Τι συμβαίνει με τους Παλαιστίνιους ομήρους;

Του Gideon Levy, πηγή Haaretz, 16 Μαΐου 2024

Ο Dr. Adnan Al-Bursh ήταν ο διευθυντής της ορθοπεδικής κλινικής του νοσοκομείου Shifa στην Γάζα. Στην διάρκεια του πολέμου, μετακινούταν από το ένα νοσοκομείο στο επόμενο, όσο προχωρούσαν και οι καταστροφές του IDF. Έχει να πάει στη γενέτειρα του την Jabalaya από την έναρξη της επίθεσης και από τον Δεκέμβριο εξαφανίστηκε κάθε ίχνος του. Πρόσφατα διαπιστώθηκε ο θάνατος του στις ισραηλινές φυλακές, προφανώς λόγω των βασανιστηρίων που δέχτηκε κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων.

Οι τελευταίοι που τον είδαν ήταν άλλοι γιατροί και κρατούμενοι που απελευθερώθηκαν. Είπαν στους ανταποκριτές της Haaretz Jack Khoury και Bar Peleg, ότι μετά βίας τον αναγνώριζαν. «Ήταν ολοφάνερο ότι είχε περάσει μια κόλαση, είχε δεχτεί βασανιστήρια, εξευτελισμούς και είχε στερηθεί τον ύπνο. Δεν ήταν ο άνθρωπος που ξέραμε, είχε μείνει η σκιά του εαυτού του (Haaretz, 12 Μαΐου.) Μια φωτογραφία του που δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατο του, δείχνει έναν κομψό άνδρα. Άλλη φωτογραφία από τον πόλεμο, δείχνει την ιατρική του ρόμπα καλυμμένη με αίματα. Ήταν παντρεμένος με την Jasmine και είχαν έξι παιδιά. Σπούδασε ιατρική στην Ρουμανία και έκανε την ειδικότητά στο Ηνωμένο Βασίλειο.  

Ένας γιατρός, διευθυντής κλινικής νοσοκομείο, χτυπήθηκε και βασανίστηκε μέχρι θανάτου σε μια ισραηλινή φυλακή. Σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι γιατροί, συμπεριλαμβανομένων των διευθυντών ιατρικών ιδρυμάτων και εκείνων που πήραν μέρος στα τρομακτικά βασανιστήρια που γίνεται στην Sde Teiman και στις ισραηλινές φυλακές, δεν είπαν ούτε μία λέξη. Και τι έγινε; Στο κάτω κάτω, σχεδόν 500 γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό έχει σκοτωθεί στον πόλεμο και η μοίρα τους δεν συγκίνησε κανέναν. Γιατί λοιπόν ο θάνατος του Al-Bursh να τραβήξει την προσοχή; Επειδή ήταν διευθυντής κλινικής; Κανένα έγκλημα πολέμου που έχει διαπράξει το Ισραήλ στη Γάζα δεν ταρακούνησε συναισθηματικά τον κόσμο του, με εξαίρεση την χαρά που αισθάνεται η ακροδεξιά πτέρυγα.

Αμέσως μετά τον θάνατο του γιατρού, ακολούθησε άλλη μία αποτρόπαια πράξη: η απάντηση των αρχών. Η Γενική Υπηρεσία Ασφάλειας (Shin Bet) σιώπησε ως συνήθως. Ζητήσαμε από πρώην μέλη που τώρα είναι διάσημοι σχολιαστές της τηλεόρασης να μας πουν την άποψή τους, αλλά τα μέλη του Shin Bet δεν μιλάνε ποτέ για εκείνους που ανακρίνουν και βασανίζουν. Ο IDF απέφυγε κάθε ευθύνη: ο γιατρός πήγε σε ένα κέντρο κράτησης και αμέσως μεταφέρθηκε στις ανακριτικές εγκαταστάσεις της Γενικής Υπηρεσίας Ασφάλειας στο Kishon και από εκεί στην φυλακή Ofer που βρίσκεται υπό την δικαιοδοσία της ισραηλινής σωφρονιστικής υπηρεσίας. Η απάντηση των φυλακών ήταν θρασύτατη: «η υπηρεσία δεν δημοσιοποιεί τις συνθήκες θανάτου των κρατουμένων που δεν είναι ισραηλινοί πολίτες».

Ένας άνθρωπος πεθαίνει στη φυλακή και ωστόσο οι σωφρονιστικές υπηρεσίες του Ισραήλ δεν θεωρούν ότι πρέπει να δημοσιοποιήσουν τις συνθήκες θανάτου του γιατί δεν ήταν ισραηλινός πολίτης. Με άλλα λόγια, οι ζωές όσων δεν είναι πολίτες του κράτους του Ισραήλ δεν έχουν καμία αξία στις ισραηλινές φυλακές. Θα πρέπει να το θυμόμαστε αυτό ότι κάποιος ισραηλινός συλλαμβάνεται στην Κύπρο για βιασμό ή στο Περού για ναρκωτικά και εξοργιζόμαστε για τις συνθήκες κράτησης του. Να το θυμόμαστε και όταν παραπονιόμαστε στον κόσμο-και ορθά- για την τύχη των δικών μας ομήρων.  

Πως μπορεί ο κόσμος να ταυτιστεί με το πόνο που αισθάνονται οι ισραηλινοί για την τύχη των ομήρων τους, όταν αυτοί οι ίδιοι ισραηλινοί αποδεικνύονται ψυχροί και αδιάφοροι όσον αφορά τους ομήρους της άλλης πλευράς; Γιατί δεν υπάρχει ούτε μία σημαία στην «πλατεία των ομήρων» του Τελ Αβίβ που να ζητάει να ερευνηθεί ο θάνατος του γιατρού; Μήπως το αίμα του είναι λιγότερο κόκκινο από το αίμα των ισραηλινών ομήρων που πέθαναν; Γιατί θα πρέπει όλος ο κόσμος να ασχολείται και να ενδιαφέρεται μόνο για τους δικούς μας ομήρους και όχι για τους Παλαιστίνιους ομήρους, των οποίων οι συνθήκες φυλάκισής και οι θάνατοι στις ισραηλινές φυλακές θα έπρεπε να μας τρομοκρατούν όλους;