Συμπέρασμα

Μία από τα ίδια...

Αυτό το βιβλίο αποτελεί περισσότερο έναν οδηγό αναφοράς. Είναι μια ανοιχτή επιστολή προς την Ισραηλινή κυβέρνηση για τις πραγματικές προκλήσεις και επιλογές που πρέπει να λάβει υπόψη της προκειμένου να επιτευχθεί η ειρήνη στο προσεχές μέλλον. Δεν ήταν ένα ευχάριστο γράμμα και δεν εστίασε στα δικά μας λάθη, στα λάθη της παλαιστινιακής πλευράς. Ήταν όμως ειλικρινές. Πιστεύουμε ότι η ειλικρίνεια του «εχθρού» σας, θα σας φανεί χρήσιμη σε αυτή την κρίσιμη και ιστορική περίοδο.

«Μια από τα ίδια» σημαίνει πως το Ισραήλ θα συνεχίσει να διαχειρίζεται την διαμάχη χωρίς καμία πραγματική λύση ή έστω με ένα σχέδιο για να προχωρήσει. Θα συνεχιστούν η βία και οι θάνατοι και από τις δύο πλευρές και η Παλαιστίνη θα παραμείνει υποανάπτυκτη και στο χείλος της καταστροφής, πριν καν αναγνωριστεί ως κράτος.

Το οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό χάσμα ανάμεσα στους δύο γειτονικούς λαούς έχει μεγαλώσει ραγδαία μέσα στις τελευταίες δεκαετίες. Το να οδηγήσεις μερικά χιλιόμετρα, από οποιαδήποτε περιοχή της Παλαιστίνης σε οποιαδήποτε περιοχή του Ισραήλ, δεν σημαίνει απλώς ότι διασχίζεις μια άλλη χώρα, αλλά ότι βρίσκεσαι σε άλλον πλανήτη.

Η Παλαιστίνη, και κατά κάποιο τρόπο το Ισραήλ, εξαρτάται από τη διεθνή βοήθεια. Αντίθετα με το Ισραήλ, η οικονομία της Παλαιστίνης βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης. Με αυτό το σενάριο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η γειτονιά στην οποία ζούμε θα συνεχίσει να είναι επισφαλής και απωθητική για τους χιλιάδες επισκέπτες που θέλουν να έρθουν.

Η κατοχή και η φτώχεια της Παλαιστίνης κηλιδώνει την φήμη του Ιερού Τόπου και δείχνει άχαρο πλάι στην ομορφιά και το πλούτο του Ισραήλ- εξευτελίζοντας σημαντικά τις προσπάθειες για δημιουργία κράτους.

Τα τείχη, οι φράχτες και τα κάθε είδους εμπόδια που έχει επινοήσει το Ισραήλ, αποδείχτηκε πως δεν προστατεύουν τους Ισραηλινούς αλλά ούτε κρύβουν τους Παλαιστίνιους από τον έξω κόσμο. Αυτό που κατάφεραν να κάνουν είναι να χωρίσουν δύο γειτονικούς πληθυσμούς σε τέτοιο βαθμό που είναι πλέον δύσκολο να φτιάξουν μια όμορφη γειτονιά. Η καθημερινή μας εμπειρία με τους Ισραηλινούς, εδώ και πολύ καιρό, έχει να κάνει είτε με τον στρατό ή με τους έποικους. Αυτές οι εμπειρίες είναι αρνητικές και ταπεινωτικές. Από την άλλη πλευρά, η αντίληψη του κόσμου για τους Παλαιστίνιους διαμορφώνεται από άτομα βίαια και ιδεολογικά απομονωμένα για τα οποία τα σύνορα και τα τείχη δεν σημαίνουν τίποτα.

...ή κάτι διαφορετικό

Ο κύριος όγκος των Ισραηλινών και Παλαιστινίων δεν ξεπερνάει τα όρια, ακόμα και όταν του δίνεται η δυνατότητα. Αυτοί που θα μπορούσαν και θα έπρεπε να παλέψουν για την ειρήνη, δεν προσπαθούν πια. Και αυτοί που επιθυμούν τον πόλεμο είναι οι εκπρόσωποί μας.

Το «Κάτι διαφορετικό» αναφέρεται στις ιδέες που διατρέχουν αυτό το βιβλίο:

• Το status quo είναι απαράδεκτο και
• Πρέπει κάποια μέρα να ζήσουμε ενωμένοι και να κλείσουμε αυτό το θλιβερό κεφάλαιο της κοινής μας ιστορίας.

Μπορούμε να επιλέξουμε να παραμερίσουμε το παρελθόν μας τώρα, σε αυτή την «ιστορική ευκαιρία της δεκαετίας» ή να συνεχίσουμε αυτή την αιματηρή τραγωδία και να την κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας, ελπίζοντας ότι αυτά θα πετύχουν εκεί που εμείς αποτύχαμε.

Η ελπίδα μας είναι να επιλέξουμε το πρώτο……

Επόμενο: Σύντομος Οδηγός Αναφοράς