(PFLP):Η παρακάτω περιγραφή της επιχείρησης της 17ης Οκτωβρίου 2001, ετοιμάστηκε από τις Ταξιαρχίες Abu Ali Mustafa. Την αναδημοσιεύουμε με αφορμή την 12η επέτειο της επιχείρησης ως φόρο τιμής στους γενναίους μαχητές και ήρωες του λαού μας:
Μετά την δολοφονία του Γενικού Γραμματέα Abu Ali Mustafa στις 29 Αυγούστου 2001, οι μαχητές του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, έψαχναν για μια αποτελεσματική και προκλητική απάντηση. Η απάντηση που βρέθηκε ήταν δύσκολη και επικίνδυνη αλλά οι αγωνιστές είχαν σιδερένια θέληση, αφοσίωση και ήταν πρόθυμοι να θυσιαστούν για τον Abu Ali Mustafa και την παλαιστινιακή επανάσταση.
Το απόγευμα της Δευτέρας, στις 15 Οκτωβρίου, οι σύντροφοι Hamdi Qur’an και Basel Al Asmar πήγαν στο ξενοδοχείο Hyatt Regency στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, έχοντας μαζί τους μια μικρή τσάντα που περιείχε δύο όπλα με σιγαστήρες.
Πήγαν στην ρεσεψιόν, όπου ο Basel al Asmar έδωσε στον υπάλληλο μια ισραηλινή μπλε ταυτότητα με το όνομα Samer Shehada, μια από τις ομάδες που βοηθούσαν στην διεξαγωγή της επιχείρησης. Πλήρωσαν τον λογαριασμό και παρέλαβαν τα κλειδιά για το δωμάτιο, στον τρίτο όροφο. Μόλις έφτασαν, περιηγήθηκαν σε όλο το ξενοδοχείο με απόλυτη τάξη για να μάθουν τα συστήματα ασφαλείας, τις εξόδους κινδύνου, τα ασανσέρ και την κίνηση των πελατών στο σαλόνι και σε άλλα δημόσια μέρη. Πήγαν στον όγδοο όροφο, που ήξεραν ότι έμενε ο πασίγνωστός εξτρεμιστής ρατσιστής υπουργός Rehavam Ze’evi, στο δωμάτιο 816, προκειμένου να κατανοήσουν πλήρως την γύρω περιοχή και να ετοιμάσουν την επιχείρηση.
Την Τρίτη, 16 Οκτωβρίου, έφυγαν από το ξενοδοχείο και επέστρεψαν το απόγευμα. Έμειναν στον πέμπτο όροφο, τρεις ορόφους μακριά από το δωμάτιο του Ze’evi.
Έξω από το ξενοδοχείο, η ομάδα που βοηθούσε στην επιχείρηση συνέχιζε την δουλειά της στα διαδικαστικά: νοίκιασε δύο αυτοκίνητα από την Vet Vonto. Το ένα ήταν ΚΙΑ αυτόματο, που νοικιάστηκε στο όνομα του Mustafa al Rimawi από το Beit Rima, ένα μικρό κι απλό αυτοκίνητο για την διαφυγή και το άλλο ήταν ένα φορτηγάκι Fiat. Ο σύντροφος Mohammad Rimawi έκρυψε στο ΚΙΑ ένα αυτόματο όπλο σκόρπιον. Αργά το απόγευμα, οδήγησαν το αυτοκίνητο, δοκιμάζοντας την διαδρομή διαφυγής και σχεδιάζοντας εναλλακτικές σε περίπτωση ανάγκης. Η υπόλοιπη ομάδα ετοίμαζε το δωμάτιο όπου θα κρύβονταν οι μαχητές, στο σπίτι του Saleh Elwy στην Al Ezareia.
Άλλοι σύντροφοι έκρυβαν όπλα, βόμβες, εκρηκτικά και άλλα στρατιωτικά όπλα, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση ανάγκης, αν αποτύχει η επιχείρηση ή αν προκύψουν δυσκολίες που δεν είχαν προβλεφθεί. Ήταν έτοιμοι να συγκρουστούν στην Ανατολική Ιερουσαλήμ αν ήταν απαραίτητο.
Την Τετάρτη το πρωί, στις 17 Οκτωβρίου, οι σύντροφοι Hamdi και Basel, ξύπνησαν νωρίς κι έλεγξαν ξανά τα όπλα τους, προτού κατευθυνθούν προς την τραπεζαρία του ξενοδοχείου, όπου παρακολουθούσαν τον Ze’evi και την οικογένεια του να παίρνουν πρωινό. Ο Hamdi και ο Basel πήγαν στον όγδοο όροφο, περιμένοντας τον Ze’evi να επιστρέψει. Στις 7πμ έφυγε από την τραπεζαρία και κατευθύνθηκε στο δωμάτιο για να πάρει την βαλίτσα του. Ο Hamdi τον φώναξε με το παρατσούκλι του «Ghandi»!
Αυτές ήταν και οι τελευταίες λέξεις που άκουσε από το στόμα του μεγάλου μαχητή του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Ο Ze’evi γύρισε την πλάτη του στον Hamdi, που του έριξε τρεις σφαίρες με το όπλο του, σφαίρες γεμάτες οργή και πόνο ολόκληρου του παλαιστινιακού λαού.
Ήταν η πρώτη φορά που σκοτώθηκε ένας σιωνιστής υπουργός από τις δυνάμεις της παλαιστινιακής αντίστασης, από τα χέρια του PFLP. Αφού σιγουρεύτηκαν για τον θάνατο του Ze’evi, ο Hamdi και ο Basel πήραν το ασανσέρ για το ισόγειο και έφυγαν γρήγορα από το ξενοδοχείο με το Fiat. Συμπτωματικά, στο ασανσέρ συνάντησαν τον Ozi Dayan που αργότερα κατείχε υψηλή θέση στις τάξεις της ισραηλινής ασφάλειας, αλλά τον εξαπάτησαν με επιτυχία και απέφυγαν να κινήσουν υποψίες. Ο Mahammed al Rimawi και ο Saleh Karan έφυγαν με άλλο αυτοκίνητο, το ΚΙΑ αλλά δυστυχώς χάλασε και το εγκατέλειψαν στο παρκινγκ ενός ξενοδοχείου. Άφησαν το αυτοκίνητο εκεί, με τα όπλα, και πήραν ένα ταξί για το διαμέρισμα που είχε ετοιμαστεί ως κρυψώνα. Ο Basel και ο Hamdi επίσης επέστρεψαν με ασφάλεια στις κρυψώνες τους για να δηλώσουν την επιτυχία της επιχείρησης και την εκδίκηση της δολοφονίας του Abu Ali Mustafa.
Οι σύντροφοι Mahammed και Saleh, συνελήφθηκαν μετά από καταδίωξη της σιωνιστικής μυστικής υπηρεσίας και οι άλλοι σύντροφοι που ενεπλάκησαν στην επιχείρηση, κρύφτηκαν και προφυλάχθηκαν από τον σιωνιστικό στρατό, που εκείνη την περίοδο επιτίθεντο σε όλα τα χωριά και τις πόλεις της Δυτικής Όχθης. Οι σύντροφοι συνέχισαν να κρύβονται επιτυχώς από τη σιωνιστική μυστική υπηρεσία αλλά συνελήφθηκαν από τις «δυνάμεις ασφαλείας» της Παλαιστιναικής Αρχής υπό τον Tawfiq Tirawi στην Νάμπλους και τη Ραμάλα το 2002. Ο Ahed Ghoulmeh, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, που οι σιωνιστές τον περιέγραψαν ως αρχηγό των μαχητών του PFLP στη Δυτική Όχθη, ο Majdi Rimawi, ο σχεδιαστής της επιχείρησης και οι Hamdi Qur’an, Basel al Asmar οι εκτελεστές του σχεδίου.
Οι τέσσερις αυτοί άντρες κρατούνταν από την ΠΑ μαζί με τον Γενικό Γραμματέα του PFLP, Ahmad Sa’adat, στη Muqata και καταδικάστηκαν από ένα βιαστικά αποκαλούμενο στρατιωτικό δικαστήριο υπό την απειλή των Ισραηλινών και ενάντια στο παλαιστινιακό δίκαιο. Ο σύντροφος Hamdi καταδικάστηκε σε 18 χρόνια, ο Basil se 12, o Μαdji σε 8 και ο Ahed σε ένα χρόνο στις φυλακές της ΠΑ. Μετά από συμφωνία με το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την Βρετανία, οι σύντροφοι στάλθηκαν στις φυλακές της Ιεριχούς, μαζί με τον σύντροφο ηγέτη Sa’adat (που ποτέ δεν δικάστηκε ή καταδικάστηκε), όπου κρατούνταν από την ΠΑ και υπό την φρουρά των ΗΠΑ και της Βρετανίας, μέχρι να τους αρπάξει ο σιωνιστικός στρατός από την φυλακή της Ιεριχούς στις 14 Μαρτίου 2006.
Οι σύντροφοι δικάστηκαν ακόμα μία φορά από παράνομο στρατιωτικό δικαστήριο του κατακτητή. Ο Hamdi καταδικάστηκε σε δις ισόβια συν 100 χρόνια, ο Basel σε ισόβια συν 20 χρόνια, ο Majdi σε ισόβια συν 80 χρόνια και ο Ahed σε ισόβια συν 5 χρόνια. Βρίσκονται στο πλευρό των συντρόφων Παλαιστίνιων κρατουμένων σαν γενναίοι και υπερήφανοι μαχητές, ήρωες του PFLP και ολόκληρου του παλαιστινιακού λαού, που οι πράξεις ηρωισμού και το κουράγιο εμπνέει όλους εμάς να συνεχίσουμε την μάχη και τον αγώνα για την ελευθερία.