Συνέντευξη του Deir Yassin

Συνέντευξη του 15-χρονου καλλιτέχνη της ραπ μουσικής Deir Yassin στο tvxs.gr, 27 Ιούνη 2009. Τη συνέντευξη πήρε η Κατερίνα Κιτίδη και επιμελήθηκε η Αμαλία Αλτίνου.

Μπορείτε επίσης να δείτε τη σελίδα του Deir Yassin στο My Space

Tvxs: Πρώτα απ’ όλα θα μας πεις κάποια πράγματα για εσένα; Για παράδειγμα, πού γεννήθηκες, πού μένεις...

Deir Yassin: Γεννήθηκα στο Λονδίνο. Έζησα όλη μου τη ζωή στο Λονδίνο και εξακολουθώ να ζω στο Λονδίνο, αλλά κατάγομαι από την Παλαιστίνη, από την Βηθλεέμ.

Tvxs: Και το όνομά σου είναι...

Deir Yassin: Το πραγματικό μου όνομα είναι Ammar, αλλά χρησιμοποιώ το όνομα Deir Yassin γιατί το 1948 όταν το Ισραήλ εισέβαλε στην Παλαιστίνη, δεν υπήρχε ισραηλινός στρατός, υπήρχαν Iσραηλινοί Irgun που εισέβαλαν και αυτό που έκαναν ήταν να προσπαθούν να τρομάξουν τον παλαιστινιακό λαό και άρχισαν να κάνουν σφαγές. Και η πιο γνωστή σφαγή ήταν αυτή του 1948 στο Deir Yassin όπου 254 άνθρωποι σκοτώθηκαν, όλο το χωριό. Δύο επιζώντες. Δύο επιζώντες από όλο το χωριό, που ήταν εκεί να πουν την ιστορία. Και αποκαλώ τον εαυτό μου Deir Yassin για να μου θυμίζει πάντα το τι συνέβη και αν προσπαθήσω να ραπάρω πάνω σε κάτι άλλο εκτός από την Παλαιστίνη θα θυμάμαι ότι το όνομά μου είναι Deir Yassin, σαν ένα είδος αυτοπεριορισμού σε περίπτωση που προσπαθήσω να κάνω κάτι άλλο.

Tvxs: Άρα η παλαιστινιακή σου ταυτότητα είναι το βασικό χαρακτηριστικό της μουσικής σου.

Deir Yassin: Ναι, είναι το μόνο πράγμα στη μουσική μου.

Tvxs: Έχεις πάει στην Παλαιστίνη; Σκοπεύεις να πας;

Deir Yassin: Όχι, σκοπεύω να το κάνω, αλλά όταν τα πράγματα βελτιωθούν. Δεν μου επιτρέπεται να μπω μέσα προς το παρόν, λόγω κάποιων προβλημάτων. Προσπαθώ. Όταν μεγαλώσω αρκετά.

Tvxs: Πόσο χρονών είσαι;

Deir Yassin: Είμαι 15 χρονών.

Tvxs: Πότε ξεκίνησες να γράφεις μουσική;

Deir Yassin: Ξεκίνησα να γράφω όταν ήμουν 10 χρονών. Αλλά στην πραγματικότητα άρχισα να γράφω μουσική όταν ήμουν 15, ήμουν 14 βασικά, τον Ιανουάριο, αυτόν τον Ιανουάριο. Έφτιαξα το ρυθμό και την μουσική τον Ιανουάριο.

Tvxs: Σκοπεύεις να συνεχίσεις κάνοντας cd;

Deir Yassin: Ναι, ελπίζω.

Tvxs: Τώρα ποιο είναι το κύριο μέσο προώθησης της μουσικής σου; Κάνεις συναυλίες;

Deir Yassin: Ναι, ξεκίνησα στην ηλικία των 11, αλλά τότε δεν είχα κερδίσει αρκετή υποστήριξη κι έτσι σταμάτησα. Αλλά όταν κάποιος μου πρότεινε να κάνω ένα event και 2.000 άνθρωποι ήταν εκεί, είπα ok, πρέπει να ετοιμάσω κάτι καλό. Και τότε ξεκίνησα να γράφω περισσότερο και έφτιαξα και το ρυθμό και μετά έκανα τη μουσική και μετά ηχογράφησα και άρχισα να στέλνω e-mail σε όλους... Έτσι με γνώρισε η Χάλα. Γιατί διακινούσα τη μουσική μου. Έτσι, χρησιμοποιούσα τους φίλους μου για να διαφημίσω τη μουσική μου.

Tvxs: Πώς είναι, πώς σε αντιμετωπίζουν ως Παλαιστίνιο που ζει στο Λονδίνο και κάνει μουσική στο Λονδίνο; Είναι εύκολο;

Deir Yassin: Ο κόσμος υποστηρίζει τη μουσική. Ο τύπος της μουσικής που κάνω αρέσει στους νέους, γι’ αυτό ήθελα να κάνω κάτι που να αρέσει στη νεολαία. Αντί ν’ ακούν κάτι που δεν έχει νόημα, προσπαθώ να τους κάνω να ακούν κάτι που έχει νόημα και μέσω αυτών να περάσω το μήνυμα, να τους περάσω το μήνυμα, την πληροφόρηση σχετικά με το παλαιστινιακό ζήτημα.

Tvxs: Ρωτάω κυρίως γιατί κάποιοι άλλοι χιπ-χοπ καλλιτέχνες, για παράδειγμα ο iron sea, δεν ξέρω αν έχεις ακούσει γι’ αυτόν. Έχει γράψει ένα τραγούδι που ονομάζεται «the tale of three Mohamands» που περιγράφει την αντιμετώπιση των Αράβων στις ΗΠΑ, που είναι πραγματικά κακή, προκατειλημμένη μερικές φορές και γι’ αυτό ρωτάω.

Deir Yassin: Για να πω την αλήθεια στο Λονδίνο, το Λονδίνο είναι μια πολυπολιτισμική πόλη κι έτσι δεν συναντάς πολύ ρατσισμό. Όταν πηγαίνεις στα σύνορα, μέσα στην Αγγλία, τότε ναι, υπάρχει ρατσισμός, πολύς, πολύς ρατσισμός. Ιδιαίτερα απέναντι στους μουσουλμάνους. Αυτό είναι ένα ζήτημα που δημιουργεί πρόβλημα. Και μετά το ραπ για την Παλαιστίνη, τους δημιουργεί άλλο ένα πρόβλημα. Αλλά είμαι πρόθυμος να δεχτώ την πρόκληση γιατί ενδιαφέρομαι για αυτό το ζήτημα.

Tvxs: Έχεις βρει, ή έχεις προσπαθήσει να βρεις μουσικές εταιρίες ώστε να προωθήσεις τη μουσική σου;

Deir Yassin: Ναι έχω προσπαθήσει, στην Σουηδία, λέγεται «new sound». Προσπάθησα. Είπαν ναι αλλά προσπαθώ να ετοιμάσω περισσότερη μουσική για να κάνω ένα άλμπουμ και μετά να βγάλω cd.

Tvxs: Από όσο ξέρω υπάρχουν κι άλλοι Παλαιστίνιοι ράπερ ή χιπ-χοπερ που ζουν στη Σουηδία. Νομίζω ότι υπάρχει ένας τύπος που λέγεται «Palestine», που ζει στη Σουηδία, αυτό είναι το ψευδώνυμό του. Έχεις επαφή με άλλους Παλαιστίνιους ράπερ ή Παλαιστίνιους μουσικούς;

Deir Yassin; Έχω επαφή, από κάθε χώρα, τουλάχιστον με ένα άτομο που είναι Παλαιστίνιος. Αυτό που προσπαθώ να κάνω σ’ αυτό το άλμπουμ που ετοιμάζω, προσπαθώ να βάλω μέσα όλες τις γλώσσες της Ευρώπης και κάποιες γλώσσες απέξω, αραβικά και αγγλικά. Πρόσφατα ένα από τα τραγούδια μου είναι στα ιταλικά. Ηχογραφώ ένα τραγούδι τώρα στα ελληνικά. Και αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να κάνω ένα τραγούδι με 10 καλλιτέχνες σ’ ένα τραγούδι. Με 7 γλώσσες. Θα είναι μια αποστολή αλλά είμαι πρόθυμος να την αναλάβω.

Tvxs: Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που....

Deir Yassin: Πρόκειται να είναι δύο καλλιτέχνες από το Λονδίνο, δύο καλλιτέχνες από την Ιταλία, δύο καλλιτέχνες από την Ισπανία, ένας καλλιτέχνης από την Γαλλία, ένας καλλιτέχνης απ΄την Ελλάδα, ένας καλλιτέχνης από την Γερμανία. Και νομίζω ότι είναι κι ένας καλλιτέχνης από την Σουηδία αλλά δεν είναι σίγουρο.

Tvxs: Μπορείς να μου πεις μερικά πράγματα για την παλαιστινιακή μουσική στα ελληνικά;

Deir Yassin: Δεν μπορώ να πω πολλά γι’ αυτό, γιατί δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα, αλλά πρόκειται να είναι κάτι σε εθνικό επίπεδο. Γιατί αν είναι να υπάρξει ένα όνειρο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, όλοι πρέπει να ενημερωθούν για το τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη, την ιστορία της Παλαιστίνης και τι θα έπρεπε να κάνουν για να βοηθήσουν να σταματήσει ο πόλεμος. Λοιπόν, αυτό είναι που προσπαθώ να κάνω με την μουσική μου. Πρώτα, στη μουσική μου ξεκινάω με το να αναδεικνύω ποιο είναι το πρόβλημα, δεύτερον λέω τι έπρεπε να είχε γίνει που δεν το κάναμε και τέλος τι θα συνέβαινε αν το είχαμε κάνει.

Tvxs: Άρα τα θέματα που πραγματεύεσαι στα τραγούδια σου είναι κατά βάση πολιτικά. Ρωτάω γιατί υπάρχουν κάποιες διαφορές αναφορικά με τα θέματα που πραγματεύονται άλλοι Παλαιστίνιοι καλλιτέχνες. Κάποιοι γράφουν για τις δυσκολίες της καθημερινής ζωής, κάποιοι γράφουν για τα προβλήματα με τους Ισραηλινούς, κάποιοι γράφουν για τα προβλήματα μέσα στην ίδια την Παλαιστίνη.

Deir Yassin: Κάθε τραγούδι έχει το δικό του backround, κάθε τραγούδι έχει το δικό του σκεπτικό. Εμένα μου παίρνει πολύ ώρα να γράψω ένα τραγούδι γιατί δεν θέλω να γράψω ένα τραγούδι που να μην έχει νόημα. Όταν ακούει κάποιος τους στίχους, θέλω το πάθος του να μεγαλώνει σχετικά με την Παλαιστίνη. Αυτό που σκοπεύω να κάνω είναι, κατά διαστήματα, σ’ ένα τραγούδι που γράφω να πηγαίνει στην πολιτική αλλά όχι πολύ, γιατί θέλω η μουσική μου να είναι αποδεκτή από όλους. Αν αρχίσω να διαλέγω πλευρά, δεν θα έχω το ακροατήριο που θέλω. Έτσι, σ’ ένα από τα τραγούδια μου που μιλάω για μια συγκεκριμένη πολιτική οργάνωση, μου είπαν ότι δεν έπρεπε να το κάνω αυτό. Αλλά σκέφτηκα, επειδή μιλάω για τη Γάζα κι έτσι σκέφτηκα ότι μιλούσα για την εκλεγμένη κυβέρνηση, της Χαμάς, οπότε έπρεπε να μιλήσω γι’ αυτό. Γιατί τους είπαν να κάνουν εκλογές και μετά επειδή δεν περίμεναν να κερδίσει η Χαμάς και όταν κέρδισαν τις εκλογές, ξαφνικά υπήρξε αμφισβήτηση της εκλεγμένης κυβέρνησης. Έτσι, σκέφτηκα ότι έπρεπε να γράψω γι’ αυτό.

Tvxs: Οι δικές σου γνώσεις σχετικά με το ζήτημα της Γάζας, το παλαιστινιακό ζήτημα γενικά, προέρχονται από την οικογένειά σου, την κοινότητά σου, το σχολείο, άρχισες να διαβάζεις από μόνος σου σχετικά με το ζήτημα;

Deir Yassin: Οι φίλοι μου κι εγώ δουλεύαμε σε μια κοινότητα που ενδιαφερόταν για το ζήτημα και πάντα ενδιαφερόμασταν να συμμετέχουμε σε διαδηλώσεις. Κι έτσι όταν έγραφα, σκέφτηκα ότι πρέπει να έχω κάποιες γνώσεις, οπότε διάβασα. Διάβασα πολύ για την ιστορία και μετά ρώτησα κόσμο, γιατί το ενδιαφέρον παρέμενε πάντα. Διάβασα κάποια βιβλία. Και νομίζω ότι έχω αρκετές γνώσεις τώρα για να γράφω στίχους. Έτσι άρχισα να γράφω τους στίχους με αρκετές γνώσεις για να το υποστηρίξω. Γιατί αν γράψω κάτι σε ένα τραγούδι και κάποιος έρθει να διαφωνήσει μαζί μου για κάποιο σημείο του τραγουδιού που δεν ξέρω, πρέπει να καταλάβω τι είναι αυτό για το οποίο γράφω, γιατί το έγραψα σ’ αυτό το συγκεκριμένο τραγούδι.

Tvxs: Απ’ ότι βλέπω, έχεις μεγάλο αίσθημα ευθύνης σαν καλλιτέχνης απέναντι στο ακροατήριο

Deir Yassin: Ναι, πρέπει να είμαι υπεύθυνος για την μουσική μου γιατί αν θέλω ο κόσμος να σέβεται τη μουσική μου πρέπει να είμαι υπεύθυνος απέναντι σ’ αυτή και ο τρόπος με τον οποίο θα τους κάνω να σεβαστούν τη μουσική μου είναι ότι χρειάζεται πολύ σκέψη για να γράψεις ένα τραγούδι. Και χρειάζομαι ο κόσμος να το σέβεται αυτό και χρειάζεται να σέβεται κανείς ότι υπάρχει πολύς πόνος και ότι χρειάζεται κάτι να γίνει γι' αυτό.

Tvxs: Πιστεύεις ότι όλοι οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι ακτιβιστές ταυτόχρονα;

Deir Yassin: Εξαρτάται από την προσωπικότητα του καλλιτέχνη. Εννοώ ότι ένας χιπ-χοπ καλλιτέχνης έχει πάντα πάθος γι’ αυτό που γράφει. Αν είναι να γράψεις για κάτι πρέπει να έχεις πάθος, αλλιώς δεν το γράφεις. Έτσι, ναι, κάθε καλλιτέχνης που θέλει να πετύχει πρέπει να γράψει για κάτι για το οποίο έχει πάθος και τότε πιστεύω ότι θα πετύχει. Αν είναι υπεύθυνος για αυτά που γράφει και γράφει κάτι που έχει νόημα. Γιατί κάποιοι καλλιτέχνες που βγαίνουν, αρχίζουν να γράφουν και ο κόσμος τους ακούει και δεν «μορφώνουν» τον κόσμο. Γι αυτό γράφω ένα τραγούδι τώρα για την πνευματική θεραπεία. Το τραγούδι μιλάει για το πώς προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να ελέγξουν το μυαλό μας, για να μας κάνουν να πιστέψουμε πράγματα που δεν συμβαίνουν πραγματικά. Όπως στον πρόσφατο πόλεμο, το BBC στο Λονδίνο, ενώ μπορούσε να παίξει μεγάλο ρόλο στην ενημέρωση του κόσμου για την Παλαιστίνη, δεν το έκανε. Αντίθετα, παρουσίασε την αντίθετη εικόνα και αυτό ήταν κακό για μας, γιατί πηγαίναμε σε οργισμένες διαδηλώσεις, υπήρχε πραγματικά οργή στο Λονδίνο γι' αυτά που συνέβαιναν. Και μετά ο κόσμος αναρωτιόταν γιατί συμβαίνουν αυτά, αφού δεν γίνεται τίποτα κακό, γιατί το BBC έδειχνε κάτι άλλο από αυτά που έδειχνε, για παράδειγμα, το Al Jazeera.

Tvxs: Απ’ ότι θυμάμαι υπήρχε ένας δημοσιογράφος στο BBC που απολύθηκε γιατί έγραψε ένα άρθρο που δεν ήταν «αντικειμενικό» σύμφωνα με τα κριτήριά τους. Γνωρίζεις καθόλου για την ανάπτυξη της χιπ-χοπ και της ραπ μέσα στην Παλαιστίνη;

Deir Yassin: Ναι, θα σου πω ένα πράγμα. Το χιπ-χοπ προέρχεται από την Παλαιστίνη. Σου το λέω. Οποιοσδήποτε υποστηρίζει ότι το χιπ-χοπ προέρχεται από οπουδήποτε αλλού εκτός της Παλαιστίνης, πρέπει να κάνει την έρευνά του. Απ' ότι έχω ακούσει, τα παιδιά εκεί είναι τρελαμένα. Η μουσική που κάνουν είναι καταπληκτική. Κι αυτά που γράφουν είναι για κάτι που τους ενδιαφέρει πολύ, για τη γη τους. Το break-dance, έδινα μια συναυλία προχθές στο πάρκο Ναυαρίνου και ξαφνικά ένας σπουδαίος χορευτής μπήκε μέσα. Άρχισε να χορεύει break-dance. Ήταν Παλαιστίνιος που ζει στην Παλαιστίνη. Και μπήκε μέσα κι άρχισε να χορεύει. Το έχουν πραγματικά μέσα τους, γιατί δεν έχουν τίποτα. Μπορείτε να το φανταστείτε; Το σπίτι του χάθηκε, η οικογένειά του χάθηκε, δεν του έχει μείνει τίποτα να κάνει πέρα από το χιπ-χοπ. Και με αυτόν τον τρόπο εκφράζει τα συναισθήματά του. Κάποιοι έρχονται και με ρωτάνε «γιατί διαλέγεις αυτόν τον τρόπο; Δεν είναι τέχνη. Ο κόσμος δεν εκτιμάει αυτή τη μουσική». Θέλω να καταρρίψω το στερεότυπο που λέει ότι η ραπ είναι επιφανειακή. Γιατί δεν είναι. Κάποιοι από αυτούς υποτιμούν τον σεβασμό που θα έπρεπε να έχει η ραπ, αλλά η ραπ είναι ένας τρόπος να εκφραστείς. Άλλοι άνθρωποι εκφράζονται μέσα από το τραγούδι, άλλοι εκφράζονται με το να γράφουν ποιήματα, εγώ εκφράζομαι μέσα από τη ραπ. Αυτός είναι ο δικός μου τρόπος.

Tvxs: Διάβαζα τις προάλλες στην electronic intifada, ότι γινόταν ένας διαγωνισμός χιπ-χοπ τραγουδιού στη Γάζα. Έχεις να κάνεις κάποια πρόταση σχετικά με το ποιοι είναι οι καλύτεροι καλλιτέχνες;

Deir Yassin: Υπάρχει ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης που ονομάζεται Λόκι , στο Λονδίνο. Δεν κάνει ραπ για την Παλαιστίνη αλλά έγραψε ένα τραγούδι για την Παλαιστίνη, που ακούγεται σε εθνικό επίπεδο. Τον σέβομαι πολύ. Είναι μισός Ιρακινός και μισός Βρετανός αλλά το πάθος του για την Παλαιστίνη είναι εκπληκτικό. Δεν έχω ξαναδεί κάποιον σαν αυτόν. Χρησιμοποιεί το ταλέντο του ως ράπερ για να ενημερώσει τον κόσμο. Ένας άλλος ράπερ που σέβομαι πολύ είναι ο immortal technic. Aκούω τα τραγούδια του πολύ, γιατί ό,τι λέει έχει πολύ όμορφο μήνυμα και ό,τι λέει είναι αλήθεια. Και δεν μιλάει ευθέως, αλλά μεταφορικά κι έτσι αν κάποιος από την κυβέρνηση προσπαθήσει να τον σταματήσει, εκείνος θα πει «είπα αυτό» αλλά το πραγματικό νόημα θα είναι διαφορετικό... Υπάρχουν τεχνικές στη ραπ. Δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να γίνει ράπερ. Γιατί χρειάζεται αληθινή, σκληρή δουλειά. Σκληρή, σκληρή δουλειά για να φτάσεις ένα επίπεδο ώστε να μπορείς να γράψεις στίχους με νόημα και μετά το ρυθμό γι’ αυτούς, μέσα στο κεφάλι σου και μετά να γράψεις τη μουσική για τους στίχους. Είναι πρόκληση. Υπάρχουν πολλοί ανερχόμενοι καλλιτέχνες τώρα, ράπερς, κι έτσι είναι πρόκληση το ποιος θα προχωρήσει μπροστά και ποιος θα μείνει πίσω. Δεν το κάνω για τη φήμη. Το κάνω γιατί θέλω να ενημερωθεί ο κόσμος για το παλαιστινιακό ζήτημα και πιστεύω ότι αυτή την εποχή, είναι η μουσική αυτή που μιλάει. Είναι η μουσική που επηρεάζει τον κόσμο.

Tvxs: Πιστεύεις ότι μπορείς να το κάνεις αυτό επαγγελματικά;

Deir Yassin: Όχι. Το κάνω ως χόμπι. Δεν είναι επάγγελμα.

Tvxs: Έχεις κάποια συγκεκριμένη εκπαίδευση πάνω στην μουσική;

Deir Yassin: Όχι, ξεκίνησα από μόνος μου. Αυτός που φτιάχνει τη μουσική μου, τα beat κτλ, έχει πτυχίο στη μουσική.

Tvxs: Δουλεύετε ως ομάδα, δεν γράφεις τα πάντα μόνος σου;

Deir Yassin: Όχι, όλοι οι στίχοι είναι δικοί μου, όλος ο ρυθμός είναι δικός μου, η μουσική γράφεται από αυτόν τον μουσικό. Δεν μπορώ να γράψω μουσική. Αλλά ο ρυθμός και όλοι οι στίχοι είναι δικοί μου.

Tvxs: Και πέρα από τον immortal technic και άλλους Παλαιστίνιους ράπερ, ποιος είναι η βασική σου επιρροή; Εννοώ, δεν χρειάζεται να είναι από τη ραπ ή από τη χιπ-χοπ.

Deir Yassin: Για να πω την αλήθεια, δεν έχω κάποιον τον οποίο να κοιτάζω και να λέω «θέλω να γίνω σαν αυτόν». Ίσως, να θέλω να γίνω σαν κι αυτόν γιατί γράφει κάτι καλό, αλλά κανείς δεν γράφει μόνο για την Παλαιστίνη. Δεν το έχω ξαναδεί αυτό. Δεν έχω δει κάποιον από αυτούς που εμφανίζονται στις μεγάλες σκηνές να γράφει μόνο για την Παλαιστίνη και εκεί προσπαθώ να φτάσω εγώ.

Tvxs: Έχω μια τελευταία ερώτηση, που είναι πραγματικά «ευαίσθητη» γιατί είναι μια πληροφορία που διάβασα στα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Δεν πιστεύω ότι είναι αντικειμενική, αλλά θα ήθελα τη γνώμη σου πάνω σ΄αυτό. Διάβαζα ότι μέσα στην Παλαιστίνη είναι λίγο δύσκολο για τους χιπ-χοπ καλλιτέχνες να εκφραστούν, λόγω των επιφυλάξεων που έχει ένα μέρος της κοινωνίας. Πιστεύεις ότι είναι αλήθεια αυτό ή όχι; Γιατί το διάβασα σε δυτικό μέσο ενημέρωσης. Π.χ., κάποιοι από την κυβέρνηση είναι εχθρικοί απέναντι στην χιπ-χοπ μουσική, για θρησκευτικούς λόγους.

Deir Yassin: Κατάλαβα. Υπάρχει αυτή η κοινή παρεξήγηση σε σχέση με τη μουσική. Υπάρχει ένα επιχείρημα που το αντικρούει αυτό. Υπάρχουν δύο επιχειρήματα. Το ένα λέει ότι αυτό το είδος μουσικής είναι νόμιμο, ενώ κάποιοι λένε ότι είναι απαγορευμένο. Πριν ξεκινήσω ρώτησα, επειδή είμαι μουσουλμάνος, κάποιον που γνωρίζει, αν είναι νόμιμο ή όχι να κάνεις ραπ πάνω σε συγκεκριμένα πράγματα που δεν προωθούν τίποτα κακό. Τότε ναι. Αν το κάνεις για τη δόξα, τότε όχι, είναι απαγορευμένο. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει ένα κοινό πράγμα μεταξύ των Αράβων σχετικά με αυτή τη μουσική και αν επιτρέπεται ή όχι, αλλά πιστεύω ότι αν είναι να εκφραστείς και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εκφραστείς, πέρα από τη μουσική, τότε κάν’ το.

Tvxs: Απ’ ότι έχω ακούσει, υπάρχουν και κάποιες γυναίκες καλλιτέχνιδες που κάνουν ραπ, μέσα στην Παλαιστίνη. Υπάρχει ένα γκρουπ που αποτελείται από δύο κοπέλες. Ξέρεις γυναίκες χιπ-χοπ καλλιτέχνιδες από την Παλαιστίνη, στο Λονδίνο;

Deir Yassin: Παλαιστίνιες χιπ-χοπ καλλιτέχνιδες, όχι. Δεν ξέρω. Δεν έχω δει καμία στο Λονδίνο.

Tvxs: Σε σχέση με το κοινό σου στο Λονδίνο; Είναι μικτό; Είναι μουσουλμάνοι, άνδρες;

Deir Yassin: Το Λονδίνο είναι πολυπολιτισμική πόλη. Υπάρχει κάθε εθνικότητα εκεί. Εγώ στοχεύω στη νεολαία. Στοχεύω σε όλη τη νεολαία και προσπαθώ να μην γράφω στα αραβικά, γιατί προσπαθώ να προσεγγίσω όλο τον κόσμο. Προσπαθώ να τους κάνω να τους αρέσει η μουσική μου και τότε θα φτάσω στη νεολαία, μέσω των events.

Θέλω να ευχαριστήσω εσάς και κάθε άτομο που δεν είναι Παλαιστίνιος αλλά νοιάζεται. Γιατί αυτό σημαίνει πολλά. Αν είναι μόνο οι Παλαιστίνιοι να ζητούν πίσω τη γη τους, δεν νομίζω ότι θα πετύχει. Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε κι άλλους ανθρώπους σαν κι εσάς και άλλους για να προωθήσουμε το παλαιστινιακό ζήτημα. Είναι στα χέρια κάθε ατόμου. Ο κόσμος κάνει την αλλαγή. Δεν είναι οι κυβερνήσεις που κάνουν την αλλαγή. Έτσι, αν ο κόσμος ξεσηκωθεί, τότε πιστεύω ότι το όνειρο για μια παλαιστινιακή γη μπορεί να γίνει πραγματικότητα.