Μεταφράσαμε, δημοσιεύουμε και στηρίζουμε την παρακάτω ανοιχτή επιστολή. Υπενθυμίζουμε ότι τις 2 προηγούμενες χρονιές τόσο η Μάρθα Φριντζήλα, όσο και ο Ross Daly και οι συνεργάτες του είχαν ακυρώσει τη συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ Ούτι της Ιερουσαλήμ.
Αγαπητή Κατερίνα Παπαδοπούλου και μουσικό σύνολο,
Εμείς στο DPAI (Don’tPlayApartheidIsrael) στηρίζουμε το παλαιστινιακό κάλεσμα για πολιτιστικό μποϋκοτάζ στο Ισραήλ και σας ζητάμε να μην παίξετε στο Φεστιβάλ Ούτι που γίνεται εκεί αυτό τον μήνα. Η παλαιστινιακή κοινωνία των πολιτών έχει κάνει έκκληση για μποϋκοτάζ του ισραηλινού απαρτχάιντ και όπως στο απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής, πολύ καλλιτέχνες δείχνουν την αλληλεγγύη τους και αρνούνται να περάσουν την γραμμή. Πραγματικά ευχόμαστε πως θα κάνετε το ίδιο. Γιατί να μην ενωθείτε με την αυξανόμενη λίστα των καλλιτεχνών που δεν δανείζουν το όνομα τους σε προσπάθειες που αγιοποιούν ένα βίαια κατοχικό καθεστώς, καλλιτέχνες με συνείδηση όπως οι Faithless, Leftfield, Gorillaz, Klaxons, RogerWaters, MassiveAttack, GilScottHeron, Santana, PeteSeeger, Pixies, Tindersticks, ElvisCostello, KenLoach, CatPower, CassandraWilson και πολλοί-ές ακόμα που αρνούνται να κλείσουν τα μάτια τους στην κατοχή, το απαρτχάιντ και στα εγκλήματα πολέμου; Το 2012 ο RossDaly, ο Γιώργος Ξυλούρης ο Γιώργος Μανωλάκης και η Κέλυ Θωμά ακύρωσαν τα σχέδια τους να παίξουν στο Φεστιβάλ Ούτι που χρηματοδοτείται από το κράτος του Ισραήλ, λέγοντας «Εξάλλου, είμαστε μουσικοί με αισθήματα και ευαισθησίες, όχι μηχανές μουσικής που μπορούν να παίζουν κάτω απ’ όλες τις συνθήκες». [1]
Παρακαλούμε, παρακολουθήστε αυτό το μικρό ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε με τη βοήθεια δύο καλλιτεχνών που υποστηρίζουν πλήρως το πολιτιστικό μποϋκοτάζ του Ισραήλ: τον RogerWaters (PinkFloyd) και την AliceWalker (νικήτρια του βραβείου Pulitzer, συγγραφέας του βιβλίου Πορφυρό Χρώμα). Στο φιλμ, μέλη της κοινότητας βεδουίνων Τζαχαλίν, εξηγούν πώς η ισραηλινή κυβέρνηση σχεδιάζει να τους εκδιώξει με τη βία ακόμα μία φορά-η κοινότητα αρχικά είχε εκδιωχθεί προς την περιφέρεια της Ιερουσαλήμ από τα ιστορικά εδάφη τους στην έρημο Νεγκέβ, κατά τη διάρκεια της εθνοκάθαρσης της Παλαιστίνης το 1948.
Η Επιτροπή για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων του ΟΗΕ, δήλωσε:
«Η Επιτροπή δηλώνει τον αποτροπιασμό της για τον ερμητικό χαρακτήρα του διαχωρισμού δύο ομάδων που ζουν στην ίδια περιοχή, αλλά δεν απολαμβάνουν ούτε την ίση χρήση του οδικού δικτύου και των υποδομών ούτε την ίση πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες και υδάτινους πόρους. Τέτοιος διαχωρισμός συγκεκριμενοποιείται με την εφαρμογή ενός περίπλοκου συνδυασμού περιοριστικών κινήσεων που αποτελείται από το Τείχος, οδοφράγματα, την υποχρέωση να χρησιμοποιούνται χωριστοί δρόμοι κι ένα καθεστώς αδειών που επηρεάζει μόνο τον παλαιστινιακό πληθυσμό (Άρθρο 3 της Σύμβασης)[2]
Δυστυχώς, οργανισμοί σαν τον ΟΗΕ δεν έχουν κάνει τίποτα για να σταματήσουν τον γρήγορο ρυθμό της ισραηλινής επιθετικότητας σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, προτρέποντας τον θρυλικό RogerWatersτων PinkFloydνα πει:
«Όπου οι κυβερνήσεις αρνούνται να αναλάβουν δράση, πρέπει να το κάνει οι άνθρωποι, με όλα τα ειρηνικά μέσα που έχουν στην διάθεση τους. Για μένα, αυτό σημαίνει πως δηλώνω την πρόθεση μου να σταθώ αλληλέγγυος, όχι μόνο με τον λαό της Παλαιστίνης αλλά και με αρκετές χιλιάδες Ισραηλινούς που διαφωνούν με τις πολιτικές της κυβέρνησής τους, παίρνοντας μέρος στην εκστρατεία Μποϋκοτάζ, Απόσυρση επενδύσεων και Κυρώσεις (BDS) εναντίον του Ισραήλ».
Κατερίνα Παπαδοπούλου και μέλη του συγκροτήματος: Σωκράτη Σινόπουλε, Στέφανε Δορμπαράκη, Νίκο Μέρμηγκα, Κώστα Μερετάκη και Ιωάννη Πλαγιανάκο, κανένας διεθνής μουσικός μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να γεφυρώσει το τείχος του απαρτχάιντ με το καλλιτεχνικό του ταλέντο. Όσο όμορφη κι αν είναι η μουσική σας, δεν θα βοηθήσει να σταματήσει η αδικία. Θέλουμε να ελπίζουμε πως δεν στηρίζετε τις πολιτικές της ισραηλινής κυβέρνησης, ωστόσο αν παίξετε στο Φεστιβάλ Ούτι που χρηματοδοτεί το Ισραηλινό κράτος, θα στείλετε το μήνυμα ότι είτε δεν γνωρίζετε για το μποϋκοτάζ ή ότι επιλέγετε να αγνοήσετε το κάλεσμα σε μποϋκοτάζ που έκανε η παλαιστινιακή κοινωνία των πολιτών, στον αγώνα τους ενάντια στο απαρτχάιντ.
Ο παλαιστινιακός λαός στερείται βασικές ελευθερίες: ελευθερία της κίνησης, ελευθερία πρόσβασης στα κλεμμένα εδάφη τους και ελευθερία να διαμαρτύρονται για την αδικία χωρίς να αντιμετωπίζουν βίαιη καταστολή[3]. Όσοι μένουν στην Λωρίδα της Γάζας (το 56% των οποίων είναι παιδιά) ζουν κάτω από ένα εξοντωτικό αποκλεισμό που περιορίζει την πρόσβαση τους σε νερό, ιατρικές προμήθειες και οικοδομικά υλικά [4]. Αυτή η αδιανόητη κατάσταση συμβαίνει πολύ κοντά στο σημείο της προγραμματισμένης σας εμφάνισης στην Ιερουσαλήμ. Στην γειτονιά Σιλουάν της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, λίγα λεπτά μόνο από την σκηνή, παιδιά απάγονται από τα σπίτια τους, σε παραβίαση του διεθνούς δικαίου και υπόκεινται σε βίαιες αστυνομικές ανακρίσεις, χωρίς να μπορούν να έρθουν σε επαφή με τους γονείς τους ή με δικηγόρο.[5]
Δεκάδες χιλιάδες Βεδουίνοι έχουν εξαναγκαστεί να εγκαταλείψουν την γη τους στην Νεγκέβ, όχι πολύ μακριά από εκεί που θα παίξετε. Μπορείτε στ’ αλήθεια να συμμετέχετε στο Φεστιβάλ Ούτι, που γίνεται τόσο κοντά στο σημείο της εθνοκάθαρσης; Παρακάτω έχουμε συμπεριλάβει αναφορές[6] για το πώς αυτοί οι άνθρωποι αγωνίζονται και παλεύουν για την επιβίωση. Ελπίζουμε πως θα τις κοιτάξετε, ακόμα και στο φορτωμένο πρόγραμμα σας.
Εκπρόσωποι της παλαιστινιακής κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων πάνω από 170 οργανισμών όπως ενώσεις γυναικών, ακαδημαϊκών και εργατικά σωματεία, έχουν καλέσει σε εκστρατεία για μποϋκοτάζ, απόσυρση επενδύσεων και κυρώσεις (BDS) ενάντια στις ισραηλινές πολιτικές. Διεθνείς καλλιτέχνες έχουν κληθεί να μην εμφανίζονται στο Ισραήλ έως ότου συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και αντιστρέψει τις πολιτικές του[7]
Μέχρι να αρθεί ο αποκλεισμός των 1.7 εκατ. ανθρώπων στη Γάζα, μέχρι να επιστραφούν τα παλαιστινιακά εδάφη σε όσους ανήκουν δικαιωματικά, μέχρι να αποκατασταθούν οι ζωές εκατομμυρίων προσφύγων και να έχουν την ευκαιρία για ένα μέλλον, μέχρι τότε το μποϋκοτάζ στο Ισραήλ θα συνεχίζεται. Σας παρακαλούμε, αρνηθείτε να εμφανιστείτε στο Ισραήλ, μην σπάτε το μποϋκοτάζ.
Ειλικρινά
DPAI (Don’t Play Apartheid Israel)
Είμαστε μια ομάδα με περισσότερα από 1000 μέλη, εκπροσωπώντας πολλές χώρες απ’ όλο τον κόσμο, που πιστεύουν ότι είναι σημαντικό για τους τραγουδιστές και άλλους καλλιτέχνες να λάβουν σοβαρά υπόψη το κάλεσμα του PACBI και να κάνουν μποϋκοτάζ στο Ισραήλ. Είναι σημαντικό ώστε να υπάρξει δικαιοσύνη στον παλαιστινιακό λαό που βρίσκεται υπό κατοχή, στους προσφυγικούς καταυλισμούς και στη διασπορά.
Παραπομπές: