Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2006

Κάναμε την πρώτη πραγματική δημοκρατική επανάσταση στον αραβικό κόσμο

Συνέντευξη του Mustafa Barghouti στην Ε. Τσερεζόλε
Πηγή: εφημερίδα "Αυγή", 5 Φλεβάρη 2006

Ο Μουσταφά Μπαργούτι, επικεφαλής του ψηφοδελτίου Ανεξάρτητη Παλαιστίνη (που εξέλεξε δύο βουλευτές), και το οποίο περιλάμβανε πολλούς ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μίλησε στην "Κ.Α." για την πολιτικό σεισμό των παλαιστινιακών εκλογών που έφεραν στην εξουσία τη Χαμάς. "Είχαμε φανταστικές δημοκρατικές εκλογές και πρέπει να αποδεχθούμε τη βούληση του λαού". Ο ίδιος, που διακρίνεται για τους αγώνες υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων στην παλαιστινιακή κοινωνία, υπογράμμισε: "Σε περίπτωση που η Χαμάς απειλήσει τα πολιτικά δικαιώματα, θα βγούμε στους δρόμους και θα αγωνιστούμε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων αυτών. Αν οργανώσουμε τώρα καλά τις δημοκρατικές δυνάμεις, τότε αυτές θα αποτελέσουν εμπόδιο για οποιαδήποτε τέτοια απόπειρα. Πρέπει να σεβαστούμε τον πλουραλισμό της παλαιστινιακής κοινωνίας και την πολυμορφία της".
Η Χαμάς θα καταφέρει να σχηματίσει μόνη της κυβέρνηση;
Θεωρητικά, ναι, μπορεί να το κάνει. Γιατί έχουν την πλειοψηφία στο Νομοθετικό Συμβούλιο. Αλλά νομίζω ότι δεν θέλουν να σχηματίσουν μόνοι τους κυβέρνηση. Προσπαθούν να βρουν ένα τρόπο να δημιουργήσουν έναν συνασπισμό.
Εσείς πως εξηγείτε τη μεγάλη αυτή νίκη της Χαμάς;
Η νίκη τους οφείλεται σε πολλούς λόγους. Πρώτον, αν είχαμε πλήρως αναλογικό σύστημα, τότε η Χαμάς δεν θα έπαιρνε παραπάνω από 58 έδρες. Αλλά λόγω του μεικτού συστήματος, απέσπασαν έδρες που ήσαν πέρα από τις πραγματικές τους δυνάμεις. Δηλαδή με λίγες παραπάνω ψήφους, έπαιρναν όλες τις έδρες μίας περιοχής. Και αυτό το σύστημα οφείλεται στη βλακεία της Φατάχ. Γιατί εμείς είχαμε προτείνει πλήρη αναλογική και η Φατάχ είχε τότε επίμονα αρνηθεί την πρότασή μας. Ο δεύτερος λόγος, είναι ότι ένα τμήμα των ψήφων ήσαν ψήφοι στήριξης της Χαμάς και ένα άλλο οφειλόταν στη διαφθορά της Παλαιστινιακής Αρχής. Ο λαός θέλησε να τιμωρήσει την Παλαιστινιακή Αρχή, όπως μπορούσε. Και γι' αυτό η Χαμάς πήρε τόσες ψήφους. Προσωπικά θεωρώ ότι η πραγματική της δύναμη είναι περίπου 30%.
Δεν πιστεύετε δηλαδή ότι υπάρχει κλίση της παλαιστινιακής κοινωνίας προς θρησκευτική κατεύθυνση;
Όχι, όχι. Και πρέπει να δείτε και τη θετική πλευρά αυτού που συνέβη. Δηλαδή ότι πρόκειται για μια πραγματική δημοκρατική επανάσταση. Είναι η πρώτη πραγματική δημοκρατική επανάσταση στον αραβικό κόσμο. Περάσαμε από το μονοκομματικό σύστημα στο πολυκομματικό. Και αυτό ήταν το αποτέλεσμα μίας διαδικασίας που ξεκίνησε με τις προεδρικές εκλογές, συνεχίστηκε με τις δημοτικές και τέλος είχαμε τις εκλογές για το Νομοθετικό Συμβούλιο. Πρόκειται για διαδικασία μεγάλης δημοκρατίας. Οι εκλογές αυτές ήσαν τόσο οργανωμένες, τόσο διαφανείς, που αμφιβάλλω ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί αλλού, με εξαίρεση την Ευρώπη...
Και σίγουρα όχι στις αραβικές χώρες...
Σίγουρα όχι. Είναι επίσης η πρώτη φορά που 11 επίσημα κόμματα πήραν μέρος σε τηλεοπτική συζήτηση, στην κρατική τηλεόραση. Για όλους μας αυτή ήσαν μεγάλη τιμή.
Και να μην ξεχνάει κανείς ότι οι εκλογές διεξήχθησαν σε συνθήκες κατοχής...
Και καταπίεσης. Αυτά είναι σημαντικά πράγματα και κανείς δεν αναφέρεται σε αυτά. Όλοι κάνουν λόγο για τις πολλές έδρες που κέρδισε η Χαμάς. Εντάξει, η Χαμάς κέρδισε τώρα, αλλά την άλλη φορά θα χάσει.
Πώς κρίνετε τη στάση της διεθνούς κοινότητας, ιδιαίτερα των ΗΠΑ, που συνδέει τη διεθνή βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους με την αναγνώριση από τη Χαμάς του Ισραήλ, την εγκατάλειψη του ένοπλου αγώνα;
Η διεθνής κοινότητα, νομίζω, ότι ταυτίζεται πλήρως με τη γραμμή του Ισραήλ. Εμείς έχουμε ήδη αναγνωρίσει το Ισραήλ, κατά τη διαδικασία των συμφωνιών του Όσλο αλλά το Ισραήλ έχει αγνοήσει όλες τις συμφωνίες και εξέλεξε στην εξουσία το Λικούντ. Και επίσης το Ισραήλ είναι εκείνο που αποσύρθηκε από τις ειρηνευτικές συμφωνίες. Ακόμη και όταν ανέλαβε τα ηνία της Παλαιστινιακής Αρχής ο Αμπού Μάζεν (σ.σ.: Μαχμούντ Αμπάς) που έχει αναγνωρίσει πολλές φορές το Ισραήλ, ακόμη και τότε (το Ισραήλ) δεν διαπραγματεύθηκε μαζί του. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι θέλει το Ισραήλ από εμάς. Και ωραία, ας πούμε ότι αναγνωρίζουμε το Ισραήλ - το Ισραήλ έχει δικαίωμα ύπαρξης - αλλά σύμφωνα με ποια σύνορα; Δεν είναι σωστή ερώτηση; Προσωπικά δεν θα αναγνωρίσω ποτέ το Ισραήλ αν πρόκειται να προσαρτήσει την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Θεωρείτε ότι ίσως τώρα οι διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ θα είναι πιο εύκολες;
Ναι, γιατί τώρα έχουμε πιο ενισχυμένη ηγεσία, που δεν είναι διεφθαρμένη. Και τώρα η όποια συμφωνία δεν θα μπορεί να περάσει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του Νομοθετικού Συμβουλίου.