίνους άντρες.. Τους έδειξαν μια ταινία με τίτλο «Να κοιμάσαι με τον εχθρό», στην οποία παρουσιάζονται τα μικτά ζευγάρια σαν «μη-φυσικό φαινόμενο». Η ταινία δείχνει τον Haim Shalom, διευθυντή του τμήματος πρόνοιας του δήμου να λέει «τα κορίτσια, μέσα στην αθωότητα τους, πηγαίνουν με τους Άραβες που τα εκμεταλλεύονται». Ένας εκπρόσωπος της αστυνομίας επίσης προειδοποιεί ότι «Οι άντρες Βεδουίνοι θέλουν να εκμεταλλευτούν τα κορίτσια. Δεν υπάρχει ίχνος αγάπης ή αθώα φιλική σχέση με αυτούς». Το 2004, η πόλη Safed γέμισε με αφίσες που προειδοποιούσαν τις γυναίκες εβραίες ότι η σχέση με Άραβα οδηγεί σε «ξυλοδαρμό, σκληρά ναρκωτικά, πορνεία και εγκληματικότητα». Ο αρχιραβίνος του Safed’s, Shmuel Eliyahu, δήλωσε στην τοπική εφημερίδα ότι η αποπλάνηση των γυναικών τους είναι «μια άλλη μορφή πολέμου» από τους Άραβες.

Τόσο οι εκστρατείες του Kiryat Gat όσο και του Safed υποστηρίζονται από την θρησκευτική οργάνωση Yad L’achim, η οποία έχει μια ομάδα «αντι-αφομοίωσης», ευρέως γνωστή για την προσπάθεια της να «σώσει» τις εβραίες γυναίκες. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα τους, η οργάνωση λαμβάνει περίπου 100 κλήσεις μηνιαίως με αναφορές γυναικών που συζούν με Άραβες στο Ισραήλ και την Δυτική Όχθη και σε συντονισμό με την αστυνομία και το στρατό πραγματοποιεί επιδρομές στρατιωτικού τύπου για την «διάσωση των γυναικών από τα εχθρικά χωριά των Αράβων». «Η ψυχή των Εβραίων είναι πολύτιμη και δεν είμαστε διατεθειμένοι να χάσουμε ούτε μία από αυτές» γράφεται στο site. Ο ιδρυτής της Yad L’achim, ο ραβίνος Shlomo Dov Lifschitz, λέει πως «οι άνθρωποι θα πρέπει να καταλάβουν ότι οι γάμοι Εβραίων-Αράβων αποτελούν μέρος της μεγάλης αραβό-ισραηλινής διαμάχης…Αυτοί (οι Άραβες άντρες) θέτουν ως σκοπό να τις παντρευτούν (Ιουδαίες γυναίκες) και να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά τους δεν θα ανατραφούν ιουδαϊκά. Αυτή είναι η εκδίκηση τους ενάντια στους εβραίους. Αισθάνονται πως αφού δεν μπορούν να μας νικήσουν στον πόλεμο, μπορούν να μας χτυπήσουν με αυτόν τον τρόπο.

Το μέγεθος της αντίθεσης του Ισραήλ στους διαφυλετικούς γάμους φάνηκε και από την διαφημιστική εκστρατεία της κυβέρνησης, στις αρχές του μήνα που παρακινούσε τους ισραηλινούς εβραίους να ενημερώσουν τους συγγενείς τους στο εξωτερικό για τους κινδύνους που ενέχει ένας γάμος με μη Εβραίο. Η διαφήμιση αποσύρθηκε εσπευσμένα από τους έκπληκτους Ισραηλινούς αξιωματούχους μετά από διαμαρτυρίες Εβραίων στις ΗΠΑ που την θεωρούσαν προσβλητική.

Η Rhoda Kanaaneh, αναλύτρια της Μέσης Ανατολής στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, αναφέρει στο βιβλίο της «Η Γένεση του Έθνους» ότι οι πολιτικοί συχνά επιτίθενται σε προγράμματα «διαλόγου» και «ειρήνης», γιατί φοβούνται πως θα καταλήξουν στην αφομοίωση των Ιουδαίων. Παρατηρεί επίσης πως η Ισραηλινή νομοθεσία για υιοθεσία ή αναδοχή παιδιών προϋποθέτει οι θετοί γονείς να ανήκουν στην ίδια φυλετική ομάδα με την βιολογική μητέρα.